Podatkowe skutki dofinansowania przez pracodawcę wypoczynku urlopowego pracownika omawia Radosław Kowalski w komentarzu praktycznym opublikowanym w Vademecum Głównego Księgowego
W przypadku gdy świadczenie urlopowe przybiera postać niepieniężnego, wówczas jego wartość ustalana jest według jednej z zasad określonych w art. 11 ust. 2a ustawy o PIT. Według tego przepisu wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń innych niż świadczenia w naturze ustala się:
a) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
b) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
c) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku
d) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Jeżeli pracownik uzyska świadczenie częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według jednej ze wskazanych powyżej zasad a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.
Począwszy od 2009 r., świadczenia pieniężne finansowane środkami z ZFŚS mogą korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego dokładnie na takiej same zasadzie jak w przeszłości korzystały tylko świadczenia rzeczowe. Przychód uzyskany przez pracownika w związku z uzyskaniem świadczenia urlopowego lub innego świadczenia związanego z faktem wykorzystania przez niego urlopu wypoczynkowego, a finansowany środkami ZFŚS, powinien być doliczony do pozostałych przychodów uzyskiwanych w ramach stosunku pracy i podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy „nie mieści się" w limicie rocznym 380 zł (uwzględnia się tutaj – w tym samym limicie – świadczenia rzeczowe).
Podkreślić również trzeba, że w niektórych przypadkach przychód ten nie stanowi podstawy naliczania składek na ubezpieczenia społeczne a co za tym idzie i ubezpieczenie zdrowotne. W przypadku świadczeń urlopowych wypłacanych na podstawie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, podstawę wyłączenia z „oskładkowania" uzyskanego z tego tytułu przychodu stanowi przepis art. 3 ust. 4 tej ustawy, w którym ustawodawca wprost stwierdził, że „Świadczenie urlopowe, o którym mowa w ust. 4, nie podlega składce na ubezpieczenie społeczne pracowników."
Dodatkowo świadczenia takie, do wartości równej nie przekraczającej rocznie kwoty odpisu podstawowego, wyłączone zostały z grupy przychodów, od których obliczane są składki na ubezpieczenia społeczne, poprzez przepis § 2 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r. Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W tym samym § 2 ust. 1 rozporządzenia, tyle że w pkt 19 zostało wskazane, że podstawą naliczania składek nie jest przychód powstały z tytułu uzyskania przez pracownika świadczeń finansowanych środkami ZFŚS.
W pozostałych przypadkach wartość świadczenia uzyskanego przez pracownika od pracodawcy w związku z wykorzystaniem prawa do urlopu wypoczynkowego nie tylko stanowi przychód podatkowy ale również jako umiejscowiony w źródle stosunek pracy stanowi podstawę naliczania składek na ubezpieczenia społeczne i składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Fragment komentarza Radosława Kowalskiego "Udział pracodawcy w finansowaniu wypoczynku urlopowego pracownika" opublikowanego w Vademecum Głównego Księgowego
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
PIT. Komentarz
|