Sprawa dotyczyła stawki podatku VAT dot. usługi organizacji kuligów (usługi przewożenia osób zaprzęgiem konnym). Chodziło o podatnika, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pozyskiwania drewna, przewozu osób pojazdami ciągnionymi przez konie oraz wynajem pokoi. Głównym zajęciem przedsiębiorcy jest pozyskiwanie drewna, ale sezonowo podatnik wynajmuje domek regionalny dla gości oraz świadczy usługi przewozu osób tzw. kuligiem (zaprzęgiem konnym).
Podatnik świadcząc usługi kuligu, tj. przewozu osób swoim zaprzęgiem prywatnym, wystawia fakturę dla firmy korzystającej z usługi ze stawką VAT 8%. Podatnik zapytał fiskusa, czy zastosowanie stawki 8 proc. VAT jest prawidłowe i czy nazewnictwo zastosowane na fakturze „kulig” jest odpowiednie i prawidłowe do stosowania stawki 8 proc. do tego typu usług, czy lepiej nazwać to „przewóz osób zaprzęgiem konnym”.
Sam uważa, że nazwa na wystawionej fakturze za świadczenie usług przewozu osób zaprzęgiem konnym powinna brzmieć: „kulig” i stawka podatku wynosi 8 proc.
Fiskus się zgodził. Organ przypomniał, że przepisy ustawy o VAT oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Zatem dla opodatkowania świadczonych przez podatnika usług obniżoną stawką podatku VAT 8% istotne znaczenie ma klasyfikacja statystyczna, a mianowicie fakt zidentyfikowania przedmiotowych usług w odpowiednim grupowaniu statystycznym. Organ wskazał, że w załączniku nr 3 do ustawy, pod pozycją 157 zostały wymienione usługi o symbolu PKWiU 49.39 „Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany”. Dokładnie podatnik wykonuje usługi sklasyfikowane według PKWiU pod symbolem 49.39.35.0 – Transport drogowy pasażerski pojazdami napędzanymi siłą mięśni ludzkich lub ciągnionymi przez zwierzęta. Grupowanie to obejmuje – transport drogowy pasażerski pojazdami napędzanymi siłą mięśni ludzkich lub ciągnionymi przez zwierzęta lub zwierzętami jucznymi, pod warunkiem, że usługi rikszarza lub woźnicy są oferowane wraz z pojazdem lub zwierzętami. Ponieważ podatnik wykonuje usługi sklasyfikowane według PKWiU pod symbolem 49.39.35.0, to mieszczą się one pod poz. 157 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Z tego względu do usług tych stosuje się stawkę podatku VAT w wysokości 8%.
Organ zgodził się także w kwestii opisu faktury. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że są one dokumentem sformalizowanym i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Jednym z wymagań, jakie musi spełniać faktura dokumentująca sprzedaż, jest określony w art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wymóg zawarcia na niej nazwy (rodzaju) towaru lub usługi. Nazwa towaru na fakturze ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży. Sprzedawca jest obowiązany opisać na fakturze każdy towar (usługę) i podać jego nazwę. Umieszczona na fakturze nazwa towaru (usługi) winna być zgodna z będącym przedmiotem sprzedaży towarem (usługą), a nadto powiązanie tej nazwy z ceną ma pozwolić na indywidualne określenie sprzedawanego towaru (usługi). Organ zwrócił uwagę, że im większy jest zakres towarów i usług w danej grupie, tym bardziej wymaga on szczegółowego określenia nazwy towaru lub usługi w celu jego prawidłowej identyfikacji. To sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań, aby nazwa towaru lub usługi w jednoznaczny sposób obejmowała sprzedawany towar lub usługę i umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku. W przypadku bowiem, gdy dostawa towaru lub świadczenie usługi np. korzysta z obniżonej stawki podatku VAT, to w interesie podatnika leży udokumentowanie transakcji w sposób, który uprawnia do skorzystania z preferencyjnej stawki podatku. Analiza przepisów regulujących zasady wystawiania faktur pozwala na stwierdzenie, że usługodawca dokumentując wyświadczoną usługę powinien podać taką nazwę usługi, aby do użytej nazwy możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i by użyta nazwa była, co do istoty zgodna z będącym przedmiotem sprzedaży świadczeniem. Jednocześnie nazwa usługi na fakturze powinna być tak skonstruowana, aby nabywca na tej podstawie w połączeniu z ceną mógł dokładnie określić, jakiego rodzaju usługę zakupił.
Odnosząc się do wykonywanej przez podatnika usługi nazwanej przez niego kuligiem, organ uznał, że należy również posłużyć się określeniem słownikowym, jako że ustawa nie zawiera definicji tej usługi. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego kulig to „jazda saniami”; „orszak kilku sań zaprzężonych w konie; też: przejażdżka tymi saniami”. W ocenie Organu zamieszczany na fakturze opis przedmiotu świadczenia, tj. „kulig” wypełnia warunki do uznania, że faktura w tym zakresie została wystawiona w sposób prawidłowy. Takie postępowanie podatnika pozwoli na identyfikację świadczonych usług i odróżni ją od innych, oferowanych towarów i usług.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 maja 2017 r., sygn. 2461-IBPP3.4512.200.2017.2.AW, LEX nr 347116
