Wymiar sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej jest przedmiotem niewyobrażalnej w skutkach dewastacji. W okresie zaledwie czterech lat zniszczony został autorytet Trybunału Konstytucyjnego. Łamiące Konstytucję zmiany dokonane w odniesieniu do Krajowej Rady Sądownictwa w znacznym stopniu uzależniły ten organ od władzy wykonawczej. Lekceważone są opinie, uchwały i orzeczenia europejskich instytucji, w tym Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Rady Europy i Komisji Weneckiej. Jawnie dyskredytowane są wyroki i uchwały Sądu Najwyższego. Niezawisłość sędziowska jest podważana, a sami sędziowie stali się obiektem rozmaitych agresywnych działań ze strony władzy. Instytucje państwowe, finansowane ze środków publicznych, prowadzą akcje dezawuowania sądów, a w wielu wypadkach konkretnych sędziów. Uznając wyrażaną przez opinię publiczną potrzebę reformy wymiaru sprawiedliwości, Senat Rzeczypospolitej Polskiej zwraca uwagę na negatywne skutki wprowadzanych zmian dla obywateli, jak i podmiotów prawnych.W wyniku tych działań Polska przestaje być uważana na arenie międzynarodowej za demokratyczne państwo prawa.
Przypominając art. 173 Konstytucji: "Sądy i Trybunały są władzą odrębną i niezależną od innych władz", a także art. 178 ust. 1: "Sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom", Senat Rzeczypospolitej Polskiej domaga się:
