W zakresie odpowiedniego kwalifikowania tego wynagrodzenia sądy administracyjne zajmowały rozbieżne stanowiska. 21 października 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny, w składzie całej Izby Finansowej, po rozpoznaniu powyższego zagadnienia prawnego, podjął uchwałę (sygn. akt II FPS 1/13), którą uwzględnił minister finansów w interpretacji ogólnej wydanej 21 listopada br.
Zgodnie z wykładnią dokonaną w uchwale minister stwierdził w interpretacji, że kwalifikacja do źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenia z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu, jest zależna od formy prawnej wykonywania przez niego zawodu adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego czy rzecznika patentowego.
Jeżeli adwokat, radca prawny, doradca podatkowy czy rzecznik patentowy działalność zawodową wykonuje w formie organizacyjnej, w ramach której osiąga dochody kwalifikowane do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT, wówczas wynagrodzenie z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu należy zaliczyć do przychodów z tego źródła.
Jeżeli natomiast radca prawny, doradca podatkowy czy rzecznik patentowy wykonuje swoją działalność zawodową w innej formie, np. w ramach stosunku pracy, wówczas ich wynagrodzenie z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu należy kwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy PIT. W tym przypadku na sądzie spoczywają obowiązki płatnika, określone w art. 41 ust. 1 oraz w art. 42 ust. 1 i 2 ustawy PIT.
Interpretacja ogólna ministra finansów z 21 listopada 2013 r., DD3/033/181/CRS/13/RD-90955/13
Zobacz także:
Forma wykonywania zawodu pełnomocnika określa źródło przychodu >>>