TSUE: Firma farmaceutyczna nie może płacić za niekwestionowanie patentu leku

Firma farmaceutyczna nie może zawierać ugód i płacić części innych firm farmaceutycznych, by te nie kwestionowały ich prawa do posiadania patentu na dany lek zawierający konkretną substancję. Tego typu działania to ograniczanie konkurencji na rynku i wykorzystywanie swojej pozycji dominującej - orzekł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Jak przekazano w komunikacie, grupa farmaceutyczna Servier opracowała i wprowadziła do obrotu peryndopryl, produkt leczniczy przeznaczony do leczenia niektórych chorób serca. W latach 2000. patent na składnik aktywny peryndoprylu przeszedł do domeny publicznej. Servier dokonała zgłoszeń patentowych dotyczących m.in. procesu wytwarzania tego składnika aktywnego, w tym zgłosiła patent 947, którego udzielono jej w 2004 r. Szereg przedsiębiorstw działających w sektorze generycznych produktów leczniczych zakwestionowało jednak jego ważność. Servier zawarła ugody z niektórymi z nich, na mocy których te przedsiębiorstwa zrezygnowały z kwestionowania patentu i z wejścia na rynek peryndoprylu - w zamian za wynagrodzenie wypłacone przez Servier. 

Nadużycie pozycji dominującej 

Komisja uznała, że porozumienia te stanowiły ograniczenie konkurencji i że Servier wdrożyła strategię wykluczenia, stanowiącą nadużycie pozycji dominującej. Instytucja ta nałożyła grzywny w wysokości ponad 330 mln euro na Servier i około 97 mln euro na odnośnych wytwórców generycznych produktów leczniczych, którzy wnieśli skargi do Sądu Unii Europejskiej.

Sąd następnie częściowo oddalił skargi Servier i wytwórców generycznych produktów leczniczych wniesione na tę decyzję Komisji. Potwierdził bezprawny charakter porozumień zawartych przez Servier ze spółkami Niche/Unichem, Matrix (obecnie Mylan), Teva i Lupin. Sąd stwierdził natomiast nieważność decyzji Komisji w zakresie dotyczącym, po pierwsze, nadużycia pozycji dominującej przez Servier, a po drugie, porozumień zawartych przez Servier z Krka. Servier, jej spółka zależna Biogaran i spółki działające w sektorze generycznych produktów leczniczych, które zostały ukarane, wniosły odwołania od tych wyroków Sądu, Komisja również. Sprawa trafiła do TSUE. 

Czytaj też: Trzecie opakowanie leku gratis? Reklama aptek po 12 latach wraca na tapet

TSUE: Porozumienia były bezprawne 

Trybunał dokonał oceny, z punktu widzenia prawa konkurencji Unii, ugód w sporach patentowych zawartych przez Servier z tymi wytwórcami generycznych produktów leczniczych. W ramach kontroli Trybunał wypowiedział się w przedmiocie licznych zarzutów prawnych podniesionych w ramach dziewięciu odwołań. Trybunał oddalił odwołania wniesione przez spółki Lupin, Niche Generics, Unichem Laboratories, Matrix, Teva i Biogaran. Tym samym utrzymał w mocy wyroki, w których Sąd orzekł, że porozumienia zawarte przez Servier i Biogaran stanowiły ograniczające konkurencję porozumienia w sprawie wykluczenia z rynku. Spółki te pozostają zatem zobowiązane do zapłaty grzywien nałożonych przez Komisję. 

Po zbadaniu wszystkich zarzutów podniesionych w odwołaniach Komisji i Servier Trybunał uchylił w części wyrok Sądu Servier i in./Komisja oraz uchylił wyrok Sądu Krka/Komisja. Jeśli chodzi o naruszenie polegające na nadużyciu pozycji dominującej, Trybunał, uwzględniwszy żądania Komisji, orzekł, że powody, dla których Sąd podważył przyjętą przez Komisję definicję rynku właściwego, są błędne. Co się tyczy bezprawnego charakteru dwóch z trzech porozumień między Servier i Krka, Trybunał, uwzględniwszy żądania Komisji, orzekł, że Sąd dopuścił się szeregu naruszeń prawa, i oddalił ostatecznie skargi Servier i Krka w pierwszej instancji w zakresie, w jakim dotyczyły one tych porozumień. Ponieważ Sąd nie wypowiedział się w przedmiocie trzeciego z tych porozumień, nie można wydać ostatecznego rozstrzygnięcia w przedmiocie spraw, wobec czego Trybunał skierował je do ponownego rozpoznania przez Sąd, aby orzekł on w przedmiocie bezprawnego charakteru tego trzeciego porozumienia. Jeśli chodzi konkretnie o naruszenie dotyczące porozumienia zawartego z Lupin, Trybunał stwierdził, uwzględniwszy częściowo żądania Servier, że Sąd popełnił błąd, gdy zaakceptował czas trwania naruszenia, jaki należy uwzględnić przy ustalaniu kwoty grzywny. Biorąc pod uwagę ten błąd, kwotę grzywny za to naruszenie, ustaloną początkowo na 37 102 100 EUR, obniżono do kwoty 34 745 100 euro.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.