Placówka medyczna oferowała przeprowadzanie szeregu badań medycznych. Z jej usług w zakresie medycyny pracy korzystali przedsiębiorcy, którzy wysyłali swoich pracowników na badania wstępne, kontrolne i okresowe. Do tej grupy badanych zaliczały się m.in. osoby obsługujące suwnice, podnośniki, platformy hydrauliczne i ciężkie maszyny budowlane oraz te osoby, które kierują pojazdami służbowymi lub wykonują prace na wysokości.
Jednak placówka także przeprowadzała badania m.in. dla kierowców drogowych zajmujących się przewozem ludzi lub ładunków, osób z zakresu zabezpieczenia technicznego, kandydatów ubiegających się o prawo jazdy na motocykle lub samochody osobowe, instruktorów nauki jazdy, egzaminatorów, kierowców pojazdów uprzywilejowanych, kandydatów na sędziego, kandydatów na kuratora społecznego, zawodowego oraz osoby ubiegające się o licencję detektywa lub posiadające tę licencję a skierowanych przez organ kontroli.
Badanie lekarskie bez VAT
Placówka nie miała wątpliwości, co do możliwości zastosowania zwolnienia VAT dla usług z zakresu medycyny pracy, co do pozostałych badań także uważała, że ma prawo do skorzystania ze zwolnienia. W jej opinii wszystkie przeprowadzane badania powinny być zwolnione z VAT jako usługi z zakresu opieki medycznej, które służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
Jednak, pomimo swojej pewności, placówka chciała uzyskać potwierdzenie fiskusa i zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, w którym poza pytaniem o możliwość zastosowania zwolnienia, dopytywała się czy w przypadku, gdy wysokość opłaty za wykonanie badania, opodatkowanego stawką 23 proc., określają przepisy wykonawcze, powinna doliczyć kwotę podatku VAT do kwoty opłaty przewidzianej w przepisach wykonawczych i w ten sposób skonstruować cenę.
Zastosowanie zwolnienia uzależnione od celu badania
Dyrektor izby skarbowej odmówił placówce prawa do stosowania zwolnienia do wszystkich przeprowadzanych badań. Organ interpretacyjny uznał, że ze zwolnienia mogą jedynie skorzystać badania z zakresu medycyny pracy, ponieważ kontrola stanu zdrowia pracowników służy profilaktyce zdrowia i tym samym zawiera się w pojęciu opieki medycznej. Natomiast w przekonaniu fiskusa pozostałe badania mają na celu ocenę predyspozycji do wykonywania określonego zawodu, co jest warunkiem koniecznym, aby uzyskać zatrudnienie w konkretnym zawodzie. W konsekwencji dyrektor stwierdził, że celem tych pozostałych badań nie jest ochrona zdrowia, a uzyskanie zaświadczenia wymaganego przez potencjalnego pracodawcę. Ponadto fiskus zanegował sposób w jaki placówka chciałaby ustalać cenę – w opinii organu prawidłowym postepowaniem będzie pomniejszanie otrzymanej zapłaty o 23 proc. podatku.
Również Wojewódzki Sąd Administracyjny (I SA/Gd 890/15) miał takie same zapatrywania jak organ podatkowy. Przy czym WSA wskazał, że to kontekst pozwala na określenie celu przeprowadzonego badania. Zwolnienie podatkowe nie obejmuje badań, których celem jest wydanie orzeczenia o istnieniu lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania określonego zawodu lub określonych czynności.
7 lutego br. Naczelny Sąd Administracyjny (I FSK 866/16) zaaprobował rozstrzygnięcie WSA. Zdaniem sądu drugiej instancji, ze zwolnienia VAT korzystają tylko usługi medyczne, które służą profilaktyce, ochronie zdrowia. Natomiast zwolnienie pracowniczych badań lekarskich wynika z ustawy o służbie medycyny pracy. NSA podkreślił, że czym innym są badania pracownicze, a czym innym jest badanie w celu uzyskania orzeczenia o możliwości podjęcia pracy w danym zawodzie. W konsekwencji badania lekarskie, niesłużące zachowaniu lub ochronie zdrowia oraz nie będące badaniami pracowniczymi nie mogą korzystać ze zwolnień.
