Wnioskodawca jest spółką kapitałową z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, prowadzącą działalność w sektorze automatyki przemysłowej. Spółka świadczy m.in. usługi realizacji projektów instalacyjnych, doradztwa w zakresie automatyki przemysłowej, serwisu oraz utrzymania sprzętu oraz
wynajmu wykwalifikowanego personelu.
Do świadczenia usług przez spółkę konieczna jest obecność pracowników na terenie realizacji projektów, które często położone są w innych krajach lub na różnych kontynentach. Miejscem pracy, wskazywanym w umowach o pracę, jest Polska. Spółka zawiera jednak z pracownikami ramowe umowy oddelegowania zawierające informację o miejscu oraz czasie wyjazdu. Zazwyczaj wyjazdy pracowników do innych krajów nie są uznawane za delegacje służbowe w rozumieniu przepisów Kodeksu Pracy, mimo, że wykonują oni usługi poza miejscem swojego stałego zamieszkania i świadczenia pracy wskazanym w umowie. Takie oddelegowania wykorzystuje się w przypadku zawarcia przez spółkę umowy o tymczasowe wynajęcie personelu.
Pracownicy, w związku z wyjazdami, otrzymują dodatek mieszkaniowy (HAL), z którego pokrywają koszty mieszkaniowe na miejscu oddelegowania. Jest on przyznawany wszystkim, którzy popisali umowę o oddelegowaniu oraz w czasie wyjazdu wynajmują mieszkanie, zamiast korzystać z hoteli wynajmowanych przez spółkę. Dodatek mieszkaniowy jest wyliczany, jako iloczyn dni oddelegowania oraz stawki dodatku mieszkaniowego ustalonej za każdy dzień oddelegowania. Jest on wypłacany tylko za okres faktycznego przebywania poza granicami Polski w związku z wykonywaniem obowiązków. Stawki dzienne ustala się niezależnie dla każdego kraju.
Spółka, dokonując wyliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, stosuje zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych, określone w art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalniając z podatku tę cześć dochodu pracowniczego, która odpowiada 30% ustawowych diet określonych w przepisach o zagranicznych podróżach służbowych.
Wnioskodawca zastanawiał się, czy w opisanej sytuacji równowartość poniesionych przez spółkę kosztów dodatku mieszkaniowego stanowi dla pracowników przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Spółka uważa, że dodatek pokrywa tylko koszty zamieszkania na miejscu oddelegowania oraz nie stanowi dla pracowników przychodu, a w związku z tym spółka nie musi pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu ponoszenia kosztów dodatku mieszkaniowego. Na uzasadnienie swojego stanowiska spółka wyjaśnia, że w wyniku oddelegowania pracowników spółka uzyskuje korzyści w postaci przychodów podatkowych z realizacji usług, które zwiększają jej aktywa oraz, że ponoszenie kosztów dodatku mieszkaniowego jest wypełnianiem przez spółkę ustawowego obowiązku pracodawcy ( art. 94 pkt 2a Kodeksu pracy), stanowiącego o konieczności prawidłowego organizowania pracy tak, by była ona wydajna i należytej jakości. Spółka zaznacza również, że pracownicy nie zaspokajają swoich potrzeb osobistych z dodatku mieszkaniowego, a więc wypłata dodatku mieszkaniowego powinna być traktowana analogicznie jak pokrywanie kosztów hoteli.
Dyrektor Izby Skargowej w Katowicach uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "przychodami (...) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń". W przytoczonym przepisie analogicznie traktuje się przychód w postaci wypłat pieniężnych oraz w formie nieodpłatnych świadczeń. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają, zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę, jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów. Mając na względzie przytoczone regulacje prawne, otrzymane przez pracowników dodatki mieszkaniowe stanowią przychód ze stosunku pracy i podlegają opodatkowaniu, a tym samym na spółce ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu.
Interpretacja indywidualna Dyrektora IS w Katowicach z dnia 29 września 2016 r., sygn. IBPB-2-2/4511-653/16-1/NG, LEX nr 323134.
Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie Vademecum Głównego Księgowego Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów |