Pytanie:
Spółka zawarła umowę z jedną ze stacji paliw. Pracownicy spółki otrzymają karty, przy pomocy których będą mogli tankować paliwo po promocyjnej cenie. Spółka nie pokrywa w żaden sposób kosztów tankowania po cenie promocyjnej, jest to promocja oferowana przez stacje paliw.
Czy w związku z powyższym należy doliczyć do przychodu pracowników różnice pomiędzy promocyjną ceną paliwa, a ceną rynkową stosowaną przez stację w stosunku do innych klientów?
Odpowiedź:
Skoro świadczenie nie jest dokonywane przez pracodawcę lecz przez jego kontrahenta, u pracownika nie powstanie przychód ze stosunku pracy, lecz przychód z innych źródeł uzyskany od kontrahenta pracodawcy.
Przychodem pracowników uzyskanych od kontrahenta będzie różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według cen paliwa stosowanych przez kontrahenta wobec innych odbiorców, a odpłatnością ponoszoną przez pracownika.
To kontrahent pracodawcy winien sporządzić informację PIT-8C.
Uzasadnienie:
Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Skoro to nie pracodawca dokonuje świadczenia, lecz jego kontrahent, u pracowników nie wystąpi przychód ze stosunku pracy.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., uważa się w szczególności nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 u.p.d.o.f.
Na mocy art. 11 ust. 2a pkt 1 oraz ust. 2b u.p.d.o.f., jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia, gdy świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według cen stosowanych wobec innych odbiorców, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.
Natomiast art. 42a u.p.d.o.f. stanowi, że podmioty, które dokonują świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f., z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c u.p.d.o.f. oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.