Generalny Inspektor Informacji Finansowej („GIIF”) po raz kolejny 22 czerwca 2021 r. skorzystał z kompetencji przyznanej mu na podstawie ustawy z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu („Ustawa AML”) do udostępniania wiedzy i informacji z zakresu przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu poprzez wydanie Komunikatu nr 31 w sprawie działań podejmowanych przez instytucje obowiązane w przypadku realizacji przez klienta transakcji niezgodnych z wiedzą tej instytucji o kliencie, rodzaju i zakresie prowadzonej przez niego działalności („Komunikat”). Komunikat został opublikowany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych (link>>).
W treści Komunikatu zostały poruszone następujące zagadnienia.
- Przywołanie wybranych przepisów Ustawy AML (z uwzględnieniem ich treści nadanej nowelizacją – ustawa z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2021 r., poz. 815) dotyczących obowiązku stosowania przez instytucje obowiązane środków bezpieczeństwa finansowego, zwłaszcza bieżącego monitorowania stosunków gospodarczych klienta.
- Wskazanie na dwóch przykładach odnoszących się do realiów działalności instytucji obowiązanych prowadzących rachunki dla klientów okoliczności uznawanych przez GIIF jako nieprawidłowe wykonywanie obowiązków wynikających z Ustawy AML.
- Praktyczne aspekty działań podejmowanych przez instytucje obowiązane w przypadku realizacji przez klienta transakcji niezgodnych z wiedzą tej instytucji o kliencie, rodzaju i zakresie prowadzonej przez niego działalności, gdzie GIIF stwierdza m. in.:
- instytucja obowiązana nie może opierać swojej wiedzy o kliencie wyłącznie na podstawie jego wcześniejszych transakcji,
- instytucja obowiązana powinna znać i rozumieć uzasadnienie gospodarcze dokonywanych przez klienta transakcji. Sytuacja, w której instytucja obowiązana akceptuje zdawkowe wyjaśnienia, niepozwalające na faktyczne zrozumienie aktywności klienta, nie może być rozumiana jako należyte zastosowanie środka bezpieczeństwa finansowego, o którym mowa w art. 34 ust.1 pkt 4 lit a - c ustawy AML.
- Planowane czynności w zakresie kontrolowania instytucji obowiązanych, gdzie GIIF wprost wskazał, jakie praktyki instytucji obowiązanych będą uznawane za niezgodne z Ustawą AML przez podmioty kontrolujące.
Czytaj: Nowe, niejasne zasady walki z praniem pieniędzy dla banków i ubezpieczycieli>>
Przedmiotowy komunikat o charakterze soft law (niebędący powszechnie obowiązującym prawem) ma duże walory praktyczne. Do tej pory instytucje obowiązane, a zwłaszcza te, które nie zetknęły się jeszcze z kontrolą uprawnionych organów pod kątem przestrzegania Ustawy AML, nie zawsze miały całkowitą pewność co do sposobu i zakresu stosowania środków bezpieczeństwa finansowego. Poruszenie w komunikacie kwestii rekomendowanych działań do podjęcia w zakresie bieżącej analizy przeprowadzanych transakcji w ramach bieżącego monitorowania stosunków gospodarczych klienta, a także wskazanie na to, jak ewentualne uchybienia będą postrzegane w przypadku kontroli, należy ocenić pozytywnie jako wpływające na poprawę świadomości prawnej podmiotów gospodarczych objętych Ustawą AML.
Autorzy: Wojciech Majkowski, doradca podatkowy i radca prawny, dyrektor w zespole ds. CIT w KPMG w Polsce, Maciej Sawczuk, ekspert w zespole ds. CIT w KPMG w Polsce
Cena promocyjna: 114.29 zł
Cena regularna: 127 zł
Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł ![Kary pieniężne nakładane przez organy KAS i ich zaskarżanie [PRZEDSPRZEDAŻ] ebook](/gfx/prawopl/_thumbs/produkty_foto/23305/978-83-8223-575-3_,mXqL62OeqFTLkrXdmIyYmw.jpg)
