KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 806/2003(2), w szczególności jego art. 32 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Lista koncesyjna CXL WTO wymaga od Wspólnoty otwarcia rocznego kontyngentu taryfowego na przywóz 169.000 sztuk młodych byków opasowych. Reguły wykonawcze powinny być ustanowione na okres od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 30 czerwca 2004 r.
(2) W szczególności należy zagwarantować równy i stały dostęp do wymienionego kontyngentu dla wszystkich zainteresowanych podmiotów gospodarczych we Wspólnocie. Jednakże na podstawie art. 32 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, przy metodzie zarządzania można przykładać należytą wagę do potrzeb dostaw na rynku wspólnotowym.
(3) Dlatego potrzeby niektórych Państw Członkowskich, które posiadają niedobór bydła opasowego, mogą być uwzględniane. Ponieważ te potrzeby są szczególnie widoczne we Włoszech i Grecji, pierwszeństwo powinno być dane w celu zaspokojenia potrzeb w tych dwóch Państwach Członkowskich.
(4) Do celów przydziału kontyngentu taryfowego powinny być ponownie zastosowane metody, które były w przeszłości zastosowane do tego kontyngentu. A zatem, we Włoszech i Grecji powinna być zastosowana metoda określona w art. 32 ust. 2 tiret trzecie, a dla wniosków w pozostałych Państwach Członkowskich powinna być zastosowana metoda określona w tiret drugim tego ustępu.
(5) Importerzy, którzy mogą wykazać, że zajmowali się handlem żywymi zwierzętami z państwami trzecimi powinni mieć możliwość wnioskowania o prawa przywozu. Na dowód takiej działalności wymagane jest przedstawienie dowodów właściwego przywozu lub wywozu o określonym znaczeniu.
(6) Kontrola kryteriów uczestniczenia w przydziale kontyngentów wymaga, aby wnioski były składane w Państwie Członkowskim, w którym podmiot gospodarczy jest zarejestrowany w ewidencji podatku od wartości dodanej (VAT). Włochy i Grecja są wyjątkiem od tej zasady: podmioty gospodarcze zarejestrowane w ewidencji podatku VAT innego Państwa Członkowskiego mogą składać wnioski w tych dwóch państwach.
(7) W celu zapobiegania spekulacjom:
- importerzy już niezajmujący się handlem bydłem żywym w dniu 1 stycznia 2003 r. nie powinni mieć dostępu do kontyngentu,
- powinno być ustalone zabezpieczenie dla praw przywozu,
- pozwolenia nie powinny być zbywalne,
- pozwolenia na przywóz powinny być wystawiane podmiotom gospodarczym wyłącznie na ilości, w odniesieniu do których zostały im przyznane prawa przywozu.
(8) Aby ustalić bardziej równy dostęp do kontyngentu przy jednoczesnym zapewnieniu konkurencyjności ilości zwierząt na wniosek, każdy wniosek powinien uwzględniać maksymalną i minimalną ilość sztuk.
(9) W celu zobowiązania podmiotów gospodarczych do wnioskowania o pozwolenia na przywóz w odniesieniu do pełnych przyznanych praw przywozu, powinno się ustalić, że ten obowiązek jest wymogiem pierwotnym w rozumieniu rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych(3), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1932/1999(4).
(10) W celu całkowitego wykorzystania kontyngentu, powinna być ustalona data zamknięcia na złożenie wniosków o pozwolenie na przywóz oraz powinien być wprowadzony przepis dotyczący kolejnego przydziału ilości nieobjętych wnioskami o pozwolenie do tej daty. W świetle zdobytego doświadczenia powinno być także ustanowione, że ostateczny przydział jest dostępny tylko dla importerów, którzy wnioskowali o pozwolenia na przywóz na pełną ilość, do której są uprawnieni.
(11) Właściwe zarządzanie kontyngentem wymaga stosowania pozwoleń na przywóz. W tym celu powinny być w szczególności ustanowione zasady dotyczące sposobu, w jaki mają być składane wnioski oraz podawane informacje we wnioskach i pozwoleniach, stosownie, poprzez uchylenie lub uzupełnienie niektórych przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych(5), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003(6), oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1445/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2377/80(7), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 852/2003(8).
(12) Właściwe zarządzanie kontyngentem wymaga także, aby właściciel tytularny pozwolenia był rzeczywistym importerem. Dlatego, taki importer powinien aktywnie uczestniczyć w kupnie, transporcie i przywozie omawianych zwierząt. A zatem przedstawienie dowodu takiej działalności powinno także być wymogiem pierwotnym w odniesieniu do zabezpieczenia za pozwolenie.
(13) W celu zapewnienia ścisłej kontroli statystycznej zwierząt przywożonych w ramach kontyngentu, nie ma zastosowania tolerancja określona w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000.
(14) Stosowanie tego kontyngentu taryfowego wymaga skutecznych kontroli określonych miejsc przeznaczenia przywożonych zwierząt. Dlatego zwierzęta powinny być utuczone w Państwie Członkowskim, które wystawiło pozwolenie na przywóz.
(15) Zabezpieczenie musi być wniesione, aby zapewnić, że zwierzęta są tuczone przez przynajmniej 120 dni w wyznaczonych miejscach produkcji. Kwota zabezpieczenia powinna obejmować różnicę między należnościami celnymi Wspólnej Taryfy Celnej (WTC) a obniżonymi należnościami celnymi obowiązującymi w dniu dopuszczenia omawianych zwierząt do swobodnego obrotu.
(16) Komitet Zarządzający ds. Wołowiny i Cielęciny nie wydał opinii w terminie określonym przez przewodniczącego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 6 czerwca 2003 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Franz FISCHLER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21.
(2) Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1.
(3) Dz.U. L 205 z 3.8.1985, str. 5.
(4) Dz.U. L 240 z 10.9.1999, str. 11.
(5) Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1.
(6) Dz.U. L 47 z 21.2.2003, str. 21.
(7) Dz.U. L 143 z 27.6.1995, str. 35.
(8) Dz.U. L 123 z 17.5.2003, str. 9.
ZAŁĄCZNIKI