(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 5180)(Jedynie teksty w języku francuskim i niderlandzkim są autentyczne)
(Dz.U.UE L z dnia 16 lipca 2019 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskie,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego 1 , w szczególności jej załącznik III pkt 2 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2015/1499 2 przyznano Belgii odstępstwo w odniesieniu do regionu Flandrii w celu zezwolenia na stosowanie na gruntach rolnych we Flandrii na określonych warunkach do 250 kg azotu na hektar rocznie, pochodzącego z odchodów zwierzęcych, na działkach stanowiących użytki zielone i działkach zawierających uprawy kukurydzy podsiewanej użytkami zielonymi, działkach zawierających koszone użytki zielone, po których następuje uprawa kukurydzy, lub koszone żyto, po którym następuje uprawa kukurydzy, oraz do 200 kg azotu na hektar rocznie, pochodzącego z odchodów zwierzęcych, na działkach zawierających uprawy pszenicy ozimej lub pszenżyta, po których następuje uprawa międzyplonu, oraz działkach zawierających uprawy buraków cukrowych lub buraków pastewnych.
(2) Odstępstwo przyznane decyzją wykonawczą (UE) 2015/1499 dotyczyło około 2 870 rolników i 94 280 ha gruntów oraz wygasło z dniem 31 grudnia 2018 r.
(3) Dnia 21 grudnia 2018 r. Belgia złożyła wniosek do Komisji o przyznanie nowego odstępstwa na mocy pkt 2 akapit trzeci załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG w odniesieniu do regionu Flandrii.
(4) Odstępstwo to dotyczy zamiaru zezwolenia przez Belgię na stosowanie na gruntach rolnych w określonych gospodarstwach we Flandrii do 250 kg azotu na hektar rocznie, pochodzącego z odchodów wypasanych zwierząt gospodarskich i przetworzonego nawozu naturalnego, na działkach stanowiących użytki zielone, użytki zielone mieszane z koniczyną, uprawy kukurydzy podsiewanej użytkami zielonymi oraz koszone użytki zielone lub koszone żyto, po których następuje uprawa kukurydzy, oraz do 200 kg azotu na hektar rocznie, pochodzącego z odchodów wypasanych zwierząt gospodarskich i przetworzonego nawozu naturalnego, na działkach zawierających uprawy pszenicy ozimej lub pszenżyta, po których następuje uprawa międzyplonu, i na działkach zawierających uprawy buraków.
(5) Informacje dostarczone przez Belgię w kontekście odstępstwa przyznanego decyzją wykonawczą (UE) 2015/1499 wskazują, że odstępstwo to nie doprowadziło do pogorszenia jakości wody. W sprawozdaniu Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie wdrożenia dyrektywy 91/676/EWG za okres 2012-2015 3 , wskazano, że w regionie Flandrii w ok. 81 % stacji monitorowania wód gruntowych odnotowano średnie stężenie azotanów poniżej 50 mg/l, a w 63 % stacji monitorowania wód gruntowych odnotowano średnie stężenie azotanów poniżej 25 mg/l. Dane z monitorowania wykazały tendencję spadkową w zakresie stężenia azotanów w wodach gruntowych w porównaniu z poprzednim okresem sprawozdawczym (2008-2011). W przypadku wód powierzchniowych w 95 % stacji monitorowania odnotowano średnie stężenie azotanów poniżej 50 mg/l, a w 75 % stacji monitorowania odnotowano średnie stężenie azotanów poniżej 25 mg/l. Większość punktów monitorowania wód powierzchniowych wykazała tendencję spadkową w zakresie stężenia azotanów. W okresie sprawozdawczym 2012-2015 około 76 % rzek sklasyfikowano jako eutroficzne albo hipertroficzne, co stanowi podobny wynik do poprzedniego okresu sprawozdawczego (2008-2011).
(6) Dostarczone przez Belgię nowsze dane dotyczące regionu Flandrii pokazują, że jakość wód gruntowych i powierzchniowych we Flandrii w zakresie zanieczyszczenia azotanami nie poprawiła się od 2015 r.
(7) Flandria zamierza osiągnąć następujące cele pod względem jakości wody w ramach programu działania na lata 2019-2022 w odniesieniu do wszystkich zlewni: w przypadku wód powierzchniowych zmniejszenie średniej docelowej różnicy w stężeniu azotanów o 4 mg/l przy średnim stężeniu powyżej docelowej różnicy w wysokości 20 mg/l; w przypadku płytkich wód gruntowych, których stan wolniej się poprawia, należy osiągnąć globalną tendencję spadkową w zakresie stężenia azotanów o co najmniej 3 mg/l we wszystkich zlewniach, w których średnie stężenie azotanów wynosi powyżej 50 mg/l lub 40-50 mg/l z tendencją wzrostową.
(8) Aby te cele osiągnąć, Flandria ustanowiła wzmocniony program działania na lata 2019-2022. Przegląd wyznaczenia rodzajów obszarów, w których zastosowano wzmocnione środki, przewiduje się na koniec 2020 r. na podstawie wyników monitorowania jakości wód powierzchniowych zimą na przełomie lat 2018/2019 i 2019/2020 oraz jakości wód gruntowych w latach 2018 i 2019. Przepisy transponujące dyrektywę 91/676/EWG w odniesieniu do Flandrii - "Dekret w sprawie ochrony wody przed zanieczyszczeniami azotanami pochodzenia rolniczego" 4 (dekret w sprawie nawozu naturalnego) - zostały zmienione zgodnie z programem działania na lata 2019-2022 dnia 24 maja 2019 r. i stosuje się je w związku z niniejszą decyzją.
(9) Dekret w sprawie nawozu naturalnego ma zastosowanie na całym terytorium Flandrii.
(10) Dekret w sprawie nawozu naturalnego obejmuje ograniczenia stosowania na gruntach rolnych zarówno azotu, jak i fosforu.
(11) Frakcje stałe uzyskane po przetworzeniu nawozu naturalnego należy dostarczyć do autoryzowanego zakładu recyklingu w celu zmniejszenia wydzielanych zapachów i innych emisji, poprawy właściwości agronomicznych i higienicznych, ułatwienia składowania i użytkowania oraz lepszego odzyskiwania azotu i fosforanu.
(12) Dodatkowe dokumenty przedłożone przez Belgię i dotyczące Flandrii świadczą o tym, że proponowana ilość, wynosząca odpowiednio 250 i 200 kg azotu w przeliczeniu na hektar rocznie, pochodzącego z odchodów zwierzęcych, jest uzasadniona na podstawie obiektywnych kryteriów, takich jak długie okresy wegetacji i uprawy o wysokim poborze azotu.
(13) Najnowsze dane przekazane przez Belgię w odniesieniu do Flandrii za okres 2015-2017 wykazują wzrost pogłowia trzody chlewnej o 4,7 %. Liczba drobiu wzrosła o 14,3 % w latach 2014-2017. Pogłowie bydła pozostało na tym samym poziomie. W celu niedopuszczenia, aby stosowanie odstępstwa, o którego przyznanie złożono wniosek, doprowadziło do intensyfikacji chowu zwierząt gospodarskich, właściwe organy ograniczą dozwolone pogłowie zwierząt gospodarskich w każdym gospodarstwie (prawa do emisji składników pokarmowych) we Flandrii, zgodnie z przepisami dekretu w sprawie nawozu naturalnego.
(14) Dane przekazane przez Belgię w odniesieniu do Flandrii za okres 2012-2015 wykazały spadek wykorzystania azotu pochodzącego z odchodów zwierzęcych o 4,9 % w latach 2012-2014 w porównaniu z latami 2004-2007. Najnowsze dostępne dane liczbowe za lata 2015, 2016 i 2017 pokazują dalszy spadek wykorzystania azotu pochodzącego z odchodów zwierzęcych o 4,0 % w latach 2014-2017 - do 90,6 tys. ton w 2017 r. W okresie sprawozdawczym 2012-2015 wykorzystanie azotu mineralnego było podobne do okresu 2008-2011. Z najnowszych dostępnych danych za lata 2015, 2016 i 2017 wynika, że stosowanie azotu mineralnego wzrosło do 48,6 tys. ton w 2017 r., czyli o 21 % w porównaniu z 2014 r.
(15) Na działkach z glebami o niskiej dostępności fosforu (klasa I) i glebami w strefie docelowej (klasa II) konieczne może być stosowanie dodatkowego fosforanu z nawozów chemicznych. Nawozów takich nie należy stosować na działkach z glebami o umiarkowanej dostępności fosforu (klasa III) i glebami o wysokiej dostępności fosforu (klasa IV).
(16) Flandria ma gęstą sieć stacji monitorowania jakości wody. Sieć tę można wykorzystać jako alternatywę wobec obecnej sieci monitorowania odstępstw i powinna ona umożliwiać obserwację wyników gospodarstw rolnych korzystających z zezwolenia zgodnie z odstępstwem, o które wnioskowała Belgia, w porównaniu z gospodarstwami, które nie korzystają z takiego zezwolenia, a także monitorowanie, czy osiągnięto cele dyrektywy 91/676/EWG. Należy przeprowadzić dalsze badania w celu lepszego zrozumienia związku między stratami azotanów na poziomie działek a stężeniem azotanów w wodach powierzchniowych i gruntowych na poziomie (pod)zlewni, aby skalibrować i zatwierdzić model emisji składników pokarmowych.
(17) Po przeanalizowaniu wniosku można stwierdzić, że proponowana ilość, wynosząca odpowiednio 250 i 200 kg azotu w przeliczeniu na hektar rocznie pochodzącego z odchodów wypasanych zwierząt gospodarskich oraz przetworzonego nawozu naturalnego, nie będzie stanowiła przeszkody w realizacji celów dyrektywy 91/676/EWG, z zastrzeżeniem spełnienia pewnych rygorystycznych warunków, które powinny mieć zastosowanie dodatkowo względem wzmocnionych środków wprowadzonych w ramach programu działania na lata 2019-2022.
(18) W dyrektywie 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 5 określono przepisy ogólne służące ustanowieniu infrastruktury informacji przestrzennej w Unii dla celów polityk unijnych w zakresie ochrony środowiska oraz polityk lub działań mogących oddziaływać na środowisko. W stosownych przypadkach informacje przestrzenne zgromadzone w ramach niniejszej decyzji powinny być zgodne z przepisami określonymi we wspomnianej dyrektywie. W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych i zwiększenia spójności danych Belgia przy gromadzeniu niezbędnych danych w ramach niniejszej decyzji powinna w stosownych przypadkach korzystać z informacji uzyskanych w ramach zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli ustanowionego na podstawie tytułu V rozdział II rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 6 .
(19) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Azotanów ustanowionego na podstawie art. 9 dyrektywy 91/676/EWG,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 12 lipca 2019 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Karmenu VELLA |
|
Członek Komisji |