Przypomnijmy, podejmując próbę uszczelnienia systemu podatkowego, resort finansów postanowił ograniczyć koszty podatkowe dotyczące niektórych usług niematerialnych, nabywanych od podmiotów powiązanych. Jak czytamy w uzasadnieniu do projektu ustawy nowelizującej z 27 października 2017 r., przedmiotem większości działań związanych z tzw. agresywną optymalizacją podatkową są prawa i wartości o charakterze niematerialnym (…). Możliwość taka odnosi się również do określonych rodzajów usług niematerialnych, w tym m. in. usług doradczych, zarządzania i kontroli. Usługi te charakteryzują się brakiem faktycznej możliwości powiązania ich ceny z produktem, który w zamian za tę cenę jest otrzymywany.
Obowiązek limitowania kosztów
W rezultacie, zgodnie z treścią omawianego przepisu, podatnicy zobowiązani są do wyłączenia z kosztów podatkowych wydatków związanych z nabyciem m.in. usług doradczych, badania rynku, zarządzania i kontroli oraz usług o podobnym charakterze, w kwocie przekraczającej określony w ustawie limit.
Lawina wniosków o wydanie interpretacji skłoniła zapewne Ministerstwo Finansów do podjęcia działań naprawczych. Niestety, zamiast inicjatywy ustawodawczej, ekspresowo, bo już 25 kwietnia 2018 r. doczekaliśmy się publikacji Wyjaśnień ministra finansów na resortowej stronie internetowej.
Zobacz również: Czy faktura za naprawę samochodu z OC sprawcy podlega limitowaniu? >>
Problematyczne rozliczanie odsetek w kosztach podatkowych >>
Wyjaśnienia MF niewiele pomogły
Minister finansów, prezentując kategorie usług objętych limitem wskazał, że lista ma charakter otwarty. Po pierwsze, wynika to z posłużenia się w nim odniesieniem do (innych) świadczeń o podobnym charakterze do ww. usług, a po drugie do przyjęcia opisowego sposobu określenia usług objętych limitowaniem, bez odniesienia się do PKWiU. Jakkolwiek – z uwagi na brak wskazanych odniesień do tego rodzaju klasyfikacji (…) ich interpretacja, co do zasady powinna uwzględniać podział wynikający z PKWiU.
Cena promocyjna: 129 zł
|Cena regularna: 129 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł
Tezy zawarte w ministerialnych wyjaśnieniach, dość szybko znalazły swoje odzwierciedlenie w interpretacjach wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Co więcej, doczekały się również twórczego rozwinięcia przez organ interpretacyjny.
Zapewne rezultatem rekomendacji ministra finansów, stały się wezwania Dyrektora KIS do uzupełnienia opisu stanu faktycznego poprzez wskazanie odpowiedniej kwalifikacji statystycznej nabywanych usług. Organ interpretacyjny nie przyjął więc najwidoczniej wniosków płynących z utrwalonej już linią orzeczniczej, reprezentowanej m.in. przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1114/10, w wyroku z 8 czerwca 2017 r., sygn. akt I FSK 1422/15.
Wątpliwości interpretacyjne
Jedynie przykładowo wskazać można interpretację z 30 stycznia 2019 r. (nr 0111-KDIB1-1.4010.428.2018.2.BS), w której dyrektor KIS, po wezwaniu wnioskodawcy do uzupełnienia stanu faktycznego, uznał, że z uwagi na przedstawioną kwalifikację PKWiU, usługi wyboru dostawców, kalkulacji kosztów oraz wsparcia w zakresie pozyskiwania zamówień, sklasyfikowane jako usługi zarządzania projektami (PKWiU 70.22.20.2), podlegają ograniczeniu na podstawie art. 15e ustawy o CIT. Tak samo zresztą jak usługi instalowania, utrzymania i aktualizacji systemów IT, zaklasyfikowane przez wnioskodawcę do grupowania PKWiU 62.03.1 – usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi.
Analogicznie, w interpretacji z 29 stycznia 2019 r. (nr 0111-KDIB2-3.4010.330.2018.2.KK) dyrektor KIS uznał, że usługi zarządzania wirtualną siecią prywatną (VPN), jak też usługi zarządzania siecią, dotyczące techniki Multiprotocol Label Switching (MPLS), sklasyfikowane jako usługi związane z zarządzaniem siecią (PKWiU 62.03.11.0), mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jedynie z uwzględnieniem limitu wynikającego z treści art. 15e ustawy o CIT.
Sądy po stronie podatników
Na szczęście, wnioski płynące z interpretacji dyrektora KIS nie spotykają się z aprobatą sądów administracyjnych. Jak podkreślił WSA w Poznaniu, w wyroku z 18 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/Po 763/18 (orzeczenie nieprawomocne), oceniając charakter tych czynności, powinno się także brać pod uwagę cel gospodarczy świadczenia, które ma być podobne do świadczenia wymienionego w tym przepisie. Ponadto, zwraca uwagę fakt, że w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT nie ma odniesienia do klasyfikacji statystycznej PKWiU. Stąd, odwołanie się organu przy wykładni pojęcia „świadczenia usług o podobnym charakterze” jedynie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) jest w ocenie sądu nieuzasadnione.
Niestety, po roku od wejścia w życie omawianego przepisu, resort finansów nie zdecydował się na jego poprawę, ograniczając się jedynie do zmian kosmetycznych, nie wpływających na walor legislacyjny. W rezultacie, stosowanie ograniczeń wynikających z art. 15e ustawy o CIT, w dalszym ciągu wiązać się może z koniecznością dochodzenia swoich praw przed sądem administracyjnym.
Daniel Więckowski, doradca podatkowy, dyrektor ds. podatków w RSM Poland
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
