Decyzja wykonawcza 2023/1602 w sprawie sieci głównych dealerów oraz określenia kryteriów kwalifikowalności dotyczących upoważnień do kierowania i współkierowania transakcjami konsorcjalnymi do celów działań w zakresie zaciągania pożyczek realizowanych przez Komisję w imieniu Unii i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2023/1602

z dnia 31 lipca 2023 r.

w sprawie sieci głównych dealerów oraz określenia kryteriów kwalifikowalności dotyczących upoważnień do kierowania i współkierowania transakcjami konsorcjalnymi do celów działań w zakresie zaciągania pożyczek realizowanych przez Komisję w imieniu Unii i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii ¹ , w szczególności jego art. 220a ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W kontekście działań przyjętych przez Unię w następstwie kryzysu związanego z COVID-19 decyzją Komisji (UE, Euratom) 2021/625 ustanowiono sieć głównych dealerów ² , która ma pełnić funkcję kwalifikowanej sieci instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, do których Komisja zwraca się o pierwotne plasowanie dłużnych papierów wartościowych, promowanie takiego plasowania oraz, w zależności od przypadku, świadczenie odpowiednich usług finansowych, takich jak udzielanie rzetelnych porad i przedstawianie badań rynkowych.

(2) Zgodnie z art. 220a rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2022/2434 ³ , pożyczki zatwierdzone na podstawie art. 5 ust. 1 decyzji Rady (UE, Euratom) 2020/2053 ⁴  oraz, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, operacje zaciągania pożyczek i zarządzania długiem w celu finansowania programów pomocy finansowej powinny być realizowane przez Komisję zgodnie ze zróżnicowaną strategią finansowania. Zróżnicowana strategia finansowania jest ogólną metodą zaciągania pożyczek umożliwiającą elastyczność pod względem terminów realizacji i zapadalności pojedynczych transakcji finansowania oraz regularne i stałe wypłaty na rzecz beneficjentów.

(3) Po dwóch latach funkcjonowania sieci głównych dealerów konieczne są pewne usprawnienia, w szczególności w odniesieniu do procesu powiadamiania przez głównych dealerów oraz w odniesieniu do zawieszenia lub wykluczenia głównego dealera z sieci.

(4) Komisja wykorzystuje rynki kapitałowe na dużą skalę i bardzo często prowadzi emisje. W związku z tym operacje finansowania należy zorganizować w elastyczny sposób.

(5) Główni dealerzy dopuszczeni do sieci uprawnieni są do udziału w aukcjach prowadzonych przez Komisję w celu zaciągania pożyczek na rynkach kapitałowych. Definicja kryteriów kwalifikowalności uwzględnia doświadczenie Komisji w wyborze instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych w ramach istniejących programów pomocy finansowej. Ponadto uwzględnia ona najlepsze praktyki emitentów obligacji państwowych i ponadnarodowych.

(6) Instytucje kredytowe i firmy inwestycyjne powinny być uprawnione do członkostwa w sieci głównych dealerów, jeżeli spełniają kryteria kwalifikowalności. Kryteria te mają zagwarantować skuteczne wypełnianie funkcji głównych dealerów, w szczególności sprawne prowadzenie operacji rynkowych i przestrzeganie zobowiązań w zakresie gwarantowania emisji. W tym względzie kluczowe znaczenie ma to, aby kwalifikujący się główni dealerzy wykazali się solidną strukturą organizacyjną, potencjałem zawodowym i zarządczym, znaczącą działalnością rynkową w zakresie gwarantowania emisji obligacji państwowych i ponadnarodowych oraz przestrzeganiem odpowiednich ram regulacyjnych, zwłaszcza w odniesieniu do unijnych wymogów ostrożnościowych ⁵  i nadzoru nad ich przestrzeganiem ⁶ . Zgodnie z zasadą przejrzystości kryteria te oraz decyzje o dopuszczeniu instytucji kredytowej lub firmy inwestycyjnej jako głównego dealera należy opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(7) Członkostwo w sieciach głównych dealerów obsługiwanych przez emitenta, jakim jest państwo członkowskie, lub emitenta ponadnarodowego uprawnia instytucję kredytową lub firmę inwestycyjną do udziału w publicznych aukcjach dłużnych papierów wartościowych takiego emitenta. Regularny i aktywny udział w państwowych lub ponadnarodowych procedurach aukcyjnych w sposób wiarygodny dowodzi doświadczenia w zakresie operacji zarządzania dłużnymi papierami wartościowymi. Kwalifikowanie się do członkostwa w unijnej sieci głównych dealerów powinno być zatem uwarunkowane członkostwem w co najmniej jednej sieci głównych dealerów emitenta, jakim jest państwo członkowskie, lub europejskiego ponadnarodowego emitenta lub w co najmniej jednym mechanizmie głównej działalności dealerskiej emitenta państwa członkowskiego lub europejskiego ponadnarodowego emitenta.

(8) Po dopuszczeniu do sieci głównych dealerów należy zezwolić głównym dealerom na posługiwanie się tytułem "Członka sieci głównych dealerów Unii Europejskiej" oraz na udział we wszystkich aukcjach dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu. Ci dealerzy powinni zakupić minimalną średnią ważoną wolumenów sprzedawanych na aukcji i spełniać określone obowiązki sprawozdawcze.

(9) Główni dealerzy powinni również przestrzegać ogólnych warunków uczestnictwa w sieci głównych dealerów, w szczególności praw, zobowiązań i obowiązków członków sieci głównych dealerów, warunków rocznego przeglądu, obowiązków sprawozdawczych, a także zasad dotyczących kontroli, zawieszenia członkostwa, wykluczenia oraz możliwości wycofania się z sieci głównych dealerów.

(10) Oprócz aukcji emisja dłużnych papierów wartościowych w ramach programów pożyczkowych prowadzona jest przez konsorcjum lub w drodze ofert na rynku niepublicznym. Dlatego do celów każdej transakcji zaciągania pożyczek Komisja wyznacza instytucje kredytowe lub firmy inwestycyjne spełniające ustalone wymogi kwalifikowalności dotyczące transakcji konsorcjalnych i ofert na rynku niepublicznym.

(11) Członkowie sieci głównych dealerów, którzy nabywają wyższy średni ważony odsetek wolumenów sprzedawanych na aukcji niż wymagany, aby zostać członkiem sieci głównych dealerów, i którzy utrzymują wystarczający udział w rynku wtórnym w postaci dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu i spełniają minimalne wymogi ustaleń dotyczących kwotowania, powinni kwalifikować się jako kierownicy konsorcjów organizujących transakcje konsorcjalne. Taka grupa dealerów powinna również zobowiązać się do wspierania płynności dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu przez pełnienie dodatkowo funkcji animatora rynku, do udzielania Komisji rzetelnych porad i przedstawiania badań rynkowych oraz do promowania emisji Unii i Euratomu wśród inwestorów.

(12) Zadania związane z funkcjami kierownika i współkierownika konsorcjum należy uznać za usługi finansowe, o których mowa w rozdziale 1 sekcja 2 pkt 11.1 lit. j) załącznika I do rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046. Wyznaczenie kwalifikujących się głównych dealerów na członków konsorcjum na potrzeby konkretnej transakcji emisji powinno zatem następować zgodnie z procedurą negocjacyjną bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu. Procedura wyznaczenia kierowników konsorcjów powinna obejmować wysyłanie zaproszenia do składania wniosków do kwalifikujących się dealerów oraz ocenę wniosków otrzymanych przez Komisję.

(13) Biorąc pod uwagę spodziewaną wysoką częstotliwość korzystania przez Komisję z rynków kapitałowych, konieczne jest ustanowienie sprawnego, szybkiego i skutecznego mechanizmu wyznaczania banków jako kierowników konsorcjów organizujących transakcje konsorcjalne. Należy zatem zapewnić sprawiedliwą i przejrzystą podstawę ograniczenia zaproszenia do składania wniosków do podgrupy głównych dealerów kwalifikujących się do udziału w konsorcjach. Ta dodatkowa selekcja jest konieczna, aby zrównoważyć potrzebę konkurencji w postępowaniu o udzielenie zamówienia na usługi wsparcia konsorcjum z potrzebą skutecznego przygotowania transakcji, w których istotnym czynnikiem jest czas, a także aby uniknąć powielania wysiłków głównych dealerów przy składaniu ofert dotyczących upoważnień konsorcjalnych. Taki wybór banków powinien opierać się na kryteriach jakościowych i ilościowych dotyczących udokumentowanej zdolności kwalifikujących się głównych dealerów do wspierania emisji państwowych i ponadnarodowych na rynkach pierwotnych i wtórnych oraz ich zdolności do dystrybucji dłużnych papierów wartościowych wśród inwestorów. Proces ten powinien również zapewniać zasadę rotacji gwarantującą równe szanse uczestnictwa wszystkim kwalifikującym się głównym dealerom.

(14) Główni dealerzy powinni powiadamiać Komisję o wszelkich przypadkach postępowania niezgodnie z praktykami rynkowymi i etyką branżową, w tym powiadamiać Komisję o wszelkich postępowaniach, wyrokach, decyzjach lub sankcjach dotyczących stosownych przepisów rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 związanych z systemem wczesnego wykrywania i wykluczania, w szczególności art. 135-142 tego rozporządzenia. Powiadomienia te powinny dotyczyć wyłącznie samych głównych dealerów i ich spółek dominujących. Takie powiadomienie powinno pozostawać bez uszczerbku dla ciążącego na głównych dealerach obowiązku bezzwłocznego powiadamiania Komisji o wszelkich zmianach sytuacji zadeklarowanej w chwili składania wniosku.

(15) Aby zapewnić większą płynność na rynku wtórnym dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu oraz poprawić opracowywanie informacji na temat przyszłych cen rynkowych na podstawie rynków terminowych oraz przejrzystość, należy wprowadzić ustalenia dotyczące kwotowania, które powinny zachęcać głównych dealerów do działania jako animatorzy rynku oraz kwotowania dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu na uznanych platformach elektronicznych. Członkom sieci głównych dealerów należy zapewnić odpowiednie zachęty, aby angażowali się oni w pełnienie takiej funkcji animatora rynku. W tym celu należy ustanowić kryteria wypełniania ustaleń dotyczących kwotowania.

(16) Aby zapewnić wszystkim głównym dealerom dodatkowe zachęty dopełnienia funkcji animatora rynku, należy zagwarantować łatwiejszy dostęp do upoważnień do współkierowania transakcjami konsorcjalnymi również tym głównym dealerom, którzy wspierają płynność na rynku wtórnym dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu oraz spełniają minimalne kryteria ustaleń dotyczących kwotowania, lecz nie spełniają kryteriów kwalifikowalności, aby kierować transakcjami konsorcjalnymi. Taki dostęp do upoważnień do współkierowania umożliwiłby Komisji zapewnienie dodatkowych zachęt szerszej grupie członków sieci głównych dealerów, którzy podejmują kroki w celu wspierania emisji długu Unii i Euratomu. Należy zatem ustanowić kryteria kwalifikowalności dotyczące upoważnień do współkierowania transakcjami konsorcjalnymi. Komisja powinna rozważyć udzielenie upoważnienia do współkierowania co najmniej jedną transakcją w okresie objętym planem finansowania ustanowionym zgodnie z art. 4 decyzji wykonawczej Komisji (UE, Euratom) 2022/2544 ⁷ .

(17) Należy jasno określić i rozróżnić zobowiązania związane z upoważnieniami do kierowania i współkierowania i sprawić, aby kryteria kwalifikowalności dotyczące współkierowania były proporcjonalne do korzyści płynących z pełnienia tej funkcji. W tym celu upoważnienia do współkierowania mogą być również udzielane głównym dealerom, którzy spełniają właściwe kryteria kwalifikowalności, lecz którzy mogą nie realizować wszystkich dodatkowych zobowiązań, które są wymagane do otrzymania upoważnienia do kierowania. Wszyscy główni dealerzy spełniający kryteria kwalifikowalności dotyczące współkierowania powinni być zaproszeni do uczestnictwa jako podmioty współkierujące transakcją konsorcjalną, z wyjątkiem przypadków, gdy wydajność operacyjną można by skuteczniej zapewnić przez utworzenie podzbioru kwalifikujących się podmiotów współkierujących. W takich przypadkach kwalifikujące się podmioty współkierujące powinny być wybierane w porządku alfabetycznym na zasadzie rotacji.

(18) Aby w dalszym stopniu zwiększyć ochronę interesów finansowych Unii, procedury zawieszenia i wykluczenia głównych dealerów powinny być jasne i skuteczne. Należy zapewnić, aby w razie konieczności zawieszenia głównego dealera następowało to bez zbędnej zwłoki. W przypadku uruchomienia procedury wykluczenia należy przewidzieć wystarczająco dużo czasu dla głównych dealerów, aby mogli oni zareagować na powiadomienie o niedopełnieniu obowiązków przekazane przez Komisję oraz, w stosownych przypadkach, zastosować środki naprawcze, jeżeli można zaradzić niedopełnieniu obowiązków.

(19) Uwzględniając potrzebę ochrony interesów finansowych Unii, należy ustanowić zasady monitorowania w celu zapewnienia przestrzegania przez członków sieci głównych dealerów obowiązków określonych w niniejszej decyzji i innych stosownych obowiązujących przepisów, w szczególności warunków ogólnych. W taki nadzór powinien być zaangażowany, w stosownych przypadkach, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).

(20) W decyzji (UE, Euratom) 2021/625 ustanowiono sieć głównych dealerów i określono w szczególności kryteria kwa- lifikowalności dotyczące wyboru jej członków. Decyzją Komisji (UE) 2021/857 ⁸  zmieniono decyzję (UE, Euratom) 2021/625 i rozszerzono kryteria kwalifikowalności przez uwzględnienie niektórych firm inwestycyjnych upoważnionych do prowadzenia działalności związanej z gwarantowaniem emisji instrumentów finansowych lub subemisją instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE ⁹ . Niniejsza decyzja opiera się na zasadach ustanowionych w wyżej wymienionych decyzjach. W związku z tym niniejsza decyzja powinna zastąpić decyzję (UE, Euratom) 2021/625, którą należy zatem uchylić,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ  1

PRZEDMIOT, ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł  1

Cel, przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejsza decyzja ustanawia sieć głównych dealerów oraz określa kryteria kwalifikowalności i przepisy proceduralne dotyczące wyboru jej członków, a także prawa i obowiązki tych członków.

2. Niniejsza decyzja ma zastosowanie do wszelkich działań w zakresie zaciągania pożyczek i zarządzania długiem prowadzonych przez Komisję w imieniu Unii i Euratomu, w przypadku gdy Komisja wybierze prywatnych kontrahentów finansowych.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

1) "aukcja" oznacza proces emisji dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu oparty na konkurencyjnych ofertach za pośrednictwem platformy aukcyjnej na rynku pierwotnym;

2) "programy zaciągania pożyczek" oznaczają programy Unii i Euratomu obejmujące działania w zakresie zaciągania pożyczek na rynkach finansowych;

3) "instytucja kredytowa" oznacza instytucję kredytową zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

4) "dłużne papiery wartościowe" oznaczają obligacje lub krótkoterminowe instrumenty finansowe, takie jak bony skarbowe, a także wszelkie inne instrumenty finansowe, emitowane przez Unię lub Euratom;

5) "firmy inwestycyjne" oznaczają firmy inwestycyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2014/65/UE;

6) "platforma dealerów" oznacza elektroniczny system obrotu między dealerami ustanowiony w Unii Europejskiej, jak określono w art. 4 ust. 1 pkt 24 dyrektywy (UE) 2014/65, w ramach którego główni dealerzy uczestniczą jako animatorzy rynku w odniesieniu do transakcji na rynku wtórnym;

7) "kwotowanie" oznacza gwarantowane ceny lub stopy ofertowe i transakcyjne notowane na platformach dealerów, które to ceny lub stopy prowadzą do automatycznego zawarcia transakcji, jeżeli inny uczestnik zapewnił odpowiednie ceny lub stopy ofertowe lub transakcyjne (centralny arkusz zleceń z limitem ceny);

8) "członkowie sieci głównych dealerów" oznaczają wszelkie instytucje kredytowe lub firmy inwestycyjne, które spełniają kryteria kwalifikowalności określone w art. 4 i są ujęte w wykazie, o którym mowa w art. 15;

9) "europejski emitent ponadnarodowy" oznacza Bank Rozwoju Rady Europy, Europejski Instrument Stabilności Finansowej, Europejski Mechanizm Stabilności, Europejski Bank Inwestycyjny lub Nordycki Bank Inwestycyjny.

Artykuł  3

Utworzenie sieci głównych dealerów

Unijna sieć głównych dealerów ("sieć głównych dealerów") obejmuje grupę instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych kwalifikujących się do udziału w następujących działaniach Komisji w zakresie zaciągania pożyczek i zarządzania długiem:

a) plasowanie dłużnych papierów wartościowych na pierwotnych rynkach kapitałowych, w szczególności w drodze aukcji i transakcji konsorcjalnych;

b) wspieranie płynności dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu na rynkach finansowych;

c) udzielanie Komisji rzetelnych porad i przedstawianie badań rynkowych;

d) promowanie i rozwój plasowania dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu.

ROZDZIAŁ  2

CZŁONKOSTWO W SIECI GŁÓWNYCH DEALERÓW

Artykuł  4

Kryteria kwalifikowalności dotyczące sieci głównych dealerów

Do członkostwa w sieci głównych dealerów kwalifikuje się instytucja kredytowa lub firma inwestycyjna, która:

a) jest podmiotem prawnym ustanowionym i mającym siedzibę główną w Unii lub w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

b) podlega nadzorowi właściwego organu Unii i posiada zezwolenie na prowadzenie działalności jako:

(i) instytucja kredytowa zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE ¹⁰ ; lub

(ii) firma inwestycyjna posiadająca zezwolenie na prowadzenie działalności związanej z gwarantowaniem emisji instrumentów finansowych lub subemisją instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji na podstawie dyrektywy 2014/65/UE; oraz

c) jest członkiem europejskiej państwowej lub ponadnarodowej sieci głównych dealerów utworzonej w celu pełnienia funkcji kontrahenta państwa członkowskiego lub europejskiego emitenta ponadnarodowego. Do celów niniejszej decyzji europejską państwową lub ponadnarodową sieć głównych dealerów rozumie się jako jeden z następujących podmiotów:

(i) sieć, grupę lub zorganizowany system instytucji finansowych wyznaczone przez emitenta państwowego lub ponadnarodowego do pełnienia funkcji kontrahenta rynkowego w ramach zarządzania długiem publicznym, którego członkostwo zazwyczaj wiąże się z udziałem w emisjach dłużnych papierów wartościowych w drodze aukcji;

(ii) mechanizm głównej działalności dealerskiej, który zasadniczo jest równoważny sieci, grupie lub systemowi zorganizowanemu, o których mowa w ppkt (i).

Artykuł  5

Zobowiązania

1. 11  Członkowie sieci głównych dealerów zobowiązują się:

a) zakupić minimalną średnią ważoną w wysokości 0,05 % wolumenów sprzedawanych na aukcji przez Unię lub Euratom co pół roku zgodnie z częścią 1 załącznika I;

b) wywiązywać się z obowiązku przekazywania Komisji co miesiąc dokładnych, terminowych i kompletnych sprawozdań o wolumenach obrotu dłużnymi papierami wartościowymi Unii i Euratomu, zgodnie ze zharmonizowanym formatem sprawozdawczości dotyczącym obrotu na wtórnym europejskim rynku długu państwowego, opracowanym przez podkomitet ds. unijnych rynków długu państwowego działający przy Komitecie Ekonomiczno-Finansowym Unii Europejskiej;

c) przedłożyć podpisany egzemplarz "Warunków ogólnych dla głównych dealerów z Unii Europejskiej" ("Warunki ogólne");

d) zapewnić, aby zezwolenia na obrót udzielone ich pracownikom odpowiadającym za obrót podlegały kwartalnemu przeglądowi oraz były skuteczne i obowiązujące;

2. Do celów ust. 1 lit. b) jakość sprawozdań podlega regularnej ocenie, a wyniki są przekazywane zainteresowanemu głównemu dealerowi. Jeżeli przekazane dane nie są dokładne, informuje się o tym głównego dealera.

3. Do celów ust. 1 lit. e) Komisja ocenia postępowanie głównych dealerów w trakcie realizacji transakcji konsorcjalnej i innych operacji zarządzania długiem pod kątem gotowości, neutralności rynkowej oraz prawidłowej i skutecznej realizacji.

Artykuł  6

Warunki ogólne

1. Warunki ogólne mają zastosowanie do wszelkich działań w zakresie zaciągania pożyczek i zarządzania długiem prowadzonych przez Komisję na podstawie niniejszej decyzji w ramach programów pożyczkowych.

2. Zgodnie z niniejszą decyzją Warunki ogólne:

a) szczegółowo określają obowiązki na czas udziału w sieci głównych dealerów oraz kryteria kwalifikowalności dotyczące upoważnień do kierowania i współkierowania;

b) określają przedmiot rocznego przeglądu i procedurę jego przeprowadzania;

c) ustanawiają szczegółowe zasady dotyczące obowiązków sprawozdawczych;

d) ustanawiają zasady kontroli;

e) szczegółowo określają zasady i procedury zawieszenia członkostwa, zniesienia takiego zawieszenia oraz wykluczenia z sieci głównych dealerów; oraz

f) regulują możliwość wycofania się z sieci głównych dealerów;

g) ustanawiają szczegółowe zasady ustaleń dotyczących kwotowania, w tym okres obserwacji oraz wymogi i procedury związane z uznawaniem platformy dealerów;

3. Każdy termin oblicza się w następujący sposób:

a) w przypadku gdy termin oznaczony jest w dniach lub miesiącach od określonej daty lub określonego zdarzenia, przy obliczaniu terminu nie uwzględnia się dnia ani miesiąca, w którym przypadła taka data lub w którym nastąpiło takie zdarzenie;

b) terminy oznaczone w dniach obejmują wyłącznie dni robocze. Dni robocze ustala się zgodnie z luksemburskim kalendarzem dni ustawowo wolnych od pracy (https://www.abbl.lu/fr/topic/bank-holidays/);

c) termin oznaczony w miesiącach kończy się wraz z upływem dnia w ostatnim miesiącu odpowiadającego temu samemu dniowi, w którym przypadła data, od której oblicza się termin, lub nastąpiło zdarzenie, od którego oblicza się termin;

d) jeżeli w okresie oznaczonym w miesiącach dzień, w którym powinien upłynąć termin, nie występuje w ostatnim miesiącu, termin upływa z końcem ostatniego dnia tego miesiąca;

e) jeżeli termin oznaczony w miesiącach upływa w dniu ustawowo wolnym od pracy, termin ten przedłuża się do końca pierwszego kolejnego dnia roboczego.

Artykuł  7

Prawa członków sieci głównych dealerów

Członkowie sieci głównych dealerów mają prawo:

a) reklamować się jako "Członek sieci głównych dealerów Unii Europejskiej";

b) uczestniczyć i składać oferty w każdej aukcji dłużnych papierów wartościowych Unii lub Euratomu;

c) otrzymywać regularnie, co najmniej raz w roku, informacje zwrotne na temat swoich wyników, zwłaszcza w odniesieniu do swojego rankingu na aukcjach i rynkach wtórnych; takie informacje zwrotne opierają się na ocenie wewnętrznej, o której mowa w art. 13, a główni dealerzy informowani są o obiektywnych kryteriach;

d) bez uszczerbku dla przepisów rozdziału 3, kwalifikować się do operacji zarządzania długiem, w tym do następujących operacji:

(i) ofert na rynku niepublicznym;

(ii) 12  transakcji odkupu określonych w art. 3 pkt 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 ⁽¹¹⁾, w przypadkach gdy takie transakcje są przeprowadzane w celu wsparcia płynności rynku wtórnego;

(iii) transakcji swapowych zdefiniowanych w sekcji 1 pkt 10 załącznika III do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/583 ¹³ ;

e) zrezygnować w każdej chwili z członkostwa w sieci głównych dealerów w drodze powiadomienia Komisji o takiej rezygnacji; taka rezygnacja staje się skuteczna pierwszego dnia roboczego pierwszego miesiąca następującego po dacie powiadomienia.

ROZDZIAŁ  3

UPOWAŻNIENIA DO KIEROWANIA I WSPÓŁKIEROWANIA TRANSAKCJAMI KONSORCJALNYMI

Artykuł  8

Kryteria kwalifikowalności dotyczące upoważnień do kierowania transakcjami konsorcjalnymi

Członkowie sieci głównych dealerów mogą działać jako kierownicy konsorcjów organizujących transakcje konsorcjalne pod warunkiem spełnienia następujących kryteriów:

a) zakupili minimalny udział wolumenów sprzedawanych na aukcji przez Unię i Euratom, według średniej ważonej opartej na ostatnich aukcjach w sposób ciągły;

b) przedstawili dowody, oparte na danych dotyczących transakcji zgłoszonych zgodnie z niniejszą decyzją, potwierdzające posiadanie minimalnego udziału wśród głównych dealerów w rynku dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu na rynkach wtórnych w sposób ciągły;

c) spełnili minimalne wymogi związane z ustaleniami dotyczącymi kwotowania w trakcie okresu obserwacji;

d) przystali, w ramach Warunków ogólnych, na warunki ogólne dotyczące upoważnień związanych z transakcjami konsorcjalnymi oraz na taryfę opłat.

Minimalne udziały, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b), minimalne wymogi, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), jak również inne szczegółowe zasady dotyczące upoważnień do kierowania opierają się na najlepszych praktykach rynkowych, w szczególności stosowanych przez równorzędnych emitentów, i odzwierciedlają równowagę między korzyściami i obowiązkami odnoszącymi się do członków sieci głównych dealerów. Jeżeli kryterium obejmuje względne udziały, wartości procentowe uwzględniają całkowitą liczbę głównych dealerów.

Artykuł  9

Kryteria kwalifikowalności dotyczące upoważnień do współkierowania transakcjami konsorcjalnymi

Członkowie sieci głównych dealerów mogą działać jako współkierownicy konsorcjów organizujących transakcje konsorcjalne pod warunkiem spełnienia następujących kryteriów:

a) przystali, w ramach Warunków ogólnych, na warunki ogólne dotyczące upoważnień do współkierowania transakcjami konsorcjalnymi oraz na taryfę opłat;

b) spełnili minimalne wymogi związane z ustaleniami dotyczącymi kwotowania w trakcie okresu obserwacji; oraz

c) nie udzielono im upoważnienia do kierowania w trakcie okresu obserwacji.

Minimalne wymogi, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), i okres obserwacji, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. b) i c), jak również inne szczegółowe zasady dotyczące upoważnień do współkierowania opierają się na najlepszych praktykach rynkowych, w tym stosowanych przez równorzędnych emitentów, i odzwierciedlają równowagę między korzyściami i obowiązkami odnoszącymi się do członków sieci głównych dealerów.

Artykuł  10

Taryfa opłat

Taryfa opłat, o której mowa w art. 8 akapit pierwszy lit. d) i art. 9 lit. a), ma zastosowanie do operacji zaciągania pożyczek i zarządzania długiem. W taryfie opłat określa się wynagrodzenie współmierne do kosztów i ryzyka ponoszonych przez kwalifikujących się głównych dealerów podczas prowadzenia operacji pożyczkowych i zarządzania długiem Unii i Euratomu, przy jednoczesnym zapewnieniu oszczędności kosztowej po stronie Unii i uwzględnieniu specyfiki emisji długu Unii, w szczególności wolumenów i terminów zapadalności. Taryfę opłat zamieszcza się w załączniku do warunków ogólnych dotyczących upoważnień do kierowania i współkierowania transakcjami konsorcjalnymi.

Artykuł  11

Ustalenia dotyczące kwotowania

Minimalne wymogi związane z ustaleniami dotyczącymi kwotowania, o których mowa w art. 8 akapit pierwszy, lit. c) i art. 9 akapit pierwszy lit. b), odnoszą się do czasu transakcji, liczby kwotowań i notowanych spreadów dla określonych dłużnych papierów wartościowych Unii i na uznanych platformach dealerów w okresie obserwacji.

Artykuł  12

Dodatkowe zobowiązania dotyczące upoważnienia do kierowania

Członkowie sieci głównych dealerów spełniający kryteria określone w art. 8 mogą uzyskać uprawnienia kierownika konsorcjum organizującego transakcje konsorcjalne na podstawie oceny ich zobowiązania do wykonywania któregokolwiek z następujących rodzajów działalności:

a) wspieranie, przy dokładaniu wszelkich starań, płynności dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu poprzez pełnienie funkcji animatora rynku, przyczyniając się w ten sposób do opracowywania informacji na temat przyszłych cen rynkowych na podstawie rynków terminowych, do efektywności rynku wtórnego oraz do prawidłowego prowadzenia obrotu;

b) udzielanie Komisji rzetelnych porad i przedstawianie badań rynkowych w celu opracowania i wdrożenia programów pożyczkowych, a w szczególności udzielanie porad przed publikacją programu finansowania oraz w kontekście przygotowywania transakcji zarządzania długiem w ramach programów pożyczkowych;

c) regularne dostarczanie Komisji informacji na temat tendencji rynkowych, analiz i badań dotyczących funkcjonowania rynków o stałym dochodzie, a w szczególności na temat emitentów państwowych, ponadnarodowych i agencji;

d) promowanie i rozwijanie plasowania dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu w zróżnicowanej i szerokiej społeczności inwestorów w ramach ich strategii biznesowej.

Artykuł  13

Wybór konsorcjum

1. 14  Konsorcja wybierane są z poszanowaniem zasad przejrzystości i równego traktowania zgodnie z przepisami art. 163 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (UE, Euratom) 2024/2509.

2. Komisja przesyła zaproszenia do składania wniosków podgrupie kwalifikujących się członków sieci głównych dealerów spełniających kryteria określone w art. 8 i 12, wzywając do złożenia oferty uczestnictwa w charakterze kierowników konsorcjów.

3. Wybór podgrupy kwalifikujących się członków sieci głównych dealerów, do których Komisja wysyła zaproszenie do składania wniosków, opiera się na obiektywnych kryteriach jakościowych i ilościowych dotyczących udokumentowanej zdolności kwalifikujących się głównych dealerów do wspierania emisji państwowych i ponadnarodowych na rynkach pierwotnych i wtórnych oraz ich zdolności do dystrybucji dłużnych papierów wartościowych wśród inwestorów. Kryteria te obejmują również ocenę realizacji działań wymienionych w art. 12. Komisja stosuje kryterium rotacji w celu zapewnienia, aby wszyscy kwalifikujący się członkowie sieci głównych dealerów byli regularnie proszeni o odpowiedź na zaproszenia do składania wniosków.

4. Wnioski otrzymane od kwalifikujących się członków, o których mowa w ust. 2, oceniane są na podstawie dodatkowego zestawu obiektywnych kryteriów jakościowych i ilościowych oraz w celu utworzenia konsorcjum, którego skład stanowi najlepszą możliwą kombinację kadry zarządzającej w celu optymalnego wykonania danej transakcji.

5. Podgrupę członków sieci głównych dealerów informuje się o kryteriach przekazywania zaproszeń do składania wniosków i kryteriach oceny otrzymanych wniosków oraz przekazuje się jej zaproszenie do składania wniosków.

6. 15  Komisja może zaprosić głównych dealerów do wyrażenia zainteresowania upoważnieniem do działania jako współkierownik konsorcjum organizującego transakcję konsorcjalną, oprócz głównego kierownika konsorcjum lub głównych kierowników konsorcjów, na podstawie sytuacji rynkowej i w celu zapewnienia optymalnych wyników danej transakcji. Komisja może zaprosić wszystkich głównych dealerów kwalifikujących się zgodnie z art. 9 niniejszej decyzji lub ich podgrupę w porządku alfabetycznym na zasadzie rotacji. Takie zaproszenie należy rozważyć w odniesieniu do co najmniej jednej transakcji konsorcjalnej w okresie objętym planem finansowania ustanowionym zgodnie z art. 4 decyzji wykonawczej Komisji (UE, Euratom) 2023/2825 ¹⁶ .

7. Komisja udziela wszystkim głównym dealerom, którzy przyjęli zaproszenie, o którym mowa w ust. 6, upoważnienie do pełnienia funkcji współkierownika konsorcjum.

ROZDZIAŁ  4

WNIOSEK O CZŁONKOSTWO I USTANOWIENIE WYKAZU CZŁONKÓW SIECI GŁÓWNYCH DEALERÓW ORAZ MONITOROWANIE

Artykuł  14

Wniosek o członkostwo i wykaz głównych dealerów

1. Zainteresowane instytucje kredytowe i firmy inwestycyjne przedkładają Komisji wniosek o członkostwo w sieci głównych dealerów, wypełniając i składając formularz wniosku i załączoną listę kontrolną w odniesieniu do kryteriów kwalifikowalności dostępnych na stronie internetowej Komisji.

2. Wnioski o dopuszczenie do sieci głównych dealerów zawierają dowód zgodności z art. 4 i 5. Materiały dowodowe i dokumenty potwierdzające, które należy załączyć, są wyszczególnione w formularzu wniosku i w załącznikach do niego.

3. W przypadku niekompletnego formularza wniosku, niekompletnych informacji lub niewystarczających danych wnioskodawca może zostać poproszony przez Komisję o przedstawienie niezbędnych dodatkowych informacji. Niedostarczenie niezbędnych dodatkowych informacji w określonym terminie skutkuje odrzuceniem formularza wniosku.

4. Dostarczenie nieprawdziwych, wprowadzających w błąd lub nieprawidłowych informacji lub dokumentów w trakcie procesu składania wniosku skutkuje nieprzyjęciem do sieci głównych dealerów lub, w zależności od przypadku, może prowadzić do wykluczenia z sieci głównych dealerów zgodnie z art. 17.

5. W formularzu wniosku każdy główny dealer oświadcza, że akceptuje Warunki ogólne, potwierdzając tym samym wiążący charakter Warunków ogólnych i zobowiązując się do ich przestrzegania.

6. Na formularzu wniosku i egzemplarzu Warunków ogólnych składany jest podpis, a ponadto każda strona Warunków ogólnych jest parafowana przez należycie upoważnionego przedstawiciela głównego dealera, który na podstawie obowiązujących przepisów danej jurysdykcji oraz na podstawie odpowiednich dokumentów korporacyjnych jest uprawniony do przyjmowania ważnych zobowiązań w imieniu takiego głównego dealera do celów wypełnienia obowiązków i realizacji działań zgodnie z Warunkami ogólnymi. W tym celu przy składaniu formularza wniosku należy przedstawić wyciąg z odpowiedniego rejestru spółek.

7. Wszelkie komunikaty, zawiadomienia lub informacje dotyczące niniejszej decyzji i Warunków ogólnych przesyłane są na adres służący do zawiadomień wskazany przez głównych dealerów w formularzu wniosku i kierowane są do osoby wyznaczonej w takim formularzu jako "koordynator".

Artykuł  15

Dopuszczenie do sieci głównych dealerów

1. Decyzję o umieszczeniu wnioskodawcy w wykazie sieci głównych dealerów podejmuje się najpóźniej w terminie dwóch miesięcy od złożenia odpowiedniego wniosku. Jeżeli wnioskodawca zostaje wezwany do przedstawienia dodatkowych informacji zgodnie z art. 14 ust. 3, bieg terminu na podjęcie decyzji w odniesieniu do tego wnioskodawcy zostaje zawieszony do dnia przedłożenia wymaganych dodatkowych informacji. Jeżeli wnioskodawca poinformuje Komisję, że uważa wniosek za kompletny, decyzja zostaje przyjęta w terminie dwóch miesięcy. O decyzji informuje się wnioskodawcę.

2. Decyzja o niedopuszczeniu do sieci zawiera uzasadnienie takiego niedopuszczenia.

3. Uaktualniony wykaz członków sieci głównych dealerów jest publikowany raz w roku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

4. 17  W celu przeprowadzenia corocznego przeglądu główni dealerzy proszeni są o składanie Komisji oświadczeń, że w dalszym ciągu spełniają wszystkie kryteria kwalifikowalności dotyczące członkostwa określone w art. 4 oraz że wszystkie dokumenty przedłożone przez nich w trakcie procesu składania wniosku o członkostwo lub późniejsza aktualizacja tych dokumentów pozostają aktualne.

Artykuł  16

Monitorowanie

Komisja może przeprowadzić weryfikacje w celu sprawdzenia, czy członkowie sieci głównych dealerów postępują zgodnie z niniejszą decyzją, lub wyznaczyć osobę trzecią do przeprowadzenia takich weryfikacji. Członkowie sieci głównych dealerów współpracują przy takich weryfikacjach i ułatwiają ich przeprowadzanie, w szczególności poprzez dostarczanie niezbędnych informacji i danych oraz zapewnianie do nich dostępu.

Każdy członek sieci głównych dealerów:

a) przedstawia Komisji limit ryzyka ustalony dla działalności handlowej w zakresie dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu zgodnie z Warunkami ogólnymi;

b) powiadamia Komisję o każdym obniżeniu ratingu przez agencje ratingowe w Unii uznane przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych;

c) niezwłocznie powiadamia Komisję o wszelkich występujących przypadkach nieprzestrzegania jakiegokolwiek kryterium kwalifikowalności określonego w art. 4.

Główny dealer, akceptując Warunki ogólne, wyraża zgodę na ewentualne audyty i weryfikacje dotyczące danych przekazywanych Komisji w ramach jego obowiązków sprawozdawczych, w szczególności danych, które mają być wykorzystane do oceny wyników głównego dealera na rynku wtórnym.

Artykuł  16a  ¹⁸  

Monitorowanie i zawieszenia

1. Główni dealerzy okresowo, a przynajmniej co trzy lata, aktualizują informacje przekazane Komisji w trakcie procesu składania wniosku o członkostwo.

2. Główny dealer znajdujący się w sytuacji wykluczenia w dalszym ciągu kwalifikuje się jako kierownik lub współkierownik konsorcjum organizującego transakcje konsorcjalne w okresie oceny dokonywanej przez delegowanego urzędnika zatwierdzającego w celu ustalenia, czy główny dealer ma zostać wykluczony zgodnie z art. 138 rozporządzenia (UE, Euratom) 2024/2509.

3. Komisja może zawiesić głównych dealerów w pełnieniu roli kierowników lub współkierowników konsorcjów organizujących transakcje konsorcjalne, jeżeli wybór tych dealerów dokonany na potrzeby wykonywania środków finansowych Unii stanowiłby poważne i nieuchronne zagrożenie dla interesów finansowych Unii. Komisja niezwłocznie informuje głównego dealera o podstawie decyzji o jego zawieszeniu i wyznacza mu termin co najmniej trzy dni na przedłożenie uwag, zanim podjęta zostanie ostateczna decyzja o zawieszeniu. W wyjątkowych okolicznościach Komisja może przyjąć decyzję o zawieszeniu i pozwolić głównemu dealerowi, którego ta decyzja dotyczy, przedstawić uwagi i zastrzeżenia po tym terminie.

Artykuł  17  ¹⁹  

Zakończenie członkostwa w sieci głównych dealerów

1. Komisja decyduje o zakończeniu członkostwa głównego dealera w sieci głównych dealerów w jednym z poniższych przypadków:

a) główny dealer przestaje spełniać dowolny z warunków określonych w art. 4;

b) główny dealer nie dopełnia obowiązków określonych w art. 5 lit. c).

2. Do zakończenia członkostwa, o czym mowa w ust. 1, zastosowanie ma następująca procedura:

a) należy zwrócić się do głównego dealera, w drodze powiadomienia, o zgłoszenie uwag w terminie wynoszącym co najmniej siedem dni od otrzymania powiadomienia;

b) należy powiadomić głównego dealera o decyzji o zakończeniu członkostwa, która staje się skuteczna pierwszego dnia roboczego po dacie powiadomienia.

3. Komisja może zakończyć członkostwo głównego dealera w sieci głównych dealerów w dowolnym z poniższych przypadków:

a) niedopełnienie obowiązków określonych w art. 5 lit. a), b), d), e) i f);

b) wykluczenie głównego dealera na podstawie art. 137-148 rozporządzenia (UE, Euratom) 2024/2509.

4. Do sytuacji, o których mowa w ust. 3, zastosowanie ma następująca procedura:

a) główny dealer, którego to dotyczy, otrzymuje powiadomienie, w którym podane są powody ustalenia dotyczącego niedopełnienia obowiązków, prośba o przedłożenie uwag i środków naprawczych, które zamierza zastosować, aby przywrócić lub zapewnić przestrzeganie odpowiednich kryteriów lub obowiązków, oraz termin na przedstawienie uwag wynoszący co najmniej siedem dni od otrzymania powiadomienia;

b) biorąc pod uwagę ewentualne przedłożone uwagi i zgłoszone środki naprawcze, podjęta może zostać decyzja o zakończeniu członkostwa głównego dealera niedopełniającego obowiązków w sieci głównych dealerów;

c) w decyzji o zakończeniu członkostwa należy podać uzasadnienie takiego zakończenia;

d) decyzja o zakończeniu członkostwa staje się skuteczna pierwszego dnia roboczego po dacie powiadomienia wykluczonego głównego dealera.

5. Zakończenie członkostwa w sieci głównych dealerów zgodnie z ust. 1-4 niniejszego artykułu lub rezygnacja z członkostwa w sieci głównych dealerów zgodnie z art. 7 lit. e) nie mają wpływu na prawa i obowiązki danego głównego dealera w odniesieniu do umów zawartych odpowiednio przed datą wejścia w życie wykluczenia, zakończenia lub rezygnacji.

6. Zakończenie członkostwa głównego dealera nie pozbawia go prawa do złożenia ponownego wniosku o członkostwo w sieci głównych dealerów ani do zostania ponownie członkiem tej sieci, w przypadku gdy powody zakończenia członkostwa ustały i zostały w pełni wyeliminowane. Jeżeli doszło do zakończenia członkostwa w sieci głównych dealerów z powodu wykluczenia na podstawie art. 137-148 rozporządzenia (UE, Euratom) 2024/2509, tak długo, jak takie wykluczenie obowiązuje, nie jest możliwe ponowne złożenie wniosku o członkostwo. Do ponownego wniosku o członkostwo zastosowanie ma art. 14.

ROZDZIAŁ  5

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł  18

Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2021/625 niniejszym traci moc.

Odesłania do uchylonej decyzji traktuje się jako odesłania do niniejszej decyzji zgodnie z tabelą korelacji znajdującą się w załączniku II.

Artykuł  19

Art. 8. lit. a) i b) decyzji (UE, Euratom) 2021/625 ma nadal zastosowanie do transakcji konsorcjalnych począwszy od okresu przed 1 listopada 2023 r.

Art. 8. akapit pierwszy lit. a) i b), art. 9 akapit pierwszy lit. a) i c) i art. 11 mają zastosowanie do transakcji konsorcjalnych od dnia 1 listopada 2023 r.

Art. 8. akapit pierwszy lit. c), art. 9 akapit pierwszy lit. b) i art. 13 ust. 6 i 7 mają zastosowanie do transakcji konsorcjalnych od dnia 1 lipca 2024 r.

Artykuł  20

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 lipca 2023 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

1. Wypełnienie obowiązku zakupu minimalnej średniej ważonej w wysokości 0,05 % wolumenów sprzedawanych na aukcji przez Unię lub Euratom co pół roku

a) Aukcje przeprowadza się za pośrednictwem systemu aukcyjnego zarządzanego przez prowadzącego aukcje wybranego przez Komisję ("prowadzący aukcje").

b) Udział w aukcjach i zakup dłużnych papierów wartościowych sprzedawanych na aukcji odbywa się zgodnie z zasadami aukcji ustalonymi przez prowadzącego aukcje i zatwierdzonymi przez Komisję. Główni dealerzy podpisują zasady aukcji i stosują się do nich.

c) Wszyscy główni dealerzy powinni rozumieć, że działają i uczestniczą w aukcjach na własne ryzyko oraz że Komisja w żaden sposób nie ponosi odpowiedzialności za decyzje któregokolwiek z uczestników aukcji, a w szczególności za wszelkie straty, bezpośrednie lub pośrednie, powstałe w związku z jakąkolwiek transakcją zawartą przez tych uczestników.

d) Główni dealerzy podejmują wszelkie środki w celu zapewnienia im możliwości udziału w aukcji, w szczególności zawierają umowy z prowadzącym aukcję, dopełniają wszelkich formalności niezbędnych do udziału w aukcjach oraz dysponują potrzebną w tym celu infrastrukturą techniczną.

e) Komisja nie ponosi żadnych kosztów ani odpowiedzialności wobec głównego dealera w związku z umowami między prowadzącym aukcję a głównym dealerem ani w związku z infrastrukturą techniczną na potrzeby aukcji.

f) Główni dealerzy mogą być zwolnieni z wypełnienia obowiązku wynikającego z art. 5 lit. a) wyłącznie w przypadkach siły wyższej, które w szczególności nie obejmują przypadków nieprawidłowego działania infrastruktury lub związanych z nią problemów technicznych.

g) Obliczenia wolumenu zakupionego przez głównych dealerów w odpowiednim okresie sześciu miesięcy są ważone zgodnie z poniższą tabelą:

Rezydualny termin zapadalności	< 3,5 m	3,5 m-1Y	1Y-4Y	4Y-8Y	8Y-12Y	12Y-17Y	17Y-23Y	> 23Y
Współczynnik	0,5	1	2,5	5,5	10	15	20	25

h) Obliczenia te stosuje się w odniesieniu do okresów sześciu miesięcy, począwszy od kwietnia do września oraz od października do marca. W 2023 r. zastosowanie ma następujący okres: od stycznia do czerwca oraz od lipca do marca następnego okresu. Art. 5 lit. a) niniejszej decyzji tymczasowo nie ma zastosowania do głównych dealerów, którzy zostali dopuszczeni do sieci głównych dealerów po rozpoczęciu okresu sześciu miesięcy zdefiniowanego w lit. h). Artykuł ten zacznie obowiązywać na koniec okresu sześciu miesięcy następującego po dniu, w którym odpowiedni główny dealer zostanie dopuszczony do sieci głównych dealerów.

2. Obowiązki sprawozdawcze

a) Główni dealerzy przekazują na wniosek informacje o ustalonym przez siebie limicie ryzyka do celów własnego zarządzania pozycjami, do celów działalności handlowej w zakresie dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu, a także o zakresie, w jakim stosowany jest taki limit ryzyka. Informacje, które należy przedłożyć, określa się we wniosku.

b) Główni dealerzy niezwłocznie powiadamiają Komisję w przypadku, gdy ich rating zostanie podwyższony lub obniżony przez jedną z zewnętrznych agencji ratingowych uznanych przez ESMA zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 ²⁰ .

c) Główni dealerzy niezwłocznie powiadamiają Komisję o niespełnieniu kryteriów kwalifikowalności określonych w art. 4.

d) Główni dealerzy informują Komisję o wszelkich zmianach w danych kontaktowych przekazanych za pomocą formularza wniosku, korzystając ze wzoru załączonego do formularza wniosku, w terminie dwóch tygodni od daty wejścia zmiany w życie.

e) Główni dealerzy przekazują Komisji, na jej wniosek, wszelkie informacje istotne dla wykonywania przez nich działalności głównego dealera, w szczególności informacje na temat ich działalności na rynku pierwotnym lub wtórnym związanej z dłużnymi papierami wartościowymi Unii i Euratomu.

ZAŁĄCZNIK  II

Tabela korelacji

Tabela korelacji
Decyzja (UE, Euratom) 2021/625 z dnia 14 kwietnia 2021 r.	Niniejsza decyzja
art. 1	art. 1
art. 2	art. 2
art. 3	art. 3
art. 4	art. 4
art. 5	art. 5
art. 6	art. 6
art. 7	art. 7
art. 8	art. 8
art. 9	art. 10
art. 10	art. 12
art. 11	art. 13
art. 12	art. 14
art. 13	art. 15
art. 14	art. 16
art. 15	art. 17
art. 16	art. 18 i 19
art. 17	art. 20

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).

2 Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2021/625 z dnia 14 kwietnia 2021 r. w sprawie ustanowienia sieci głównych dealerów oraz określenia kryteriów kwalifikowalności dotyczących upoważnień do kierowania i współkierowania transakcjami konsorcjalnymi do celów działań w zakresie zaciągania pożyczek realizowanych przez Komisję w imieniu Unii i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 131 z 16.4.2021, s. 170).

3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2022/2434 z dnia 6 grudnia 2022 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 w odniesieniu do ustanowienia zróżnicowanej strategii finansowania jako ogólnej metody zaciągania pożyczek (Dz.U. L 319 z 13.12.2022, s. 1).

4 Decyzja Rady (UE, Euratom) 2020/2053 z dnia 14 grudnia 2020 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej oraz uchylająca decyzję 2014/335/UE, Euratom (Dz.U. L 424 z 15.12.2020, s. 1).

5 Zob. w szczególności rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

6 Zob. w szczególności rozporządzenie (UE) nr 468/2014 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (Dz.U. L 141 z 14.5.2014, s. 1) oraz rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63).

7 Decyzja wykonawcza Komisji (UE, Euratom) 2022/2544 z dnia 19 grudnia 2022 r. ustanawiająca ustalenia dotyczące kierowania unijnymi operacjami zaciągania pożyczek i zarządzania długiem w ramach zróżnicowanej strategii finansowania oraz powiązanymi operacjami udzielania pożyczek, a także realizowania takich operacji (Dz.U. L 328 z 22.12.2022, s. 109).

8 Decyzja Komisji (UE) 2021/857 z dnia 27 maja 2021 r. zmieniająca decyzję (UE, Euratom) 2021/625 w odniesieniu do objęcia niektórych firm inwestycyjnych kryteriami kwalifikowalności dotyczącymi członkostwa w unijnej sieci głównych dealerów (Dz.U. L 188 z 28.5.2021, s. 103).

9 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).

10 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338). e) postępować zgodnie z praktykami rynkowymi i etyką branżową, w szczególności (i) przestrzegać zasad postępowania i najwyższych standardów obowiązujących w praktykach rynkowych mających zastosowanie do ich operacji w zakresie działalności o stałym dochodzie w euro; (ii) główni dealerzy i ich spółki dominujące stosują środki w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowania walki z terroryzmem zgodnie z obowiązującymi krajowymi i unijnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi; (iii) każdy główny dealer niezwłocznie powiadamia Komisję o wszelkich postępowaniach wszczętych przeciwko niemu przez właściwy organ państwa członkowskiego w związku z działalnością prowadzoną przez takiego głównego dealera jako instytucja kredytowa. Każdy główny dealer powiadamia Komisję o wszelkich środkach lub decyzjach podjętych w wyniku tych postępowań; (iv) każdy główny dealer niezwłocznie powiadamia Komisję, jeżeli on lub jego spółka dominująca zostali uznani winnymi popełnienia czynu opisanego w akcie oskarżenia, m.in. uchylania się od opodatkowania, lub podlegają karom administracyjnym lub dyscyplinarnym, albo zostali zawieszeni lub wykluczeni z organizacji branżowej w dowolnym państwie członkowskim; (v) w przypadku stwierdzenia przez właściwy organ państwa członkowskiego uchybień w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowania walki z terroryzmem lub nałożenia przez niego jakichkolwiek kar w związku z uchybieniami w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowania walki z terroryzmem, główni dealerzy niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję i informują o swoich działaniach naprawczych; (vi) główny dealer zapewnia, że nie będzie zawierał transakcji dotyczących dłużnych papierów wartościowych Unii i Euratomu, w które zaangażowani byliby kontrahenci zarejestrowani lub mający siedzibę w państwie umieszczonym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych lub uznanym za państwo trzecie wysokiego ryzyka zgodnie z art. 9 ust. 2 dyrektywy (UE) 2015/849 i wymienionym w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2016/1675, lub którzy nie przestrzegają skutecznie unijnych lub międzynarodowych norm podatkowych dotyczących przejrzystości i wymiany informacji lub naruszeń systemów sankcji, w szczególności środków ograniczających na mocy art. 215 TFUE; f) w sposób poufny traktować wszystkie informacje otrzymane od Komisji.

11 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2024/2901 z dnia 14 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2901) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 listopada 2024 r. Zmiany nie zostaly naniesione na tekst ze względu na bezprzedmiotowość.

12 Art. 7 pkt 2) zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2024/2901 z dnia 14 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2901) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 listopada 2024 r.

13 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/583 z dnia 14 lipca 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie przejrzystości dla systemów obrotu i firm inwestycyjnych w odniesieniu do obligacji, strukturyzo- wanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2017, s. 229).

14 Art. 13 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a decyzji nr 2024/2901 z dnia 14 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2901) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 listopada 2024 r.

15 Art. 13 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b decyzji nr 2024/2901 z dnia 14 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2901) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 listopada 2024 r.

16 Decyzja wykonawcza Komisji (UE, Euratom) 2023/2825 z dnia 12 grudnia 2023 r. ustanawiająca ustalenia dotyczące kierowania unijnymi operacjami zaciągania pożyczek i zarządzania długiem w ramach zróżnicowanej strategii finansowania oraz powiązanymi operacjami udzielania pożyczek, a także realizowania takich operacji (Dz.U. L, 2023/2825, 18.12.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/ dec_impl/2023/2825/oj).

17 Art. 15 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 4 decyzji nr 2024/2901 z dnia 14 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2901) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 listopada 2024 r.

18 Art. 16a dodany przez art. 1 pkt 5 decyzji nr 2024/2901 z dnia 14 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2901) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 listopada 2024 r.

19 Art. 17 zmieniony przez art. 1 pkt 6 decyzji nr 2024/2901 z dnia 14 listopada 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2901) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 listopada 2024 r.

20 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2023.196.44
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja wykonawcza 2023/1602 w sprawie sieci głównych dealerów oraz określenia kryteriów kwalifikowalności dotyczących upoważnień do kierowania i współkierowania transakcjami konsorcjalnymi do celów działań w zakresie zaciągania pożyczek realizowanych przez Komisję w imieniu Unii i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej
• Data aktu: 31/07/2023
• Data ogłoszenia: 04/08/2023
• Data wejścia w życie: 24/08/2023