Zasady spłaty niektórych kredytów bankowych zaciągniętych na finansowanie inwestycji branżowych.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 27 grudnia 1972 r.

w sprawie zasad spłaty niektórych kredytów bankowych zaciągniętych na finansowanie inwestycji branżowych.

Na podstawie § 9 ust. 2 uchwały nr 74 Rady Ministrów z dnia 10 marca 1972 r. w sprawie zasad finansowania inwestycji i remontów w jednostkach państwowych (Monitor Polski Nr 23, poz. 132 i Nr 57, poz. 305) oraz § 5 pkt 3 uchwały nr 178 Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1970 r. w sprawie oprocentowania środków trwałych przedsiębiorstw państwowych (Monitor Polski Nr 40, poz. 295) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Kredyty bankowe zaciągnięte na branżowe inwestycje produkcyjne, powodujące przyrost zysku, realizowane przez przedsiębiorstwa przemysłowe i budowlano-montażowe objęte planowaniem centralnym, podlegają spłacie w normatywnym okresie zwrotu nakładów inwestycyjnych ze środków uzyskanych przez inwestora, określonych w § 9 ust. 1 uchwały nr 74 Rady Ministrów z dnia 10 marca 1972 r. w sprawie zasad finansowania inwestycji i remontów w jednostkach państwowych (Monitor Polski Nr 23, poz. 132 i Nr 57, poz. 305).

2. Do czasu ustalenia normatywnych okresów zwrotu nakładów inwestorzy będą przeznaczać na spłatę kredytów wyłącznie odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych uzyskanych w wyniku inwestycji; z chwilą ustalenia normatywnych okresów zwrotu nakładów banki w porozumieniu z inwestorami będą ustalać plany spłaty kredytów.

§  2.

1. Występując do banku z wnioskiem o udzielenie kredytu inwestor jest obowiązany przedłożyć bankowi kalkulację amortyzacji, którą będzie mógł przeznaczyć na spłatę kredytu, oraz kalkulację zysku (przyrostu zysku) osiąganego z eksploatacji obiektów uzyskanych w wyniku inwestycji. Podstawą kalkulacji powinny być wskaźniki techniczno-ekonomiczne określone w dokumentacji inwestycji.

2. W razie stwierdzenia, że kredyt na inwestycje nie może być spłacony w terminie nie przekraczającym normatywnego okresu zwrotu nakładów inwestycyjnych, bank zawiadamia o tym ministra, zgodnie z § 2 ust. 2 pkt 2 uchwały nr 74 Rady Ministrów z dnia 10 marca 1972 r. Podejmując decyzję o realizacji inwestycji minister określi jednocześnie sposób sfinansowania kosztów inwestycji, które nie mogą być pokryte w normatywnym okresie zwrotu nakładów.

3. 1 Jeżeli kredyt udzielony na inwestycję branżową włączoną do planu przez Radę Ministrów może być tylko częściowo spłacony w normatywnym okresie zwrotu nakładów, pozostała część kredytu podlega spłacie z funduszu inwestycyjnego zjednoczenia.

§  3.

1. Bank w umowie kredytowej może zobowiązać przedsiębiorstwo podlegające rozbudowie lub modernizacji do przeznaczania na finansowanie inwestycji w okresie jej realizacji środków pochodzących:

1) z amortyzacji od obiektów wybudowanych lub nabytych w toku realizacji inwestycji, a oddawanych do eksploatacji przed zakończeniem zadania inwestycyjnego,

2) z zysku osiągniętego w okresie realizacji inwestycji pozostałego po dokonaniu odpisów obowiązkowych oraz odpisów na finansowanie środków obrotowych i na fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny) przedsiębiorstwa.

2. Środki, o których mowa w ust. 1, wpływają na rachunek finansowania inwestycji i zmniejszają sumę przyznanego kredytu.

§ 4. 2

1. W okresie rozliczania inwestycji zakończonej bank przy udziale kredytobiorcy opracowuje plan spłaty kredytu, określający wysokość rat i terminy ich płatności. Za podstawę opracowania planu spłaty kredytu przyjmuje się wielkość amortyzacji i zysku wynikającą z kalkulacji, o której mowa w § 2 ust. 1, zweryfikowanej w okresie rozliczania inwestycji. Weryfikacja powinna uwzględniać faktyczny termin oddania inwestycji do użytku, wielkość amortyzacji od rzeczywistej wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uzyskanych w wyniku inwestycji i innych wskaźników mających wpływ na wielkość zysku (przyrostu zysku), spowodowanego oddaniem do eksploatacji obiektów uzyskanych w wyniku inwestycji.

2. Jeżeli zweryfikowana zgodnie z przepisem ust. 1 wielkość środków (amortyzacji i zysku) okaże się nie wystarczająca na zapłacenie rat kredytu w maksymalnym okresie kredytowania, na pokrycie różnicy - w wypadkach określonych w § 2 ust. 2 i 3 oraz w § 7 ust. 3 - należy w planie spłaty kredytu przewidzieć dotację z funduszu inwestycyjnego zjednoczenia lub innych funduszów przeznaczonych na finansowanie inwestycji branżowych.

§  5.

1. Kredytobiorca przeznacza na spłatę rat całość odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uzyskanych w wyniku inwestycji, sfinansowanej z kredytu bankowego. Środki pochodzące z odpisów amortyzacyjnych przekazuje się do banku w okresach miesięcznych do dnia 15 za miesiąc bieżący; bank zalicza te środki na spłatę najbliższej raty kredytu.

2. Jeżeli środki pochodzące z amortyzacji nie wystarczą na spłatę raty kredytu, różnica podlega spłacie z zysku kredytobiorcy. W razie niespłacenia w terminie raty kredytu stosuje się przepisy o gospodarce finansowej państwowych przedsiębiorstw przemysłowych i budowlano-montażowych, objętych planowaniem centralnym.

2a. 3 Dotacje z funduszu inwestycyjnego zjednoczenia lub innych funduszów przeznaczonych na finansowanie inwestycji branżowych bank zalicza na spłatę kredytu w terminach płatności rat do wysokości, jaką z tych funduszów przewiduje plan spłaty kredytu. Przedsiębiorstwo może przeznaczyć środki własnego funduszu inwestycyjnego na spłatę bieżących rat kredytu, jak też na przedterminową spłatę kredytu.

3. W uzasadnionych wypadkach zjednoczenie może uzyskać ulgę w obowiązkowych wpłatach zysku do budżetu w celu uzupełnienia środków przedsiębiorstw obciążonych spłatą kredytu.

§  6.

1. Odsetki od kredytu płaci kredytobiorca bieżąco ze środków obrotowych. Oprocentowanie to obciąża koszty eksploatacji. W przedsiębiorstwach w budowie odsetki od kredytu za okres realizacji inwestycji obciążają koszty przyszłych okresów.

2. 4 (uchylony).

§  7.

1. Zarządzenie dotyczy kredytów udzielonych na inwestycje branżowe wymienione w § 1, rozliczane po dniu 31 grudnia 1972 r.

2. W celu ustalenia planu spłaty kredytów na inwestycje rozpoczęte przed dniem 31 grudnia 1972 r., a rozliczane po tym terminie, inwestor jest obowiązany na żądanie banku, przedłożyć bankowi kalkulację środków, które będzie mógł przeznaczyć na spłatę kredytu.

3. Jeżeli z kalkulacji, o której mowa w ust. 2, wynika, że środki (amortyzacja i przyrost zysku uzyskany w wyniku oddania inwestycji do eksploatacji) nie wystarczą na spłatę kredytu w terminie nie przekraczającym normatywnego okresu zwrotu nakładów, brakująca kwota podlega pokryciu z funduszu inwestycyjnego zjednoczenia.

4. Kredyty na inwestycje branżowe zakończone i rozliczone, lecz nie spłacone do dnia 31 grudnia 1972 r., podlegają spłacie na warunkach określonych przez bank z kredytobiorcą na podstawie kalkulacji przedłożonej przez kredytobiorcę.

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1973 r.

1 § 2 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 23 lipca 1974 r. (M.P.74.28.170) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1975 r.

2 § 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 23 lipca 1974 r. (M.P.74.28.170) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1975 r.

3 § 5 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 23 lipca 1974 r. (M.P.74.28.170) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1975 r.

4 § 6 ust. 2 uchylony przez § 6 ust. 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 19 sierpnia 1974 r. w sprawie oprocentowania środków trwałych przedsiębiorstw państwowych (M.P.74.29.179) z dniem 28 sierpnia 1974 r.

• Identyfikator: M.P.1972.57.308
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Zasady spłaty niektórych kredytów bankowych zaciągniętych na finansowanie inwestycji branżowych.
• Data aktu: 27/12/1972
• Data ogłoszenia: 29/12/1972
• Data wejścia w życie: 01/01/1973