Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka zajmująca się badaniami rynku i opinii. Firma planuje wprowadzić ofertę badań „tajemniczego klienta” w punktach sprzedaży, w celu oceny jakości obsługi. Usługa badania „tajemniczego klienta” polega na wizycie pracownika spółki w punkcie sprzedaży. Pracownik wciela się w rolę prawdziwego klienta i podczas wizyty w punkcie sprzedaży gromadzi różnorodne informacje na temat jakości obsługi. W wielu przypadkach wizyta wiąże się z zakupem usługi lub towaru przez „tajemniczego klienta”. W większości przypadków kwota zakupu jest znacznie niższa niż 450 zł. Z uwagi na fakt, że „tajemniczy klient” powinien pozostać anonimowy nie powinien do usługi prosić o fakturę, gdyż taka prośba stwarza ryzyko ujawnienia go. Dokonując zakupu pobiera zatem paragon. Spółka jest podatnikiem podatku VAT i nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego.
Wątpliwość spółki dotyczyły tego czy w ten sposób udokumentowane wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości.
Dyrektor IS w Katowicach uznał, że w opisanej sytuacji nie zostaną spełnione ustawowe przesłanki, wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do zaliczenia wydatków o jakich mowa we wniosku, udokumentowanych paragonami, do kosztów uzyskania przychodu. Wydatki udokumentowane będą paragonami na których nie będzie wskazany nabywca towaru lub usługi. Spółka nie będzie w stanie wykazać, że to on poniósł wydatek, że to z jego działalnością gospodarczą jest on związany oraz że wydatek ten nie stanowi np. osobistych wydatków pracowników lub innych osób fizycznych.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 maja 2016 r., sygn. IBPB-1-2/4510-106/16/KP
