Od końca lipca do pierwszych dni września 1920 roku rozegrało się decydujące starcie Polski z bolszewicką Rosją. Krwawe zmagania toczono na przestrzeni blisko pół tysiąca kilometrów: między Nieszawą nad Wisłą, Sokalem nad Bugiem i Kolnem pod pruską granicą oraz, między 13 a 15 sierpnia, na przedpolu stolicy Rzeczypospolitej - pod Radzyminem i Ossowem.Rząd Obrony Narodowej kierowany przez Wincentego Witosa oraz sztab Wojska Polskiego podjęły działania, które zadecydowały o zwycięstwie Rzeczypospolitej. Wojsko Polskie na czele z Marszałkiem Józefem Piłsudskim uratowało nie tylko suwerenność naszej Ojczyzny, lecz także ład demokratyczny całej Europy. Powstrzymując ofensywę Armii Czerwonej, Polacy zapobiegli rozprzestrzenieniu się rewolucji komunistycznej na Europę i tym samym zniszczeniu zachodniej cywilizacji. Brawurowa kontrofensywa znad rzeki Wieprz, dowodzona osobiście przez Naczelnego Wodza, przeszła do historii jako jeden z największych triumfów w dziejach oręża polskiego.
Wojna z lat 1919-1920 była zbiorowym wysiłkiem całego narodu polskiego, wszystkich jego warstw społecznych, a także mniejszości narodowych. Pamiętamy o bohaterstwie kobiet z Ochotniczej Legii Kobiet oraz wszystkich, którzy służyli w jednostkach pomocniczych.
Razem z Polakami przeciwko bolszewikom walczyło wojsko ukraińskie, oddziały białoruskie, żołnierze demokratycznej "III Rosji". Wspominamy postawę Francji, która umożliwiła efektywne dostawy broni i amunicji, a jej misja wojskowa wspomagała dowództwo polskie. Nie zapomnimy czynu zbrojnego lotników amerykańskich z Eskadry Kościuszkowskiej, belgijskiego pociągu sanitarnego, życzliwości Łotyszy, Estończyków i Finów. Szczególnie pamiętamy o braciach Węgrach, którzy odstąpili Polsce swoje zapasy amunicji oraz dostarczali ją aż do końca działań zbrojnych.
Senat Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu tych wydarzeń, ustanowił rok 2020 Rokiem Bitwy Warszawskiej. Dziś, w przeddzień 100. rocznicy Cudu nad Wisłą, składamy hołd jej Bohaterom, obrońcom niepodległości Rzeczypospolitej.
W sposób szczególny pamiętamy o zapomnianych Bohaterach tej bitwy, wymazywanych z historii przez reżim komunistyczny, wśród których był między innymi kpt. Stefan Pogonowski, który, dowodząc I Batalionem 28. Pułku Strzelców Kaniowskich, zwanego Pułkiem "Dzieci Łódzkich", śmiałym działaniem zatrzymał pułki bolszewickie, które przeszły ostatnią linię polskiej obrony i przed sobą miały już tylko przez nikogo niebronioną, bezbronną Warszawę. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Przypominamy również innego Bohatera tej bitwy - rtm. Aleksandra Napiórkowskiego, posła na Sejm Ustawodawczy, który zmarł w wyniku ran odniesionych w bitwie pod Sarnową Górą w okolicach Ciechanowa 18 sierpnia 1920 r. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.
Jednocześnie Senat Rzeczypospolitej Polskiej wzywa do przypomnienia i uczczenia tych wydarzeń sprzed 100 lat nie tylko w Warszawie, ale i w całym kraju. Wzywamy także do wspierania obywatelskich inicjatyw mających na celu upamiętnienie 100. rocznicy Bitwy Warszawskiej.
Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
