Powiatowy Ośrodek Ruchu Drogowego (PORD) w Gdańsku działa w oparciu o statut nadany przez zarząd województwa, a jego głównym celem jest egzaminowanie osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami. Jego działalność opiera się przede wszystkim na ustawie prawo o ruchu drogowym.
Część działalności ośrodka spełnia przesłanki do uznania za nie-podatnika VAT, co zostało potwierdzone interpretacją indywidualną. Natomiast pozostała część podlega zwolnieniu VAT, co również zostało potwierdzone w kolejnej interpretacji indywidualnej.
Zadania ośrodka są realizowane przy użyciu samochodów osobowych, które nabywa od dostawcy wyłonionego w drodze przetargu. Na podstawie zawartej umowy z dostawcą, ośrodek jest zobowiązany do wymiany aut w cyklu co sześć do osiem miesięcy. Wymiana polega na odsprzedaniu dostawcy używanych aut, a w ich miejsce ośrodek kupuje fabrycznie nowe samochody.
Ośrodek nie nabywał pojazdów na potrzeby działalności gospodarczej, w związku z tym nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast do 1 kwietnia 2014 r. przy odsprzedaży samochodów używanych podlegających wymianie, ośrodek stosował zwolnienie z VAT, traktując odsprzedaż jako dostawę towarów używanych.
PORD uznał, że w związku z tym, iż nie działał w charakterze podatnika VAT, dokonywane przez niego transakcje sprzedaży aut nie podlegają opodatkowaniu za równo przed 1 kwietnia 2014 r., jak i po tej dacie. Jednak wolał mieć pewność, co do swojego stanowiska i wystąpił o interpretację indywidualną. We wniosku ośrodek argumentował swoje stanowisko faktem, że samochody były używane do działalności publicznoprawnej i w związku z tym przy ich zakupie nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Nabycie aut poza działalnością gospodarczą, ale ich sprzedaż już w jej ramach
Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że sprzedaż samochodów nie mieści się w publicznoprawnej działalności ośrodka. Fiskus przyznał, że ośrodek nie nabył auta na cele działalności gospodarczej i tym samym nie działał w charakterze podatnika VAT. Jednak dokonując ich zbycia działał już w charakterze podatnika VAT, gdyż ich sprzedaż należy traktować w kategorii działalności gospodarczej. Ponadto organ wskazał, że odmienne traktowanie prowadziło by do naruszenia jednej z naczelnych zasad Unii Europejskiej, zasady konkurencyjności. Fiskus wskazał, że prawidłowo ośrodek stosował zwolnienie z VAT do 1 kwietnia 2014 r., ale po tej dacie musi stosować stawkę 23 proc. do sprzedaży używanych samochodów.
Złożoność działalności statutowej
Ze stanowiskiem organu interpretacyjnego nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny (I SA/Gd 338/15), który wskazał, że organ nie przedstawił wytyczających argumentów na uznanie działalności ośrodka za działalność gospodarczą. Zdaniem WSA fiskus oparł się jedynie na charakterze samej umowy sprzedaży samochodów, a pominął całkowicie przeznaczenie sprzedawanych samochodów i wynikające z nich przesłanki i okoliczności ich zakupu. Sąd uznał, że auta stanowią niezbędny element do realizacji konkretnych zadań wynikających z ustawy.
25 stycznia br. Naczelny Sąd Administracyjny (I FSK 483/16) zaaprobował stanowisko WSA, przy czym wskazał, że podejmowane działania przez ośrodek były determinowane obowiązkami nałożonymi na niego przez ustawodawcę. NSA zauważył, że samochody musiały być sprawne, więc te, które były zużyte należało sprzedawać. Pozbywanie się pojazdów nie może być traktowane jako działalność gospodarcza, a jako działalność statutowa. Zdaniem sądu nie można tutaj mówić o naruszeniu zasady konkurencyjności, ponieważ ośrodek działa jako podmiot władzy publicznoprawnej.
