Zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1949 r. (Monitor Polski Nr A-51, poz. 710) władze i urzędy administracji państwowej oraz instytucje i zakłady państwowe, których gospodarka finansowa jest w całości objęta budżetem państwowym, podlegają obowiązkowi planowania kasowego w ramach instrukcji, wydanej przez Narodowy Bank Polski "Plan Kasowy", zatwierdzonej przez Ministra Finansów i Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego zarządzeniem z dnia 17 lutego 1950 r. oraz wydanych przez Narodowy Bank Polski uzupełnień i wyjaśnień do tej instrukcji.Wymienione jednostki biorą udział w planowaniu kasowym w charakterze uczestników planowania kasowego, tj. opracowują wniosek kasowy, składają go do właściwego banku oraz sporządzają sprawozdania z wykonania planu, jeżeli posiadają w Narodowym Banku Polskim lub w innym banku (P.K.O.) rachunki, na których jest obrót gotówkowy i nie są zwolnione od obowiązku planowania. Natomiast jednostki, nie posiadające takich rachunków w banku, stosują się do wytycznych otrzymywanych od jednostek, przez które są zasilane w gotówkę bezpośrednio bądź w drodze czeku kasowego na bank.
W tym stanie rzeczy np. obroty gotówkowe władz i urzędów państwowych, obsługiwanych czasowo przez Ministerstwo Finansów (Centralna Księgowość), przez Izby Skarbowe i Urzędy Skarbowe podlegają planowaniu kasowemu przez skarbowe organa kasowe.
Władze i urzędy administracji państwowej występują w charakterze uczestnika planowania kasowego, jeżeli posiadają rachunki w banku, otwarte im za zgodą Ministerstwa Finansów.
Obroty Urzędów Celnych, nie posiadających rachunków w banku, podlegają planowaniu przez Dyrekcje Ceł.
Uczestnicy planowania kasowego otrzymają instrukcje Narodowego Banku Polskiego wraz z niezbędnymi formularzami od właściwych banków bezpośrednio po wydrukowaniu zatwierdzonego tekstu.
Przepisy instrukcji Narodowego Banku Polskiego będą wprowadzone w życie w 2 etapach, mianowicie:
