Odpowiedź:
Kwota rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dotyczy osób fizycznych podlegających tym ubezpieczeniom, w tym członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnionej funkcji.
Uzasadnienie:
Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 z późn. zm.) – dalej u.s.u.s., roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6 i 7 u.s.u.s., w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej, ustawie o prowizorium budżetowym lub ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone. Brzmienie art. 19 ust. 1 u.s.u.s. nie pozostawia wątpliwości co do tego, że ograniczenie w postaci rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dotyczy wszystkich osób, które podlegają obowiązkowo bądź dobrowolnie tym ubezpieczeniom. Do osób, o których mowa w art. 6 u.s.u.s., należą m.in. członkowie rad nadzorczych wynagradzani z tytułu pełnionej funkcji, którzy zostali wymienieni pkt 22 ust. 1 tego artykułu. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że ograniczenie w postaci rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stosuje się również do członków rad nadzorczych, którzy z tytułu pełnionej funkcji podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.
Piotr Kostrzewa, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono 23 stycznia 2015 r.