uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady (UE) 2015/1601 z dnia 22 września 2015 r. ustanawiającą środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji 1 , w szczególności jej art. 4 ust. 5 i art. 4 ust. 7,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
(1) W oparciu o art. 78 ust. 3 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Rada przyjęła dwie decyzje ustanawiające środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji. Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2015/1523 2 40 000 osób ubiegających się o ochronę międzynarodową ma zostać relokowanych z Włoch i Grecji do innych państw członkowskich. Zgodnie z decyzją (UE) 2015/1601 120 000 osób ubiegających się o ochronę międzynarodową ma zostać relokowanych z Włoch i Grecji do innych państw członkowskich.
(2) Decyzja (UE) 2015/1601 została przyjęta ze względu na nadzwyczajną sytuację charakteryzującą się nagłym napływem obywateli państw trzecich do Włoch i Grecji i pilną potrzebę udzielenia tym państwom szybkiej pomocy, na zasadzie solidarności i sprawiedliwego podziału odpowiedzialności między państwami członkowskimi. Wynika z niej, że każde państwo członkowskie relokacji powinno zagwarantować, że będzie się ona odbywała regularnie, niezwłocznie i na wystarczającym poziomie.
(3) Art. 4 ust. 5 decyzji (UE) 2015/1601 stanowi, że państwo członkowskie może, w wyjątkowych okolicznościach, do dnia 26 grudnia 2015 r., powiadomić Radę i Komisję, że tymczasowo nie może uczestniczyć w procesie relokacji do 30 % wnioskodawców przydzielonych mu zgodnie z ust. 1 tego artykułu, podając należycie uzasadnione powody zgodne z podstawowymi wartościami Unii wskazanymi w art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Komisja powinna dokonać oceny podanego uzasadnienia i przedłożyć Radzie wnioski dotyczące tymczasowego zawieszenia relokacji do 30 % wnioskodawców przyznanych danemu państwu członkowskiemu zgodnie z art. 4 ust. 1 decyzji. W uzasadnionych przypadkach Komisja może zaproponować przedłużenie terminu relokacji wnioskodawców w ramach pozostałego przydziału maksymalnie o 12 miesięcy poza datę, o której mowa w art. 13 ust. 2 decyzji.
(4) Austria stoi w obliczu wyjątkowych okoliczności związanych z nadzwyczajną sytuacją charakteryzującą się nagłym napływem obywateli państw trzecich na jej terytorium.
(5) Znaczny wzrost liczby przypadków nielegalnego przekraczania granic do Unii i zwiększenie wtórnych przepływów w Unii doprowadziły do gwałtownego wzrostu liczby wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową w Austrii.
(6) Dane Eurostatu potwierdzają zaistnienie gwałtownego wzrostu liczby osób ubiegających się o ochronę międzynarodową w Austrii. Liczba wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową wzrosła o ponad 230 %, od 23 835 wnioskodawców w okresie od 1 stycznia do 30 listopada 2014 r. do 80 880 wnioskodawców w okresie od 1 stycznia do 30 listopada 2015 r., osiągając liczbę ponad 10 000 wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową miesięcznie od września 2015 r. Mimo iż dane przekazywane przez Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO) wskazują na spadek liczby wnioskodawców w grudniu 2015 r. i w styczniu 2016 r. w porównaniu do poprzednich miesiący, liczba wnioskodawców nadal pozostaje wysoka.
(7) W 2015 r. w Austrii odnotowano drugi co do wielkości w Unii, po Szwecji, odsetek osób ubiegających się o ochronę międzynarodową w przeliczeniu na mieszkańca (9 421 wnioskodawców na milion mieszkańców, w oparciu o dostępne dane Eurostatu).
(8) Obecna sytuacja wyraźnie obciąża austriacki system azylowy, co ma poważne konsekwencje praktyczne w terenie w odniesieniu do warunków przyjmowania i możliwości rozpatrywania wniosków w systemie azylowym.
(9) Obecna sytuacja migracyjna w Austrii i obciążenie zdolności tego państwa w zakresie przetwarzania wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej oraz zapewnienia odpowiednich warunków przyjmowania osobom wyraźnie potrzebującym ochrony międzynarodowej uzasadniają zatem tymczasowe zawieszenie na okres jednego roku relokacji 30 % wnioskodawców przydzielonych Austrii na mocy decyzji (UE) 2015/1601, co odpowiada 1 065 wnioskodawców.
(10) W okresie tymczasowego zawieszenia Austria jest w dalszym ciągu zobowiązana do sprawnego i regularnego dokonywania relokacji pozostałych przydzielonych jej wnioskodawców.
(11) Zawieszenie relokacji 30 % wnioskodawców na okres jednego roku stanowi wystarczający i proporcjonalny środek w odpowiedzi na sytuację w Austrii. Przedłużenie terminu relokacji wnioskodawców w ramach pozostałego przydziału poza datę, o której mowa w art. 13 ust. 2 decyzji (UE) 2015/1601, nie byłoby uzasadnione. Konieczne jest, aby relokacja z Włoch i Grecji odbywała się sprawnie i regularnie do dnia 26 września 2017 r., tak aby skutecznie wesprzeć Włochy i Grecję w bieżącej sytuacji kryzysowej.
(12) Ponieważ cele niniejszej decyzji nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na skalę i skutki działań możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(13) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.
(14) Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w decyzji (UE) 2015/1601. Nie uczestniczy ono tym samym w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związane ani jej nie stosuje.
(15) Irlandia jest związana decyzją (UE) 2015/1601 i tym samym uczestniczy ona w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji, która wykonuje decyzję (UE) 2015/1601.
(16) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.
(17) Zważywszy na pilny charakter sytuacji, niniejsza decyzja powinna wejść w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025
Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025
Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.
18.12.2025
Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.
16.12.2025
Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.
15.12.2025
Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.
10.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2016.74.36 |
| Rodzaj: | Decyzja |
| Tytuł: | Decyzja wykonawcza 2016/408 w sprawie tymczasowego zawieszenia relokacji 30 % wnioskodawców przydzielonych Austrii na mocy decyzji (UE) 2015/1601 ustanawiającej środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji |
| Data aktu: | 10/03/2016 |
| Data ogłoszenia: | 19/03/2016 |