Tak orzekł WSA w Gdańsku w wyroku z 2 sierpnia 2016 r. W przedmiotowej sprawie podatnik odwołał się od decyzji naczelnika urzędu skarbowego dotyczącej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z o.o., w której był członkiem zarządu, z tytułu odsetek od niewpłaconych w terminie płatności zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych. Wraz z odwołaniem złożył wniosek o przywrócenie uchybionego terminu do jego złożenia. Jako okoliczność, która spowodowała uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji podatnik wskazał na brak wiedzy o jej wydaniu, gdyż z powodu leczenia szpitalnego był nieobecny pod adresem, na który została wysłana korespondencja.
Dyrektor Izby Skarbowej odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, w uzasadnieniu wskazując że jedną z przesłanek przywrócenia jest uprawdopodobnienie, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego. Organ zaznaczył, że powołując się na okoliczność choroby, jako fakt uniemożliwiający dokonanie czynności procesowej, strona powinna wykazać, że rodzaj i przebieg choroby rzeczywiście pozbawiał ją możliwości podjęcia działania, w tym także przez inną osobę. W rozpatrywanej sprawie strona nie przedłożyła stosownych dowodów potwierdzających, że w dacie doręczenia decyzji i biegu terminu do wniesienia odwołania przebywała w szpitalu, a w zaświadczeniach lekarskich w rubryce "wskazania lekarskie" wpisano kod numeryczny 2, co oznacza, że chory może chodzić.
Mając na uwadze powyższe okoliczności organ stanął na stanowisku, że podatnik nie uprawdopodobnił, aby z uwagi na stan zdrowia nie mógł odebrać przesyłki zawierającej decyzję, tym bardziej, że w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim strona nadała za pośrednictwem poczty pisma do naczelnika informujące o stanie zdrowia. A zatem, powyższej czynności strona dokonała w okresie obowiązywania zwolnienia lekarskiego, co świadczy o tym, że choroba nie stanowiła przeszkody do podjęcia działań polegających na przygotowaniu przesyłek i ich nadaniu lub w celu wyręczenia się osobą trzecią przy ich składaniu.
Stanowisko organu podatkowego podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku do którego podatnik wniósł skargę. Stwierdził, że w każdym z zaświadczeń lekarskich przedstawionych przez skarżącego, w stosownej rubryce, znajdowało się wskazanie lekarza prowadzącego, że "chory może chodzić". Taka treść zaświadczeń - jak trafnie przyjął organ administracji - wykluczała przyjęcie ustalenia o tak intensywnym przebiegu choroby we wskazanym okresie (leczenie poza szpitalem), który uniemożliwiałby skarżącemu samodzielne działanie lub ewentualnie wyręczenie się inną osobą przy dokonywaniu czynności procesowej (np. skorzystanie z pomocy osób, z którymi zamieszkiwał). Nie sposób tym samym stwierdzić, że ograniczona niedyspozycja skarżącego w tym czasie była przeszkodą nie do przezwyciężenia. Potwierdza to również okoliczność - na co trafnie zwrócił uwagę organ administracji - że w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim skarżący nadał za pośrednictwem poczty inne pisma.
Wyrok WSA w Gdańsku z 2 sierpnia 2016 r., I SA/Gd 855/15
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Ordynacja podatkowa. Komentarz
|