ONZ-Polska. Umowa o wykonywaniu wyroków Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii. Haga.2008.09.18.

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Organizacją Narodów Zjednoczonych o wykonywaniu wyroków Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii,

sporządzona w Hadze dnia 18 września 2008 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 18 września 2008 r. w Hadze została sporządzona Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Organizacją Narodów Zjednoczonych o wykonywaniu wyroków Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii, w następującym brzmieniu:

Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Organizacją Narodów Zjednoczonych o wykonywaniu wyroków Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej (dla celów niniejszej Umowy zwany dalej "państwem wezwanym") oraz

Organizacja Narodów Zjednoczonych działając za pośrednictwem Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii zwanego dalej "Trybunałem Międzynarodowym";

Przywołując Artykuł 27 Statutu Trybunału Międzynarodowego przyjętego przez Radę Bezpieczeństwa rezolucją 827 (1993) z 25 maja 1993 r., zgodnie z którym kary pozbawienia wolności orzeczone wobec osób skazanych przez Trybunał Międzynarodowy są wykonywane w państwie wyznaczonym przez Trybunał Międzynarodowy z listy państw, które zadeklarowały Radzie Bezpieczeństwa gotowość przyjęcia osób skazanych;

Odnotowując gotowość państwa wezwanego do wykonania wyroków wydanych przez Trybunał Międzynarodowy;

Przywołując postanowienia Wzorcowych reguł minimalnych postępowania z więźniami zaaprobowanych przez Radę Gospodarczą i Społeczną rezolucjami 663 C (XXIV) z 31 lipca 1957 r. i 2067 (LXII) z 13 maja 1977 r., Zbioru zasad mających na celu ochronę wszystkich osób poddanych jakiejkolwiek formie aresztowania bądź uwięzienia przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne rezolucją 43/173 z 9 grudnia 1988 r. oraz Podstawowych zasad traktowania więźniów przyjętych przez Zgromadzenie Ogólne rezolucją 45/111 z 14 grudnia 1990 r.;

W celu zapewnienia wykonania wyroków Trybunału Międzynarodowego;

UZGODNIŁY, co następuje:

Artykuł  1

Cel i zakres Umowy

1. Niniejsza Umowa reguluje kwestie dotyczące wniosków skierowanych do państwa wezwanego o wykonanie wyroków wydanych przez Trybunał Międzynarodowy.

2. Przekazanie osoby skazanej w trybie niniejszej Umowy może nastąpić, gdy państwo wezwane oraz Trybunał Międzynarodowy wyrażają zgodę na przekazanie.

Artykuł  2

Procedura

1. Wniosek do Rządu Rzeczypospolitej Polskiej o wykonanie wyroku sporządzany jest przez Sekretarza Trybunału Międzynarodowego (zwanego dalej "Sekretarzem") oraz aprobowany przez Prezydenta Trybunału Międzynarodowego.

2. Sekretarz występując z wnioskiem przekazuje Ministrowi Sprawiedliwości państwa wezwanego następujące dokumenty:

a) uwierzytelniony odpis orzeczenia;

b) informację, jaka część wyroku została już wykonana, łącznie z informacją na temat tymczasowego aresztowania;

c) tam, gdzie jest to właściwe, wszelką dokumentację medyczną lub psychologiczną dotyczącą osoby skazanej, wszelkie zalecenia odnośnie jej dalszego leczenia w państwie wezwanym oraz wszelkie inne dane mające znaczenie dla wykonywania wyroku.

3. Minister Sprawiedliwości państwa wezwanego zgodnie z prawem wewnętrznym przekazuje wniosek właściwym organom krajowym.

4. Właściwe organy krajowe państwa wezwanego zgodnie z prawem wewnętrznym niezwłocznie podejmą decyzję w kwestii wniosku Sekretarza.

Artykuł  3

Wykonywanie

1. Wykonując wyrok wydany przez Trybunał Międzynarodowy właściwe organy państwa wezwanego związane są wymiarem orzeczonej kary.

2. Wykonanie wyroków wydanych przez Trybunał Międzynarodowy jest możliwe także wówczas, gdy osoba skazana nie jest obywatelem polskim, nie posiada stałego miejsca pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nie wyraża zgody na wykonanie wyroku w Polsce.

3. W przypadku gdy kara orzeczona przez Trybunał Międzynarodowy przekracza górną granicę ustawowego zagrożenia przewidzianego według prawa polskiego za przestępstwo tego samego rodzaju, wykonaniu w Polsce podlega część kary w wysokości górnej granicy ustawowego zagrożenia. Minister Sprawiedliwości państwa wezwanego pisemnie, z sześciomiesięcznym wyprzedzeniem, informuje Sekretarza o dacie zakończenia odbycia części kary podlegającej wykonaniu w Polsce; artykuł 10 niniejszej umowy stosuje się wówczas odpowiednio.

4. Warunki odbywania kary pozbawienia wolności regulowane są przez prawo państwa wezwanego i podlegają nadzorowi Trybunału Międzynarodowego zgodnie z artykułami 6 - 8 oraz artykułem 9 ustęp 2 i 3 niniejszej Umowy.

5. Jeżeli zgodnie z prawem państwa wezwanego osoba skazana spełnia przesłanki uprawniające do warunkowego przedterminowego zwolnienia, Minister Sprawiedliwości państwa wezwanego informuje o tym Sekretarza.

6. Prezydent Trybunału Międzynarodowego w porozumieniu z sędziami Trybunału Międzynarodowego podejmuje decyzję w kwestii, czy warunkowe przedterminowe zwolnienie jest wskazane. Sekretarz informuje Ministra Sprawiedliwości państwa wezwanego o decyzji Prezydenta Trybunału Międzynarodowego. Jeżeli Prezydent Trybunału Międzynarodowego uzna, że warunkowe przedterminowe zwolnienie jest niewskazane, decyzja ta jest wiążąca dla państwa wezwanego.

7. Jeżeli zgodnie z prawem państwa wezwanego osoba skazana spełnia przesłanki uprawniające do umieszczenia jej w zakładzie karnym typu półotwartego lub otwartego, ustępy 5 i 6 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio.

8. Warunki odbywania kary pozbawienia wolności będą odpowiadać warunkom odbywania takiej kary przez skazanych odbywających wyroki na podstawie orzeczeń sądów polskich i będą zgodne z międzynarodowymi standardami praw człowieka w tym zakresie.

Artykuł  4

Przekazanie osoby skazanej

Sekretarz podejmuje odpowiednie kroki w celu przekazania osoby skazanej przez Trybunał Międzynarodowy właściwym organom państwa wezwanego. Zanim nastąpi przekazanie osoba skazana zostanie poinformowana przez Sekretarza o treści niniejszej Umowy.

Artykuł  5

Ne bis in idem

Osoba skazana nie będzie sądzona przez sąd państwa wezwanego za czyny stanowiące na podstawie Statutu Trybunału Międzynarodowego poważne naruszenie międzynarodowego prawa humanitarnego, za które była już sądzona przez Trybunał Międzynarodowy.

Artykuł  6

Wizytacje

1. Właściwe organy państwa wezwanego zezwolą Międzynarodowemu Komitetowi Czerwonego Krzyża (MKCK) na zbadanie, w każdym czasie lub cyklicznie, warunków odbywania kary pozbawienia wolności oraz traktowania przekazanych skazanych; częstotliwość wizyt określa MKCK. MKCK przedstawi państwu wezwanemu oraz Prezydentowi Trybunału Międzynarodowego poufne sprawozdanie oparte na ustaleniach dokonanych podczas tych wizytacji.

2. Państwo wezwane i Prezydent Trybunału Międzynarodowego konsultują się w sprawie ustaleń zawartych w sprawozdaniach, o których mowa w ustępie 1. Prezydent Trybunału Międzynarodowego może następnie zażądać od państwa wezwanego poinformowania go o dokonanych zmianach warunków odbywania kary pozbawienia wolności sugerowanych przez MKCK.

Artykuł  7

Informacje

1. Minister Sprawiedliwości państwa wezwanego niezwłocznie zawiadamia Sekretarza:

a) o tym, że do zakończenia wykonania wyroku zostały dwa miesiące;

b) o ucieczce osoby skazanej z zakładu karnego przed zakończeniem odbycia kary;

c) o śmierci osoby skazanej.

2. Niezależnie od poprzedniego ustępu Sekretarz i państwo wezwane konsultują się we wszelkich sprawach związanych z wykonywaniem wyroku na wniosek którejkolwiek ze stron.

Artykuł  8

Ułaskawienie oraz zamiana kary na inną

1. Jeżeli zgodnie z prawem państwa wezwanego osoba skazana spełnia przesłanki uprawniające do ułaskawienia lub zamiany kary na inną, Minister Sprawiedliwości państwa wezwanego zawiadamia o tym Sekretarza.

2. Prezydent Trybunału Międzynarodowego w porozumieniu z sędziami Trybunału Międzynarodowego podejmuje decyzję, czy ułaskawienie lub zamiana kary na inną są wskazane. Sekretarz informuje Ministra Sprawiedliwości państwa wezwanego o decyzji Prezydenta Trybunału Międzynarodowego. Jeżeli Prezydent Trybunału Międzynarodowego uzna, że ułaskawienie lub zamiana kary na inną są niewskazane, decyzja ta jest wiążąca dla państwa wezwanego.

Artykuł  9

Zakończenie wykonywania

1. Wykonywania wyroku zaprzestaje się:

a) gdy wyrok został wykonany;

b) z chwilą śmierci skazanego;

c) z chwilą ułaskawienia skazanego;

d) w następstwie decyzji Trybunału Międzynarodowego, o której mowa w ustępie 2.

2. Trybunał Międzynarodowy może w każdym czasie zdecydować o złożeniu wniosku o zakończenie wykonywania wyroku w państwie wezwanym i przekazaniu osoby skazanej do innego państwa lub do Trybunału Międzynarodowego.

3. Właściwe władze państwa wezwanego zakończą wykonywanie wyroku, gdy tylko zostaną poinformowane przez Sekretarza o decyzji lub innym środku, w rezultacie którego zaprzestaje się wykonywania wyroku.

Artykuł  10

Niemożność wykonania wyroku

Jeżeli po podjęciu decyzji o wykonaniu wyroku z jakichkolwiek przyczyn prawnych lub faktycznych dalsze jego wykonywanie stanie się niemożliwe, Minister Sprawiedliwości państwa wezwanego niezwłocznie poinformuje o tym Sekretarza. Sekretarz podejmie odpowiednie kroki w celu przejęcia osoby skazanej. Właściwe władze państwa wezwanego powstrzymają się od podjęcia innych działań w tej sprawie przez co najmniej 60 dni od zawiadomienia Sekretarza.

Artykuł  11

Koszty

Trybunał Międzynarodowy ponosi koszty związane z przekazaniem osoby skazanej do państwa wezwanego i z państwa wezwanego, chyba że strony uzgodnią inaczej. Państwo wezwane ponosi wszelkie inne koszty wykonywania wyroku.

Artykuł  12

Wejście w życie

Umowa niniejsza wchodzi w życie w dniu, w którym Rzeczpospolita Polska zawiadomi Organizację Narodów Zjednoczonych o wypełnieniu procedur wewnętrznych niezbędnych do wejścia w życie Umowy.

Artykuł  13

Okres obowiązywania Umowy

1. Niniejsza Umowa pozostaje w mocy tak długo jak wyroki Trybunału Międzynarodowego są wykonywane przez państwo wezwane zgodnie z postanowieniami i warunkami niniejszej Umowy.

2. Umowa może być wypowiedziana przez każdą ze stron, po uprzednim przeprowadzeniu konsultacji, z zachowaniem dwumiesięcznego terminu wypowiedzenia. Nie można wypowiedzieć Umowy zanim wyroki, do których ma ona zastosowanie nie zostaną wykonane lub zakończone, a tam gdzie ma to zastosowanie, zanim nie nastąpi przekazanie skazanego zgodnie z artykułem 10 niniejszej Umowy.

Na dowód czego, niżej podpisani, właściwie do tego upoważnieni podpisali niniejszą Umowę.

Sporządzono w Hadze, dnia 18 września 2008 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i angielskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

- będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 9 lipca 2009 r.

• Identyfikator: Dz.U.2009.137.1123
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: ONZ-Polska. Umowa o wykonywaniu wyroków Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii. Haga.2008.09.18.
• Data aktu: 18/09/2008
• Data ogłoszenia: 27/08/2009
• Data wejścia w życie: 29/07/2009