Na pierwszym poziomie komunikacji znajdują się te cechy zawodu doradcy podatkowego, które wynikają bezpośrednio z ustawy o doradztwie podatkowym i stanowią o tym, że należy on do rodziny zawodów zaufania publicznego. Chodzi tu o obowiązek zachowania (i szeroki zakres) tajemnicy zawodowej, posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, stałego podnoszenia kwalifikacji, przestrzegania zasad etyki zawodowej itd. Warto podkreślać także uprawnienia, które wyróżniają doradcę podatkowego spośród innych podmiotów świadczących usługi podatkowe i księgowe, a mianowicie immunitet materialny, uprawo uwierzytelniania dokumentów, możliwość reprezentowania klientów w postępowaniach przed sądami administracyjnymi itd. Na tym poziomie komunikacji kluczową kwestią jest zaprezentowanie klientowi (przede wszystkim przedsiębiorcy), wymienionych wyżej atrybutów zawodu w przystępny sposób, posługując się językiem korzyści.
O ile argumentacją z pierwszego poziomu komunikacji mogą posłużyć się wszystkie osoby posiadające chroniony prawem tytuł zawodowy, o tyle na drugim poziomie należy sformułować i komunikować te specyficzne i niepowtarzalne cechy kancelarii podatkowej, które stanowią o jej przewadze nad konkurencją i w wyraźny sposób odróżniają od pozostałych podmiotów działających w tej samej branży. Definiując unikatowy profil działalności na potrzeby promocji kancelarii należy uwzględnić przepisy kodeksu etyki zawodowej dotyczące informacji i reklamy.