Najnowszy raport odnoszący się do Kwoty B został opublikowany przez OECD w lutym 2024 r. Dodatkowe wytyczne, dotyczące listy „kwalifikujących się” jurysdykcji i jurysdykcji o małej zdolności produkcyjnej, zostały opublikowane w czerwcu 2024 r.
Jak zidentyfikować transakcje podlegające regulacjom w zakresie Kwoty B
Dystrybutorzy muszą dokładnie określić, które z ich transakcji kwalifikują się do zastosowania Kwoty B, biorąc pod uwagę, że tylko pewne rodzaje transakcji będą mogły podlegać nowym regulacjom. Co ważne, progi wielkości związane z przychodem grupy lub podmiotu nie mają tu zastosowania.
Transakcje podlegające pod omawiane uproszczenia muszą spełniać następujące warunki:
1) Kryterium podmiotowe – regulacje w zakresie Kwoty B obejmują jedynie dystrybutorów, agentów sprzedażowych i komisantów, których profil funkcjonalny może zostać określony jako prosty czy rutynowy, a podejmowane przez nich działania – jako podstawowe, realizujących:
- transakcje związane z marketingiem i hurtową dystrybucją towarów,
- transakcje sprzedaży agencyjnej lub komisu, w których agent sprzedażowy lub komisant uczestniczą w hurtowej dystrybucji towarów do stron niepowiązanych przez jedno lub więcej przedsiębiorstw powiązanych.
W ramach Kwoty B nie ma wymogu dotyczącego lokalizacji podmiotów niepowiązanych, które nabywają towary, co oznacza, że sprzedaż eksportowa dystrybutorów jest kwalifikowalna. Wydaje się również, że Kwota B nie ma zastosowania do celów przypisania zysku stałym zakładom (ang. Permanent Establishment, PE), ponieważ regulacje odnoszą się do dystrybutorów będących rezydentami jurysdykcji, która przyjęła kwotę B.
2) Kryterium ekonomicznie istotnych cech umożliwiających wiarygodne ustalenie czy weryfikację rentowności za pomocą jednostronnej metody cen transferowych. Za najbardziej właściwą metodę dla porównywalnych transakcji uznano metodę marży transakcyjnej netto (TNMM), dopuszczono też wykorzystanie metody porównywalnej ceny niekontrolowanej (CUP) w wariancie porównania wewnętrznego.
To oznacza, że przedsiębiorstwa muszą dokładnie określić transakcję, przeprowadzając szczegółową analizę funkcjonalną. Ponadto, będą musieli ustalić, czy istnieje wewnętrzny CUP, a jeśli zostanie zidentyfikowany będą zobowiązani przyjąć tę metodę do wyceny rynkowości transakcji.
3) Kryterium ilościowe dot. poziomu kosztów operacyjnych: średni ważony stosunek kosztów operacyjnych do przychodów netto badanej strony w okresie 3-letnim powinien wynosić nie mniej niż 3 proc. i nie więcej niż 20 proc. -30 proc. Górna granica przedziału jest ustalana przez każdą jurysdykcję indywidualnie w momencie przyjęcia regulacji w zakresie Kwoty B.
Górny próg ustalany jest przez każdą jurysdykcję indywidualnie (w granicach 20 proc. -30 proc., co stwarza potencjał do niespójnego stosowania Kwoty B.
4) Wyłączenie dystrybucji niektórych dóbr – Regulacje w zakresie Kwoty B obejmują jedynie hurtową dystrybucję dóbr materialnych. Dystrybucja innych dóbr, w tym dóbr niematerialnych, towarów cyfrowych i usług, jak również marketing, sprzedaż i dystrybucja surowców, zostały wyłączone z zakresu zastosowania Kwoty B.
Wyłączenie dystrybucji usług może rozczarować przedsiębiorstwa, które miały nadzieję skorzystać z dodatkowej pewności zapewnianej przez Kwotę B.
5) Wyłączenie działalności niedystrybucyjnej – Regulacje nie odnoszą się do takich działań jak produkcja czy działania w zakresie badań i rozwoju, zakupów czy finansowania wyłącznie w sytuacji, kiedy nie można tych działań oddzielić od podstawowej działalności marketingowej i dystrybucyjnej.
Dystrybutorzy zajmujący się działalnością poza dystrybucją mogą napotkać trudności w oddzieleniu tych działalności od kwalifikujących się transakcji dla celów Kwoty B.
Czytaj też w LEX:
Zasady sporządzania grupowej dokumentacji cen transferowych >
Zasady sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych >
Jak określić rynkowy poziom rentowności dystrybutora
Proponowany mechanizm dotyczący ustalenia Kwoty B obejmuje trzy elementy:
1) Matrycę cenową określającą standardowe poziomy zysku ze sprzedaży (Kwota B), która zawiera tzw. „Kwoty B”, czyli przybliżenia rynkowych poziomów rentowności, wyrażonej procentowo jako zysk ze sprzedaży.
Przybliżony rynkowy poziom zysku ze sprzedaży został wyznaczony dla poszczególnych branż działalności dystrybutorów oraz poziomów wskaźników intensywności aktywów operacyjnych netto i kosztów operacyjnych.
Tabela 1. Matryca cenowa
|
Wskaźnik aktywów operacyjnych netto (OAS) |
Wskaźnik kosztów operacyjnych (EOS) |
Grupa branżowa nr 1 |
Grupa branżowa nr 2 |
Grupa branżowa nr 3 |
|
każdy poziom |
3,50 proc. |
5,00 proc. |
5,50 proc. |
|
każdy poziom |
3,00 proc. |
3,75 proc. |
4,50 proc. |
|
każdy poziom |
2,50 proc. |
3,00 proc. |
4,50 proc. |
|
|
10 proc. lub więcej |
1,75 proc. |
2,00 proc. |
3,00 proc. |
|
|
|
1,50 proc. |
1,75 proc. |
2,25 proc. |
Szereg kryteriów zastosowanych w matryce jest niezgodny z polskimi przepisami, m.in. filtr geograficzny i próg powiązań. Jednocześnie w Polsce istnieje konieczność aktualizacji analiz benchmarkingowych co 3 lata, kiedy matryca cenowa dla Kwoty B będzie aktualizowana co 5 lat.
2) Kontrolę krzyżową kosztów operacyjnych, pozwalającą potencjalnie na korektę standardowego poziomu zysku ze sprzedaży określonego za pomocą matrycy cenowej, w oparciu o poziom kosztów operacyjnych.
Limit dolny został określony na poziomie 10 proc., limit górny natomiast został uzależniony od dwóch czynników, tj. poziomu wskaźnika aktywów operacyjnych netto podmiotu oraz tego, czy podmiot jest zlokalizowany w tzn. „kwalifikującej się jurysdykcji”
Tabela 2. Limity kosztów operacyjnych
|
Wskaźnik aktywów operacyjnych netto (OAS) |
Limit maksymalny (ang. cap) |
Limit minimalny (ang. collar) |
|
|
Domyślny limit maksymalny |
Alternatywny limit maksymalny dla „kwalifikujących się jurysdykcji” |
||
|
Wysoki OAS (>45 proc. ) |
70 proc. |
80 proc. |
10 proc. |
|
Średni OAS (15 proc. - 45 proc. ) |
60 proc. |
70 proc. |
|
|
Niski OAS ( |
40 proc. |
45 proc. |
|
3) Mechanizm dostosowania Kwoty B dla tzw. „kwalifikujących się jurysdykcji”, pozwalający na zwiększenie poziomu zysku ze sprzedaży określonego za pomocą matrycy cenowej w jurysdykcjach z ograniczoną liczbą danych i niskimi ratingami kredytowymi państw.
Z Raportu wynika, że najwyższa korekta w górę dla kwalifikującej się jurysdykcji wynosi 7,3 proc. , co stanowi ponad dwukrotność najwyższego zysku ze sprzedaży uwzględnionego w matrycy cenowej dla Kwoty B.
Czytaj również: Księgowi znów będą mieli więcej pracy
Cena promocyjna: 135.2 zł
|Cena regularna: 169 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 118.29 zł
W jaki sposób poszczególne jurysdykcje wdrożą Kwotę B
Adresatem proponowanych regulacji w zakresie Kwoty B mają być przede wszystkim jurysdykcje o małej zdolności produkcyjnej (ang. low-capacity jurisdiction). Regulacje te mogą jednak zostać wprowadzone przez wszystkie kraje, przy czym OECD przewiduje dwie alternatywne dobrowolne opcje ich wdrożenia:
- jako bezpieczna przystań (tzw. „safe harbour”) dla podatników – w takim przypadku podatnik może dobrowolnie stosować Kwotę B jeśli transakcja spełnia określone kryteria; albo
- jako obowiązkową zasadę – w takim przypadku podatnik i administracja podatkowa mają obowiązek zastosowania Kwoty B jeśli transakcja spełnia określone kryteria.
Na chwilę obecną nie ma dokładnej informacji, które jurysdykcje wprowadzą nowe zasady oraz czy zostaną one ustanowione jako obowiązujące, czy opcjonalne. Regulacje w zakresie Kwoty B znalazły co prawda odzwierciedlenie w Wytycznych OECD, ale w niektórych krajach, w tym w Polsce, Wytyczne OECD nie stanowią źródła prawa, co oznacza, że dla pełnej aplikacji kwoty B konieczne będzie przyjęcie specyficznych regulacji.
Sprawdź też w LEX: Czy dokumentacja cen transferowych wymaga podpisu? >
Jak poprawnie udokumentować zastosowanie mechanizmu Kwoty B
W raporcie OECD dot. Kwoty B opisano, w jaki sposób istniejąca dokumentacja cen transferowych (w szczególności analiza funkcjonalna) może zostać wykorzystana w celu ustalenia, czy badany podmiot kwalifikuje się do Kwoty B. OECD podkreśla jednak, że może zaistnieć potrzeba uzupełnienia dokumentacji cen transferowych dodatkowymi informacjami, takimi jak stosowane kalkulacje i dane finansowe wymagane do obliczenia poziomu Kwoty B. Wymagane jest również posiadanie pisemnej umowy dotyczącej analizowanej transakcji dystrybucyjnej.
W sytuacji kiedy podmiot po raz pierwszy stosuje Kwotę B, powinien on w swojej dokumentacji lokalnej lub innych dokumentach zamieścić zgodę na stosowanie Kwoty B przez co najmniej 3 lata.
Nowe regulacje mogą oznaczać dla wielu dystrybutorów konieczność aktualizacji dokumentacji cen transferowych czy przygotowania dodatkowych kalkulacji, co może wiązać się z dodatkowymi kosztami administracyjnymi i finansowymi.
Sprawdź też w LEX: Jak długo należy przechowywać dokumentację cen transferowych? >
Czy zastosowanie Kwoty B daje pewność podatkową
Kwota B określona w oparciu o matrycę cenową oraz proponowane korekty ma stanowić jedynie przybliżenie rynkowych poziomów rentowności, wyrażonej procentowo jako zysk ze sprzedaży. Poziomy te mają jednak być akceptowane jako rynkowe w jurysdykcjach, które zdecydują się na wprowadzenie regulacji w zakresie Kwoty B.
Istnieje ryzyko, że w praktyce ta matryca cenowa stanie się ogólnym wyznacznikiem poziomu rentowności dla wszystkich dystrybutorów, także tych nieobjętych regulacjami w zakresie Kwoty B.
Należy podkreślić, że wprowadzenie regulacji dotyczących Kwoty B przez poszczególne państwa nie jest obowiązkowe. To oznacza, że zastosowanie Kwoty B może potencjalnie prowadzić do podwójnego opodatkowania, jeżeli jurysdykcja, w której kontrahent jest rezydentem, będzie starała się dokonać korekty pierwotnej, która jest niezgodna z Kwotą B. W takich sytuacjach, postępowania w ramach procedury wzajemnego porozumiewania się (ang. Mutual Agreement Proceedings, MAP) będą przeprowadzane z wyłączeniem regulacji dotyczących Kwoty B.
Czytaj też w LEX: Ceny transferowe a analiza biznesu >
Jak przygotować się na nadchodzące zmiany
W celu dokonania oceny skutków wprowadzenia Kwoty B dla poszczególnych grup podmiotów powiązanych, rekomendujemy dokonanie następujących czynności:
- Ocena skutków zastosowania Kwoty B dla kilku wybranych jurysdykcji, w których grupa prowadzi swoją działalność.
- Porównanie aktualnej polityki cen transferowych stosowanej w ramach grupy podmiotów powiązanych w zakresie działań marketingowych i dystrybucyjnych z matrycą cenową Kwoty B.
- Określenie poziomu aktywów operacyjnych netto podmiotów dystrybucyjnych.
- Weryfikacja obecnego podejścia do segmentacji prowadzonej działalności.
- Weryfikacja istniejącej dokumentacji cen transferowych, jak również możliwości przeprowadzenia analizy benchmarkingowej z zastosowaniem metody CUP w wariancie porównania wewnętrznego.
Autorki: Katarzyna Darska, Partner Associate, Zespół ds. cen transferowych w KPMG w Polsce
Barbara Popowska, Starszy Menedżer, Zespół ds. cen transferowych w KPMG w Polsce
