Akty Prawne
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej - Seria L
Dz.U.UE.L.2024.90300

Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2024/1321 z dnia 8 maja 2024 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2067 w odniesieniu do weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów

(Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L, 2024/1321, 13 maja 2024 r.)

(Dz.U.UE L z dnia 15 maja 2024 r.)

Tekst rozporządzenia wykonawczego (UE) 2024/1321 otrzymuje brzmienie:

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2024/1321

z dnia 8 maja 2024 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2067 w odniesieniu do weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE 1 , w szczególności jej art. 15 akapit trzeci i art. 30f ust. 1 i ust. 5 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W następstwie zmiany dyrektywy 2003/87/WE dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 2 konieczna jest zmiana rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/2067 3 , aby uwzględnić w nim przepisy mające zastosowanie do weryfikacji emisji gazów cieplarnianych z instalacji do spalania odpadów komunalnych o całkowitej nominalnej mocy cieplnej dostarczonej w paliwie przekraczającej 20 MW. Aby zapewnić zharmonizowane podejście wobec wszystkich instalacji, w których przeprowadzane są czynności spalania, do weryfikacji instalacji do spalania odpadów komunalnych powinny mieć zastosowanie te same wymogi co w przypadku innych instalacji do spalania. W sytuacji gdy państwo członkowskie nie nałożyło na instalację do spalania odpadów komunalnych wymogu posiadania zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych, o którym mowa w art. 4 dyrektywy 2003/87/WE, weryfikator powinien skoncentrować ocenę na zgodności z planem monitorowania.

(2) Dyrektywą (UE) 2023/959 rozszerzono zakres działań wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE w odniesieniu do produkcji ropy naftowej, produkcji żelaza, produkcji aluminium i tlenku glinu, produkcji wodoru oraz transportu CO₂ środkami innymi niż rurociągi. Aby zapewnić zgodność między załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE i zakresem działań, w odniesieniu do których weryfikator powinien być akredytowany w celu przeprowadzania weryfikacji w powyższych sektorach, należy zaktualizować zakres akredytacji określony w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067.

(3) Po wprowadzeniu w art. 10a ust. 1 akapit trzeci dyrektywy 2003/87/WE obowiązku uzależnienia przydziału bezpłatnych uprawnień od wdrożenia środków poprawy efektywności energetycznej w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/331 4 wprowadzono nowe przepisy w celu określenia, kiedy za wdrożone uznaje się zalecenia zawarte w sprawozdaniach z audytów energetycznych lub certyfikowanych systemach zarządzania energią zgodnie z art. 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE 5 . Kluczowym warunkiem wykazania, że wdrożono te zalecenia, jest potwierdzenie przez weryfikatora podczas weryfikacji raportu dotyczącego danych podstawowych lub, w stosownych przypadkach, rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności, iż wdrożenie zaleceń dotyczących efektywności energetycznej zostało ukończone. W związku z tym konieczne jest zapewnienie zbioru zharmonizowanych przepisów dotyczących kontroli, które ma przeprowadzać weryfikator, by potwierdzić ukończenie wdrożenia zaleceń dotyczących efektywności energetycznej.

(4) Zgodnie z art. 22a ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 weryfikator sprawdza, czy stosuje się wyjątek od warunkowości na podstawie art. 22a ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, jeżeli wdrożenie zaleceń dotyczących efektywności energetycznej nie zostało ukończone. Aby zagwarantować pewność prawa i równe traktowanie porównywalnych przypadków, konieczne jest określenie zharmonizowanych przepisów dotyczących dokonywanej przez weryfikatora oceny stosowania tych wyjątków.

(5) Aby weryfikator mógł przeprowadzić niezbędne kontrole wdrożenia zaleceń dotyczących efektywności energetycznej lub stosowania wyjątków od warunkowości, prowadzący instalację powinien przedstawić weryfikatorowi odpowiednie dowody i informacje związane z wdrażaniem zaleceń dotyczących efektywności energetycznej i zastosowaniem wyjątków na odpowiednich etapach weryfikacji.

(6) Aby zapewnić właściwemu organowi informacje niezbędne do podjęcia decyzji, czy spełniono warunki przydziału bezpłatnych uprawnień zgodnie z art. 22a rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 i czy należy zmniejszyć przydział uprawnień do emisji, konieczne jest wprowadzenie szczegółowych przepisów dotyczących przekazywania przez weryfikatora wyników kontroli potwierdzających oraz wszelkich uwag poczynionych podczas tych kontroli potwierdzających.

(7) Art. 10a dyrektywy 2003/87/WE umożliwia prowadzącym instalacje anulowanie zmniejszenia przydziału bezpłatnych uprawnień po ukończeniu wdrażania zaleceń dotyczących efektywności energetycznej. Warunkiem takiego anulowania jest potwierdzenie przez weryfikatora w ramach weryfikacji rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności, że wdrożenie zaleceń dotyczących efektywności energetycznej zostało ukończone. Aby wspierać ustanowienie rocznego cyklu w tym zakresie, ważne jest dopilnowanie, by zastosowano się do uwag poczynionych przez weryfikatora podczas wcześniejszych weryfikacji w odniesieniu do wdrożenia zaleceń i by weryfikatorzy sprawdzali to w ramach późniejszych weryfikacji.

(8) W art. 4 i 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 zawarto wymóg, aby plan metodyki monitorowania został zatwierdzony przez właściwy organ. Przepisy dotyczące walidacji metodyki monitorowania przez weryfikatora w przypadku braku zatwierdzenia przez właściwy organ stały się nieaktualne i w związku z tym należy je uchylić.

(9) Doświadczenia w stosowaniu rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067 wskazują na konieczność doprecyzowania wymogu sprawdzania przez weryfikatora zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych określonymi w art. 29 ust. 2-7 i 10 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 6 w przypadku stosowania paliw z biomasy. Ze względu na przejrzystość należy dodać przepis zobowiązujący weryfikatorów do sprawdzania zgodności z tymi kryteriami.

(10) Doświadczenie pokazuje, że konieczne jest doprecyzowanie, kiedy przeprowadza się wirtualne wizyty w obiektach oraz z jakiego powodu i kiedy przeprowadzono ostatnią fizyczną wizytę w obiekcie. Dzięki takim informacjom właściwe organy i krajowe jednostki akredytujące mogą monitorować zgodność z wymogami dotyczącymi wirtualnych wizyt w obiektach. W celu zapewnienia jasności i przejrzystości takie informacje powinny być zawarte w sprawozdaniu z weryfikacji.

(11) Ze względu na przejrzystość ważne jest dostosowanie podejścia weryfikatora w zakresie identyfikowania usprawnień związanych z monitorowaniem i raportowaniem przez prowadzącego instalację danych dotyczących przydziału do podejścia w zakresie określania możliwości poprawy monitorowania i raportowania w odniesieniu do emisji. Zalecenia odnoszące się do danych dotyczących przydziału powinny obejmować usprawnienia, które mają na celu osiągnięcie najwyższego poziomu dokładności źródeł danych wymienionych w załączniku VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331.

(12) Doświadczenie związane ze stosowaniem warunków nieprzeprowadzania wizyt w obiektach na podstawie art. 32 pkt 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067 pokazało, że instalacje kategorii A i B wykorzystujące gaz ziemny lub jeden lub więcej strumieni materiałów wsadowych de minimis, w przypadku których gaz ziemny jest monitorowany za pomocą pomiaru fiskalnego i stosuje się wartości domyślne współczynników obliczeniowych dla gazu ziemnego, stwarzają podobne ryzyko jak w sytuacjach, w których współczynniki obliczeniowe są określane przez przedsiębiorstwo transportu gazu, bez udziału bądź przetwarzania ze strony prowadzącego instalację. Należy zatem zezwolić na nieprzeprowadzanie wizyt w obiektach również w przypadkach, gdy współczynnik obliczeniowy jest ustalany przez przedsiębiorstwo transportu gazu za pomocą analizatorów online, które podlegają odpowiedniemu systemowi prawnemu w zakresie kontroli analizatorów fiskalnych bez udziału prowadzącego instalację.

(13) W następstwie zmiany dyrektywy 2003/87/WE dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/958 7 wprowadzono nowe przepisy dotyczące przydziału bezpłatnych uprawnień operatorom statków powietrznych. Przydział nie będzie już oparty na przekazanych danych dotyczących tonokilometrów. W związku z tym wszystkie przepisy dotyczące weryfikacji danych dotyczących tonokilometrów stały się nieaktualne i należy je skreślić, aby zmniejszyć obciążenie administracyjne.

(14) W następstwie zmian w dyrektywie (UE) 2023/958 w rozporządzeniu wykonawczym Komisji 2018/2066 8 ustanowiono przepisy dotyczące monitorowania i raportowania w odniesieniu do przypisywania zrównoważonych paliw lotniczych i związanych z nimi emisji do lotów oraz, w przypadku gdy zrównoważonego paliwa lotniczego nie można fizycznie przypisać do konkretnego lotu, proporcjonalnego przypisywania tych paliw i związanych z nimi emisji do lotów rozpoczynających się w odnośnych portach lotniczych. W celu zagwarantowania pewności prawa i integralności środowiskowej należy określić zbiór zharmonizowanych przepisów, aby weryfikatorzy mogli sprawdzać, czy zrównoważone paliwa lotnicze i związane z nimi emisje są przypisane prawidłowo oraz czy spełniono odpowiednie wymogi określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2066.

(15) Dane w sektorze lotnictwa są w dużej mierze przetwarzane i rejestrowane w zautomatyzowanych systemach, co umożliwia zdalny dostęp do danych. W związku z tym uzasadnione są wirtualne wizyty w obiektach w okolicznościach innych niż siła wyższa w sektorze lotnictwa. Aby zapewnić solidność weryfikacji, wirtualne wizyty w obiektach powinny być dozwolone wyłącznie pod ściśle określonymi warunkami. Krajowe jednostki akredytujące powinny monitorować stosowanie tych warunków oraz działania weryfikatorów podczas takich wizyt w obiektach w ramach corocznego nadzoru nad weryfikatorami.

(16) Dyrektywą (UE) 2023/959 wprowadzono również odrębny, lecz równolegle obowiązujący system handlu uprawnieniami do emisji mający zastosowanie do paliw dopuszczonych do konsumpcji w sektorze budowlanym i sektorze transportu drogowego, a także w dodatkowych sektorach odpowiadających działalności przemysłowej nieuwzględ- nionej w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE ("sektor budowlany, sektor transportu drogowego i sektory dodatkowe"). Do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 włączono nowe przepisy dotyczące monitorowania i raportowania emisji w tych sektorach. W wyniku tych zmian należy dodać zharmonizowane przepisy dotyczące weryfikacji emisji w tych sektorach oraz akredytacji weryfikatorów przeprowadzających taką weryfikację. Należy odpowiednio dostosować istniejące zasady i przepisy dotyczące weryfikacji emisji.

(17) Weryfikację emisji gazów cieplarnianych i akredytację weryfikatorów zgodnie z art. 15 i 30f dyrektywy 2003/87/WE oraz załącznikiem V do tej dyrektywy, definicje zawarte w art. 3, obowiązek określony w art. 4 oraz stosowanie wymogów określonych w rozdziałach II i III rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 należy rozszerzyć o weryfikację raportów podmiotów objętych regulacją, chyba że szczególne cechy systemu handlu uprawnieniami do emisji mającego zastosowanie do paliw dopuszczonych do konsumpcji w sektorze budowlanym, sektorze transportu drogowego i sektorach dodatkowych wymagają innych lub bardziej dostosowanych przepisów. Podobnie, do tego odrębnego systemu handlu uprawnieniami do emisji powinny mieć zastosowanie wymogi dotyczące akredytacji weryfikatorów określone w rozdziale V rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 oraz wymogi dotyczące współpracy i wymiany informacji między krajowymi jednostkami akredytującymi a właściwymi organami określone w rozdziale VI tego rozporządzenia.

(18) Ważne jest określenie ról i zakresów odpowiedzialności weryfikatora i właściwego organu w odniesieniu do weryfikacji raportów podmiotów objętych regulacją. Zgodnie z zasadami określonymi w załączniku V do dyrektywy 2003/87/WE weryfikator powinien oceniać kompletność i zgodność informacji zawartych w raportach podmiotu objętego regulacją z wymogami wymienionymi w załącznikach X i Xb do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, możliwości usprawnienia procesu monitorowania i raportowania oraz dokładność danych dotyczących emisji. Podobnie jak w przypadku weryfikacji raportu prowadzącego instalację weryfikator powinien przyjąć jako punkt wyjścia plan monitorowania zatwierdzony przez właściwy organ i ocenić zgodność podmiotu objętego regulacją z tym planem. W przypadku gdy plan monitorowania nie został zatwierdzony, jest niekompletny lub uległ znacznej zmianie bez zatwierdzenia tych zmian, ważne jest, by podmiot objęty regulacją uzyskał zgodę właściwego organu. Wszelką niezgodność planu monitorowania z wymogami określonymi w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2066, zidentyfikowaną przez weryfikatora i nieskorygowaną przez podmiot objęty regulacją przed wydaniem sprawozdania z weryfikacji, należy zgłosić w sprawozdaniu z weryfikacji.

(19) Zgodnie z częścią C pkt 1-5 i pkt 7 załącznika V do dyrektywy 2003/87/WE weryfikator przeprowadza wizytę w obiekcie w celu sprawdzenia granic monitorowania stosowanych przez podmiot objęty regulacją, przeprowadzenia oceny działania urządzeń, systemów i procesów pomiarowych, które są wykorzystywane przez podmioty objęte regulacją do określenia ilości paliwa dopuszczonego do konsumpcji, przeprowadzenia rozmów i wykonania innych działań. Aby weryfikatorzy nie musieli przeprowadzać wizyt w miejscach zbiorników lub instalacji magazynowych, w przypadku gdy ilości paliwa dopuszczone do konsumpcji są określane, przetwarzane i kontrolowane przez strony trzecie lub gdy dane pomiarowe nie są wykorzystywane do określania i przetwarzania danych dotyczących emisji podmiotu objętego regulacją, należy dołączyć szczegółową definicję obiektu. To w przeprowadzonej przez weryfikatora analizie ryzyka określa się, w których miejscach w obiekcie podmiotu objętego regulacją należy przeprowadzić wizytę. Z wizyty weryfikatora w obiekcie należy zrezygnować jedynie pod określonymi warunkami.

(20) Wymiana odpowiednich informacji między podmiotem objętym regulacją a weryfikatorem ma zasadnicze znaczenie dla wszystkich aspektów procesu weryfikacji, w szczególności na etapie poprzedzającym zawarcie umowy, podczas analizy strategicznej przeprowadzanej przez weryfikatora i w trakcie weryfikacji. Konieczne jest ustanowienie zharmonizowanych wymogów, które powinny stale regulować wymianę informacji między podmiotem objętym regulacją a weryfikatorem.

(21) Aby uniknąć podwójnego liczenia emisji objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji w sektorze budowlanym, sektorze transportu drogowego i sektorach dodatkowych oraz systemem handlu uprawnieniami do emisji dla instalacji stacjonarnych, lotnictwa i transportu morskiego zgodnie z art. 30f ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE, podmioty objęte regulacją są zobowiązane zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/2066 stosować proces monitorowania i raportowania przez odjęcie od całkowitej ilości paliw dopuszczonych do konsumpcji ilości paliw, które zostały wykorzystane w tym samym roku sprawozdawczym do działań objętych załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE. Informacje od prowadzących instalacje, operatorów statków powietrznych i przedsiębiorstw żeglugowych na temat dostarczonych paliw i łańcucha dostaw zgodne z załącznikiem Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 są niezbędne do określenia, jaką ilość paliwa należy odjąć od całkowitej ilości dopuszczonego paliwa. Aby zapewnić podmiotowi objętemu regulacją i weryfikatorom przeprowadzającym weryfikację raportu podmiotu objętego regulacją wystarczającą pewność co do dokładności informacji wymienionych w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikatorzy raportów prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego powinni ocenić te informacje w ramach weryfikacji tych raportów i potwierdzić, że zużyte paliwa od danego dostawcy nie przekraczają ilości, którą prowadzący instalację lub operator statku powietrznego nabył od tego dostawcy, przy uwzględnieniu ilości zapasów zgodnie z metodyką zawartą w zatwierdzonym planie monitorowania.

(22) Aby zapewnić pełną przejrzystość co do dokładności informacji wymienionych w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, zasadnicze znaczenie ma przedstawienie przez weryfikatora wykonującego weryfikację raportów prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego wyników oceny informacji wymienionych w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 i przedstawienie wszelkich uwag w sprawozdaniu z weryfikacji, w tym stwierdzonych i nieskorygowanych nieprawidłowości, niezgodności i nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 bądź zaleceń dotyczących usprawnień. Informacje takie prowadzący instalację lub operator statku powietrznego powinien udostępnić odpowiedniemu podmiotowi objętemu regulacją wraz z informacjami wymienionymi w załączniku Xa zgodnie z art. 75v ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.

(23) Informacje takie pozwalają weryfikatorowi wykonującemu weryfikację raportów podmiotu objętego regulacją przeprowadzić kontrole spójności między informacjami wymienionymi w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 a informacjami na temat zużytych paliw wymienionymi w załączniku Xb do tego rozporządzenia, a następnie ustalić, czy ilości paliwa odjęte zgodnie z art. 75v ust. 4 tego rozporządzenia są dokładne, a całkowite emisje gazów cieplarnianych zgłoszone przez podmiot objęty regulacją nie zawierają istotnych nieprawidłowości. Konieczne są zharmonizowane przepisy dotyczące kontroli przeprowadzanych w ramach weryfikacji danych oraz oceny metodyki monitorowania i współczynnika zakresu.

(24) W celu zaplanowania weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją i wsparcia oceny weryfikatora dotyczącej tego, czy nieprawidłowość, niezgodność lub nieprzestrzeganie przepisów mają istotny wpływ na dane dotyczące emisji, należy określić odpowiedni poziom istotności na potrzeby weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją. Aby zmniejszyć obciążenia administracyjne, a jednocześnie zapewnić integralność środowiskową systemu i solidność weryfikacji, bardziej rygorystyczny poziom istotności ma zastosowanie wyłącznie do podmiotów objętych regulacją o najwyższych poziomach emisji, a mianowicie rocznych emisjach powyżej 500 kiloton CO₂.

(25) Podobnie jak w przypadku weryfikacji raportów prowadzącego instalację, do obowiązków weryfikatora należy ocena tego, czy nieprawidłowość, niezgodność lub nieprzestrzeganie rozporządzenia wykonawczego 2018/2066, w ujęciu indywidualnym lub łącznym, przekraczają mający zastosowanie poziom istotności i dlatego należy je uznać za istotne. Nawet jeżeli poziom istotności nie został przekroczony, weryfikator powinien ustalić, czy dana kwestia ma istotny wpływ, biorąc pod uwagę charakter, wielkość i szczególne okoliczności tej konkretnej kwestii.

(26) W celu zapewnienia właściwego funkcjonowania procesu monitorowania i raportowania elementem działań weryfikacyjnych prowadzonych przez weryfikatora powinno być przekazywanie zaleceń dotyczących ciągłego udoskonalania monitorowania i raportowania prowadzonego przez podmiot objęty regulacją.

(27) Weryfikatorzy powinni posiadać kompetencje w zakresie weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją. Aby weryfikator mógł ocenić szczegółowe granice monitorowania i raportowania oraz aspekty podmiotu objętego regulacją związane z systemem handlu uprawnieniami do emisji dotyczącym sektora budowlanego, sektora transportu drogowego i sektorów dodatkowych, należy określić szczegółowe kryteria w zakresie kompetencji dla weryfikatorów przeprowadzających weryfikację raportów podmiotu objętego regulacją. W tym celu należy stworzyć odrębny zakres akredytacji, tak aby jednostki akredytujące mogły ocenić kompetencje i wyniki weryfikatora pod kątem tych szczegółowych kryteriów oraz akredytować weryfikatorów w odniesieniu do tego konkretnego zakresu.

(28) Aby ograniczyć ryzyko narażenia bezstronności weryfikatora, audytor wiodący powinien być zmieniony po pięciu kolejnych latach przeprowadzania weryfikacji raportu tego samego podmiotu objętego regulacją. Wymóg ten nie powinien stanowić przeszkody dla podejmowania przez weryfikatora dodatkowych środków w celu ograniczenia ryzyka bezstronności.

(29) Monitorowanie i raportowanie dotyczące sektora budowlanego, sektora transportu drogowego i sektorów dodatkowych na potrzeby nowego systemu handlu uprawnieniami do emisji ma rozpocząć się dnia 1 stycznia 2025 r. Zgodnie z art. 30f dyrektywy 2003/87/WE pierwszy zweryfikowany raport podmiotu objętego regulacją należy przedłożyć właściwemu organowi do dnia 30 kwietnia 2026 r., za rok sprawozdawczy 2025. W związku z tym odpowiednie przepisy związane z weryfikacją raportów podmiotu objętego regulacją do celów nowego systemu handlu uprawnieniami do emisji powinny mieć zastosowanie do weryfikacji emisji gazów cieplarnianych podmiotu objętego regulacją mających miejsce od dnia 1 stycznia 2025 r. Podobnie odpowiednie przepisy dotyczące weryfikacji informacji wymienionych w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 również powinny mieć zastosowanie począwszy od roku sprawozdawczego 2025.

(30) Zmiany związane z weryfikacją danych podstawowych i prowadzonymi przez weryfikatora kontrolami wdrażania zaleceń dotyczących efektywności energetycznej i stosowania wyjątków od warunkowości powinny wejść w życie w trybie pilnym, ponieważ zweryfikowane raporty dotyczące danych podstawowych stanowiące część wniosku o przydział bezpłatnych uprawnień należy przedłożyć do dnia 30 maja 2024 r., zgodnie z wymogiem określonym w art. 4 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, w związku z czym niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu.

(31) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2067 wprowadza się następujące zmiany:

art. 2 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 2

Zakres

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

a) weryfikacji danych dotyczących emisji gazów cieplarnianych, które dotyczą okresu od dnia 1 stycznia 2019 r., zgłoszonych na podstawie art. 14 dyrektywy 2003/87/WE, oraz do weryfikacji danych istotnych dla aktualizacji wskaźników ex ante oraz do celów ustalenia przydziału bezpłatnych uprawnień dla instalacji zgodnie z art. 10a tej dyrektywy;

b) weryfikacji emisji gazów cieplarnianych mających miejsce od dnia 1 stycznia 2025 r., zgłoszonych przez podmiot objęty regulacją na podstawie art. 30f dyrektywy 2003/87/WE.";

w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie:

"5) »nieprawidłowość« oznacza pominięcie, podanie wprowadzających w błąd lub błędnych danych przez prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiot objęty regulacją, bez uwzględnienia niepewności dopuszczalnej na podstawie art. 12 ust. 1 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

6) »istotna nieprawidłowość« oznacza nieprawidłowość, która, zdaniem weryfikatora, indywidualnie lub w połączeniu z innymi nieprawidłowościami przekracza poziom istotności lub może mieć wpływ na sposób rozpatrzenia przez właściwy organ raportu prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją;";

pkt 7 otrzymuje brzmienie:

"7) »raport prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego« oznacza roczny raport na temat wielkości emisji składany przez prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego na podstawie art. 14 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, raport dotyczący danych podstawowych składany przez prowadzącego instalację na podstawie art. 4 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/331 * , raport dotyczący danych nowej instalacji składany przez prowadzącego instalację na podstawie art. 5 ust. 2 tego rozporządzenia lub roczny raport dotyczący poziomu działalności;

e) pkt 11 i 12 otrzymują brzmienie:

"11) »system kontroli« oznacza przeprowadzaną przez prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiot objęty regulacją ocenę ryzyka i cały zestaw działań kontrolnych, w tym stałe zarządzanie nimi, które prowadzący instalację, operator statku powietrznego lub podmiot objęty regulacją ustanawia, dokumentuje, wdraża i utrzymuje na podstawie art. 59 lub 75° rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 lub na podstawie art. 11 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, zależnie od przypadku;

12) »działania kontrolne« oznaczają wszelkie czynności wykonywane lub środki podejmowane przez prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiot objęty regulacją w celu zminimalizowania ryzyka nieodłącznego;";

w pkt 13 lit. a) i b) otrzymują brzmienie:

"a) do celów weryfikacji raportu prowadzącego instalację lub podmiotu objętego regulacją na temat wielkości emisji - każde działanie lub brak działania ze strony prowadzącego instalację lub podmiotu objętego regulacją sprzeczne z zezwoleniem na emisję gazów cieplarnianych oraz z wymogami zawartymi w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ;

b) do celów weryfikacji raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji - każde działanie lub brak działania ze strony operatora statku powietrznego sprzeczne z wymogami zawartymi w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ;";

pkt 14 otrzymuje brzmienie:

"14) »obiekt« oznacza

a) do celów weryfikacji raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji - miejsca, dla których definiuje się proces monitorowania i w których się nim zarządza, w tym miejsca, w których przechowywane i kontrolowane są odnośne dane i informacje;

b) do celów weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją - miejsca, dla których definiuje się proces monitorowania i w których się nim zarządza, w tym miejsca, w których podmiot objęty regulacją określa, kontroluje i przechowuje odnośne dane i informacje na temat ilości paliw dopuszczonych przez podmiot objęty regulacją do konsumpcji w związku z działaniami wymienionymi w załączniku III do dyrektywy 2003/87/WE;";

pkt 15-19 otrzymują brzmienie:

"15) »środowisko kontroli« oznacza środowisko, w którym funkcjonuje system kontroli wewnętrznej oraz ogół czynności wykonywanych przez kierownictwo prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją w celu zapewnienia wiedzy o funkcjonowaniu takiego systemu;

16) »ryzyko nieodłączne« oznacza podatność parametru w raporcie prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją na wystąpienie nieprawidłowości, które mogą być istotne, indywidualnie lub w połączeniu z innymi nieprawidłowościami, przed uwzględnieniem wpływu wszelkich powiązanych działań kontrolnych;

17) »ryzyko zawodności systemów kontroli wewnętrznej« oznacza podatność parametru w raporcie prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją na wystąpienie nieprawidłowości, która może być istotna, indywidualnie lub w połączeniu z innymi nieprawidłowościami, i której nie zapobiegnie ani której nie wykryje i nie skoryguje w odpowiednim terminie system kontroli;

18) »ryzyko weryfikacyjne« oznacza ryzyko, będące funkcją ryzyka nieodłącznego, ryzyka zawodności systemów kontroli wewnętrznej i ryzyka niewykrycia, że weryfikator przedstawi niewłaściwe wnioski z weryfikacji, jeśli raport prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją nie jest wolny od istotnych nieprawidłowości;

19) »wystarczająca pewność« oznacza wyrażony jasno we wnioskach z weryfikacji wysoki, ale nie absolutny poziom pewności, że weryfikowany raport prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją jest wolny od istotnych nieprawidłowości;";

pkt 21, 22 i 23 otrzymują brzmienie:

"21) »wewnętrzna dokumentacja weryfikacji« oznacza całość wewnętrznej dokumentacji sporządzonej przez weryfikatora w celu zarejestrowania wszystkich środków dowodowych oraz uzasadnienia działań prowadzonych w związku z weryfikacją raportu prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją;

22) »audytor wiodący EU ETS« oznacza audytora EU ETS, którego zadaniem jest kierowanie zespołem weryfikacyjnym i nadzór nad nim oraz który jest odpowiedzialny za weryfikację raportu prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją i sporządzenie odpowiedniego sprawozdania;

23) »audytor EU ETS« oznacza innego niż audytor wiodący EU ETS indywidualnego członka zespołu weryfikacyjnego odpowiedzialnego za weryfikację raportu prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją;";

art. 4 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 4

Domniemanie zgodności

W przypadku gdy weryfikator wykaże, że spełnia wymogi określone w odpowiednich normach zharmonizowanych zgodnych z definicją zawartą w art. 2 pkt 9 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 lub w ich częściach, do których odesłania opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, należy przyjąć, z wyjątkiem art. 7 ust. 1 i 4, art. 22, art. 27 ust. 1, art. 28, 31 i 32, art. 43b ust. 1 i 4, art. 43v i 43w niniejszego rozporządzenia, że spełnia on wymogi określone w rozdziałach II, III i IIIa niniejszego rozporządzenia w zakresie, w jakim właściwe zharmonizowane normy obejmują takie wymogi.";

w art. 7 ust. 4 wprowadza się następujące zmiany:

w akapicie pierwszym wprowadza się następujące zmiany:

(i)

dodaje się lit. aa) w brzmieniu:

"aa) informacje zawarte w raporcie prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego dotyczące załącznika Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 są kompletne i spełniają wymogi określone w tym załączniku;";

(ii) lit. b) otrzymuje brzmienie:

"b) prowadzący instalację lub operator statku powietrznego postępował zgodnie z wymogami zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych i planu monitorowania zatwierdzonego przez właściwy organ w odniesieniu do weryfikacji raportu prowadzącego instalację na temat wielkości emisji oraz z wymogami planu monitorowania zatwierdzonego przez właściwy organ w odniesieniu do weryfikacji raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji;";

akapity drugi i trzeci otrzymują brzmienie:

"Na zasadzie odstępstwa od lit. b) weryfikator ocenia, czy prowadzący instalację do spalania odpadów komunalnych, o której mowa w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE, postępował zgodnie z planem monitorowania, w przypadku gdy państwa członkowskie nie nałożyły na daną instalację wymogu posiadania zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych, o którym mowa w art. 4 dyrektywy 2003/87/WE.

Do celów lit. d) weryfikator uzyskuje od prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego jasne i obiektywne dowody potwierdzające łączną ilość zgłoszonych emisji lub dane istotne dla przydziału bezpłatnych uprawnień z uwzględnieniem wszystkich innych informacji zawartych w raporcie prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego.";

w art. 10 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

lit. g) i h) otrzymują brzmienie:

"g) procedury wymienione w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ lub w planie metodyki monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ, w tym procedury odnoszące się do działań w zakresie przepływu danych i działań kontrolnych;

h) w stosownych przypadkach roczny raport na temat wielkości emisji, raport dotyczący danych podstawowych, raport dotyczący danych nowej instalacji lub roczny raport dotyczący poziomu działalności prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego;";

dodaje się lit. lb), lc) i ld) w brzmieniu:

"lb) w stosownych przypadkach sprawozdania z audytów energetycznych lub certyfikowanych systemów zarządzania energią, o których mowa w art. 22a ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, zawierające zalecenia wynikające z tych audytów lub systemów zarządzania;

lc) w stosownych przypadkach odpowiednie dowody wykazujące, że wdrożono zalecenia wynikające z audytów energetycznych lub certyfikowanych systemów zarządzania energią, o których mowa w art. 22a ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, w tym procedurę wdrażania tych zaleceń, o której mowa w art. 22a ust. 2 tego rozporządzenia;

ld) odpowiednie dowody na to, że zastosowanie ma jeden z warunków określonych w art. 22a ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331;";

10)

w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:

otrzymują brzmienie:

"b) do celów weryfikacji raportu operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji - wielkość i status operatora statku powietrznego, rozmieszczenie informacji w różnych miejscach, a także liczbę i typ lotów;

c) w stosownych przypadkach plan monitorowania lub plan metodyki monitorowania zatwierdzony przez właściwy organ, a także specyfikę metodyki monitorowania określonej w takim planie monitorowania lub planie metodyki monitorowania;

d) charakter, skalę i złożoność źródeł emisji i strumieni materiałów wsadowych, a także urządzenia i procesy, do których odnoszą się dane dotyczące emisji lub dane istotne dla przydziału bezpłatnych uprawnień, w tym urządzenia pomiarowe opisane w planie monitorowania lub planie metodyki monitorowania, zależnie od przypadku, pochodzenie i zastosowanie współczynników obliczeniowych oraz inne źródła danych pierwotnych;";

11)

art. 13 ust. 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:

"c) plan wyboru próby kontrolnej określający zakres i metody pobierania próbek danych w odniesieniu do punktów danych stanowiących podstawę łącznej ilości emisji w raporcie prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji lub zagregowanych danych istotnych dla przydziału bezpłatnych uprawnień w raporcie prowadzącego instalację dotyczącym danych podstawowych, w raporcie dotyczącym danych nowej instalacji lub w rocznym raporcie dotyczącym poziomu działalności.";

12)

w art. 16 ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

13)

w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

"6. W przypadku gdy biopaliwo lub kwalifikujące się paliwo lotnicze można fizycznie przypisać do lotu wymienionego w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE, weryfikator sprawdza, czy ilość biopaliwa lub kwalifikującego się paliwa lotniczego jest prawidłowo przypisana do lotu bezpośrednio po uzupełnieniu paliwa.

Jeżeli kilka kolejnych lotów jest wykonywanych bez uzupełniania paliwa między kolejnymi lotami, weryfikator sprawdza, czy ilość biopaliwa lub kwalifikującego się paliwa lotniczego jest proporcjonalnie przypisana do danych lotów zgodnie z podejściem określonym w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ oraz pisemną procedurą, którą operator statku powietrznego wdrożył w celu zapewnienia właściwego przypisywania biopaliwa lub kwalifikującego się paliwa lotniczego.

W przypadku gdy biopaliwa lub kwalifikującego się paliwa lotniczego nie da się fizycznie przypisać na lotnisku do konkretnego lotu, weryfikator sprawdza, czy:

a) biopaliwo lub kwalifikujące się paliwo lotnicze jest prawidłowo przypisane do par lotnisk w raporcie operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji;

b) całkowita ilość biopaliwa lub kwalifikującego się paliwa lotniczego nie przekracza całkowitej ilości paliwa zgłoszonej przez danego operatora statku powietrznego w odniesieniu do lotów, w przypadku których należy umorzyć uprawnienia zgodnie z art. 12 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, rozpoczynających się z lotniska, na którym dostarcza się biopaliwo lub kwalifikujące się paliwo lotnicze;

c) całkowita ilość biopaliwa lub kwalifikującego się paliwa lotniczego, w przypadku której muszą zostać umorzone uprawnienia zgodnie z art. 12 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, nie przekracza całkowitej ilości zakupionego biopaliwa lub kwalifikującego się paliwa lotniczego, od której odejmuje się całkowitą ilość biopaliwa lub kwalifikującego się paliwa lotniczego sprzedaną stronom trzecim;

d) frakcja biomasy w biopaliwie lub kwalifikującym się paliwie lotniczym przypisanym do lotów zagregowanych z podziałem na pary lotnisk nie przekracza maksymalnych ograniczeń dotyczących dodawania biopaliw dla tego biopaliwa lub kwalifikującego się paliwa lotniczego certyfikowanego zgodnie z uznaną normą międzynarodową, jeżeli takie ograniczenia mają zastosowanie;

e) zagregowana frakcja biomasy w biopaliwie lub kwalifikującym się paliwie lotniczym nie przekracza ilości biomasy, dla której przedstawiono dowód spełnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych określonych w art. 29 ust. 2-7 i 10 dyrektywy (UE) 2018/2001;

f) te same ilości biopaliwa lub kwalifikującego się paliwa lotniczego nie zostały uwzględnione we wcześniejszym raporcie, w innym systemie lub przez kogokolwiek innego.";

dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

"7. Do celów przeprowadzenia oceny informacji zawartych w raporcie prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego zgodnie z załącznikiem Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 weryfikator ocenia i potwierdza:

a) w przypadku gdy paliwa nie są zużyte w tym samym roku sprawozdawczym - czy prawidłowo zastosowano metodykę określoną w zatwierdzonym planie monitorowania dotyczącą sposobu przydziału ilości paliwa między różnych dostawców;

b) czy ilości paliwa od danego dostawcy zużyte przez prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego nie przekraczają ilości nabytych od tego dostawcy, przy uwzględnieniu ilości zapasów obliczonych zgodnie z metodyką zawartą w zatwierdzonym planie monitorowania.";

14)

dodaje się art. 17a i 17b w brzmieniu:

"Artykuł 17a

Kontrole w zakresie zaleceń dotyczących efektywności energetycznej

1. Na podstawie wymogów warunkowości określonych w art. 22a rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 weryfikator sprawdza, czy wdrożono zalecenia z audytów energetycznych lub certyfikowanych systemów zarządzania energią wskazane w art. 22a ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, i potwierdza, że wdrożenie tych zaleceń zostało ukończone.

2. Do celów potwierdzenia, że ukończono wdrażanie zaleceń, o których mowa w ust. 1, weryfikator sprawdza, czy:

a) procedura wdrażania zaleceń, o której mowa w art. 22a ust. 2 rozporządzenia delegowanego 2019/331, była przestrzegana, wystarczająco udokumentowana i odpowiednio utrzymywana;

b) prowadzący instalację podjął konkretne środki, aby wdrożyć zalecenia;

c) istnieją dowody na ukończenie wdrażania zaleceń, w tym na to, czy zalecenia te zostały oznaczone jako ukończone w ramach procedury, o której mowa w lit. a) niniejszego ustępu.

Artykuł 17b

Kontrola stosowania odstępstw wymienionych w art. 22a ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331

1. W przypadku gdy wdrożenie zaleceń, o których mowa w art. 17a niniejszego rozporządzenia, nie zostało ukończone, weryfikator ocenia dowody prowadzącego instalację i sprawdza, czy:

a) nie wydano zaleceń dotyczących efektywności energetycznej, o których mowa w art. 22a ust. 1 akapit drugi lit. f) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, w pierwszych czterech latach okresu odniesienia;

b) wdrożenie zaleceń nie doprowadziłoby do oszczędności energii w granicach systemowych procesu przemysłowego prowadzonego w instalacji;

c) okres zwrotu, o którym mowa w art. 22a ust. 1 akapit drugi lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, przekracza trzy lata;

d) nie zaistniały jeszcze warunki eksploatacji specyficzne dla instalacji, w tym planowane lub nieplanowane okresy konserwacji, z uwzględnieniem których ustalono okres zwrotu;

e) koszty inwestycji związane z zaleceniami są wyższe niż progi wymienione w art. 22a ust. 1 akapit drugi lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331;

f) w odpowiednim okresie odniesienia lub po tym okresie wdrożono inne środki prowadzące do redukcji emisji gazów cieplarnianych równoważnej redukcji zalecanej w sprawozdaniu z audytu energetycznego lub w certyfikowanym systemie zarządzania energią dla danej instalacji.

2. W przypadku gdy okres zwrotu, o którym mowa w art. 22a ust. 1 akapit drugi lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, nie został określony w sprawozdaniu z audytu energetycznego, certyfikowanym systemie zarządzania energią lub poświadczonym oświadczeniu audytora energetycznego, weryfikator sprawdza:

a) ważność informacji wykorzystanych do określenia okresu zwrotu;

b) prawidłowość zastosowania metody wykorzystanej do określenia okresu zwrotu.

3. Do celów oceny wdrożenia środków, o których mowa w ust. 1 lit. f), weryfikator sprawdza i potwierdza, czy:

a) prowadzący instalację wdrożył środki alternatywne i czy wdrożenie tych środków zostało ukończone;

b) osiągnięto równoważną redukcję emisji gazów cieplarnianych, o której mowa w ust. 1 lit. f).";

18)

w art. 27 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Na podstawie informacji zgromadzonych w trakcie weryfikacji weryfikator przekazuje prowadzącemu instalację lub operatorowi statku powietrznego sprawozdanie z weryfikacji każdego raportu na temat wielkości emisji, raportu dotyczącego danych podstawowych, raportu dotyczącego danych nowej instalacji lub rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności poddanych weryfikacji, zawierające dowolny spośród następujących wniosków:

a) raport zweryfikowano jako zadowalający;

b) raport prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego zawiera istotne nieprawidłowości, których nie usunięto przed przekazaniem sprawozdania z weryfikacji;

c) zakres weryfikacji jest zbyt ograniczony na podstawie art. 28 i weryfikator nie był w stanie uzyskać wystarczających dowodów, aby przedstawić wnioski z weryfikacji z wystarczającą pewnością, że raport jest wolny od istotnych nieprawidłowości;

d) niezgodności, indywidualnie lub w połączeniu z innymi niezgodnościami, nie gwarantują wystarczającej jasności i uniemożliwiają weryfikatorowi stwierdzenie z wystarczającą pewnością, że raport prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego jest wolny od istotnych nieprawidłowości.

Do celów akapitu pierwszego lit. a) raport prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego może zostać zweryfikowany jako zadowalający tylko wówczas, gdy jest on wolny od istotnych nieprawidłowości.";

dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

"2a. W przypadku gdy prowadzący instalację lub operator statku powietrznego udostępnia podmiotowi objętemu regulacją istotne informacje wymienione w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 zgodnie z art. 75v ust. 2 tego rozporządzenia, prowadzący instalację lub operator statku powietrznego udostępnia podmiotowi objętemu regulacją również odpowiednie informacje, o których mowa w ust. 3 lit. l), o), re) i s) niniejszego artykułu.";

w ust. 3 wprowadza się następujące zmiany:

(vi)

dodaje się lit. rc) i rd) w brzmieniu:

"rc) potwierdzenie, że weryfikator sprawdził wdrożenie zaleceń dotyczących efektywności energetycznej, o których mowa w art. 17a niniejszego rozporządzenia, oraz że wdrożenie tych zaleceń zostało ukończone, w tym w stosownych przypadkach opis wszelkich ustaleń i uwag;

rd) potwierdzenie, że weryfikator przeprowadził kontrole, o których mowa w art. 17b niniejszego rozporządzenia, oraz potwierdzenie, czy ma zastosowanie jeden z warunków, o których mowa w art. 22a ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, w tym w stosownych przypadkach opis wszelkich ustaleń i uwag;";

(vii)

dodaje się lit. re) w brzmieniu:

"re) potwierdzenie, że weryfikator przeprowadził kontrole, o których mowa w art. 16 ust. 2 lit. ha) i art. 17 ust. 7 niniejszego rozporządzenia, oraz że ilości zużytych paliw od danego dostawcy nie przekraczają ilości, którą prowadzący instalację lub operator statku powietrznego nabył od tego dostawcy, z uwzględnieniem ilości zapasów obliczonych zgodnie z metodyką zawartą w zatwierdzonym planie monitorowania, w tym opis wszelkich innych ustaleń lub uwag;";

ust. 5 otrzymuje brzmienie:

"5. Na potrzeby weryfikacji raportów na temat wielkości emisji, jeśli państwo członkowskie wymaga od weryfikatora przedłożenia informacji o procesie weryfikacji dodatkowych w stosunku do wymienionych w ust. 3, przy czym takie informacje nie są niezbędne do zrozumienia wniosków z weryfikacji, prowadzący instalację lub operator statku powietrznego ze względu na efektywność może przedłożyć takie dodatkowe informacje właściwemu organowi oddzielnie od sprawozdania z weryfikacji, w innym terminie, lecz nie później niż dnia 15 maja tego samego roku.";

20)

art. 30 ust. 1 lit. d) i e) otrzymują brzmienie:

"d) monitorowanie i raportowanie w zakresie emisji, w tym w odniesieniu do osiągania wyższych poziomów dokładności, ograniczania ryzyka lub zwiększania skuteczności monitorowania i raportowania;

e) monitorowanie i raportowanie danych do raportów dotyczących danych podstawowych, raportów dotyczących danych nowej instalacji i rocznych raportów dotyczących poziomu działalności, w tym w odniesieniu do osiągnięcia najwyższego poziomu dokładności źródeł danych wymienionych w załączniku VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, ograniczania ryzyka i zwiększania skuteczności monitorowania i sprawozdawczości.";

21)

dodaje się art. 30a w brzmieniu:

"Artykuł 30a

Uwzględnianie uwag w zakresie wdrażania zaleceń dotyczących efektywności energetycznej

W przypadku gdy w sprawozdaniu z weryfikacji zgłoszono uwagi lub ustalenia, o których mowa w art. 27 ust. 3 lit. rc), podczas weryfikacji rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności w kolejnym roku weryfikator sprawdza, jakie działania podjął prowadzący instalację w wyniku tych uwag i czy te działania mają wpływ na potwierdzenie przez weryfikatora, że ukończono wdrażanie zaległych zaleceń odnoszących się do stosowania art. 22a ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331.";

25)

dodaje się art. 34b w brzmieniu:

"Artykuł 34b

Wirtualne wizyty w obiektach w celu weryfikacji raportów operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 21 ust. 1 weryfikator może podjąć decyzję o przeprowadzeniu wirtualnej wizyty w obiekcie w celu weryfikacji raportu operatora statku powietrznego w przypadkach innych niż te objęte art. 34a. Decyzja weryfikatora, aby przeprowadzić wirtualną wizytę w obiekcie, opiera się na wynikach analizy ryzyka i jest podejmowana po stwierdzeniu, że weryfikator może zdalnie ocenić wszystkie odpowiednie dane. Weryfikator bez zbędnej zwłoki informuje operatora statku powietrznego o decyzji, aby przeprowadzić wirtualną wizytę w obiekcie.

2. Weryfikator wprowadza środki, aby ograniczyć ryzyko weryfikacyjne do możliwego do przyjęcia poziomu w celu uzyskania wystarczającej pewności, że raport operatora statku powietrznego jest wolny od istotnych nieprawidłowości.

3. W przypadkach innych niż określone w art. 34a weryfikator zawsze przeprowadza fizyczną wizytę w obiekcie w każdej z następujących sytuacji:

a) raport operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji jest weryfikowany przez danego weryfikatora po raz pierwszy;

b) jeżeli weryfikator nie przeprowadził fizycznej wizyty w obiekcie w dwóch okresach sprawozdawczych bezpośrednio poprzedzających bieżący okres sprawozdawczy;

c) w okresie sprawozdawczym w planie monitorowania wprowadzono istotne zmiany, w tym zmiany, o których mowa w art. 15 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

d) dla poprzedniego okresu sprawozdawczego liczba statusu zgodności w rejestrze Unii, o której mowa w tabeli XIV-I załącznika XIII do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/1122 * , jest inna niż symbol A.

4. Ust. 3 lit. d) nie ma zastosowania, jeżeli operator statku powietrznego kwalifikuje się do uproszczonej weryfikacji zgodnie z art. 33 ust. 2.";

27)

art. 37 ust. 5 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

"5. Zespół weryfikacyjny obejmuje co najmniej jedną osobę posiadającą kompetencje techniczne i wiedzę wymaganą do oceny określonych aspektów monitorowania technicznego i raportowania związanych z rodzajami działań, o których mowa w załączniku I, prowadzonych przez prowadzącego instalację, operatora statków powietrznych lub podmiot objęty regulacją. W skład zespołu weryfikacyjnego wchodzi również jedna osoba, która jest w stanie porozumiewać się w języku wymaganym do weryfikacji raportu prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego w państwie członkowskim, w którym weryfikator prowadzi tę weryfikację.";

29)

dodaje się rozdział IIIa w brzmieniu:

"ROZDZIAŁ IIIa

WERYFIKACJA RAPORTÓW PODMIOTU OBJĘTEGO REGULACJĄ

Artykuł 43a

Wiarygodność weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją

1. Zweryfikowany raport podmiotu objętego regulacją jest wiarygodny dla użytkowników. Wiernie przedstawia dane, których prezentacji służy lub których prezentacji można od niego w sposób uzasadniony oczekiwać.

2. Proces weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją musi być skutecznym i niezawodnym narzędziem wspierającym procedury zapewniania i kontroli jakości, a także dostarczającym informacji, na podstawie których podmiot objęty regulacją może podejmować działania w celu poprawienia wyników pod względem monitorowania i raportowania emisji.

Artykuł 43b

Ogólne obowiązki weryfikatora

1. Weryfikator prowadzi weryfikację i działania wymagane na mocy niniejszego rozdziału w celu opracowania sprawozdania z weryfikacji, w którym stwierdzi z wystarczającą pewnością, że raport podmiotu objętego regulacją jest wolny od istotnych nieprawidłowości.

2. Weryfikator planuje i przeprowadza weryfikację z zachowaniem profesjonalnego sceptycyzmu, biorąc pod uwagę możliwość zaistnienia okoliczności powodujących wystąpienie istotnych nieprawidłowości w raporcie podmiotu objętego regulacją.

3. Weryfikator przeprowadza weryfikację w interesie publicznym i jest niezależny od podmiotu objętego regulacją i właściwych organów odpowiedzialnych za wykonanie dyrektywy 2003/87/WE.

4. Podczas weryfikacji weryfikator ocenia, czy:

a) raport podmiotu objętego regulacją jest kompletny i spełnia wymogi określone w załącznikach X i Xb do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

b) podmiot objęty regulacją postępował zgodnie z wymogami zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych i planu monitorowania zatwierdzonego przez właściwy organ;

c) dane zawarte w raporcie podmiotu objętego regulacją są wolne od istotnych nieprawidłowości;

d) można uzyskać informacje dotyczące prowadzonych przez podmiot objęty regulacją procedur w zakresie przepływu danych, systemu kontroli i powiązanych procedur mających na celu doskonalenie monitorowania i raportowania realizowanego przez podmiot objęty regulacją.

Do celów akapitu pierwszego lit. c) weryfikator uzyskuje od podmiotu objętego regulacją jasne i obiektywne dowody potwierdzające zgłoszoną łączną ilość emisji, z uwzględnieniem wszystkich innych informacji zawartych w raporcie podmiotu objętego regulacją.

5. Weryfikator zaleca podmiotowi objętemu regulacją wystąpienie o niezbędne zatwierdzenie do właściwego organu w przypadku gdy:

a) plan monitorowania nie został zatwierdzony przez właściwy organ na podstawie art. 75b ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

b) plan monitorowania jest niekompletny;

c) w okresie sprawozdawczym wprowadzono istotne zmiany zgodnie z art. 75b ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, które nie zostały należycie zatwierdzone przez właściwy organ.

Po zatwierdzeniu przez właściwy organ weryfikator kontynuuje, powtarza lub odpowiednio dostosowuje działania weryfikacyjne. W przypadku nieuzyskania zatwierdzenia przed sporządzeniem sprawozdania z weryfikacji weryfikator zgłasza to w sprawozdaniu z weryfikacji.

6. W przypadku stwierdzenia przez weryfikatora, że podmiot objęty regulacją nie przestrzega rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, informacja o stwierdzonej nieprawidłowości jest uwzględniona w sprawozdaniu z weryfikacji, nawet jeśli właściwy organ zatwierdził odnośny plan monitorowania.

Artykuł 43c

Zobowiązania poprzedzające zawarcie umowy

1. Przed przyjęciem zlecenia weryfikacji weryfikator uzyskuje odpowiednią wiedzę dotyczącą podmiotu objętego regulacją i ocenia, czy jest w stanie podjąć się weryfikacji. W tym celu weryfikator podejmuje co najmniej następujące działania:

a) ocenia ryzyko związane z podjęciem się weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

b) dokonuje przeglądu informacji przekazanych przez podmiot objęty regulacją w celu określenia zakresu weryfikacji;

c) ocenia, czy zlecenie mieści się w zakresie jego akredytacji;

d) ocenia, czy dysponuje kompetencjami, personelem i zasobami niezbędnymi w celu utworzenia zespołu weryfikacyjnego zdolnego do należytego uwzględnienia złożoności działalności i floty podmiotu objętego regulacją, a także czy jest w stanie ukończyć działania weryfikacyjne w wymaganych ramach czasowych;

e) ocenia, czy jest w stanie zapewnić, aby potencjalny zespół weryfikacyjny, którym dysponuje, posiadał wszelkie kompetencje i obejmował wszelkie osoby, które są wymagane do prowadzenia działań weryfikacyjnych dla danego podmiotu objętego regulacją;

f) ustala czas niezbędny do należytej realizacji każdego zlecenia weryfikacji.

2. Podmiot objęty regulacją przekazuje weryfikatorowi wszystkie istotne informacje umożliwiające weryfikatorowi prowadzenie czynności, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 43d

Czas realizacji

1. Określając czas realizacji zlecenia weryfikacji, o którym mowa w art. 43c ust. 1 lit. f), weryfikator uwzględnia co najmniej:

a) złożoność podmiotu objętego regulacją;

b) poziom szczegółowości i złożoności planu monitorowania zatwierdzonego przez właściwy organ;

c) wymagany poziom istotności;

d) złożoność i kompletność działań w zakresie przepływu danych i systemu kontroli podmiotu objętego regulacją;

e) umiejscowienie informacji i danych dotyczących emisji gazów cieplarnianych.

2. Weryfikator zapewnia, aby umowa w sprawie weryfikacji przewidywała możliwość doliczenia dodatkowego czasu w stosunku do czasu uzgodnionego w umowie, jeśli zostanie stwierdzone, że taki dodatkowy czas jest potrzebny na analizę strategiczną, analizę ryzyka lub inne działania weryfikacyjne. Dodatkowy czas może być potrzebny co najmniej w następujących sytuacjach:

a) w trakcie weryfikacji, jeśli działania w zakresie przepływu danych, działania kontrolne bądź logistyka podmiotu objętego regulacją okazują się bardziej złożone niż początkowo zakładano;

b) jeśli w trakcie weryfikacji weryfikator stwierdza nieprawidłowości, niezgodności, niedobory danych lub błędy w zbiorach danych.

3. Weryfikator zapisuje czas realizacji w wewnętrznej dokumentacji weryfikacji.

Artykuł 43e

Informacje od podmiotu objętego regulacją

1. Przed analizą strategiczną oraz na innych etapach weryfikacji podmiot objęty regulacją przedstawia weryfikatorowi wszystkie następujące informacje:

a) zezwolenie podmiotu objętego regulacją na emisję gazów cieplarnianych;

b) aktualną wersję planu monitorowania podmiotu objętego regulacją, a także wszelkie inne jego wersje zatwierdzone przez właściwy organ, łącznie z dowodami potwierdzającymi to zatwierdzenie;

c) opis działań w zakresie przepływu danych prowadzonych przez podmiot objęty regulacją;

d) ocenę ryzyka podmiotu objętego regulacją, o której mowa w art. 59 ust. 2 lit. a) oraz art. 75° rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, oraz zarys ogólnego systemu kontroli;

e) procedury wymienione w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ, w tym procedury odnoszące się do działań w zakresie przepływu danych i działań kontrolnych;

f) raport podmiotu objętego regulacją, w tym zgłoszone informacje wymienione w załączniku Xb do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

g) informacje wymienione w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, w przypadku gdy podmiot objęty regulacją otrzymał informacje zawarte w raporcie prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub przedsiębiorstwa żeglugowego, zgodnie z art. 75v ust. 2 tego rozporządzenia wykonawczego;

h) w przypadku gdy podmiot objęty regulacją otrzymał informacje zawarte w raporcie prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub przedsiębiorstwa żeglugowego na podstawie załącznika Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 - wszelkie uwagi lub ustalenia dotyczące tego podmiotu objętego regulacją, które zostały poczynione w sprawozdaniu z weryfikacji przez weryfikatora weryfikującego raport prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub przedsiębiorstwa żeglugowego zgodnie z art. 27 ust. 3 lit. l), o), re) i s) niniejszego rozporządzenia;

i) w stosownych przypadkach sporządzony przez podmiot objęty regulacją plan pobierania próbek, o którym mowa w art. 33 i art. 75k ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, zatwierdzony przez właściwy organ;

j) jeśli w okresie sprawozdawczym wprowadzono zmiany w planie monitorowania, rejestr wszystkich takich zmian zgodnie z art. 16 ust. 3 i art. 75b ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

k) w stosownych przypadkach raporty, o których mowa w art. 75q rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

l) jeśli weryfikator nie przeprowadził weryfikacji w przypadku podmiotu objętego regulacją w poprzednim roku - sprawozdanie z weryfikacji z poprzedniego roku;

m) wszelką odnośną korespondencję z właściwym organem, w szczególności informacje dotyczące zgłoszenia zmian w planie monitorowania oraz korekt w zgłaszanych danych;

n) w stosownych przypadkach zatwierdzenie przez właściwy organ nieprzeprowadzenia wizyt w obiektach na podstawie art. 43v i 43w niniejszego rozporządzenia;

o) posiadane przez podmiot objęty regulacją dowody wskazujące na przestrzeganie progów niepewności w odniesieniu do poziomów dokładności określonych w planie monitorowania;

p) wszelkie inne odnośne informacje niezbędne do planowania i prowadzenia weryfikacji.

2. Przed sporządzeniem przez weryfikatora sprawozdania z weryfikacji podmiot objęty regulacją przedstawia mu ostateczny, autoryzowany i wewnętrznie walidowany raport podmiotu objętego regulacją.

Artykuł 43f

Analiza strategiczna

1. Na początku weryfikacji weryfikator ocenia prawdopodobny charakter, skalę i złożoność zadań weryfikacyjnych, przeprowadzając analizę strategiczną wszystkich działań istotnych dla podmiotu objętego regulacją.

2. W celu zrozumienia działań prowadzonych przez podmiot objęty regulacją weryfikator gromadzi i poddaje przeglądowi informacje potrzebne do oceny, czy zespół weryfikacyjny dysponuje wystarczającymi kompetencjami do przeprowadzenia weryfikacji, do ustalenia, czy czas realizacji podany w umowie określono właściwie oraz do zapewnienia weryfikatorowi możliwości przeprowadzenia niezbędnej analizy ryzyka. Takie informacje obejmują co najmniej:

a) informacje, o których mowa w art. 43e ust. 1;

b) wymagany poziom istotności;

c) informacje uzyskane w wyniku weryfikacji w poprzednich latach, jeżeli weryfikator prowadzi weryfikację dla tego samego podmiotu objętego regulacją.

3. Dokonując przeglądu informacji, o których mowa w ust. 1, weryfikator ocenia co najmniej:

a) kategorię podmiotu objętego regulacją, a także działania sektorowe, na potrzeby których podmiot objęty regulacją dopuszcza paliwa do konsumpcji;

b) złożoność łańcucha dostaw paliw, a także liczbę i rodzaj odbiorców paliwa;

c) plan monitorowania zatwierdzony przez właściwy organ oraz specyfikę metodyki monitorowania i współczynnika zakresu określonych w tym planie monitorowania, na podstawie rozdziału VIIa rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

d) charakter, skalę i złożoność strumieni paliwa, a także urządzenia, źródła danych i procesy wykorzystywane do określania dopuszczanych ilości paliwa, pochodzenie i zastosowanie współczynników obliczeniowych oraz inne źródła danych pierwotnych;

e) działania w zakresie przepływu danych, system kontroli i środowisko kontroli.

4. Przeprowadzając analizę strategiczną, weryfikator sprawdza, co następuje:

a) czy przedstawiony mu plan monitorowania jest wersją aktualną i - jeśli jest to wymagane - zatwierdzoną przez właściwy organ;

b) czy do planu monitorowania w okresie sprawozdawczym wprowadzono jakiekolwiek zmiany;

c) w zależności od przypadku, czy zmiany, o których mowa w lit. b) niniejszego ustępu, zostały zgłoszone właściwemu organowi na podstawie art. 15 ust. 1 i art. 75b ust. 1 bądź art. 75g rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 lub zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 15 ust. 2 i art. 75b ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.

Artykuł 43g

Analiza ryzyka

1. W celu przygotowania, zaplanowania i wykonania skutecznej weryfikacji weryfikator określa i analizuje następujące elementy:

a) ryzyko nieodłączne;

b) działania kontrolne;

c) jeśli podjęto działania kontrolne, o których mowa w lit. b), ryzyko zawodności systemów kontroli wewnętrznej w odniesieniu do skuteczności takich działań kontrolnych.

2. Określając i analizując elementy, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, weryfikator uwzględnia co najmniej:

a) wyniki analizy strategicznej, o której mowa w art. 43f ust. 1;

b) informacje, o których mowa w art. 43e i art. 43f ust. 2 lit. c);

c) poziom istotności, o którym mowa w art. 43f ust. 2 lit. b).

3. W przypadku stwierdzenia przez weryfikatora, że podmiot objęty regulacją nie określił w swojej ocenie ryzyka odnośnego ryzyka nieodłącznego i ryzyka zawodności systemów kontroli wewnętrznej, weryfikator informuje o tym podmiot objęty regulacją.

4. W przypadku gdy z informacji uzyskanych w ramach weryfikacji wynika, że jest to właściwe, weryfikator sprawdza analizę ryzyka i modyfikuje lub powtarza działania weryfikacyjne wymagające wykonania.

Artykuł 43h

Plan weryfikacji

1. Weryfikator sporządza plan weryfikacji współmierny do uzyskanych informacji oraz ryzyka określonego w drodze analizy strategicznej i analizy ryzyka oraz obejmujący co najmniej:

a) program weryfikacji zawierający opis charakteru i zakresu działań weryfikacyjnych, a także określający czas i sposób przeprowadzenia takich działań;

b) plan badań określający zakres i metody badania działań kontrolnych, a także procedur odnoszących się do działań kontrolnych;

c) plan wyboru próby kontrolnej określający zakres i metody pobierania próbek danych w odniesieniu do punktów danych stanowiących podstawę łącznej ilości emisji w raporcie podmiotu objętego regulacją.

2. Weryfikator sporządza plan badań, o którym mowa w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu, w sposób umożliwiający mu określenie stopnia, w którym można polegać na odnośnych działaniach kontrolnych do celów oceny zgodności z wymogami określonymi w art. 43b ust. 4 lit. b) i c).

Określając wielkość próby oraz działania w zakresie pobierania próbek do celów badania działań kontrolnych, weryfikator bierze pod uwagę następujące elementy:

a) ryzyko nieodłączne;

b) środowisko kontroli;

c) odpowiednie działania kontrolne;

d) wymóg przedstawienia wniosków z weryfikacji odznaczających się wystarczającą pewnością.

3. Określając wielkość próby oraz działania w zakresie pobierania próbek danych, o których mowa w ust. 1 lit. c), weryfikator bierze pod uwagę następujące elementy:

a) ryzyko nieodłączne i ryzyko zawodności systemów kontroli wewnętrznej;

b) wyniki procedur analitycznych;

c) wymóg przedstawienia wniosków z weryfikacji odznaczających się wystarczającą pewnością;

d) poziom istotności;

e) istotność wkładu indywidualnego elementu danych dla całkowitego zbioru danych.

4. Weryfikator sporządza i wdraża plan weryfikacji w taki sposób, aby ograniczyć ryzyko weryfikacyjne do możliwego do przyjęcia poziomu w celu uzyskania wystarczającej pewności, że raport podmiotu objętego regulacją jest wolny od istotnych nieprawidłowości.

5. Jeśli weryfikator stwierdzi, że występuje dodatkowe ryzyko wymagające ograniczenia lub że faktyczne ryzyko jest mniejsze niż początkowo oczekiwano, wówczas w trakcie weryfikacji aktualizuje analizę ryzyka i plan weryfikacji oraz dostosowuje działania weryfikacyjne.

Artykuł 43i

Działania weryfikacyjne

Weryfikator realizuje plan weryfikacji oraz, na podstawie analizy ryzyka, sprawdza wykonanie planu monitorowania zatwierdzonego przez właściwy organ.

W tym celu weryfikator prowadzi co najmniej badania bezpośrednie obejmujące procedury analityczne, weryfikację danych i kontrolę metodyki monitorowania oraz sprawdza, co następuje:

a) działania w zakresie przepływu danych i systemy wykorzystywane w przepływie danych, w tym systemy informatyczne;

b) czy działania kontrolne podmiotu objętego regulacją są należycie dokumentowane, wdrażane, utrzymywane i skuteczne pod względem minimalizacji ryzyka nieodłącznego;

c) czy procedury wyszczególnione w planie monitorowania są skuteczne pod względem minimalizacji ryzyka nieodłącznego i ryzyka zawodności systemów kontroli wewnętrznej oraz czy takie procedury są wdrażane, wystarczająco dokumentowane i należycie utrzymywane.

Do celów akapitu drugiego lit. a) weryfikator śledzi przepływ danych, uwzględniając kolejność działań w zakresie przepływu danych oraz interakcje między nimi od pierwotnego źródła danych po sporządzenie raportu podmiotu objętego regulacją.

Artykuł 43j

Procedury analityczne

1. Jeśli ze względu na ryzyko nieodłączne, ryzyko zawodności systemów kontroli wewnętrznej oraz adekwatność działań kontrolnych podmiotu objętego regulacją potrzebne są procedury analityczne, weryfikator stosuje takie procedury w celu oceny wiarygodności i kompletności danych.

2. Stosując procedury analityczne, o których mowa w ust. 1, weryfikator ocenia zgłaszane dane w celu określenia potencjalnych obszarów ryzyka, a następnie walidacji i dostosowania planowanych działań weryfikacyjnych. Weryfikator podejmuje co najmniej następujące działania:

a) ocenia wiarygodność fluktuacji i tendencji w czasie lub między porównywalnymi pozycjami;

b) określa wartości wyraźnie odstające, nieoczekiwane dane oraz luki w danych.

3. Stosując procedury analityczne, o których mowa w ust. 1, weryfikator wykonuje następujące procedury:

a) wstępne procedury analityczne na zagregowanych danych przed przeprowadzeniem działań, o których mowa w art. 43i, w celu zrozumienia charakteru, złożoności i znaczenia zgłaszanych danych;

b) bezpośrednie procedury analityczne na zagregowanych danych i punktach danych stanowiących podstawę takich danych w celu określenia potencjalnych błędów strukturalnych i wartości wyraźnie odstających;

c) końcowe procedury analityczne na zagregowanych danych w celu zagwarantowania, że wszystkie błędy określone w procesie weryfikacji zostały prawidłowo wyeliminowane.

4. Jeśli weryfikator stwierdzi występowanie wartości odstających, fluktuacji, tendencji, luk w danych lub danych niespójnych z innymi odnośnymi informacjami lub różniących się znacznie od oczekiwanych wartości lub współczynników, weryfikator uzyskuje wyjaśnienia od podmiotu objętego regulacją, poparte dodatkowymi odnośnymi dowodami.

Na podstawie wyjaśnień i przedstawionych dodatkowych dowodów weryfikator ocenia wpływ na plan weryfikacji i działania weryfikacyjne, które mają być prowadzone.

Artykuł 43k

Weryfikacja danych

1. Weryfikator weryfikuje dane zawarte w raporcie podmiotu objętego regulacją poprzez: szczegółowe badanie danych, włącznie z ich prześledzeniem wstecz do pierwotnego źródła danych, krzyżową kontrolę danych z zewnętrznymi źródłami danych, wykonanie uzgodnienia danych, sprawdzenie wartości progowych w odniesieniu do odpowiednich danych i dokonanie ponownych obliczeń.

2. Przy weryfikacji danych, o których mowa w ust. 1, i biorąc pod uwagę zatwierdzony plan monitorowania, w tym procedury opisane we wspomnianym planie, weryfikator sprawdza:

a) granice monitorowania stosowane przez podmiot objęty regulacją, w tym miejsca, z których paliwo jest wydawane odbiorcy;

b) kompletność dopuszczonych strumieni paliwa opisanych w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ, a także związane z nimi ilości paliwa i dane dotyczące emisji;

c) spójność między zagregowanymi dopuszczonymi ilościami paliwa a danymi dotyczącymi paliwa zakupionego lub dostarczonego w inny sposób podmiotowi objętemu regulacją;

d) spójność zagregowanych danych zawartych w raporcie podmiotu objętego regulacją z pierwotnymi danymi źródłowymi;

e) wiarygodność i dokładność danych.

Artykuł 43l

Weryfikacja właściwego zastosowania metodyki monitorowania

1. Weryfikator sprawdza właściwe zastosowanie i wdrożenie metodyki monitorowania zatwierdzonej przez właściwy organ w planie monitorowania, łącznie ze szczegółowymi informacjami dotyczącymi takiej metodyki monitorowania.

2. Do celów weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją na temat wielkości emisji, weryfikator sprawdza właściwe zastosowanie i wykonanie zatwierdzonego przez właściwy organ planu pobierania próbek, o którym mowa w art. 33 i 75k rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, zatwierdzony przez właściwy organ.

3. W przypadku gdy rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2066 zobowiązuje podmiot objęty regulacją do wykazania zgodności z progami niepewności odnoszącymi się do danych dotyczących działalności i współczynników obliczeniowych, weryfikator potwierdza prawidłowość informacji wykorzystanych do obliczenia poziomów niepewności określonych w zatwierdzonym planie monitorowania.

4. Sprawdzając metodykę monitorowania, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, weryfikator sprawdza prawidłowe stosowanie i wdrożenie metody ustalania współczynnika zakresu określonej w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ na podstawie rozdziału VIIa rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.

5. Weryfikator sprawdza przedstawione przez podmiot objęty regulacją dowody wykazujące, czy paliwo zostało dopuszczone do konsumpcji w sektorach objętych rozdziałem III dyrektywy 2003/87/WE.

6. Do celów oceny, czy paliwa dopuszczone do konsumpcji w sektorach objętych rozdziałem III dyrektywy 2003/87/WE są zużyte w tym samym roku sprawozdawczym i czy można je odjąć na podstawie art. 75v ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikator sprawdza spójność między informacjami, o których mowa w art. 43e ust. 1 lit. g) niniejszego rozporządzenia, a informacjami zawartymi w raporcie podmiotu objętego regulacją odnoszącymi się do załącznika Xb do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.

Artykuł 43m

Weryfikacja metod stosowanych w przypadku luk w danych

1. W przypadku gdy do uzupełnienia luk w danych zastosowano, na podstawie art. 66 i 75° rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, metody określone w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ, weryfikator sprawdza, czy zastosowane metody są odpowiednie w danej sytuacji i czy zostały zastosowane prawidłowo.

Jeżeli podmiot objęty regulacją uzyskał od właściwego organu zatwierdzenie metod innych niż te, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 66 i art. 75° rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikator sprawdza, czy zatwierdzone podejście właściwie stosowano i należycie udokumentowano.

W przypadku gdy podmiot objęty regulacją nie jest w stanie uzyskać takiego zatwierdzenia w odpowiednim czasie, weryfikator sprawdza, czy zastosowana przez podmiot objęty regulacją metoda uzupełniania luk w danych gwarantuje, że nie dojdzie do niedoszacowania emisji, oraz czy jej zastosowanie nie doprowadzi do istotnych nieprawidłowości.

2. Weryfikator sprawdza skuteczność działań kontrolnych podejmowanych przez podmiot objęty regulacją w celu zapobiegania występowaniu luk w danych, o których mowa w art. 66 i 75° rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.

Artykuł 43n

Pobieranie próbek

1. Sprawdzając zgodność działań kontrolnych i procedur, o których mowa w art. 43i lit. b) i c), lub dokonując kontroli, o których mowa w art. 43j i 43k, weryfikator może zastosować metody pobierania próbek właściwe dla podmiotu objętego regulacją, pod warunkiem że w świetle analizy ryzyka pobieranie próbek jest uzasadnione.

2. Jeśli w trakcie pobierania próbek weryfikator stwierdzi niezgodność lub nieprawidłowość, zwraca się do podmiotu objętego regulacją o wyjaśnienie głównych przyczyn takiej niezgodności lub nieprawidłowości w celu dokonania oceny wpływu niezgodności lub nieprawidłowości na zgłaszane dane. Opierając się na wyniku takiej oceny, weryfikator ustala, czy potrzebne są dodatkowe działania weryfikacyjne, czy należy zwiększyć rozmiar próby oraz którą część zbioru danych podmiot objęty regulacją musi skorygować.

3. Weryfikator dokumentuje wyniki kontroli, o których mowa w art. 43i - 43l, podając dane dotyczące dodatkowych próbek, w wewnętrznej dokumentacji weryfikacji.

Artykuł 43o

Postępowanie w przypadku nieprawidłowości, niezgodności i nieprzestrzegania przepisów

1. Jeżeli podczas weryfikacji weryfikator stwierdzi nieprawidłowości, niezgodności lub nieprzestrzeganie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, informuje o nich w odpowiednim terminie podmiot objęty regulacją i zwraca się do niego o wprowadzenie odpowiednich korekt. Podmiot objęty regulacją usuwa wszelkie nieprawidłowości lub niezgodności, o których je poinformowano.

Jeżeli stwierdzono nieprzestrzeganie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, podmiot objęty regulacją powiadamia właściwy organ i bez zbędnej zwłoki odpowiednio koryguje to nieprzestrzeganie.

2. Wszystkie przypadki nieprawidłowości, niezgodności i nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 usunięte przez podmiot objęty regulacją podczas weryfikacji są dokumentowane przez weryfikatora i odnotowywane jako usunięte w wewnętrznej dokumentacji weryfikacji.

3. Jeśli przed sporządzeniem przez weryfikatora sprawozdania z weryfikacji podmiot objęty regulacją nie usunie nieprawidłowości lub niezgodności, o których weryfikator poinformował go zgodnie z ust. 1, weryfikator zwraca się do podmiotu objętego regulacją o wyjaśnienie głównych przyczyn takiej niezgodności lub nieprawidłowości w celu dokonania oceny wpływu niezgodności lub nieprawidłowości na zgłaszane dane.

Weryfikator ustala, czy nieusunięte nieprawidłowości, indywidualnie lub w połączeniu z innymi nieprawidłowościami, mają istotny wpływ na całkowitą wielkość zgłoszonych emisji. Oceniając istotność nieprawidłowości, weryfikator uwzględnia ich wielkość i charakter, a także szczególne okoliczności ich wystąpienia.

Weryfikator ocenia, czy nieusunięte niezgodności, indywidualnie lub w połączeniu z innymi niezgodnościami, mają istotny wpływ na zgłaszane dane i czy prowadzi to do istotnej nieprawidłowości.

Jeżeli podmiot objęty regulacją nie skoryguje nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 zgodnie z ust. 1 przed sporządzeniem przez weryfikatora sprawozdania z weryfikacji, weryfikator ocenia, czy nie- skorygowane nieprzestrzeganie ma wpływ na zgłaszane dane i czy prowadzi to do istotnej nieprawidłowości.

Weryfikator może uznać nieprawidłowości za istotne, nawet jeśli indywidualnie lub w połączeniu z innymi nieprawidłowościami mieszczą się poniżej poziomu istotności określonego w art. 43p, jeśli jest to uzasadnione ze względu na wielkość i charakter nieprawidłowości oraz szczególne okoliczności ich wystąpienia.

Artykuł 43p

Poziom istotności

1. W przypadku podmiotów objętych regulacją o rocznych emisjach związanych z paliwami dopuszczonymi do konsumpcji równych lub mniejszych niż 500 000 ton CO₂e poziom istotności, do celów weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją, wynosi 5 % całkowitej wielkości zgłoszonych emisji w okresie sprawozdawczym objętym weryfikacją.

2. W przypadku podmiotów objętych regulacją o rocznych emisjach związanych z paliwami dopuszczonymi do konsumpcji większych niż 500 000 ton CO₂e poziom istotności, do celów weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją, wynosi 2 % całkowitej wielkości zgłoszonych emisji w okresie sprawozdawczym objętym weryfikacją.

Artykuł 43q

Podsumowanie dotyczące weryfikacji, niezależnego przeglądu i rejestracji

1. Kończąc weryfikację i analizując informacje uzyskane w jej trakcie, weryfikator:

a) sprawdza dane końcowe od podmiotu objętego regulacją, w tym dane, które dostosowano na podstawie informacji uzyskanych podczas weryfikacji;

b) dokonuje przeglądu podanych przez podmiot objęty regulacją powodów wystąpienia ewentualnych różnic między danymi końcowymi a danymi przedstawionymi poprzednio;

c) dokonuje przeglądu wyników oceny w celu ustalenia, czy właściwie wykonano plan monitorowania zatwierdzony przez właściwy organ, w tym procedury opisane w takim planie;

d) ocenia, czy poziom ryzyka weryfikacyjnego jest odpowiednio niski, aby można było uzyskać wystarczającą pewność;

e) zapewnia zgromadzenie wystarczających dowodów, umożliwiających przedstawienie wniosków z weryfikacji z wystarczającą pewnością, że raport jest wolny od istotnych nieprawidłowości;

f) zapewnia, aby proces weryfikacji był w pełni udokumentowany w wewnętrznej dokumentacji weryfikacji oraz aby w sprawozdaniu z weryfikacji możliwe było zawarcie ostatecznej opinii.

2. Weryfikator przeprowadza niezależny przegląd zgodnie z art. 25.

3. Weryfikator przygotowuje i sporządza wewnętrzną dokumentację weryfikacji zawierającą co najmniej:

a) wyniki przeprowadzonych czynności weryfikacyjnych;

b) analizę strategiczną, analizę ryzyka i plan weryfikacji;

c) informacje wystarczające do uzasadnienia wniosków z weryfikacji, w tym uzasadnienia oceny, czy stwierdzone nieprawidłowości mają istotny wpływ na zgłaszane dane dotyczące wielkości emisji.

Art. 26. ust. 2 i 3 stosuje się do celów weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją.

Artykuł 43r

Sprawozdanie z weryfikacji

1. Na podstawie informacji zgromadzonych w trakcie weryfikacji weryfikator przekazuje podmiotowi objętemu regulacją sprawozdanie z weryfikacji każdego raportu na temat wielkości emisji poddanego weryfikacji. W sprawozdaniu z weryfikacji określa się, czy:

a) raport zweryfikowano jako zadowalający;

b) raport podmiotu objętego regulacją zawiera istotne nieprawidłowości, których nie usunięto przed przekazaniem sprawozdania z weryfikacji;

c) zakres weryfikacji jest zbyt ograniczony na podstawie art. 43s i weryfikator nie był w stanie uzyskać wystarczających dowodów, aby przedstawić wnioski z weryfikacji z wystarczającą pewnością, że raport jest wolny od istotnych nieprawidłowości;

d) niezgodności, indywidualnie lub w połączeniu z innymi niezgodnościami, nie gwarantują wystarczającej jasności i uniemożliwiają weryfikatorowi stwierdzenie z wystarczającą pewnością, że raport podmiotu objętego regulacją jest wolny od istotnych nieprawidłowości.

Do celów akapitu pierwszego lit. a) raport podmiotu objętego regulacją może zostać zweryfikowany jako zadowalający tylko wtedy, gdy raport ten jest wolny od istotnych nieprawidłowości.

2. Podmiot objęty regulacją przedkłada sprawozdanie z weryfikacji właściwemu organowi wraz z odnośnym raportem podmiotu objętego regulacją.

3. Sprawozdanie z weryfikacji obejmuje co najmniej następujące elementy:

a) nazwę podmiotu objętego regulacją;

b) cele weryfikacji;

c) zakres weryfikacji;

d) odniesienie do weryfikowanego raportu podmiotu objętego regulacją;

e) kryteria zastosowane w weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją, w tym zezwolenie i wersje planu monitorowania zatwierdzonego przez właściwy organ, a także okres ważności każdego planu;

f) łączną ilość emisji związanych z paliwem dopuszczonym do konsumpcji dla działań określonych w załączniku III do dyrektywy 2003/87/WE oraz dla każdego podmiotu objętego regulacją;

g) okres sprawozdawczy objęty weryfikacją;

h) obowiązki podmiotu objętego regulacją, właściwego organu i weryfikatora;

i) wnioski z weryfikacji;

j) opis wszelkich stwierdzonych nieprawidłowości i niezgodności, których nie usunięto przed przekazaniem sprawozdania z weryfikacji;

k) terminy, w których przeprowadzono wizyty w obiekcie oraz tożsamość osób, które je przeprowadziły, w tym terminy wirtualnych wizyt w obiekcie;

l) informację, czy zrezygnowano z jakichkolwiek wizyt w obiekcie, a także powody rezygnacji z tych wizyt w obiekcie;

m) informacje, czy przeprowadzono wirtualną wizytę w obiekcie oraz jakie były powody przeprowadzenia wirtualnych wizyt w obiekcie, a także datę zatwierdzenia przez właściwy organ;

n) potwierdzenie, że weryfikator przeprowadził kontrole na podstawie art. 43l ust. 6 niniejszego rozporządzenia oraz że informacje, o których mowa w art. 43e ust. 1 lit. g) niniejszego rozporządzenia, są spójne z informacjami zawartymi w raporcie podmiotu objętego regulacją odnoszącymi się do załącznika Xb do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

o) ewentualne przypadki nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, które wyszły na jaw w trakcie weryfikacji;

p) jeśli w odpowiednim czasie nie można uzyskać od właściwego organu zatwierdzenia metody zastosowanej w celu uzupełnienia luk w danych na podstawie art. 43m ust. 1 akapit trzeci niniejszego rozporządzenia, potwierdzenie, że taka metoda ma charakter zachowawczy, oraz wskazanie, czy prowadzi ona do istotnych nieprawidłowości czy też nie;

q) w stosownych przypadkach zalecenia dotyczące usprawnień;

r) nazwiska audytora wiodącego EU ETS, osoby dokonującej niezależnego przeglądu oraz, w stosownych przypadkach, audytora EU ETS i eksperta technicznego, biorących udział w weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją;

s) datę i podpis osoby upoważnionej przez weryfikatora, wraz z jej nazwiskiem.

4. Weryfikator opisuje przypadki nieprawidłowości, niezgodności i nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 w sposób wystarczająco szczegółowy, aby wyjaśnić podmiotowi objętemu regulacją, a także właściwemu organowi, następujące aspekty:

a) wielkość i charakter nieprawidłowości, niezgodności lub nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

b) dlaczego nieprawidłowość ma istotne znaczenie lub nie ma istotnego znaczenia;

c) którego elementu raportu podmiotu objętego regulacją dotyczy nieprawidłowość lub którego elementu planu monitorowania dotyczy niezgodność;

d) którego artykułu rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 dotyczy nieprzestrzeganie.

Artykuł 43s

Ograniczenie zakresu

Weryfikator może stwierdzić, że zakres weryfikacji, o którym mowa w art. 43r ust. 1 lit. c), jest zbyt ograniczony w każdej z następujących sytuacji:

a) brakuje danych, co uniemożliwia weryfikatorowi uzyskanie dowodów wymaganych do ograniczenia ryzyka weryfikacyjnego do poziomu potrzebnego do osiągnięcia wystarczającego poziomu pewności;

b) plan monitorowania nie został zatwierdzony przez właściwy organ;

c) plan monitorowania nie zapewnia wystarczającego zakresu bądź jasności dla wyciągnięcia wniosków z weryfikacji;

d) podmiot objęty regulacją nie udostępnił weryfikatorowi informacji wystarczających do przeprowadzenia weryfikacji.

Artykuł 43t

Postępowanie w przypadku nieusuniętych nieistotnych niezgodności

1. Weryfikator ocenia, czy podmiot objęty regulacją usunął niezgodności wskazane w sprawozdaniu z weryfikacji dotyczącym poprzedniego okresu monitorowania, w stosownych przypadkach zgodnie z wymogami odnoszącymi się do podmiotu objętego regulacją, o których mowa w art. 75q ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.

Jeżeli podmiot objęty regulacją nie usunął niezgodności na podstawie art. 75q ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikator rozważa, czy zwiększa to lub może zwiększyć ryzyko nieprawidłowości.

Weryfikator zaznacza w sprawozdaniu z weryfikacji, czy takie niezgodności zostały usunięte przez podmiot objęty regulacją.

2. Weryfikator rejestruje w wewnętrznej dokumentacji weryfikacji szczegółowe informacje o tym, kiedy i jak stwierdzone niezgodności zostały usunięte przez podmiot objęty regulacją podczas weryfikacji.

Artykuł 43u

Doskonalenie procesu monitorowania i sprawozdawczości

1. Jeśli weryfikator zidentyfikował obszary możliwego doskonalenia działań podmiotu objętego regulacją, odnoszące się do lit. a)-d) niniejszego ustępu, wówczas włącza do sprawozdania z weryfikacji zalecenia dotyczące doskonalenia działań podmiotu objętego regulacją w następujących aspektach:

a) ocena ryzyka przeprowadzona przez podmiot objęty regulacją;

b) opracowanie, dokumentacja, wdrożenie i utrzymanie działań w zakresie przepływu danych i działań kontrolnych, a także ocena systemu kontroli;

c) opracowanie, dokumentacja, wdrożenie i utrzymanie procedur odnoszących się do działań w zakresie przepływu danych i działań kontrolnych, a także innych procedur, które podmiot objęty regulacją musi ustanowić na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

d) monitorowanie i raportowanie w zakresie emisji, w tym w odniesieniu do osiągania wyższych poziomów dokładności, ograniczania ryzyka lub zwiększania skuteczności monitorowania i raportowania.

2. Podczas weryfikacji prowadzonej po roku, w którym w sprawozdaniu z weryfikacji zawarto zalecenia dotyczące poprawy, weryfikator sprawdza, czy podmiot objęty regulacją wdrożył takie zalecenia dotyczące poprawy oraz w jaki sposób się to odbyło.

Jeśli podmiot objęty regulacją nie wdrożył takich zaleceń lub nie wdrożył ich właściwie, weryfikator ocenia wpływ, jaki ma to na ryzyko wystąpienia nieprawidłowości i niezgodności.

Artykuł 43v

Wizyty w obiektach i uproszczona weryfikacja

1. W odpowiednim terminie lub terminach w trakcie procesu weryfikacji weryfikator przeprowadza wizytę w obiekcie w celu oceny działania urządzeń pomiarowych i systemów monitorowania, odbycia wywiadów, wykonania działań wymaganych na mocy niniejszego rozdziału, a także zgromadzenia wystarczających informacji i dowodów umożliwiających mu stwierdzenie, czy raport podmiotu objętego regulacją jest wolny od istotnych nieprawidłowości.

Podczas przeprowadzania wizyt w obiektach zgodnie z akapitem pierwszym weryfikator ocenia również kompletność strumieni paliwa dopuszczonych do konsumpcji i ilości paliwa dopuszczonego do konsumpcji.

2. Podmiot objęty regulacją zapewnia weryfikatorowi dostęp do swoich obiektów.

3. Do celów weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją na temat wielkości emisji weryfikator decyduje, na podstawie analizy ryzyka, czy potrzebne są inspekcje w dodatkowych miejscach, w tym jeżeli istotne elementy działań w zakresie przepływu danych i działań kontrolnych prowadzi się w innych miejscach, takich jak siedziba przedsiębiorstwa i inne biura znajdujące się poza obiektem.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 weryfikator może podjąć decyzję o nieprzeprowadzaniu wizyt w obiektach podmiotów objętych regulacją. Decyzja ta zostaje przyjęta w oparciu o następujące kryteria:

a) wynik analizy ryzyka;

b) potwierdzenie, że weryfikator może uzyskać zdalny dostęp do wszystkich odpowiednich danych;

c) potwierdzenie, że spełnione są odpowiednie warunki nieprzeprowadzenia wizyt w obiektach określone w art. 43w niniejszego rozporządzenia;

d) potwierdzenie, że obowiązkowe wizyty w obiektach na podstawie ust. 7 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do danego podmiotu objętego regulacją.

Weryfikator bez zbędnej zwłoki informuje podmiot objęty regulacją o swojej decyzji.

5. Podmiot objęty regulacją przedkłada właściwemu organowi wniosek o zatwierdzenie decyzji weryfikatora o nieprzeprowadzaniu wizyty w obiekcie. Wniosek zawiera co najmniej następujące informacje:

a) wynik analizy ryzyka;

b) dowody na możliwości uzyskania zdalnego dostępu do odnośnych danych;

c) dowody, że spełnione są odpowiednie warunki nieprzeprowadzenia wizyt w obiektach określone w art. 43w niniejszego rozporządzenia;

d) dowody, że obowiązkowe wizyty w obiektach na podstawie ust. 7 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do danego podmiotu objętego regulacją.

Zatwierdzenie przez właściwy organ nie jest wymagane w przypadku podmiotów objętych regulacją o niskim poziomie emisji, określonych w art. 75n ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.

6. Biorąc pod uwagę informacje, o których mowa w ust. 5 lit. a)-d), właściwy organ podejmuje decyzję, czy zatwierdzić decyzję weryfikatora o nieprzeprowadzaniu wizyty w obiekcie.

W przypadku gdy właściwy organ nie odpowiedział na wniosek podmiotu objętego regulacją zgodny z ust. 5 w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku, decyzję weryfikatora uznaje się za zatwierdzoną.

7. Weryfikator zawsze przeprowadza wizyty w obiekcie, jeżeli:

a) raport podmiotu objętego regulacją jest weryfikowany przez danego weryfikatora po raz pierwszy;

b) weryfikator nie przeprowadził wizyty w obiekcie w dwóch okresach sprawozdawczych bezpośrednio poprzedzających bieżący okres sprawozdawczy.

c) w okresie sprawozdawczym wprowadzono istotne zmiany w planie monitorowania, zgodnie z art. 75b ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.

Artykuł 43w

Warunki nieprzeprowadzania wizyt w obiektach

Warunki nieprzeprowadzania wizyt w obiektach obejmują którąkolwiek z poniższych sytuacji:

1. weryfikacja raportu podmiotu objętego regulacją dotyczy podmiotu kategorii A, określonej w art. 75e ust. 2 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, przy czym:

a) strumienie paliwa dopuszczone do konsumpcji przez podmiot objęty regulacją są znormalizowanymi paliwami handlowymi;

b) stosuje się domyślne wartości współczynników obliczeniowych;

c) współczynnik zakresu równy 1 odnosi się do każdego strumienia paliwa na podstawie art. 75l ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

2. weryfikacja raportu podmiotu objętego regulacją dotyczy podmiotu objętego regulacją o niskim poziomie emisji, określonego w art. 75n ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066;

3. weryfikacja raportu podmiotu objętego regulacją dotyczy podmiotu kategorii A, określonej w art. 75e ust. 2 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, lub podmiotu kategorii B, określonej w art. 75e ust. 2 lit. b) tego rozporządzenia wykonawczego, przy czym:

a) odnośny podmiot objęty regulacją odpowiada podmiotowi, na którym spoczywają obowiązki sprawozdawcze wynikające z przepisów krajowych transponujących dyrektywy Rady 2003/96/WE * i (UE) 2020/262 * na podstawie metod pomiaru stosowanych do celów tych aktów, jeżeli te metody opierają się na krajowej kontroli metrologicznej;

b) odnośne strumienie paliwa odpowiadają produktom energetycznym podlegającym przepisom krajowym transponującym dyrektywy 2003/96/WE i (UE) 2020/262 na podstawie metod pomiaru stosowanych do celów tych aktów, jeżeli te metody opierają się na krajowej kontroli metrologicznej;

c) stosuje się domyślne wartości współczynników obliczeniowych;

d) współczynnik zakresu równy 1 odnosi się do każdego strumienia paliwa na podstawie art. 75l ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.

Artykuł 43x

Uproszczony plan weryfikacji i wirtualne wizyty w obiektach

Art. 34. i 34a mają zastosowanie do weryfikacji emisji objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE generowanych przez podmiot objęty regulacją. W tym celu wszelkie odniesienia do prowadzącego instalację, instalacji i operatora statku powietrznego rozumie się jako odniesienia do podmiotu objętego regulacją.

Artykuł 43y

Zakres akredytacji

Weryfikator przekazuje sprawozdanie z weryfikacji wyłącznie podmiotowi objętemu regulacją prowadzącemu działalność objętą rodzajem działań nr 1c określonym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do której weryfikatorowi przyznano akredytację na podstawie rozporządzenia (WE) nr 765/2008 i niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 43z

Procedury i dokumentacja weryfikatora

1. Weryfikator ustanawia, dokumentuje, wdraża i utrzymuje przynajmniej jedną procedurę odnoszącą się do działań weryfikacyjnych przewidzianych w rozdziale IIIa oraz procedury i procesy wymagane na mocy załącznika II do niniejszego rozporządzenia. Ustanawiając i wdrażając takie procedury i procesy, weryfikator prowadzi działania wymienione w załączniku II do niniejszego rozporządzenia zgodnie z normą zharmonizowaną, o której mowa w tym załączniku.

2. Art. 41 ust. 2 i art. 42 ust. 1 niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do weryfikacji emisji podmiotu objętego regulacją objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE.

3. Weryfikator regularnie udostępnia informacje podmiotowi objętemu regulacją oraz innym zainteresowanym stronom zgodnie z normą zharmonizowaną, o której mowa w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 43za

Bezstronność i niezależność

1. Weryfikator jest niezależny od podmiotu objętego regulacją, a prowadząc działania weryfikacyjne, zachowuje bezstronność.

Aby zagwarantować niezależność i bezstronność, weryfikator ani żadna część tego samego podmiotu prawnego nie może być podmiotem objętym regulacją, właścicielem podmiotu objętego regulacją ani jego własnością, a ponadto weryfikator nie może mieć powiązań z podmiotem objętym regulacją, które mogłyby wpływać na jego niezależność i bezstronność. Weryfikator jest również niezależny od jednostek zajmujących się handlem uprawnieniami do emisji w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych ustanowionego na mocy art. 19 dyrektywy 2003/87/WE.

2. Weryfikator jest zorganizowany w sposób zabezpieczający jego obiektywność, niezależność i bezstronność. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się odnośne wymogi dotyczące struktury i organizacji weryfikatora określone w normie zharmonizowanej, o której mowa w załączniku II.

3. Weryfikator nie prowadzi działań weryfikacyjnych na rzecz podmiotu objętego regulacją stwarzających niemożliwe do przyjęcia zagrożenie dla jego bezstronności lub stawiających go w sytuacji konfliktu interesów. Weryfikator nie wykorzystuje personelu ani pracowników kontraktowych do weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją wiążącej się z rzeczywistym lub potencjalnym konfliktem interesów. Ponadto weryfikator gwarantuje, że działania personelu lub organizacji nie będą miały wpływu na poufność, obiektywność, niezależność i bezstronność weryfikacji. W tym celu weryfikator monitoruje ryzyko dla bezstronności i podejmuje odpowiednie działania w celu przeciwdziałania temu ryzyku.

Uznaje się, że niemożliwe do przyjęcia zagrożenie dla bezstronności lub konflikt interesów, o których mowa w akapicie pierwszym zdanie pierwsze, powstają w szczególności w każdym z następujących przypadków:

a) jeśli weryfikator lub dowolna część tego samego podmiotu prawnego świadczy usługi konsultacyjne w związku z opracowaniem części procedury monitorowania i sprawozdawczości opisanej w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ, w tym w związku z opracowaniem metodyki monitorowania, sporządzeniem raportu podmiotu objętego regulacją oraz sporządzeniem planu monitorowania;

b) jeśli weryfikator lub dowolna część tego samego podmiotu prawnego zapewnia pomoc techniczną w opracowaniu lub utrzymaniu systemu wdrożonego do celów monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji.

4. Uznaje się, że weryfikator znajduje się w sytuacji konfliktu interesów ze względu na powiązania między nim a podmiotem objętym regulacją w szczególności w każdym z następujących przypadków:

a) jeśli powiązanie między weryfikatorem a podmiotem objętym regulacją opiera się na posiadaniu wspólnego właściciela, wspólnym zarządzaniu, wspólnym kierownictwie lub personelu, współdzielonych zasobach, wspólnych finansach oraz wspólnych umowach lub marketingu;

b) jeśli podmiot objęty regulacją korzystał z usług konsultacyjnych, o których mowa w ust. 3 lit. a), lub z pomocy technicznej, o której mowa w lit. b) wspomnianego ustępu, ze strony jednostki konsultacyjnej, jednostki ds. pomocy technicznej lub innej organizacji posiadającej powiązania z weryfikatorem zagrażające bezstronności weryfikatora.

Do celów lit. b) akapitu pierwszego uznaje się, że weryfikator nie jest bezstronny, jeśli powiązania między nim a jednostką konsultacyjną, jednostką ds. pomocy technicznej lub inną organizacją opierają się na posiadaniu wspólnego właściciela, wspólnym zarządzaniu, wspólnym kierownictwie lub personelu, współdzielonych zasobach, wspólnych finansach, wspólnych umowach lub marketingu oraz wspólnej płatności prowizji od sprzedaży bądź innej zachęty do rekomendowania usług nowym klientom.

5. Weryfikator nie zleca na zewnątrz zamknięcia umowy między podmiotem objętym regulacją a weryfikatorem, niezależnego przeglądu ani sporządzenia sprawozdania z weryfikacji. Do celów niniejszego rozporządzenia, zlecając na zewnątrz inne działania weryfikacyjne, weryfikator musi spełniać odnośne wymogi określone w normie zharmonizowanej, o której mowa w załączniku II.

Zlecanie osobom fizycznym prowadzenia działań weryfikacyjnych nie stanowi jednak zlecania na zewnątrz, o którym mowa w akapicie pierwszym, jeśli weryfikator, zlecając działania takim osobom, bierze pełną odpowiedzialność za działania weryfikacyjne realizowane przez personel kontraktowy. W przypadku zlecania osobom fizycznym prowadzenia działań weryfikacyjnych weryfikator wymaga od tych osób podpisania uzgodnienia, że przestrzegają one procedur weryfikatora i że nie zachodzi konflikt interesów przy przeprowadzaniu tych działań weryfikacyjnych.

6. Weryfikator ustanawia, dokumentuje, wdraża i utrzymuje procedury mające na celu zapewnienie stałej bezstronności i niezależności weryfikatora, części tego samego podmiotu prawnego, do którego należy weryfikator, innych organizacji, o których mowa w ust. 4, oraz personelu i pracowników kontraktowych uczestniczących w weryfikacji. Takie procedury obejmują mechanizm zabezpieczający bezstronność i niezależność weryfikatora oraz spełniają odnośne wymogi określone w normie zharmonizowanej, o której mowa w załączniku II.

6a. Podczas weryfikacji tego samego podmiotu objętego regulacją co w poprzednim roku weryfikator uwzględnia ryzyko dla bezstronności i wprowadza środki w celu ograniczenia ryzyka dla bezstronności.

7. Począwszy od 2026 r., jeżeli audytor wiodący EU ETS przeprowadza roczną weryfikację emisji objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE dla danego podmiotu objętego regulacją przez okres pięciu kolejnych lat, wówczas musi przerwać świadczenie usług weryfikacyjnych na rzecz tego podmiotu objętego regulacją na trzy następujące po sobie lata.";

31)

art. 45 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 45

Cele akredytacji

W trakcie procesu akredytacji oraz monitorowania akredytowanych weryfikatorów każda krajowa jednostka akredytująca ocenia, czy weryfikator i jego personel podejmujący działania weryfikacyjne:

a) dysponują kompetencjami niezbędnymi do przeprowadzenia weryfikacji raportu prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

b) prowadzą weryfikację raportu prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

c) spełniają wymogi, o których mowa w rozdziale III oraz, do celów weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją, w art. 43y-43za.";

34)

art. 58 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

"W skład zespołu oceniającego wchodzi co najmniej jedna osoba posiadająca wiedzę na temat monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, które są istotne dla zakresu akredytacji, oraz kompetencje i wiedzę wymagane do oceny działań weryfikacyjnych w ramach danej instalacji, w przypadku danego operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją w odniesieniu do tego zakresu, a także co najmniej jedna osoba posiadająca wiedzę na temat odpowiednich krajowych przepisów i wytycznych.";

36)

art. 69 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 69

Elektroniczna wymiana danych oraz wykorzystanie systemów automatycznych

1. Państwa członkowskie mogą wymagać od weryfikatorów stosowania formularzy elektronicznych lub określonych formatów plików do celów składania sprawozdań z weryfikacji zgodnie z art. 74 ust. 1 lub art. 75u rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 lub zgodnie z art. 13 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331.

2. Standardowe formularze elektroniczne lub specyfikacje formatu plików można udostępniać do innych typów komunikacji między prowadzącym instalację, operatorem statku powietrznego, podmiotem objętym regulacją, weryfikatorem, właściwym organem a krajową jednostką akredytującą zgodnie z art. 74 ust. 2 lub art. 75u rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.";

38)

art. 73 ust. 1 lit. a) i b) otrzymują brzmienie:

"a) odnośne wyniki z kontroli raportu prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją oraz odpowiadających im sprawozdań z weryfikacji, w szczególności wszelkie stwierdzone przypadki nieprzestrzegania niniejszego rozporządzenia przez takiego weryfikatora;

b) wyniki inspekcji przeprowadzonej u prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją, jeśli takie wyniki są istotne dla krajowej jednostki akredytującej w odniesieniu do akredytacji weryfikatora i nadzoru nad nim lub jeśli takie wyniki obejmują ewentualne stwierdzone przypadki nieprzestrzegania niniejszego rozporządzenia przez takiego weryfikatora;";

39)

art. 76 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Krajowe jednostki akredytujące lub, w stosownych przypadkach, krajowe organy, o których mowa w art. 55 ust. 2, ustanawiają i prowadzą bazę danych oraz umożliwiają dostęp do niej innym krajowym jednostkom akredytującym, organom krajowym, weryfikatorom, prowadzącym instalacje, operatorom statków powietrznych, podmiotom objętym regulacją i właściwym organom.

Jednostka uznana na mocy art. 14 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 umożliwia dostęp do baz danych i harmonizuje jego zasady w celu zapewnienia skutecznej i racjonalnej pod względem kosztów komunikacji między krajowymi jednostkami akredytującymi, organami krajowymi, weryfikatorami, prowadzącymi instalacje, operatorami statków powietrznych, podmiotami objętymi regulacją i właściwymi organami, a także może połączyć takie bazy danych w jedną scentralizowaną bazę danych.";

40)

w art. 77 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

lit. a) i b) otrzymują brzmienie:

"a) planowany czas i miejsce weryfikacji, które weryfikator planuje przeprowadzić, w tym informację, czy będzie przeprowadzona fizyczna czy wirtualna wizyta w obiekcie;

b) adres i dane kontaktowe prowadzących instalacje lub operatorów statków powietrznych, których raporty na temat wielkości emisji, raporty dotyczące danych podstawowych, raporty dotyczące danych nowej instalacji lub roczne raporty dotyczące poziomu działalności podlegają weryfikacji z jego strony;";

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 maja 2024 r.

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach I i II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067 wprowadza się następujące zmiany:

w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

formułę wprowadzającą do tabeli zastępuje się następującą formułą wprowadzającą:

"Zakres akredytacji weryfikatorów wskazuje się w certyfikacie akredytacji z wykorzystaniem następujących rodzajów działań na podstawie załącznika I do dyrektywy 2003/87/WE i rozdziału IVa tej dyrektywy oraz innych działań na podstawie art. 10a i 24 dyrektywy 2003/87/WE. Przepisy te mają również zastosowanie do weryfikatorów certyfikowanych przez organ krajowy zgodnie z art. 55 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.";

w tabeli wprowadza się następujące zmiany:

w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

1 Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2003/87/oj.

2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE ustana wiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz decyzję (UE) 2015/1814 w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 134, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2023/959/oj).

3 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2067 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 334 z 31.12.2018, s. 94, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2018/2067/oj).

4 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad doty czących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 59 z 27.2.2019, s. 8, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2019/ 331/oj).

5 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2012/27/oj).

6 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania ener gii ze źródeł odnawialnych (wersja przekształcona) (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2018/ 2001/oj).

7 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/958 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w odnie sieniu do wkładu lotnictwa w unijny cel zmniejszenia emisji w całej gospodarce i odpowiedniego wdrożenia globalnego środka rynkowego (Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 115, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2023/958/oj).

8 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2066 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2012 (Dz.U. L 334 z 31.12.2018, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2018/2066/oj).

* Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 59 z 27.2.2019, s. 8, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2019/331/oj).";

* Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/1122 z dnia 12 marca 2019 r. uzupełniające dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do funkcjonowania rejestru Unii (Dz.U. L 177 z 2.7.2019, s. 3, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2019/1122/oj).";

* Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. L 283 z 31.10.2003, s. 51, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2003/96/oj).

*^*)Dyrektywa Rady (UE) 2020/262 z dnia 19 grudnia 2019 r. ustanawiająca ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (Dz.U. L 58 z 27.2.2020, s. 4, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2020/262/oj).

Zmiany w prawie

ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.

Od Nowego Roku będzie można składać wnioski o tzw. rentę wdowią, która dotyczy ustalenia zbiegu świadczeń z rentą rodzinną. Renta wdowia jest przeznaczona dla wdów i wdowców, którzy mają prawo do co najmniej dwóch świadczeń emerytalno-rentowych, z których jedno stanowi renta rodzinna po zmarłym małżonku. Aby móc ją pobierać, należy jednak spełnić określone warunki.

Grażyna J. Leśniak 20.11.2024

Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Będzie też dodatkowa składka w wysokości 4,9 proc. od nadwyżki ponad 1,5-krotność przeciętnego wynagrodzenia, a liniowcy stracą możliwość rozliczenia zapłaconych składek w podatku dochodowym.

Grażyna J. Leśniak 18.11.2024

Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Usprawnienie i zwiększenie efektywności systemu wdrażania Rozwoju Lokalnego Kierowanego przez Społeczność (RLKS) przewiduje ustawa z dnia 11 października 2024 r. o zmianie ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności. Jak poinformowała w czwartek Kancelaria Prezydenta, Andrzej Duda podpisał ją w środę, 13 listopada. Ustawa wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 14.11.2024

Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Problem osób, które w latach 2009-2019 przeszły na emeryturę w czerwcu, przez co - na skutek niekorzystnych zasad waloryzacji - ich świadczenia były nawet o kilkaset złotych niższe od tych, jakie otrzymywały te, które przeszły na emeryturę w kwietniu lub w maju, w końcu zostanie rozwiązany. Emerytura lub renta rodzinna ma - na ich wniosek złożony do ZUS - podlegać ponownemu ustaleniu wysokości. Zdaniem prawników to dobra regulacja, ale równie ważna i paląca jest sprawa wcześniejszych emerytur. Obie powinny zostać załatwione.

Grażyna J. Leśniak 06.11.2024

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024

Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024

Identyfikator:	Dz.U.UE.L.2024.90300
Rodzaj:	Sprostowanie
Tytuł:	Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2024/1321 z dnia 8 maja 2024 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2067 w odniesieniu do weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów
Data aktu:	15/05/2024
Data ogłoszenia:	15/05/2024
Data wejścia w życie:	14/05/2024

Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2024/1321 z dnia 8 maja 2024 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2067 w odniesieniu do weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów