Przekład.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
MY, IGNACY MOŚCICKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:
W dniu piętnastym lipca tysiąc dziewięćset dwudziestego drugiego roku podpisana została w Berlinie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rzeszy Niemieckiej konwencja dodatkowa wraz z protokółem końcowym do konwencji z dnia 21 kwietnia 1921 r., dotyczącej wolności tranzytu między Prusami Wschodniemi a resztą Niemiec. Powyższa konwencja dodatkowa i protokół końcowy brzmią dosłownie jak następuje:
KONWENCJA
dodatkowa między Polską a Niemcami dotycząca wolności tranzytu między Prusami Wschodniemi i resztą Niemiec, podpisana w Berlinie dn. 15 lipca 1922 r.
W wykonaniu art. 108 konwencji pomiędzy Niemcami, Polską i Wolnem Miastem Gdańskiem, dotyczącej wolności tranzytu między Prusami Wschodniemi, a resztą Niemiec, podpisanej w Paryżu 21 kwietnia 1921 r.
Rząd Niemiecki mianował:
P. Carl SCHOLZ, Radcę tajnego w Ministerstwie Komunikacji w Berlinie;
Rząd Polski mianował:
P. Franciszka MOSKWĘ, Naczelnika Wydziału w Ministerstwie Kolei Żelaznych w Warszawie,
jako pełnomocników, którzy, po wymienieniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie, zgodzili się na podstawie powyższego artykułu na następującą konwencję uzupełniającą: