a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 13 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła europejską strategię bezpieczeństwa określającą pięć kluczowych wyzwań, z którymi ma się zmierzyć Unia: terroryzm, rozprzestrzenianie broni masowego rażenia, konflikty regionalne, upadek państwa i przestępczość zorganizowana. Skutki nielegalnej produkcji i transferu broni konwencjonalnej, w tym broni strzeleckiej i lekkiej (dalej zwanej "BSiL") oraz obrotu tą bronią, a także jej nadmierne gromadzenie i niekontrolowane rozprzestrzenianie stanowią podstawowe elementy czterech z pięciu powyższych wyzwań. Zwiększają one poczucie braku bezpieczeństwa w Europie Południowo-Wschodniej, w regionach sąsiednich i w wielu innych regionach świata, pogłębiając konflikty i podkopując proces budowania pokoju po zakończeniu konfliktu, tym samym stanowiąc poważne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa.
(2) W dniach 15-16 grudnia 2005 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE w zakresie zwalczania nielegalnego gromadzenia BSiL i amunicji do tych rodzajów broni oraz handlu nimi (dalej zwaną "strategią"), która przedstawia wytyczne działań Unii w dziedzinie BSiL. W strategii wskazano na Bałkany oraz Europę Południowo-Wschodnią jako regiony szczególnie dotknięte nadmiernym gromadzeniem i rozprzestrzenianiem BSiL. W strategii stwierdzono również, że Unia będzie priorytetowo traktowała Europę Środkową i Wschodnią, oraz podkreślono w przypadku Bałkanów, że wspieranie skutecznej wielostronności i właściwe inicjatywy regionalne będą stanowiły skuteczny instrument realizacji tej strategii. W dokumencie w sposób specjalny wyróżnia się także potrzebę uczestnictwa w działaniach mających zmniejszać nadwyżkę BSiL pozostałą w Europie Wschodniej po zimnej wojnie.
(3) W 2012 roku, na drugiej konferencji przeglądowej Programu działania ONZ na rzecz zapobiegania nielegalnemu handlowi bronią strzelecką i lekką, zwalczania i eliminowania go we wszystkich aspektach (dalej zwanego "programem działania ONZ"), który został przyjęty 20 lipca 2001 r., wszystkie państwa członkowskie ONZ potwierdziły swoje zaangażowanie w zapobieganie nielegalnemu handlowi BSiL oraz zachęciły do stosowania środków dalszego wzmacniania skutecznej roli, jaką organizacje regionalne i subregionalne mogą odegrać we wdrażaniu programu działania ONZ i międzynarodowego instrumentu umożliwiającego państwom identyfikowanie i śledzenie, w odpowiednim czasie i w niezawodny sposób, nielegalnej broni strzeleckiej i lekkiej (dalej zwanego "międzynarodowym instrumentem umożliwiającym śledzenie").
(4) Centrum kontroli BSiL dla Europy Wschodniej i Południowo-Wschodniej (SEESAC), ustanowione w 2002 roku w Belgradzie i działające na mocy wspólnego mandatu Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP) i Rady Współpracy Regionalnej (następcy paktu stabilizacji dla Europy Południowo-Wschodniej), pomaga podmiotom krajowym i regionalnym kontrolować rozprzestrzenianie i niewłaściwe wykorzystywanie BSiL i amunicji do tych rodzajów broni, a także pomaga redukować te zjawiska, przyczyniając się do większej stabilności, bezpieczeństwa i rozwoju Europy Południowo-Wschodniej i Wschodniej. SEESAC kładzie szczególny nacisk na opracowywanie przedsięwzięć regionalnych służących rozwiązywaniu problemu transgranicznych przepływów broni.
(5) Unia poprzednio wspierała SEESAC decyzją Rady 2002/842/WPZiB, następnie przedłużoną i zmienioną decyzjami 2003/807/WPZiB 1 oraz 2004/791/WPZiB 2 . Ostatnio Unia poparła działania SEESAC w zakresie kontroli zbrojeń za pośrednictwem decyzji Rady 2010/179/WPZiB 3 .
(6) Unia zamierza sfinansować kolejny projekt SEESAC: projekt dotyczący zmniejszania zagrożenia nielegalnego rozprzestrzeniania broni strzeleckiej i lekkiej (BSiL) i amunicji do tych rodzajów broni oraz handlu nimi w Europie Południowo-Wschodniej, aby nadal przyczyniać się do zmniejszania ryzyka nielegalnego handlu nimi, co ma pomóc osiągnąć cele opisane powyżej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Decyzja Rady 2003/807/WPZiB z dnia 17 listopada 2003 r. rozsze-rzająca i zmieniająca decyzję 2002/842/WPZiB dotyczącą wyko-nania wspólnego działania 2002/589/WPZiB w celu wniesienia wkładu Unii Europejskiej w zwalczanie destabilizującego groma-dzenia i rozpowszechniania ręcznej broni strzeleckiej i broni lekkiej w Europie Południowo-Wschodniej (Dz.U. L 302 z 20.11.2003, s. 39).
2 Decyzja Rady 2004/791/WPZiB z dnia 22 listopada 2004 r. rozsze-rzająca i zmieniająca decyzję 2002/842/WPZiB dotyczącą wyko-nania wspólnego działania 2002/589/WPZiB w celu wniesienia wkładu Unii Europejskiej w zwalczanie destabilizującego groma-dzenia i rozpowszechniania ręcznej broni strzeleckiej i broni lekkiej w Europie Południowo-Wschodniej (Dz.U. L 348 z 24.11.2004, s. 46).
3 2010/179/CFSP: Decyzja Rady 2010/179/WPZIB z dnia 11 marca 2010 r. wspierająca kontrolę uzbrojenia SEESAC na Bałkanach Zachodnich w ramach strategii UE w zakresie zwalczania nielegal-nego gromadzenia broni strzeleckiej i lekkiej i amunicji do tych rodzajów broni oraz handlu nimi (Dz.U. L 80 z 26.3.2010, s. 48).
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
4 Część dotycząca kontroli transferu broni jest finansowa przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Królestwa Norwegii i realizowana przez SEESAC.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
5 W Chorwacji zwiększono bezpieczeństwo centralnego składu broni podległego Ministerstwu Spraw Wewnętrznych "MURAT" dzięki zainstalowaniu nadzoru wideo, w Bośni i Hercegowinie zainstalowano 41 par drzwi ochronnych i poprawiono bezpieczeństwo czterech podległych Ministerstwu Obrony składów BSiL i amunicji do tych rodzajów broni; poziom bezpieczeństwa w podległym Ministerstwu Obrony składzie amunicji "TARAS" w Czarnogórze został dostosowany do międzynarodowych standardów bezpieczeń-stwa.
6 Przygotowano kurs na temat zarządzania zapasami, w zakresie zarządzania zapasami przeszkolono 58 funkcjonariuszy poziomu operacyjnego z ministerstw obrony, sił zbrojnych i ministerstw spraw wewnętrznych Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Czarnogóry, FYROM oraz Serbii.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.
* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją RB ONZ nr 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na temat ogłoszenia przez Kosowo niepodległości.