Warunki techniczne pojazdów specjalnych organów i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, straży pożarnych i Służby Więziennej.

ZARZĄDZENIE

MINISTRÓW SPRAW WEWNĘTRZNYCH, OBRONY NARODOWEJ I KOMUNIKACJI

z dnia 28 marca 1984 r.

w sprawie warunków technicznych pojazdów specjalnych organów i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, straży pożarnych i Służby Więziennej.

Na podstawie art. 57 ust. 5 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35) zarządza się co następuje:

§ 1. Przepisy zarządzenia stosuje się do następujących pojazdów specjalnych organów i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, straży pożarnych i Służby Więziennej, zwanych dalej "pojazdami specjalnymi":

1) pojazdów silnikowych (kołowych i gąsienicowych lub półgąsienicowych),

2) przyczep (urządzeń przyczepnych),

które ze względu na swe przeznaczenie nie mogą być zbudowane i wyposażone zgodnie z warunkami określonymi w dziale III ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35) oraz w rozporządzeniu Ministra Komunikacji z dnia 8 grudnia 1983 r. w sprawie warunków technicznych i badań pojazdów (Dz. U. Nr 70, poz. 317).

§ 2. Do ruchu na drogach publicznych dopuszcza się tylko takie pojazdy specjalne, które są zbudowane i utrzymane w ten sposób, że nie będą zagrażać bezpieczeństwu publicznemu i porządkowi ruchu drogowego.

§  3.

1. Pojazd specjalny powinien być wyposażony w skutecznie działające urządzenia służące przede wszystkim do:

1) kierowania,

2) hamowania,

3) sygnalizacji położenia pojazdu i zmiany kierunku jazdy,

4) oświetlenia drogi.

2. Dopuszcza się użycie przyczepy bez hamulca, jeżeli jej dopuszczalna masa całkowita:

1) nie przekracza 750 kg i nie jest większa niż połowa masy własnej pojazdu ciągnącego,

2) przekracza 750 kg, ale nie przekracza 25% masy własnej pojazdu ciągnącego,

3) przekracza 750 kg i przekracza 25% masy własnej pojazdu ciągnącego - pod warunkiem ograniczenia prędkości do 25 km/h.

3. Przyczepa bez hamulca lub z hamulcem nie zapewniającym samoczynnego zatrzymania jej w razie zerwania podczas jazdy połączenia z pojazdem ciągnącym powinna być wyposażona w dodatkowe zabezpieczenie (łańcuch, linę), które w razie zerwania głównego urządzenia łączącego będzie zapobiegało dotykaniu jezdni przez dyszel i zapewniało niezbędną kierowalność przyczepy.

4. Ograniczenie prędkości określone w ust. 2 pkt 3 nie dotyczy pojazdów specjalnych biorących udział w ćwiczeniach, działaniach prewencyjno-porządkowych oraz w akcjach ratowniczych.

§  4.

1. Pojazd specjalny powinien być wyposażony w następujące światła zewnętrzne:

1) drogowe - pojazd samochodowy,

2) mijania - pojazd silnikowy,

3) kierunkowskazy przednie - pojazd silnikowy (kołowy),

4) kierunkowskazy tylne - pojazd silnikowy (kołowy) i przyczepa, jeżeli zasłania kierunkowskazy pojazdu ciągnącego,

5) hamowania "stop" - pojazd samochodowy (kołowy),

6) pozycyjne przednie - pojazd silnikowy,

7) pozycyjne tylne - pojazd silnikowy i przyczepa,

8) odblaskowe tylne inne niż trójkątne - pojazd silnikowy,

9) odblaskowe tylne trójkątne - przyczepa,

10) odblaskowe przednie - przyczepa.

2. Pojazd specjalny powinien być wyposażony w światła wymienione w ust. 1 w liczbie po dwa, z tym że dopuszcza się liczbę świateł drogowych cztery.

3. Dopuszcza się wyposażenie w światła:

1) jedno światło drogowe i mijania - pojazdu samochodowego (gąsienicowego i półgąsienicowego) i pojazdu wolnobieżnego,

2) obrysowe zamiast pozycyjnych - pojazdu samochodowego (gąsienicowego lub półgąsienicowego), pojazdu wolnobieżnego i przyczepy,

3) odblaskowe zamiast pozycyjnych - przyczepy.

4. Światła jednego rodzaju powinny być umieszczone symetrycznie i na jednej wysokości oraz powinny mieć takie same właściwości świetlne.

§  5.

1. Pojazd specjalny powinien być wyposażony:

1) w lusterko (lusterka) umożliwiające kierowcy obserwację drogi za pojazdem, chyba że względy konstrukcyjne, potrzeby działań związanych z ochroną porządku publicznego lub działań w czasie akcji ratowniczych uniemożliwiają ich zamontowanie,

2) sygnał dźwiękowy o donośnym, lecz nieprzeraźliwym dźwięku.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy przyczepy.

§  6.

1. Pojazd specjalny powinien być oznakowany z przodu i z tyłu w sposób widoczny dla użytkowników drogi znakiem sporządzonym z materiału odblaskowego o barwie żółtej samochodowej z przodu i czerwonej z tyłu pojazdu.

2. Znak wymieniony w ust. 1 powinien być umieszczony z przodu i z tyłu pojazdu po lewej stronie w odległości do 400 mm od bocznej płaszczyzny jego obrysu, a wyjątkowo - na środku, oraz nie wyżej niż 1800 mm i nie niżej niż 600 mm od powierzchni jezdni.

3. Dopuszcza się oznaczenie przyczepy tylko jednym znakiem wymienionym w ust. 1, umieszczonym z tyłu.

4. Kształt i wymiary znaku wymienionego w ust. 1 określa załącznik do zarządzenia.

§ 7. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem § 6, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1985 r.

ZAŁĄCZNIK

KSZTAŁT I WYMIARY ZNAKU SŁUŻĄCEGO DO OZNAKOWANIA POJAZDU SPECJALNEGO

(pominięty)

• Identyfikator: M.P.1984.11.78
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Warunki techniczne pojazdów specjalnych organów i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, straży pożarnych i Służby Więziennej.
• Data aktu: 28/03/1984
• Data ogłoszenia: 16/05/1984
• Data wejścia w życie: 01/01/1985, 16/05/1984