Koncesjonowanie wyrobu, naprawy i sprzedaży narzędzi mierniczych i nadzór nad niemi.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 22 lipca 1932 r.

o koncesjonowaniu wyrobu, naprawy i sprzedaży narzędzi mierniczych i o nadzorze nad niemi.

Na podstawie art. 21 dekretu o miarach z dnia 8 lutego 1919 r. (Dz. U. R. P. z 1928 r. Nr. 72, poz. 661) zarządzam co następuje:

§ 1. Kto wyrabia, naprawia lub sprzedaje narzędzia miernicze w celach zarobkowych, obowiązany jest posiadać koncesję na dokonywanie tych czynności, wydaną przez właściwy okręgowy urząd miar. Do zajmowania się temi czynnościami wolno przystąpić dopiero po uzyskaniu koncesji i otrzymaniu świadectwa koncesyjnego.

§ 2. Nadzór ogólny nad tem, aby wyrób, naprawa i sprzedaż narzędzi mierniczych nie były dokonywane bez posiadania koncesji okręgowego urzędu miar, oraz aby osoby, posiadające koncesję na wyżej wskazane czynności, ściśle przestrzegały przepisów niniejszego rozporządzenia, jako też wszystkich warunków, na których koncesje zostały udzielone, należy do Głównego Urzędu Miar, bezpośredni zaś nadzór - do okręgowych urzędów miar oraz do miejscowych urzędów miar.

§ 3. Obowiązek posiadania przewidzianej w § 1 koncesji nie dotyczy tych:

1) którzy zajmują się wyrobem lub naprawą narzędzi mierniczych w charakterze pracowników zakładów koncesjonowanych przez okręgowy urząd miar,

2) którzy zajmują się wyrobem, naprawą lub sprzedażą:

a) części narzędzi mierniczych, o ile nie stanowią one zasadniczych składowych części narzędzi mierniczych typów legalnych, podlegających przymusowi legalizacji. Jakie części narzędzi mierniczych stanowią ich części zasadnicze, określa Dyrektor Głównego Urzędu Miar;

b) przyrządów do mierzenia czasu.

c) 1 ważek bezszalkowych do rozpoznawania fałszywych monet.

Pozatem posiadania koncesji okręgowego urzędu miar nie wymaga sprzedaż:

a) w aptekach - narzędzi mierniczych, mających zastosowanie przy pielęgnowaniu chorych (termometrów lekarskich i t. p.),

b) w składach przyborów fotograficznych - menzurek i wag dźwigniowych do 50 dkg nośności i

c) w sklepach galanteryjnych i sklepach z materjałami piśmiennemi - przyrządów rysunkowych (cyrkli, przenośników kątowych, przymiarów rysunkowych i t. p.), przymiarów wstęgowych krawieckich i wag uchylnych do listów.

§ 4. Ubiegający się o koncesję na wyrób i naprawę narzędzi mierniczych powinien wykazać swoją sprawność techniczną, która polega na odpowiedniem wyposażeniu warsztatowem oraz na należytej umiejętności zawodowej ubiegającego się o koncesję lub co najmniej jednego stałego pracownika fachowego, Warunki powyższe powinny być przestrzegane przez cały czas korzystania z koncesji.

§ 5. Podanie o udzielenie koncesji na wyrób, naprawę lub sprzedaż narzędzi mierniczych należy wnieść do właściwego okręgowego urzędu miar za pośrednictwem właściwego miejscowego urzędu miar. Podanie to powinno zawierać:

a) imię, nazwisko (firmę), przynależność państwową i miejsce zamieszkania (siedzibę firmy) ubiegającego się o koncesję,

b) wyszczególnienie rodzajów narządzi mierniczych, jakie petent zamierza wyrabiać, naprawiać lub sprzedawać,

c) miejsca (przedsiębiorstwa, zakłady, warsztaty, sklepy i t. p.), w których dokonywać się mają czynności, koncesją dozwolone.

Podanie o udzielenie koncesji na wyrób i naprawę narzędzi mierniczych powinno pozatem zawierać:

a) wykaz urządzenia i wyposażenia warsztatowego,

b) dane, stwierdzające należytą umiejętność zawodową petenta lub co najmniej jednego stałego pracownika fachowego,

Do podania należy dołączyć wypis z rejestru firmowego lub uwierzytelniony odpis świadectwa przemysłowego.

§ 6. Bez względu na zadośćuczynienie warunkom, wskazanym w §§ 4 i 5, okręgowy urząd miar może odmówić wydania koncesji ze względu na nieodpowiednie pomieszczenie (lokal), w którym mają się dokonywać objęte koncesją czynności, oraz z uwagi na interes publiczny, a w szczególności z powodu braku kwalifikacyj moralnych osoby, ubiegającej się o koncesję. Przez brak kwalifikacyj moralnych należy rozumieć przedewszystkiem karalność za występki i zbrodnie, a także wielokrotną karalność za wykroczenia, zwłaszcza przeciwko przepisom obowiązującym o miarach i narzędziach mierniczych.

Wyżej wskazane przyczyny mogą również spowodować odwołanie już wydanej koncesji.

§ 7. Koszta, które ponoszą urzędy miar przy sprawdzaniu na miejscu warunków, przewidzianych w § 4, oraz pomieszczeń (lokali), w których mają się odbywać objęte koncesją czynności, obciążają ubiegającego się o koncesję bez względu na to, czy koncesja została udzielona.

§ 8. Koncesje są imienne, udzielane są osobom fizycznym i prawnym i nie mogą być odstępowane osobom trzecim. Koncesje są terminowe (na okres próbny) lub bezterminowe i mogą być odwołane w całości lub w części przez okręgowy urząd miar w razie nieprzestrzegania przez koncesjonarjusza obowiązujących przepisów o miarach i narzędziach mierniczych, w szczególności przepisów niniejszego rozporządzenia, lub przekroczenia warunków, na których koncesja została wydana. Koncesja traci moc z chwilą śmierci osoby fizycznej, względnie z chwilą rozwiązania osoby prawnej, której została udzielona.

§ 9. Okręgowy urząd miar wydaje koncesjonariuszowi świadectwo koncesyjne. Świadectwo to powinno zawierać:

a) imię, nazwisko (firmę) koncesjonarjusza,

b) miejsca (przedsiębiorstwa, zakłady, warsztaty, sklepy i t. p.), w których dokonywać się mogą czynności, dozwolone koncesją,

c) rodzaje narzędzi mierniczych oraz czynności objęte koncesją, jako też wszystkie inne warunki, na których koncesja została udzielona.

Jeżeli koncesja została udzielona osobie, posiadającej kilka objętych koncesją przedsiębiorstw, zakładów, warsztatów, sklepów i t. p., okręgowy urząd miar wydaje oprócz świadectwa koncesyjnego odpowiednią ilość uwierzytelnionych odpisów tego świadectwa.

§ 10. Koncesjonariusz może wyrabiać, naprawiać i sprzedawać tylko takie rodzaje narzędzi mierniczych, które są objęte udzieloną mu koncesją i wyszczególnione są w świadectwie koncesyjnem, oraz dokonywać dozwolonych koncesją i wskazanych w świadectwie koncesyjnem czynności tylko w tych przedsiębiorstwach, zakładach, warsztatach, sklepach i t. p., które zostały przewidziane w koncesji i są wymienione w świadectwie koncesyjnem.

Do wyrobu, naprawy i sprzedaży rodzajów narzędzi mierniczych, nie objętych koncesją, oraz do dokonywania powyższych czynności w przedsiębiorstwach, zakładach, warsztatach, sklepach i t. p., nie przewidzianych w koncesji, koncesjonarjusz może przystąpić dopiero po wyjednaniu w okręgowym urzędzie miar odpowiedniego uzupełnienia posiadanej koncesji i otrzymaniu dodatkowego świadectwa koncesyjnego, względnie po zamianie świadectwa koncesyjnego na nowe.

Posiadający koncesję na naprawę narzędzi mierniczych może dokonywać dozwolonych koncesją czynności poza stałą siedzibą swego przedsiębiorstwa w czasowych warsztatach ruchomych po uzyskaniu zgody (na piśmie) okręgowego urzędu miar, właściwego dla tej miejscowości, w której czynności te mają być dokonywane.

§ 11. 2 Na zmianę stałego lokalu, w którym odbywa się wyrób lub naprawa narzędzi mierniczych, koncesjonarjusz powinien uzyskać zgodę okręgowego urzędu miar. Jeżeli nowy lokal odpowiada jego przeznaczeniu, okręgowy urząd miar dokonywa na świadectwie koncesyjnem odpowiedniej adnotacji o zmianie lokalu. Przepis § 7 ma odpowiednie zastosowanie.

W razie zmiany lokalu, w którym odbywa się tylko sprzedaż narzędzi mierniczych, jak również w razie zmiany nazwy firmy, posiadającej koncesję na wyrób, naprawę lub sprzedaż narządzi mierniczych, koncesjonarjusz obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o tej zmianie okręgowy urząd miar w celu dokonania odpowiedniej adnotacji na świadectwie koncesyjnem

Na zamianę przewidzianego w § 4 pracownika fachowego na inną osobę fachową koncesjonarjusz obowiązany jest przez wykazanie jej umiejętności zawodowej uzyskać zezwolenie okręgowego urzędu miar.

§ 12. Posiadający koncesję na wyrób lub naprawę narzędzi mierniczych powinien prowadzić ewidencję wyrabianych i naprawianych przez niego narzędzi mierniczych oraz znaczyć je zgodnie z przepisami, wydanemi przez Dyrektora Głównego Urzędu Miar.

§ 13. Koncesjonarjusz obowiązany jest:

a) stosować się ściśle do przepisów obowiązujących o miarach i narzędziach mierniczych oraz zarządzeń urzędów miar, wydanych na mocy tych przepisów,

b) w pomieszczeniu (zakładzie, warsztacie, sklepie i t. p.), gdzie dokonywane są dozwolone koncesją czynności, na widocznem miejscu, w ramce za szkłem przechowywać świadectwo koncesyjne, względnie wydany przez okręgowy urząd miar uwierzytelniony odpis tego świadectwa,

c) nadsyłać do miejscowego urzędu miar w 3 egzemplarzach wykazy wszystkich swoich przedstawicieli i ich adresy,

d) nadsyłać do miejscowego urzędu miar w 3 egzemplarzach wszelkie publikacje, dotyczące wyrabianych, naprawianych i sprzedawanych narzędzi mierniczych, względnie na żądanie władz legalizacji narzędzi mierniczych zawiadamiać je o cenach tychże narzędzi i o wysokości opłat, pobieranych za naprawę narzędzi mierniczych i t. p.

§ 14. Koncesja na wyrób, naprawę lub sprzedaż narzędzi mierniczych nie daje posiadającemu koncesję żadnych przywilejów o charakterze urzędowym, w szczególności nie uprawnia go do korzystania z godła państwowego.

§ 15. Przepisy niniejszego rozporządzenia nie uszczuplają uprawnień ustawowych, przysługujących innym organom władzy.

§ 16. Koncesje na wyrób, naprawę i sprzedaż narzędzi mierniczych, wydane przez Główny Urząd Miar przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zachowują moc obowiązującą.

§ 17. Od decyzji okręgowego urzędu miar w sprawach, dotyczących koncesyj, stronie przysługuje prawo odwołania do Głównego Urzędu Miar.

Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem okręgowego urzędu miar w ciągu 14 dni po ogłoszeniu lub doręczeniu decyzji.

§ 18. Przepisy wykonawcze do niniejszego rozporządzenia wydaje Dyrektor Głównego Urzędu Miar.

§ 19. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 listopada 1932 r. z tem, że na obszarze górnośląskiej części województwa śląskiego ci, którzy wyrabiają lub naprawiają narzędzia miernicze, obowiązani są złożyć podania, przewidziane w § 5 niniejszego rozporządzenia, nie później niż do dnia 1 kwietnia 1933 r., a ci, którzy sprzedają narzędzia miernicze, - do dnia 1 stycznia 1934 r.

Jednocześnie z wejściem w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc obowiązującą rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 31 sierpnia i z dnia 18 września 1928 r. o koncesjonowaniu wyrobu, naprawy i sprzedaży narzędzi mierniczych i o nadzorze nad niemi (Dz. U. R. P. Nr. 82, poz. 726 i Nr. 83, poz. 737).

1 § 3 pkt 2 lit. c) dodana przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 18 sierpnia 1934 r. (Dz.U.34.75.707) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 sierpnia 1934 r.

2 § 11 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 18 sierpnia 1934 r. (Dz.U.34.75.707) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 sierpnia 1934 r.

• Identyfikator: Dz.U.1932.68.630
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Koncesjonowanie wyrobu, naprawy i sprzedaży narzędzi mierniczych i nadzór nad niemi.
• Data aktu: 22/07/1932
• Data ogłoszenia: 09/08/1932
• Data wejścia w życie: 01/11/1932