Chodziło o kobietę, która w Polsce posiada kilka nieruchomości. Wszystkie wynajmuje albo przedsiębiorcom albo osobom prywatnym. Sama natomiast na stałe przebywa we Francji i tam posiada rezydencję podatkową. Do Polski przylatuje kilka razy w roku w celu zarządzania najmem oraz sprawowania kontroli nad wynajmowanymi nieruchomościami. W tym celu posiada lokal, który służy jej do załatwiania wszelkich spraw z tym związanych. Poza tym w Polsce nie dokonuje żadnych innych czynności, które mogłyby podlegać opodatkowaniu VAT.
Zobacz również: Czy podatnik może skorzystać ze zwolnienia przewidzianego dla drobnych przedsiębiorców? >>
Kobieta nie dolicza do czynszu najmu VAT, ponieważ w żadnym roku podatkowym nie przekroczyła limitu kwotowego określonego w art. 113 ustawy o VAT. Wskazywała także, że nigdy nie składała oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia określonego tym przepisem.
Cena promocyjna: 119.2 zł
|Cena regularna: 149 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł
Zwolnienie podatkowe nie dla każdego
Jednak fiskus nie zgodził się ze stanowiskiem kobiety. Organ przyznał, że rzeczywiście art. 113 ust. 1 ustawy o VAT przewiduje powoływane przez nią zwolnienie. Jednak ust. 13 pkt 3 tego przepisu stanowi, że tego zwolnienia nie stosuje się do podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju. Przy czym fiskus zaznaczył, że ustawy podatkowe nie definiują takiego pojęcia jak siedziba w odniesieniu do osób fizycznych. W przypadku osób fizycznych można mówić wyłącznie o miejscu zamieszkania, tym samym miejsce siedziby jest zrównane z miejscem zamieszkania. Zatem podatniczka, która posiada swoje miejsce zamieszkania we Francji, a prowadzi czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, będzie musiała od każdego obrotu odprowadzić podatek VAT i nie będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podatkowego – wyjaśnił fiskus.
Podatniczka oponowała. Przekonywała, że posiadanie miejsca zamieszkania w jednym kraju, nie oznacza, że osoba fizyczna nie może posiadać w innym kraju "siedziby działalności gospodarczej". O posiadaniu czy nieposiadaniu w danym kraju "siedziby działalności gospodarczej" nie decyduje w żadnym razie miejsce zamieszkania osoby fizycznej.
Liczy się miejsce podejmowania decyzji a nie położenia składników majątkowych
Ostatecznie kobieta przegrała spór przed sądami administracyjnymi. Co prawda Wojewódzki Sąd Administracyjny (III SA/Wa 1376/15) przyznał rację podatniczce, że decydującym kryterium jest miejsce, w którym zapadają najważniejsze decyzje z zakresu ogólnego zarządu tą działalnością. Jednak to nie zmienia faktu, że to Francja jest miejscem, gdzie kobieta podejmuje te decyzje i tego nie zmieniają kilkukrotne przyjazdy do Polski.
Zobacz również: NSA: Bycie vatowcem nie daje z góry prawa do odliczenia podatku naliczonego >>
14 września br. tego samego zdania, co WSA, był Naczelny Sąd Administracyjny (I FSK 1776/16). Sąd drugiej instancji przyznał, że miejscem, gdzie zapadają decyzje podatniczki jest teren Francji. Ponadto takie wyłącznie stosowania zwolnienia podatkowego jest zgodne z przepisami unijnymi.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.