Szczegółowe zasady i tryb planowania, zatwierdzania i realizacji inwestycji nie scentralizowanych limitowych.

ZARZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO PAŃSTWOWEJ KOMISJI PLANOWANIA GOSPODARCZEGO

z dnia 11 lipca 1952 r.

w sprawie szczegółowych zasad i trybu planowania, zatwierdzania i realizacji inwestycji nie scentralizowanych limitowych.

Na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 kwietnia 1949 r. w sprawie zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. Nr 26, poz. 190) oraz § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów oraz zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. Nr 22, poz. 188) w celu wprowadzenia jednolitych zasad i trybu planowania, zatwierdzania i realizacji inwestycji nie scentralizowanych limitowych zarządza się, co następuje:

§ 1. 1

1. nwestycje nie scentralizowane limitowe mogą polegać wyłącznie na zakupach maszyn, urządzeń, narzędzi i inwentarza oraz na drobnych robotach budowlano-montażowych, których koszt u jednego inwestora bezpośredniego nie przekracza łącznie kwoty zł 100.000 na dany rok, a które zostaną całkowicie wykonane w ciągu roku kalendarzowego. Nie mogą być zaliczone do inwestycji nie scentralizowanych limitowych inwestycje polegające na budowie obiektu lub robotach, jeżeli wartość kosztorysowa całości obiektu lub robót przekracza kwotę zł 100.000.

2. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z Ministrem Finansów może na wniosek właściwego ministra lub kierownika urzędu centralnego podwyższyć dla niektórych grup inwestorów roczną graniczną kwotę nakładów na inwestycje nie scentralizowane limitowe ponad 100.000 zł.

3. Władze naczelne zatwierdzające preliminarze budżetowe jednostek budżetowych uprawnione są do zatwierdzenia kwot preliminowanych na inwestycje nie scentralizowane limitowe w 1953 r. w wysokości przekraczającej 100.000 zł dla tych jednostek, które w ramach liczb kontrolnych dla budżetu na rok 1952 zaplanowały na zakupy zaliczane w roku 1953 do inwestycji nie scentralizowanych limitowych więcej niż 100.000 zł.

4. Wartość jednostkowa inwestowanego przedmiotu mogącego stanowić oddzielną pozycję inwentarzową, planowanego w trybie inwestycji nie scentralizowanych limitowych, nie może przekraczać 100.000 zł

§ 2. Inwestycje nie scentralizowane limitowe powinny być planowane przez inwestora bezpośredniego w ramach odrębnych planów rzeczowo-finansowych, na podstawie limitu ustalonego przez inwestora nadrzędnego.

§ 3. Inwestycje nie scentralizowane limitowe zatwierdzane są:

1) w planowaniu centralnym - przez inwestora naczelnego, jeśli łączna ich wartość przekracza kwotę 50 tys. zł, a przez kierownika jednostki organizacyjnej będącej inwestorem bezpośrednim - jeśli łączna ich wartość jest niższa od 50 tys. zł;

2) w planowaniu terenowym - przez właściwy wydział prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rad Narodowych m. st. Warszawy i m. Łodzi), jeżeli łączna ich wartość przekracza kwotę 50 tys. zł, a przez właściwy wydział prezydium powiatowej rady narodowej (miasta stanowiącego powiat), jeśli łączna ich wartość jest niższa od 50 tys. zł.

§  4.

1. Inwestycje nie scentralizowane limitowe finansowane są przez banki finansujące inwestycje na podstawie zatwierdzonego planu rzeczowo-finansowego oraz zatwierdzonych kosztorysów, szkiców i rysunków roboczych, jeśli inwestycje polegają na robotach budowlano-montażowych.

2. Inwestycje nie scentralizowane limitowe w jednostkach budżetowych oraz w jednostkach działających według zasad rozrachunku gospodarczego finansowane są wyłącznie z kredytów budżetowych.

3. Inwestycje nie scentralizowane limitowe jednostek spółdzielczych są finansowane w pierwszym rzędzie z pożyczek funduszu inwestycyjnego jednostek spółdzielczych, a w przypadku niewystarczalności tej części funduszu inwestycyjnego, która powinna być przeznaczona na finansowanie inwestycji - z kredytu bankowego.

§  5.

1. Inwestycje nie scentralizowane limitowe polegające na robotach budowlano-montażowych powinny być wykonywane z zasady systemem gospodarczym bądź przez przedsiębiorstwa budowlano-montażowe objęte planowaniem terenowym.

2. Wykonywanie robót budowlano-montażowych systemem zleceniowym przez przedsiębiorstwa objęte planowaniem centralnym może nastąpić jedynie w przypadku, gdy roboty te stanowiące przedmiot inwestycji nie scentralizowanych limitowych mają być wykonane na placach budowy, organizowanych przez te przedsiębiorstwa dla wykonania inwestycji scentralizowanych.

§ 6. Ustala się następujące zasady postępowania przy opracowywaniu projektu planów rzeczowo-finansowych dla inwestycji nie scentralizowanych limitowych w planowaniu centralnym:

1) inwestor naczelny po otrzymaniu od inwestora centralnego globalnego limitu na inwestycje nie scentralizowane równocześnie z przydzieleniem inwestorom bezpośrednim limitów na inwestycje scentralizowane zarządza opracowanie przez inwestorów bezpośrednich zapotrzebowania na limity dla inwestycji nie scentralizowanych;

2) inwestorzy bezpośredni opracowują zapotrzebowanie na formularzu planu rzeczowo-finansowego, określając w części 1 (strona 1) charakter i rozmiary robót budowlano-montażowych oraz charakter i wielkość zakupów, a także uzasadniając konieczność dokonania zaplanowanych nakładów i przekazując formularz inwestorowi głównemu, jeśli w danym przypadku szczebel ten istnieje, część 2 (strona, 2) pozostaje w tej fazie nie wypełniona;

3) inwestor główny wraz ze swoją opinią (na 2 stronie formularza) przesyła zapotrzebowanie inwestorowi naczelnemu;

4) inwestorzy naczelni rozpatrują zapotrzebowania i przyjmują je wstępnie na kwotę nie większą niż 70% globalnego limitu przydzielonego przez inwestora centralnego na inwestycje nie scentralizowane, o przyjęciu zapotrzebowań w całości lub części inwestorzy naczelni zawiadamiają inwestorów bezpośrednich, nie rozdzielona część wymienionego limitu stanowi rezerwę inwestora naczelnego na okres realizacji planu;

5) inwestorzy bezpośredni po otrzymaniu zawiadomienia o wstępnym przyjęciu zapotrzebowania opracowują projekt planu rzeczowo-finansowego, wypełniając całkowicie stronę 1 formularza, stanowiącego załącznik do niniejszego zarządzenia, a także stronę 2, z wyjątkiem klauzuli zatwierdzenia, formularze należy przesłać: 2 egzemplarze inwestorowi głównemu - jeśli taki szczebel istnieje, 2 egzemplarze inwestorowi naczelnemu - jeśli inwestycja podlega zatwierdzeniu przez inwestora naczelnego, 1 egzemplarz właściwemu oddziałowi banku finansującego inwestycję, a 2 egzemplarze pozostają u inwestora bezpośredniego;

6) klauzulę zatwierdzenia nadają kierownicy jednostki organizacyjnej będącej inwestorem bezpośrednim lub inwestorzy naczelni w zależności od wysokości planu rzeczowo-finansowego (poniżej lub powyżej 50 tys. zł) po zatwierdzeniu przez Radę Ministrów.

§ 7. Zasady określone w § 6 zastosują jednostki organizacyjne objęte planowaniem terenowym z następującymi zmianami:

1) czynności określonych w § 6 pkt 1 dokonują właściwe wydziały prezydiów wojewódzkich rad narodowych (Rad Narodowych m. st. Warszawy i m. Łodzi);

2) zapotrzebowania na limity dla inwestycji nie scentralizowanych w jednostkach budżetowych oraz jednostek działających według zasad rozrachunku gospodarczego opracowują:

a) inwestorzy bezpośredni finansowani z jednostkowego budżetu wojewódzkiego,

b) wydziały prezydiów powiatowych rad narodowych (miast stanowiących powiaty) - w odniesieniu do jednostek finansowanych z budżetu jednostkowego powiatowego (miast stanowiących powiaty);

zapotrzebowania powinny być sporządzone odrębnie dla każdego rozdziału budżetowego w sposób określony w § 6 pkt 2;

3) zapotrzebowania na limity dla inwestycji nie scentralizowanych jednostek spółdzielczych opracowują związki branżowe (oddziały okręgowe) oddzielnie dla każdego inwestora bezpośredniego, w sposób określony w § 6 pkt 2;

4) wydziały prezydiów wojewódzkich rad narodowych (Rad Narodowych m. st. Warszawy i m. Łodzi) rozpatrują i wstępnie przyjmują zapotrzebowania rozdzielając na ich podstawie ustalone limity w trybie przewidzianym dla rozdziału limitów na inwestycje scentralizowane, nie zatrzymując żadnej rezerwy na okres realizacji planu.

§  8.

1. Jednostki budżetowe, objęte zarówno planowaniem centralnym jak i planowaniem terenowym, obowiązane są objąć zapotrzebowaniem na limity dla inwestycji nie scentralizowanych na 1953 r również zakupy sprzętu i inwentarza o wartości jednostkowej od zł 300 do zł 900 oraz ruchomości biurowych i środków transportowych o wartości powyżej zł 900, które zostały objęte przydzielonymi im limitami budżetowymi na wydatki bieżące.

2. W związku z powyższym, przesyłając zapotrzebowanie na limit inwestorowi naczelnemu jednostki budżetowe (a w planowaniu terenowym - wydziały prezydiów powiatowych rad narodowych i rad narodowych miast stanowiących powiaty) obowiązane są równocześnie podać, jaka część zgłoszonego zapotrzebowania znajduje pokrycie w drodze przeniesienia odpowiednich kwot z limitów budżetowych na wydatki bieżące.

3. Inwestorzy naczelni na podstawie danych wymienionych w ust. 1 i 2 obowiązani są zmniejszyć odpowiednie limity na wydatki bieżące powiększając kwotę otrzymanego od inwestorów centralnych limitu na inwestycje nie scentralizowane. O dokonanym zmniejszeniu limitów na wydatki bieżące inwestorzy naczelni objęci planowaniem centralnym zawiadamiają bezzwłocznie inwestorów centralnych w celu przeprowadzenia odpowiedniej zmiany liczb kontrolnych dla planowania budżetowego.

4. Kwoty zwiększeń limitów na inwestycje nie scentralizowane, dokonanych kosztem zmniejszenia limitów na wydatki bieżące, nie wpływają na zwiększenie rezerwy inwestorów naczelnych (w planowaniu centralnym), która obliczana jest jedynie od kwoty limitów otrzymanych przez inwestorów naczelnych od inwestorów centralnych.

§ 9. Opracowanie projektu planów rzeczowo-finansowych powinno odbywać się w terminach ustalonych dla opracowania narodowego planu gospodarczego.

§ 10. Z 30% rezerwy na okres realizacji planu, zatrzymanej przez inwestorów naczelnych objętych planowaniem centralnym (§ 6 ust. 4), inwestorzy ci będą mogli przydzielać inwestorom bezpośrednim w miarę potrzeb dodatkowe limity, pod warunkiem jednak że łączny limit inwestora bezpośredniego na inwestycje nie scentralizowane nie przekroczy kwoty zł 100.000.

§  11.

1. Na 1953 rok w ramach inwestycji nie scentralizowanych mogą być planowane wyłącznie zakupy maszyn, urządzeń, narzędzi i inwentarza. Roboty budowlano-montażowe w ramach inwestycji nie scentralizowanych limitowych w 1953 r. nie mogą być planowane.

2. W stosunku do planu nakładów inwestycyjnych na maszyny, urządzenia, narzędzia i inwentarz na rok 1953 obowiązują przepisy instrukcji Nr 94 Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§ 12. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

1 § 1 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 2 stycznia 1953 ruzupełniającego przepisy w sprawie planowania inwestycji nie scentralizowanych limitowych. (M.P.53.A-3.35) z dniem 15 grudnia 1952 r.

• Identyfikator: M.P.1952.A-65.1000
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Szczegółowe zasady i tryb planowania, zatwierdzania i realizacji inwestycji nie scentralizowanych limitowych.
• Data aktu: 11/07/1952
• Data ogłoszenia: 05/08/1952
• Data wejścia w życie: 05/08/1952