Podatnik, który prowadzi klub sportowy (działalność statutowa) chciałby pozyskać pieniądze na zakup sprzętu sportowego. Ma na uwadze dwie możliwości albo zawrzeć umowę sponsoringu lub dostać pieniądze w formie darowizny.
Która z form pomocy jest korzystniejsza, aby nie zapłacić podatku dochodowego.
Jeżeli zawrze umowę sponsoringu to będzie musiał wystawić rachunek na reklamę?
Czy trzeba wtedy opodatkować tą reklamę?
Albo zawrzeć taką umowę aby z niej wynikało że usługa reklamowa zaliczana jest do przychodu wynikającego ze statutu i w ogóle nieopodatkowywać tej reklamy?

1. Dokonując oceny podatkowych skutków wybranej formy sponsorowania klubu sportowego z punktu widzenia sponsora, to w typowych przypadkach będzie dla sponsora obojętnym, czy odliczy przekazaną kwotę jako darowiznę, czy zaliczy ją wprost do kosztów uzyskania przychodów, jako cenę nabytej usługi. Ekonomiczny efekt będzie taki sam - kwota przekazana pomniejszy podstawę opodatkowania, bądź jako koszt uzyskania przychodu, bądź jako kwota odliczana od podstawy opodatkowania.
2. Z punktu widzenia rozliczenia klubu sportowego z tytułu podatku dochodowego dla skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w tym podatku nie ma znaczenia czy otrzymana kwota jest darowizną, czy wynagrodzeniem za świadczoną usługę. Znaczenie ma natomiast forma prawna, w której prowadzony jest klub oraz przeznaczenie otrzymanego dochodu.
3. Z punktu widzenia podatku VAT tytuł przekazania pieniędzy klubowi ma znaczenie. Jeśli klub sportowy nie skorzystał z możliwości zwolnienia podmiotowego w podatku VAT stosownie do treści przepisu art. 113 ust. 1 i 9 u.p.t.u., to świadczone przez klub usługi reklamowe będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych. Natomiast darowizna jest czynnością, która nie podlega podatkowi VAT.
Przedstawiony w pytaniu problem dotyczy wyboru optymalnej formy przekazania pieniędzy na rzecz klubu sportowego przez sponsora - w formie darowizny albo jako wynagrodzenie za świadczenie usług reklamowych na rzecz sponsora.
Odpowiadając na postawione pytanie należy przede wszystkim zaznaczyć, że odpowiedź nie powinna zależeć od tego, jakie skutki podatkowe wywrze poszczególna forma przekazania klubowi sportowemu pieniędzy, ale od tego, jaki jest stan faktyczny. Zatem jeśli wpłata od sponsora nie wiąże się z żadnym świadczeniem wzajemnym ze strony klubu sportowego, wówczas tytułem przekazania pieniędzy powinna być umowa darowizny. Jeśli natomiast w zamian za świadczenie pieniężne klub zobowiązałby się do świadczenia wzajemnego, np. świadczenia w postaci reklamy (logo sponsora na strojach zawodników), wówczas umowa nie miałaby charakteru nieodpłatnego i należałoby ją zakwalifikować, jako umowę odpłatną.

Oceniając skutki obydwu możliwych rozwiązań z punktu widzenia sponsora, to w przypadku darowizny kwota przekazana tym tytułem nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Nie jest bowiem związana z przychodami. Tym niemniej sponsor może kwotę darowizny w granicach określonego w przepisach limitu odliczyć od podstawy opodatkowania. W przypadku, gdyby sponsorem była osoba fizyczna bądź spółka osobowa lub cywilna osób fizycznych podstawę do odliczenia stanowiłby przepis art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), dalej u.p.d.o.f. w związku z art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.), dalej u.d.p.p. Limit odliczenia darowizn z wszelkich tytułów objętych przepisem art. 26 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. wynosi 6% dochodu (art. 26 ust. 5 u.p.d.o.f.). Odliczenie od podatku jest niedopuszczalne, jeśli darowizna byłaby dokonana na rzecz osób fizycznych, co w przypadku klubu sportowego nie zaistnieje. Drugie wyłączenie dotyczy darowizn na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami. To wyłączenie również nie powinno dotyczyć klubów sportowych, bowiem trudno sobie wyobrazić, aby klub sportowy prowadził działalność w opisanym wyżej zakresie.

Analogiczne odliczenie przewidziane jest w przepisach art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), dalej u.p.d.o.p. w związku z art. 4 ust. 1 pkt 14 u.d.p.p. W tym przypadku limit odliczenia jest większy i wynosi 10% (art. 18 ust. 1a u.p.d.o.p.). Podobnie uregulowano natomiast przesłanki wyłączenia prawa do odliczenia kwoty darowizny (art. 18 ust. 1a pkt 1 i 2 u.p.d.o.p.).
Drugi możliwy przypadek to nabycie przez sponsora usługi reklamowej od sponsorowanego klubu sportowego. W takim przypadku wydatek ten stanowiłby dla sponsora koszt uzyskania przychodu.

Podsumowując ocenę podatkowych skutków wybranej formy sponsorowania klubu sportowego z punktu widzenia sponsora, to w typowych przypadkach będzie dla sponsora obojętnym, czy odliczy przekazaną kwotę jako darowiznę, czy zaliczy ją wprost do kosztów uzyskania przychodów. Ekonomiczny efekt będzie taki sam - kwota przekazana pomniejszy podstawę opodatkowania bądź jako koszt uzyskania przychodu, bądź jako kwota odliczana od podstawy opodatkowania.

Dokonując oceny podatkowych skutków tych form uzyskania środków na finansowanie działalności klubu sportowego dla klubu należy przywołać przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. Przepis ten stanowi, że wolne od podatku są dochody podatników, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele. Powyższe zwolnienie przedmiotowe nie dotyczy następujących grup podmiotów: 1) przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni i spółek, 2) przedsiębiorstw komunalnych mających osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów, 3) zakładów budżetowych i innych jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego (art. 17 ust. 1c u.p.d.o.p.). Odnosząc powyższe do stanu faktycznego zawartego w pytaniu, to opisane w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. zwolnienie przedmiotowe nie dotyczy tych klubów sportowych, które są prowadzone w formie spółek. Jeśli natomiast klub sportowy prowadzony jest przez stowarzyszenie, co jest typowym rozwiązaniem w przypadku amatorskich klubów sportowych, wówczas dochody tych klubów w części przeznaczonej na działalność statutową, czy na działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu są zwolnione przedmiotowo z podatku dochodowego od osób prawnych. Nie ma przy tym znaczenia, czy dochody takie uzyskano z działalności gospodarczej czy poprzez darowiznę.

Jeśli natomiast klub sportowy prowadzony był przez spółkę, wówczas dochód uzyskany od sponsora podlegałby opodatkowaniu na zasadach ogólnych niezależnie od tego, czy miałby formę darowizny, czy przychodu z tytułu świadczonych na rzecz sponsora usług.
Podsumowując, z punktu widzenia rozliczenia klubu sportowego z tytułu podatku dochodowego dla skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w tym podatku nie ma znaczenia czy otrzymana kwota jest darowizną, czy wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

Podstawa prawna przekazania kwoty klubowi sportowemu ma natomiast znaczenie w przypadku rozliczeń w podatku VAT. O ile bowiem klub sportowy nie skorzystał z możliwości zwolnienia podmiotowego w podatku VAT stosownie do treści przepisu art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej u.p.t.u., to świadczone przez klub usługi reklamowe będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych. Natomiast darowizna jest czynnością, która nie podlega podatkowi VAT.

Radosław Pioterczak