Zasady wynagradzania pracowników zakładów naprawczych sprzętu medycznego (zakładów techniki medycznej) oraz zakładów (warsztatów) ortopedycznych resortu zdrowia i opieki społecznej.

UCHWAŁA Nr 12

RADY MINISTRÓW

z dnia 18 stycznia 1988 r.

w sprawie zasad wynagradzania pracowników zakładów naprawczych sprzętu medycznego (zakładów techniki medycznej) oraz zakładów (warsztatów) ortopedycznych resortu zdrowia i opieki społecznej. ^*

Na podstawie art. 79 Kodeksu pracy (Dz.U.z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz 214, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162, z 1986 r. Nr 42, poz. 201 i z 1987 r. Nr 21, poz. 124) Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§ 1. Przepisy uchwały stosuje się do pracowników zatrudnionych w:

1) zakładach naprawczych sprzętu medycznego (zakładach techniki medycznej) podporządkowanych wojewódzkim radom narodowym,

2) zakładach konstrukcyjno - naprawczych (zakładach techniki medycznej) przy akademiach medycznych oraz przy Specjalistycznym Zespole Opieki Zdrowotnej Pomniku - Szpitalu "Centrum Zdrowia Dziecka",

3) zakładach (warsztatach) ortopedycznych podporządkowanych wojewódzkim radom narodowym,

4) zakładach (warsztatach) ortopedycznych przy akademiach medycznych i Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego.

§ 2. 1  

1. Ustala się maksymalną stawkę:

1) miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego w wysokości 9 zł 30 gr.,

2 godzinowego wynagrodzenia zasadniczego w wysokości 4 gr.

3) dodatku funkcyjnego dla pracowników zajmujących stanowiska kierownicze w wysokości do 200 % najniższego wynagrodzenia pracowników uspołecznionych zakładów pracy, określonego przez Radę Ministrów na podstawie Kodeksu Pracy.

2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, ustali tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego i tabelę zaszeregowania stanowisk pracy zgodnie z przepisami w sprawie zasad wartościowania pracy w sferze budżetowej oraz tabelę stawek dodatku funkcyjnego.

3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, może dokonywać zmian w tabelach stawek wynagrodzenia zasadniczego, odpowiednio do wzrostu wartości jednego punktu ustalonego zgodnie z przepisami, o których mowa w ust. 2.

§ 2a. 2 (skreślony)

§ 3. 3 (skreślony)

§ 3a. 4 Pracownikom mogą być przyznane dodatki z tytułu pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych, uzależnione od stopnia zagrożenia, jakie powodują te warunki.

2. Szczegółowe warunki przyznawania dodatków, o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokość określa Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej:

§ 3b. 5  

1. W ramach posiadanych środków na wynagrodzenia może być tworzony fundusz premiowy.

2. Zasady przyznawania premii określa regulamin ustalony przez kierownika jednostki organizacyjnej w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową, a w jednostce, w której nie działa związek zawodowy - po zasięgnięciu opinii przedstawicielstwa pracowniczego.

3. Premię dla kierownika jednostki organizacyjnej i jego zastępców ustala kierownik jednostki nadrzędnej, kierując się oceną pracy i realizacji zadań przez daną jednostkę organizacyjną.

§  4.

1. Pracownikowi przechodzącemu na emeryturę lub rentę inwalidzką I i II grupy przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości:

1) jednomiesięcznego wynagrodzenia po 10 latach pracy,

2) dwumiesięcznego wynagrodzenia po 15 latach pracy,

3) trzymiesięcznego wynagrodzenia po 20 latach pracy.

2. Okres pracy uprawniający do odprawy ustala się według zasad obowiązujących przy ustalaniu dodatku za wysługę lat.

3. Odprawę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

§ 5. Traci moc uchwała nr 81/86 Rady Ministrów z dnia 22 maja 1986 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zakładów naprawczych sprzętu medycznego (zakładów techniki medycznej) oraz zakładów (warsztatów) ortopedycznych resortu zdrowia i opieki społecznej, zmieniona uchwałą nr 68/87 Rady Ministrów z dnia 11 maja 1987 r.

§ 6. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1988 r.

* Występujące w tekście wartości pieniężne zostały podane po ich przeliczeniu zgodnie z art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz.U.94.84.386).

1§ 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały z dnia 13 marca 1989 r. zmieniającą uchwały w sprawie wynagradzania pracowników niektórych jednostek (zakładów) resortu zdrowia i opieki społecznej (M.P.89.6.59) z dniem 1 stycznia 1989 r.

2 § 2a skreślony przez § 1 pkt 2 uchwały z dnia 13 marca 1989 r. zmieniającą uchwały w sprawie wynagradzania pracowników niektórych jednostek (zakładów) resortu zdrowia i opieki społecznej (M.P.89.6.59) z dniem 1 stycznia 1989 r.

3 § 3 skreślony przez § 1 pkt 2 uchwały z dnia 13 marca 1989 r. zmieniającą uchwały w sprawie wynagradzania pracowników niektórych jednostek (zakładów) resortu zdrowia i opieki społecznej (M.P.89.6.59) z dniem 1 stycznia 1989 r.

4 § 3a:

- dodany przez § 1 pkt 3 uchwały z dnia 3 października 1988 r. zmieniającą uchwały w sprawie zasad wynagradzania pracowników niektórych jednostek (zakładów) (M.P.88.29.256) z dniem 1 lipca 1988 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 uchwały z dnia 13 marca 1989 r. zmieniającą uchwały w sprawie wynagradzania pracowników niektórych jednostek (zakładów) resortu zdrowia i opieki społecznej (M.P.89.6.59) z dniem 1 stycznia 1989 r.

5 § 3b dodany przez § 1 pkt 3 uchwały z dnia 3 października 1988 r. zmieniającą uchwały w sprawie zasad wynagradzania pracowników niektórych jednostek (zakładów) (M.P.88.29.256) z dniem 1 lipca 1988 r.

• Identyfikator: M.P.1988.4.37
• Rodzaj: Uchwała
• Tytuł: Zasady wynagradzania pracowników zakładów naprawczych sprzętu medycznego (zakładów techniki medycznej) oraz zakładów (warsztatów) ortopedycznych resortu zdrowia i opieki społecznej.
• Data aktu: 18/01/1988
• Data ogłoszenia: 04/02/1988
• Data wejścia w życie: 04/02/1988, 01/01/1988