Typowe przypadki pomyłek w amortyzacji i innych zdarzeń związanych ze środkami trwałymi, w następstwie których należy dokonać korekt rozliczeń podatkowych omawia Edyta Głębicka w komentarzu praktycznym opublikowanym w Vademecum Głównego Księgowego.
Zgodnie z przepisami ustaw o podatku dochodowym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami ustaw podatkowych. Oznacza to zatem w praktyce, że podatnik, aby prawidłowo rozliczać związane z amortyzacją koszty podatkowe, powinien dokonać prawidłowej kwalifikacji składnika majątkowego do kategorii środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), prawidłowo wybrać grupę środków trwałych, prawidłowo ustalić wartość początkową, metodę amortyzacji oraz stawkę amortyzacji.
W praktyce okazuje się, że bardzo łatwo popełnić błąd w zakresie tych ustaleń, w konsekwencji czego popełnione zostaną błędy dotyczące kosztów amortyzacji. Jakoś trzeba je naprawić. W opracowaniu omówione zostały przypadki pomyłek, w następstwie których trzeba będzie dokonać korekt rozliczeń podatkowych. Przy czym, same przepisy ustaw podatkowych przewidują wprost skutki dokonania jednego rodzaju korekty, poza tym przewidują tylko dwa przypadki, w których trzeba dokonać zmiany wartości początkowej amortyzowanych składników majątkowych (ale zmiana ta nie wynika z błędu popełnionego przez podatnika). Dodatkowo wskazane zostały sytuacje, w których podatnik będzie musiał dokonać określonych zmian dotyczących amortyzowanych składników majątkowych nie na skutek błędu.
Więcej na ten temat w komentarzu praktycznym Edyty Głębickiej "Korekta rozliczeń podatkowych związanych z amortyzacją" opublikowanym w Vademecum Głównego Księgowego