Sprawa dotyczyła możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zapewnienie menedżerowi odpowiedniej infrastruktury biurowej i organizacyjnej oraz składników majątkowych (telefonu, laptopa, samochodu). Chodziło o możliwość zaliczenia przez spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zapewnienie menedżerowi wchodzącemu w skład zarządu spółki odpowiedniej infrastruktury biurowej i organizacyjnej oraz składników majątkowych (telefonu, laptopa, samochodu).
Zgodnie za zawartą umową menadżerską pokrywanie przez spółkę kosztów nie stanowi wynagrodzenia menedżera, ani innego rodzaju świadczeń na rzecz menedżera, lecz stanowi koszt spółki, wynikający z obowiązku pokrywania kosztów pełnienia przez menedżera funkcji członka zarządu. Według spółki wydatki na telefon komórkowy, samochód służbowy, laptop itp. W sytuacji, gdy Spółka nie jest w stanie udowodnić służbowego charakteru wydatków, tj. zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, to nie będą stanowiły one kosztów uzyskania przychodów.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej się zgodził. Organ wskazał, że istotne znaczenie dla kwalifikacji prawnej świadczeń na rzecz członków zarządu ma unormowanie art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT. Na jego mocy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Treść przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, nie uwzględnia jednak wydatków na rzecz osób wchodzących w skład organów zarządzających osób prawnych, pozwalając tym samym na zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów również innych niż wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji wydatków ponoszonych na rzecz tych osób, przy zachowaniu ogólnych warunków wynikających z treści art. 15 ust. 1 omawianej ustawy. Oznacza, więc to, że przepisy art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT nie będą miały tu zastosowania, gdyż zarząd nie jest organem stanowiącym, lecz organem zarządzającym spółką.
Organ uznał poza tym, że wydatki na korzystanie ze sprzętów i infrastruktury należących do Spółki, przez menedżera na podstawie zawartego z nim przez Spółkę kontraktu menedżerskiego, w celach służbowych mających ułatwić mu zarządzanie i kierowanie przedsiębiorstwem, stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki, jeżeli może ona udowodnić na podstawie zgromadzonych dokumentów (dowodów) służbowy charakter korzystania z tych środków. W sytuacji, gdy Spółka nie jest w stanie udowodnić służbowego charakteru wydatków, tj. zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, to nie będą stanowiły one kosztów uzyskania przychodów. Koszty udostępnienia ww. sprzętów i infrastruktury podmiotowi zarządzającemu na cele inne niż zarządzanie Spółką nie stanowią, bowiem wydatków związanych z jej działalnością i nie wykazują związku przyczynowo – skutkowego z osiąganym przez nią przychodem.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 czerwca 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.69.2017.2.BJ
