W obecnym stanie prawnym wolny od podatku jest dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym do wysokości za czas podróży służbowej na obszarze kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Dodatek za rozłąkę jest wypłacany w szczególności: funkcjonariuszom Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego, żołnierzom zawodowym, funkcjonariuszom celnym, sędziom Sądu Najwyższego, urzędnikom państwowym, policjantom.
Należy zaznaczyć, iż z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o PIT wynika, iż zwolnieniu podlega tylko i wyłącznie dodatek za rozłąkę wypłacony pracownikom przeniesionym czasowo. Tym samym przepisy prawa podatkowego nie przewidują zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym dodatku za rozłąkę wypłacanego pracownikom przeniesionym do pracy w innej miejscowości na stałe. Wówczas bowiem dodatek za rozłąkę stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mówi art. 12 ustawy o PIT i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym łącznie z pozostałymi przychodami ze stosunku pracy (zob. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r., IPPB4/415-793/09-4/SP, LEX nr 27454 oraz interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 lipca 2009 r., ITPB2/415-404/09/BK, LEX nr 24045).
W związku z tym, że w wielu sytuacjach toczą się spory o to czy mamy do czynienia z czasowym przeniesieniem pracownika komisja zaproponowała zmianę brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o PIT, która odwołuje się wyłącznie do dodatku za rozłąkę przyznanego na podstawie przepisów ustaw oraz aktów wydanych na ich podstawie. Tym samy komisja proponuje zrezygnować z dodatkowego, nieostrego warunku, jakim jest termin "czasowe przeniesienie pracownika".
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX