Wnioskodawcą była osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą. Jako właściciel firmy – przedsiębiorca i jednocześnie kierowca sam wykonywał transport, a same wyjazdy uznawał za podróże służbowe w ramach prowadzonej działalności, które służyły albo osiągnięciu przychodów albo zabezpieczeniu i zachowaniu źródła przychodów. Zgodnie ze stanowiskiem wnioskodawcy, w kosztach uzyskania przychodów nie były uwzględniane wartości należności za czas podróży służbowej od czasu wejście w życie ustawy z 2 lutego 2022 r. o czasie pracy kierowcy.
USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców >
Wątpliwości pojawiły się w momencie, kiedy wnioskodawca chciał zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu podróży służbowych. Uważał, że na podstawie prowadzonej oddzielnie dla każdego wyjazdu ewidencji, uwzględniającej daty i godziny rozpoczęcia oraz zakończenia wyjazdu, a także przekraczania poszczególnych granic, mogą zostać naliczone diety. Co więcej, wnioskodawca podkreślił, że - jego zdaniem - wiele przepisów zakazujących uznawania wykonywanych międzynarodowych przewozów drogowych za podróże służbowe nie ma zastosowania do przedsiębiorców, którzy samodzielnie prowadzą działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych, a jedynie do pracowników piastujących stanowiska kierowców. Z takimi wątpliwościami zwrócił się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację.
Czytaj w LEX: Rozliczenie podatkowe kosztów podróży służbowych krok po kroku >>>
Czytaj w LEX: Diety za czas podróży służbowej przedsiębiorcy jako koszty uzyskania przychodów >>>
Podróże służbowe przedsiębiorcy a koszty podatkowe
Stanowisko, które przedstawił wnioskodawca, po analizie stanu faktycznego sprawy, dyrektor KIS uznał za prawidłowe (interpretacja z 1 grudnia 2022 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.796.2022.3.ID). Organ podatkowy potwierdził, że przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu krajowych i międzynarodowych podróży służbowych, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z tej działalności, wyłącznie w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.
Zobacz również: Przedsiębiorca może być w podróży służbowej, pracownik-kierowca już nie >>
Dieta kosztem tylko do określonej kwoty
Biorąc pod uwagę definicję legalną kosztów uzyskania przychodów zawartą w ustawie z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z pewnymi wyjątkami, organ interpretujący w pierwszej kolejności stwierdził, że zaliczenie każdego rodzaju wydatków, w tym również wydatków poniesionych na podróże służbowe przez przedsiębiorców do kosztów podatkowych jest możliwe tylko w sytuacji spełnienia powyższych kryteriów. Z kolei regulacja prawna, zgodnie z którą "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących – w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom" ma zastosowanie jedynie do pracowników, którzy mogą uwzględnić wartości diet za czas podróży służbowych w kosztach uzyskania przychodów ograniczonych do określonego limitu.
Czytaj w LEX: Zwrot kosztów podróży służbowej - przychód pracownika >>>
Cel podróży służbowych a koszty uzyskania przychodów
Odnośnie osób prowadzących działalność gospodarczą, przepisy ustaw podatkowych nie przewidują żadnych wyłączeń - ani przedmiotowych, ani podmiotowych. Co więcej, jak podkreślił organ interpretujący, przepisy podatkowe nie zmniejszają kręgu osób uprawnionych do zaliczenia wartości diet z tytułu podróży służbowych do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na rodzaj lub miejsce wykonywania działalności gospodarczej. Znaczenia nie ma również cel wyjazdu służbowego, nawet jeśli jest nim zawarcie umowy o świadczenie usług, dokonanie zakupu środka trwałego, czy też samo świadczenie usług na podstawie umowy. Dyrektor KIS zwrócił szczególną uwagę na odmienny charakter regulacji odnośnie pracownika i odnośnie osoby przedsiębiorcy prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą. Jeśli chodzi o pracownika, cel jego podróży służbowej zostaje jasno określony przez pracodawcę w poleceniu odbycia podróży służbowej. Jeśli chodzi natomiast o przedsiębiorcę, istotnym kryterium uznania wyjazdu za podróż służbową jest ustalenie, czy wyjazd ma bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Jednolita linia w orzecznictwie sądów administracyjnych
Organ interpretujący odniósł się również do orzecznictwa sądów administracyjnych, w którym odzwierciedlenie znajduje problematyka podróży służbowych w ramach prowadzonej działalności. Zgodnie z ukształtowaną jednolitą linią rozstrzygnięć sądów, podróż służbowa stanowi realizowanie przedmiotu działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę poza stałym miejscem działalności. Na korzyść wnioskodawcy, organ podkreślił również, że sądy administracyjne nie zgadzają się ze stanowiskiem, że jedynie podróże mające na celu czynności incydentalne spełniają wymogi podróży służbowych.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
