Wpłaty finansowane przez podmiot zatrudniający (np. pracodawcę) są obliczane, a wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są obliczane i pobierane w terminie wypłaty wynagrodzenia. Wpłaty do PPK stanowią określony procent wynagrodzenia uczestnika tego programu. Definicja wynagrodzenia zawarta jest w art. 2 ust. 1 pkt 40 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych (dalej: ustawy o PPK).
„Wynagrodzeniem” jest podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy (czyli do tzw. 30-krotności), oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego. Przykładowo, podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracownika jest przychód - w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych - z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem m.in., że w podstawie wymiaru składek nie uwzględnia się:
- wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy na skutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia chorobowego i ubezpieczenia wypadkowego, a także
- przychodów wymienionych w par. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dalej: rozporządzenie).
Czytaj również: Przychód uczestnika PPK z tytułu wpłaty pracodawcy podlega opodatkowaniu>>
Świadczenia niepieniężne
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku pracy uważa się m.in. wartość pieniężną świadczeń w naturze. Przy ustalaniu, czy od wartości danego świadczenia należy naliczyć wpłaty do PPK, konieczne jest ustalenie, czy stanowi ona podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uczestnika PPK. Może to zależeć m.in. od źródła finansowania danego świadczenia. Podstawy wymiaru składek nie stanowią m.in. świadczenia finansowane ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (par. 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia). Należy jednak zwrócić uwagę, że - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (dalej: ustawa o ZFŚS) - przyznawanie świadczeń z ZFŚS musi być uzależnione od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu. Utrwalony jest pogląd, że z podstawy wymiaru składek - na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia - wyłączone są tylko świadczenia przyznawane z zachowaniem tych kryteriów socjalnych. Z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie korzystają świadczenia finansowane ze środków obrotowych pracodawcy.
Przykład: Pracownikom zostaną przekazane paczki świąteczne. Wartość tych paczek będzie zróżnicowana – z zachowaniem kryteriów socjalnych, wskazanych w ustawie o ZFŚS. W takim przypadku wartość paczki nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, a zatem nie będzie to „wynagrodzenie” w rozumieniu ustawy o PPK. Inaczej byłoby np. w przypadku, gdyby pracodawca sfinansował paczki świąteczne ze swoich środków obrotowych – w takiej sytuacji od wartości paczki należałoby naliczyć wpłaty do PPK.
Czytaj w LEX: Pracownicze plany kapitałowe (PPK) - ratunek dla polskiego systemu emerytalnego? > >
Cena promocyjna: 71.2 zł
|Cena regularna: 89 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 71.2 zł
Tylko wpłaty pracodawcy
Gdyby świadczenie niepieniężne (stanowiące „wynagrodzenie” w rozumieniu ustawy o PPK) było jedynym „wynagrodzeniem” uczestnika w danym miesiącu, pracodawca nie miałby możliwości pobrania w tym miesiącu wpłat finansowanych przez uczestnika PPK. W takim przypadku pracodawca miałby jednak obowiązek obliczyć od wartości tego świadczenia finansowane przez siebie wpłaty do PPK, a następnie przekazać te wpłaty do instytucji finansowej.
Przykład: Pracownik - przebywający przez cały grudzień na urlopie bezpłatnym - otrzyma w grudniu świadczenie niepieniężne (paczkę świąteczną, sfinansowaną ze środków obrotowych pracodawcy). Będzie to jego jedyne „wynagrodzenie” w rozumieniu ustawy o PPK w tym miesiącu. Od wartości paczki pracodawca ma obowiązek obliczyć finansowane przez siebie wpłaty do PPK. Jeżeli tego nie zrobi, będą to zaległe wpłaty do PPK. Pracodawca nie będzie mógł np. naliczyć wyższych wpłat do PPK od wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi w styczniu - nawet, gdyby pracownik wyraził na to zgodę. Szkoda wyrządzona uczestnikowi PPK brakiem zaległych wpłat do PPK powinna zostać naprawiona przez pracodawcę zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego.
Więcej na temat PPK na mojeppk.pl i pod nr telefonu 800 775 775. Zachęcamy również do korzystania z bezpłatnych szkoleń prowadzonych przez ekspertów PFR Portal PPK. Na szkolenia można zapisać się tutaj.
Zobacz w LEX: PPK w sektorze finansów publicznych – problematyczne kwestie wdrożenia > >
Podstawa prawna:
Autorka jest ekspertem PFR Portal PPK
