Fundusze celowe.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 1 lutego 1972 r.

w sprawie funduszów celowych.

Na podstawie art. 91 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 29, poz. 244) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne.

§  1.

1. Zarządzenie określa zasady gospodarowania funduszami celowymi utworzonymi na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 29, poz. 244), funduszami istniejącymi zgodnie z art. 94 ust. 2 tej ustawy oraz Centralnym Funduszem Turystyki i Wypoczynku, Funduszem Rozwoju Miasta i Powiatu Kołobrzeskiego, funduszem emerytalnym, funduszem prewencyjnym Państwowego Zakładu Ubezpieczeń, funduszem socjalnym w prezydiach rad narodowych, funduszem gromadzkim na niektóre cele miejscowe, funduszami mieszkaniowymi tworzonymi przez prezydia miejskich i powiatowych rad narodowych, funduszem leśnym, funduszem filmowym i funduszem rozwoju powiatu nowosądeckiego i miasta Nowy Sącz.

2. Przepisy zarządzenia dotyczą funduszów określonych w ust. 1 w zakresie nie uregulowanym w aktach o utworzeniu funduszów oraz w przepisach wydanych na ich podstawie.

§  2.

1. Fundusz przeznaczony jest wyłącznie na cele określone w akcie o utworzeniu funduszu.

2. Fundusz może być zasilany dotacją z budżetu lub z innych źródeł na warunkach określonych w akcie o utworzeniu funduszu. Dotacja może stanowić uzupełnienie funduszu lub może mieć charakter dotacji celowej, przeznaczonej na ściśle określone zadania.

§  3.

1. Fundusz gromadzi się na odrębnym rachunku bankowym.

2. Podstawą otwarcia rachunku jest zawiadomienie banku przez dysponenta o utworzeniu funduszu.

§  4.

1. W razie likwidacji funduszu akt o jego likwidacji stanowi dla banku podstawę zamknięcia rachunku funduszu w wyznaczonym terminie.

2. Środki pozostałe po dokonaniu rozliczeń likwidacyjnych funduszu podlegają przekazaniu do budżetu lub na inne cele zgodnie z aktem likwidacji funduszu w terminie określonym w tym akcie.

§  5.

1. Jednostki, którym akt o utworzeniu funduszu powierza zarząd całym funduszem lub które ustanawia dysponentem, są dysponentem głównym.

2. Jednostka upoważniona do gospodarowania częścią funduszu jest dysponentem niższego stopnia.

3. Dysponent główny może wyznaczać dysponentów niższego stopnia, jeżeli zezwala na to akt o utworzeniu funduszu.

§  6.

1. Plan funduszu, obejmujący wszystkie dochody i wydatki określone w akcie o utworzeniu funduszu łącznie ze stanem środków na początek i koniec roku, opracowuje się na okres budżetowy według zasad określonych w przepisach o opracowywaniu projektu budżetu.

2. Jeżeli akt o utworzeniu funduszu przewiduje dotacje z budżetu, plan powinien określać rodzaje dotacji, uwzględniając ich podział na:

1) dotacje wyrównawcze stanowiące uzupełnienie funduszu,

2) dotacje celowe przeznaczone na wykonanie określonych zadań.

3. Do planu funduszu załącza się:

1) uzasadnienie dochodów,

2) uzasadnienie wydatków z wyodrębnieniem środków przeznaczonych na fundusz płac, jeżeli z funduszu mają być finansowane płace,

3) wykaz przewidywanych pozostałości materiałów zakupionych z funduszu oraz stan należności i zobowiązań na początek i koniec roku.

§ 7. Dysponenci funduszów wykazują w planach i w sprawozdawczości poszczególne rodzaje dochodów i wydatków według podziałek określonych w przepisach o klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych.

§  8.

1. Ministerstwo Finansów po uchwaleniu przez Radę Ministrów projektu budżetu Państwa zatwierdza wstępnie plany dysponentów głównych funduszów budżetu centralnego.

2. Dysponenci główni na podstawie zatwierdzonego zbiorczego planu funduszu zatwierdzają wstępnie plany funduszu dysponentów niższego stopnia.

3. Dysponenci niższego stopnia zatwierdzają wstępnie plany funduszu dla podległych dysponentów na podstawie zatwierdzonych planów zbiorczych.

4. Ostateczne zatwierdzenie planów funduszu następuje na podstawie uchwalonego budżetu. Jeżeli w związku z uchwaleniem budżetu nie ma potrzeby wprowadzenia zmian do planów, zatwierdzenie wstępne nabiera mocy ostatecznej.

5. Przy wstępnym i ostatecznym zatwierdzaniu planów należy przestrzegać zgodności z ustalonymi w zatwierdzonych planach zbiorczych kwotami:

1) osobowego i bezosobowego funduszu płac,

2) dotacji z budżetu.

§  9.

1. Zatwierdzenie planów funduszów budżetu terenowego następuje po uchwaleniu budżetów przez rady narodowe.

2. Na podstawie uchwalonego budżetu wydziały finansowe prezydiów rad narodowych zatwierdzają plany dysponentów głównych funduszów budżetu terenowego.

3. Dysponenci główni zatwierdzają plany funduszu dysponentów niższego stopnia na podstawie zatwierdzonych planów zbiorczych (ust. 2).

4. Jeżeli zatwierdzenie planów funduszu nie może nastąpić przed rozpoczęciem roku budżetowego, plan funduszu dysponenta głównego podlega wstępnemu zatwierdzeniu przez wydział finansowy prezydium właściwej rady narodowej.

5. W miastach nie stanowiących powiatów i osiedlach plany funduszów zatwierdza przewodniczący prezydium rady narodowej, a w gromadach - przewodniczący gromadzkiej rady narodowej.

6. Przy zatwierdzaniu planów funduszów budżetu terenowego stosuje się przepis § 8 ust. 5.

§  10.

1. Wypłaty z rachunku funduszu ograniczone są wysokością sum zgromadzonych na rachunku.

2. Wydatki z funduszu nie mogą przekraczać kwot ustalonych w poszczególnych paragrafach planu.

§ 11. Środki funduszu dysponenta niższego stopnia, nie wykorzystane po całkowitym wykonaniu zadania lub przeznaczone na zadania, które nie mogą być wykonane, podlegają zwrotowi na rachunek funduszu dysponenta głównego.

§ 12. Jeżeli sprawozdanie finansowe dysponenta niższego stopnia wykazuje saldo rachunku funduszu na koniec roku wyższe od pozostałości na początek roku następnego przewidzianej w planie, organ właściwy do zatwierdzenia planu ustala wysokość i przeznaczenie zbędnych środków funduszu albo zarządza ich przekazanie na rachunek dysponenta głównego.

§  13.

1. Organ właściwy do zatwierdzenia planu obowiązany jest czuwać, aby środki trwałe i obrotowe finansowane z funduszu nie przekraczały faktycznych potrzeb i obowiązujących norm oraz aby należności na rzecz funduszu były realizowane we właściwych terminach.

2. Jeżeli przez dłuższy czas utrzymuje się nieuzasadniony stan zapasów materiałów, przekraczający obowiązujące normy, lub nie są realizowane należności, organ właściwy do zatwierdzenia planu wyznacza termin usunięcia nieprawidłowości, a w razie nieusunięcia ich w terminie zarządza:

1) wstrzymanie dotacji budżetowej przewidzianej planem,

2) zablokowanie określonych środków na rachunku funduszu lub przekazanie zbędnych środków funduszu na rachunek dysponenta głównego.

§  14.

1. Dotacja budżetowa przewidziana w planie funduszu powinna być przekazywana w zależności od realizacji zadań rzeczowych objętych planem funduszu.

2. Dotacje celowe mogą być wykorzystane po wyczerpaniu w pierwszej kolejności własnych środków funduszu przeznaczonych na ten sam cel, jeżeli akt o utworzeniu funduszu nie stanowi inaczej.

3. Dotacja celowa podlega rozliczeniu po wykonaniu określonego zadania. Wynikające z rozliczenia nie wykorzystane środki dotacji celowej zwraca się do budżetu, z którego była udzielona dotacja.

§  15.

1. Zmiany planów funduszu przeprowadza organ właściwy do ich zatwierdzenia.

2. Zmiany planu funduszu, powodujące zwiększenie dotacji budżetowej, mogą być dokonywane po wprowadzeniu odpowiednich zmian w budżecie.

3. Organ właściwy do zatwierdzenia planu funduszu uprawniony jest do dokonywania zmian w zatwierdzonym planie, polegających na zwiększaniu wydatków w poszczególnych paragrafach, jeżeli wydatki te znajdują pokrycie w ponadplanowych dochodach i są uzasadnione wzrostem zadań, oraz na przeniesieniach wydatków między poszczególnymi paragrafami, pod warunkiem że zmiany te nie spowodują w zbiorczym planie funduszu:

1) zwiększenia osobowego i bezosobowego funduszu płac, chyba że przepisy szczególne zezwalają na takie zwiększenie,

2) zmniejszenia planowanej pozostałości funduszu na koniec roku lub na początek roku następnego.

4. Uprawnienia, o których mowa w ust. 3, mogą być przekazane na rzecz dysponenta trzeciego stopnia, z tym że o dokonanych zmianach należy zawiadomić organ właściwy do zatwierdzenia planu funduszu.

5. Zmiany planów powodujące naruszenie warunków określonych w ust. 3, mogą być dokonywane za zgodą właściwego organu finansowego.

§ 16. Dysponenci funduszu prowadzą rachunkowość i sporządzają sprawozdania zgodnie z przepisami o rachunkowości budżetowej, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

§ 17. Przy finansowaniu inwestycji i remontów z funduszów obowiązują przepisy w sprawie zasad finansowania inwestycji i remontów jednostek państwowych.

§ 18. Nadzór nad gospodarowaniem funduszami sprawują ministrowie i prezydia rad narodowych oraz inne organy właściwe do zatwierdzania planów funduszów.

Rozdział  2

Przepisy szczególne.

§ 19. Funduszami utworzonymi na podstawie:

1) ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o funduszu emerytalnym (Dz. U. Nr 3, poz. 7),

2) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 czerwca 1965 r. w sprawie utworzenia funduszu ubezpieczenia społecznego rzemieślników (Dz. U. Nr 26, poz. 173),

3) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1966 r. w sprawie utworzenia funduszu ubezpieczenia społecznego niektórych grup ludności (Dz. U. z 1967 r. Nr 1, poz. 2)

dysponują Zakład Ubezpieczeń Społecznych i oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a funduszem wymienionym w pkt 1 - także Ministerstwo Komunikacji. Dla funduszów tych sporządza się odrębne plany.

§ 20. Rozliczenia budżetu centralnego z funduszami, o których mowa w § 19, dokonywane są co miesiąc, natomiast za miesiąc grudzień do dnia 12 stycznia roku następnego.

§ 21. Funduszem mieszkaniowym, przeznaczonym na cele określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 czerwca 1966 r. w sprawie utworzenia funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Sprawiedliwości (Dz. U. Nr 26, poz. 155) oraz w uchwale nr 174 Rady Ministrów z dnia 21 czerwca 1966 r. w sprawie pomocy Państwa dla budownictwa mieszkaniowego ze środków własnych funkcjonariuszów Służby Więziennej (Monitor Polski Nr 31, poz. 162), dysponują jednostki organizacyjne Ministerstwa Sprawiedliwości oraz jednostki organizacyjne więziennictwa, upoważnione przez Ministra Sprawiedliwości, zwane dalej "dysponentami".

§  22.

1. Pomoc finansowa udzielana jest osobom określonym w § 1 uchwały wymienionej w § 21 przez dysponentów funduszu, którzy zlecają bankowi dokonanie odpowiedniego przelewu z rachunku funduszu.

2. Dysponenci prowadzą ewidencję i administrację należności z tytułu udzielonej pomocy.

3. Pożyczki z funduszu dla spółdzielni budownictwa mieszkaniowego i dla osób budujących (nabywających) domy jednorodzinne lub lokale w małych domach mieszkalnych udzielane są przez bank na wniosek dysponenta funduszu z równoczesnym zablokowaniem odpowiedniej kwoty na rachunku funduszu; bank prowadzi ewidencję należności z tytułu udzielonych pożyczek.

§ 23. Kontrolę gospodarowania środkami funduszu mieszkaniowego sprawuje bank prowadzący rachunek funduszu. Do obowiązków banku należy w szczególności:

1) przyjmowanie wpływów na rachunek funduszu oraz dokonywanie wypłat z tego rachunku,

2) udzielanie kredytów długoterminowych, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 2 uchwały wymienionej w § 21, na warunkach określonych w przepisach o pomocy Państwa dla budownictwa mieszkaniowego ze środków własnych ludności przy jednoczesnym zablokowaniu odpowiedniej kwoty na rachunku funduszu oraz zabezpieczenie pożyczek i likwidowanie rat,

3) likwidowanie spłat z tytułu sprzedaży domów wielomieszkaniowych, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1 tej uchwały.

§  24.

1. Rachunek funduszu dobrowolnych świadczeń społecznych utworzonego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 lipca 1960 r. w sprawie funduszów dobrowolnych świadczeń społecznych (Dz. U. z 1960 r. Nr 39, poz. 233 i z 1970 r. Nr 7, poz. 57) może być otwarty przez poszczególnych dysponentów po złożeniu w banku odpisu decyzji powziętej w myśl przepisów § 2 rozporządzenia.

2. Organ przyznający środki funduszu dysponentowi niższego stopnia określa jednocześnie przeznaczenie tych środków zgodnie z ustaleniami świadczących.

3. Przepisy §§ 25-30 dotyczą funduszu wymienionego w ust. 1.

§ 25. Przepis § 2 rozporządzenia wymienionego w § 24 stosuje się również, gdy dochody funduszu pochodzą z funduszów jednostek budżetu centralnego i są przeznaczone na cele, które nie były przewidziane w budżecie rady narodowej. Przepis § 24 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 26. Dla każdego rodzaju przeznaczenia określonego planem funduszu otwiera się odrębny rachunek bankowy.

§ 27. Jeżeli fundusz jest przeznaczony na finansowanie zadań rad narodowych, dysponentami funduszu są:

1) dysponent kredytów części budżetu - jeżeli zadania, na które przeznaczony jest fundusz, objęte są jedną częścią budżetu,

2) wydział finansowy prezydium rady narodowej - jeżeli funduszem mają dysponować różne wydziały prezydium rady narodowej,

3) prezydium gromadzkiej rady narodowej (rady narodowej osiedla) - jeżeli fundusz jest przeznaczony na finansowanie zadań w gromadach lub osiedlach,

4) organ wskazany przez prezydium miejskiej rady narodowej - jeżeli fundusz jest przeznaczony na finansowanie zadań w mieście nie stanowiącym powiatu.

§ 28. Fundusz przeznaczony:

1) na zadania inwestycyjne i remonty - wykorzystywany jest na zasadach i w trybie ustalonym w przepisach o finansowaniu inwestycji i remontów jednostek państwowych,

2) na czyny społeczne nie wymienione w pkt 1 - podlega bezpośredniemu wydatkowaniu z rachunku funduszu lub przekazaniu na dochód budżetu rady narodowej, której zadania są dofinansowywane z funduszu.

§ 29. Zmiany planu funduszu, połączone ze zmianą przeznaczenia środków określonego przez świadczącego, mogą być dokonane tylko za jego zgodą.

§ 30. Po wykonaniu zadania, na które fundusz został przeznaczony, dysponent funduszu przelewa pozostałe środki zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia wymienionego w § 24 i likwiduje rachunek funduszu.

§ 31. Centralnym Funduszem Turystyki i Wypoczynku, utworzonym ustawą z dnia 17 lutego 1960 r. o organizacji kultury fizycznej i turystyki (Dz. U. Nr 10, poz. 65) i gromadzonym oraz wykorzystywanym zgodnie ze statutem nadanym przez Radę Ministrów, dysponują Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki oraz upoważnione przez niego jednostki.

§  32.

1. Ministerstwa oraz wojewódzkie komitety kultury fizycznej i turystyki sporządzają jako dysponenci główni plany funduszu na podstawie zawiadomień Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki o wysokości zaplanowanej dotacji celowej z Centralnego Funduszu Turystyki i Wypoczynku.

2. Dysponenci główni funduszu mogą wyznaczać dysponentów niższego stopnia.

§ 33. Nie wykorzystane dotacje celowe udzielane z Centralnego Funduszu Turystyki i Wypoczynku podlegają zwrotowi na rachunek Funduszu.

§ 34. Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki uprawniony jest do przeprowadzania kontroli wykonania planów funduszu dysponentów wymienionych w § 32 w drodze badania księgowości i sprawozdawczości oraz przebiegu wykonywania zadań.

§ 35. Przepisy rozdziału 1 zarządzenia stosuje się do wojewódzkich funduszów turystyki i wypoczynku, utworzonych na podstawie ustawy wymienionej w § 31.

§  36.

1. Fundusz prewencyjny Państwowego Zakładu Ubezpieczeń (PZU), utworzony ustawą z dnia 2 grudnia 1958 r. o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (Dz. U. z 1958 r. Nr 72, poz. 357 i z 1964 r. Nr 16, poz. 94), zwany "funduszem prewencyjnym", dzieli się na:

1) fundusz pochodzący z ubezpieczeń jednostek gospodarki państwowej, zwany dalej "funduszem prewencyjnym A",

2) fundusz pochodzący z ubezpieczeń jednostek gospodarki niepaństwowej, zwany dalej "funduszem prewencyjnym B".

2. Fundusz prewencyjny A i fundusz prewencyjny B przeznaczone są na finansowanie działalności zapobiegawczej, mającej na celu zmniejszenie liczby i rozmiarów szkód losowych w ubezpieczonym mieniu jednostek określonych w ust. 1 i szkód losowych dotyczących osób ubezpieczonych przez te jednostki.

§ 37. Działalność zapobiegawcza finansowana ze środków funduszu prewencyjnego prowadzona jest na podstawie rocznego planu działalności zapobiegawczej, uwzględniającego podział określony w § 36. Plan ten uchwala rada ubezpieczeniowa PZU.

§  38.

1. Działalność zapobiegawczą finansowaną z funduszu prewencyjnego prowadzą:

1) centrala i terenowe jednostki organizacyjne PZU,

2) ministerstwa oraz jednostki i zakłady budżetowe podległe ministrom,

3) zjednoczenia (jednostki równorzędne) i przedsiębiorstwa podległe bezpośrednio ministrom oraz przedsiębiorstwa zgrupowane w zjednoczeniach,

4) jednostki i zakłady budżetowe oraz zjednoczenia (jednostki równorzędne) i przedsiębiorstwa podległe prezydiom wojewódzkich i powiatowych rad narodowych.

2. Jednostki wymienione w ust. 1 są dysponentami funduszu prewencyjnego.

§  39.

1. Centrala PZU, po zasięgnięciu opinii ministerstw oraz na podstawie analizy szkodliwości, opracowuje projekt planu działalności zapobiegawczej, uwzględniający rodzaje ubezpieczeń i zadania prewencyjne oraz wysokość środków funduszu prewencyjnego na ich sfinansowanie. Po uzyskaniu akceptacji przez Ministra Finansów przewidzianego w projekcie planu podziału środków funduszu na podstawowe zadania prewencyjne centrala PZU przedstawia projekt planu działalności zapobiegawczej radzie ubezpieczeniowej PZU w terminie do dnia 15 maja roku poprzedzającego okres, którego plan dotyczy.

2. Po uchwaleniu przez radę ubezpieczeniową planu działalności zapobiegawczej, uwzględniającego podział środków funduszu prewencyjnego między ministerstwa, prezydia wojewódzkich rad narodowych oraz zjednoczenia (jednostki równorzędne) podległe ministrom - centrala PZU zawiadamia te jednostki o wysokości środków funduszu na poszczególne rodzaje ubezpieczeń i zadania prewencyjne, z uwzględnieniem podziału na fundusz prewencyjny A i B. Zawiadomienie to powinno nastąpić do końca czerwca roku poprzedzającego okres, którego plan dotyczy.

3. Zjednoczenia (jednostki równorzędne) podległe ministrom dzielą środki funduszu prewencyjnego A między zgrupowane w tych zjednoczeniach przedsiębiorstwa w zależności od potrzeb i ze wskazaniem zadań prewencyjnych oraz zawiadamiają o tym podziale centralę PZU.

4. Prezydia wojewódzkich rad narodowych w porozumieniu z oddziałami wojewódzkimi PZU dzielą przyznane środki funduszu prewencyjnego A i B między podległe tym prezydiom jednostki organizacyjne wykonujące zadania prewencyjne oraz między prezydia powiatowych rad narodowych, z uwzględnieniem potrzeb i ze wskazaniem zadań prewencyjnych.

5. Zjednoczenia (jednostki równorzędne) podległe prezydiom wojewódzkich rad narodowych, po uzgodnieniu z oddziałami wojewódzkimi PZU, dzielą środki funduszu prewencyjnego A między zgrupowane w tych zjednoczeniach przedsiębiorstwa, w zależności od potrzeb i ze wskazaniem zadań prewencyjnych.

6. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do podziału środków przez prezydia powiatowych rad narodowych.

7. Ostateczny podział środków funduszu prewencyjnego powinien być dokonany do dnia 31 lipca roku poprzedzającego okres, którego plan dotyczy.

§  40.

1. Środki funduszu prewencyjnego są przekazywane jednostkom wykonującym zadania prewencyjne w następujących terminach:

1) środki funduszu prewencyjnego A - w miesiącu styczniu roku, którego plan dotyczy,

2) środki funduszu prewencyjnego B - w ostatnim miesiącu pierwszego, drugiego i trzeciego kwartału, z tym że środki na inwestycje będą przekazywane w ostatnim miesiącu pierwszego kwartału.

2. Środki funduszu prewencyjnego przekazują:

1) centrala PZU - jednostkom budżetowym, zakładom budżetowym i zjednoczeniom (jednostkom równorzędnym) podległym ministrom,

2) terenowe jednostki organizacyjne PZU - jednostkom organizacyjnym podległym prezydiom rad narodowych, z wyjątkiem przedsiębiorstw,

3) zjednoczenia (jednostki równorzędne) - zgrupowanym przedsiębiorstwom.

§  41.

1. Ministerstwa, po uzgodnieniu z centralą PZU, mogą dokonywać zmian w planach funduszu prewencyjnego w granicach określonego rodzaju ubezpieczeń przez zmianę kwot przyznanych jednostkom podległym; o zmianach tych ministerstwa zawiadamiają niezwłocznie centralę PZU.

2. Wydziały finansowe prezydiów rad narodowych, po uzgodnieniu z terenowymi jednostkami organizacyjnymi PZU, mogą dokonywać zmian w planach funduszu prewencyjnego w granicach określonego rodzaju ubezpieczeń przez zmianę kwot przyznanych jednostkom podległym prezydiom rad narodowych.

3. Uprawnienia określone w ust. 1 i 2 przysługują odpowiednio zjednoczeniom.

§ 42. Pozostałe po wykonaniu zadania środki funduszu prewencyjnego podlegają zwrotowi:

1) przez jednostki organizacyjne podległe ministrowi - na rachunek bankowy funduszu prewencyjnego centrali PZU,

2) przez jednostki organizacyjne podległe prezydium rady narodowej - na rachunki funduszu prewencyjnego terenowych jednostek organizacyjnych PZU

w terminie 3 miesięcy po wykonaniu zadania.

§ 43. Odpisy sprawozdań z wykonania planu funduszu prewencyjnego jednostki wykonujące zadania prewencyjne przysyłają jednostkom organizacyjnym PZU, od których otrzymały środki funduszu.

§ 44. Zmiany planów funduszu gromadzkiego na niektóre cele miejscowe, utworzonego na podstawie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o funduszu gromadzkim na niektóre cele miejscowe (Dz. U. z 1958 r. Nr 17, poz. 73, z 1962 r. Nr 32, poz. 152, z 1965 r. Nr 46, poz. 288 i z 1970 r. Nr 29, poz. 244), oraz funduszu miejskiego, utworzonego na podstawie uchwały nr 50 Rady Ministrów z dnia 26 lutego 1971 r. w sprawie funduszu miejskiego (Monitor Polski Nr 15, poz. 108), dokonywane są przez organy uprawnione do wprowadzania zmian w budżecie terenowym.

Rozdział  3

Przepisy końcowe.

§ 45. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa:

1) o ministrach lub ministerstwach, należy przez to rozumieć również kierowników urzędów centralnych lub urzędy centralne,

2) o prezydiach wojewódzkich rad narodowych, należy przez to rozumieć również prezydia rad narodowych miast wyłączonych z województw,

3) o prezydiach powiatowych rad narodowych, należy przez to rozumieć również prezydia rad narodowych miast stanowiących powiaty oraz prezydia dzielnicowych rad narodowych w miastach wyłączonych z województw.

§ 46. Tracą moc:

1) zarządzenie Ministra Finansów z dnia 25 kwietnia 1968 r. w sprawie gospodarowania funduszami celowymi (Monitor Polski Nr 20, poz. 131),

2) zarządzenie Ministra Finansów z dnia 21 maja 1969 r. w sprawie gospodarowania funduszem prewencyjnym Państwowego Zakładu Ubezpieczeń (Monitor Polski Nr 23, poz. 179).

§ 47. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: M.P.1972.10.74
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Fundusze celowe.
• Data aktu: 01/02/1972
• Data ogłoszenia: 19/02/1972
• Data wejścia w życie: 19/02/1972