Rozporządzenie podwyższa minimalne stawki w niektórych sprawach dwu lub trzykrotnie. Resort sprawiedliwości przyznaje, że wysokość stawek została określona ponad 13 lat temu, z uwzględnieniem ówcześnie obowiązujących realiów i od tego momentu nie była zmieniana, dlatego konieczne stało się ponowne oszacowanie wymaganego nakładu pracy ze strony adwokata i radcy prawnego i podwyższenie stawek minimalnych.

Ministerstwo Sprawiedliwości informuje, że podpisane rozporządzenia są wynikiem analizy postulatów i dyskusji prowadzonej z władzami Naczelnej Rady Adwokackiej oraz Krajowej Rady Radców Prawnych od chwili objęcia stanowiska ministra sprawiedliwości przez Borysa Budkę w maju 2015 r.
Tymczasem Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej 21 lipca br. zdecydowało się zaprzestać negocjacji z ministrem sprawiedliwości w tej sprawie.

Jak czytamy w komunikacie z 28 lipca br., decyzja Prezydium NRA została spowodowana lekceważeniem postulatów Adwokatury. Naczelna Rada Adwokacka opiniowała negatywnie projekt rozporządzenia w sprawie taksy adwokackiej w opinii przekazanej Ministerstwu Sprawiedliwości 6 lipca br. Na pięć dni przed podpisaniem rozporządzenia przez ministra sprawiedliwości na stronie internetowej Adwokatury został zamieszczony apel o wyrażenie poparcia dla postulatu Naczelnej Rady Adwokackiej o urealnienie stawek wynagrodzenia za świadczoną pomoc prawną tak, aby były zgodne ze standardami rynkowymi i stanowiły uczciwe wynagrodzenie za wykonywaną pracę. Po podpisaniu rozporządzenia Adwokatura przypomniała o negatywnej opinii dotyczącej nowych stawek.

Ze zmian nie są też zadowoleni radcowie prawni. Krajowa Rada Radców Prawnych na nadzwyczajnym posiedzeniu zwołanym 30 lipca br. przyjęła stanowisko, w którym opowiedziała się za dalszym prowadzeniem prac nad projektami rozporządzeń ministra sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu.

Kwoty wynagrodzenia doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji określa rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 31 stycznia 2011 r. , ale stawki są niezmienne od 2003 r.

W sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, przy wartości przedmiotu sprawy wynagrodzenie wynosi odpowiednio:
a) do 500 zł — 60 zł,
b) powyżej 500 zł do 1500 zł — 180 zł,
c) powyżej 1500 zł do 5000 zł — 600 zł,
d) powyżej 5000 zł do 10 000 zł — 1200 zł,
e) powyżej 10 000 zł do 50 000 zł — 2400 zł,
f) powyżej 50 000 zł do 200 000 zł — 3600 zł,
g) powyżej 200 000 zł — 7200 zł;

W pozostałych sprawach, np. rozstrzygnięć zapadłych w ramach przepisów o wznowieniu postępowania albo stwierdzenia nieważności, wynagrodzenie wynosi 240 zł.
W drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wynagrodzenie wynosi 75 proc. kwot wskazanych w punktach a-g. Jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam doradca podatkowy jest to 100 proc. podanych kwot, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej stawka wynosi 50 proc. kwot wskazanych w punktach a-g. Jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam doradca podatkowy jest to 75 proc. podanych kwot, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Za udział w rozprawie przed NSA doradcy przysługuje 50 proc. kwot wskazanych w punktach a-g., a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam doradca podatkowy, nie sporządził i nie wniósł kasacji — 75 proc. tej kwoty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł;
Wynagrodzenie w postępowaniu zażaleniowym wynosi 120 zł.