W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, kopię faktury archiwizowaną w formie elektronicznej należy uznać za kopię faktury VAT przekazanej, stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku (nieprawomocnym) z 20 maja 2011 r., sygn. akt I SA/Po 250/11.

Sąd rozpatrywał skargę na interpretację indywidualną wydaną w zakresie zastosowania 0% stawki podatku VAT do transakcji WDT w przypadku archiwizowania kopii faktur w formie elektronicznej. Wyrażając własne stanowisko spółka podniosła, iż kopie faktur archiwizowane przez nią w formie elektronicznej przy zastosowaniu systemów archiwizacji danych dotyczące transakcji WDT, stanowią prawidłowo wystawione faktury w rozumieniu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji, spełniony zostanie również warunek zastosowania stawki 0% przy realizacji WDT, wskazany w art. 42 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT. A zatem, przy spełnieniu pozostałych wymogów określonych przepisami, przysługiwać jej będzie prawo do zastosowania stawki 0% VAT w odniesieniu do realizowanych transakcji WDT, dokumentowanych przedmiotowymi kopiami faktur.

Dyrektor Izby Skarbowej uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Stwierdził, że kopie faktur dokumentujące dokonaną sprzedaż, aby spełniać warunki wynikające z przepisów dotyczących podatku VAT muszą być wydrukowane i przechowywane przez niego w wersji papierowej. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Wobec powyższego, w przypadku zastosowania systemów archiwizacji danych, archiwizowane kopie faktur nie mogą zostać uznane za faktury, o których mowa w art. 106 ust. 1 ustawy, wystawione w sposób prawidłowy, tj. zgodny z przepisami prawa podatkowego, a tym samym w przypadku WDT spółka nie spełnia warunku posiadania kopii faktury VAT, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 2 ustawy i nie przysługuje jej prawo do zastosowania 0% stawki.

Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał skargę podatnika za zasadną i uchylił zaskarżoną interpretację. Zdaniem sądu, z § 21 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku o towarów i usług (Dz. U. 2008, Nr 212, poz. 1337) nie wynika, aby ograniczenie co do formy, w jakiej mają być przechowywane faktury VAT związane było ze sposobem ich przesłania do nabywcy. Faktura powinna być wystawiona w dwóch egzemplarzach, ale nie oznacza to, że przechowywana faktura ma być identyczna w zakresie formy co faktura przesłana nabywcy. Faktura ma być tożsama co do treści.

W ocenie Sądu archiwizowane kopie faktur w formie elektronicznej mogą zostać uznane na gruncie obowiązujących przepisów za faktury, o których mowa w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym w przypadku WDT, dokument w ten sposób przechowywany należy uznać za kopię faktury VAT przekazanej kontrahentowi, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 2 tej ustawy.

Jolanta Mazur