PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 524/2013 3 ustanowiono europejską platformę internetowego rozstrzygania sporów (zwaną dalej "platformą ODR") na poziomie Unii i powierzono Komisji zadanie jej opracowania i utrzymywania; platforma ta stanowi jeden punkt dostępu dla konsumentów i przedsiębiorców dążących do pozasądowego rozstrzygania sporów wynikających z internetowych umów sprzedaży lub umów o świadczenie usług.
(2) Platforma ODR ma postać interaktywnej strony internetowej, za pośrednictwem której konsumenci mogą występować do przedsiębiorców o wyrażenie zgody na skorzystanie z usług podmiotu zajmującego się alternatywnym rozstrzyganiem sporów (ADR), który jest wymieniony w wykazie opublikowanym na platformie ODR i spełnia wymogi dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/11/UE 4 .
(3) Rozporządzeniem (UE) nr 524/2013 nałożono na przedsiębiorców internetowych i pośredników internetowych wymóg zapewnienia na ich stronach internetowych łatwo dostępnego linku do platformy ODR. Obowiązek ten wraz z kampaniami informacyjnymi organizowanymi przez Komisję i krajowe zainteresowane strony zaowocował liczbą dwóch do trzech milionów odwiedzin na platformie ODR rocznie.
(4) Niemniej jednak tylko niewielka część odwiedzających korzysta z platformy ODR w celu złożenia skargi, a jedynie 2 % tych skarg spotyka się z pozytywną odpowiedzią przedsiębiorców, co umożliwia przekazanie wniosku do podmiotu ADR wymienionego na platformie ODR. Ogółem stanowi to około 200 spraw rocznie w całej Unii.
(5) Komisja opublikowała zaproszenie do zgłaszania uwag dotyczące dostosowania pozasądowego rozstrzygania sporów do rynków cyfrowych; konsultacje te trwały od dnia 28 września do dnia 21 grudnia 2022 r. Komisja stwierdziła, że z platformy ODR korzystało zaledwie 5 % konsumentów, którzy odpowiedzieli na to zaproszenie do zgłaszania uwag, przy czym większość z nich uznała, że platformę ODR należy znacząco usprawnić lub
zlikwidować ją, ponieważ nie jest ona opłacalna. Zebrane dowody oraz fakt, że do podmiotu ADR przekazywanych jest nie więcej niż 200 spraw rocznie, dobitnie świadczą o tym, że dalsze utrzymywanie platformy ODR nie odpowiada zasadom efektywności i skuteczności przewidzianym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2024/2509 5 .
(6) Należy zlikwidować platformę ODR i w związku z tym uchylić rozporządzenie (UE) nr 524/2013. Należy przewidzieć odpowiedni okres dla zapewnienia adekwatnego rozstrzygnięcia spraw, które są w toku.
(7) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 524/2013 dane osobowe związane z danym sporem przechowuje się w bazie danych ustanowionej na mocy tego rozporządzenia przez okres konieczny do osiągnięcia celów, do których zostały zgromadzone, oraz do zapewnienia podmiotom, których dotyczą dane, możliwości dostępu do ich danych osobowychpo to, by skorzystali ze swoich praw. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 524/2013 dane te mają zostać usunięte automatycznie najpóźniej po sześciu miesiącach od daty zakończenia sporu, który został przekazany platformie ODR. Komisja powinna - w odpowiednim czasie, a co najmniej na cztery miesiące przed likwidacją platformy ODR - poinformować jej użytkowników, którch sprawy są w toku, o likwidacji platformy ODR. Komisja powinna zaoferować pomoc użytkownikom platformy ODR, którzy chcą pozyskać dane dotyczące ich spraw.
(8) Ponieważ w innych aktach prawnych Unii zawarte są odniesienia do platformy ODR jako platformy umożliwiającej konsumentom występowanie do przedsiębiorców o wyrażenie zgody na pozasądowe rozstrzyganie sporów, akty te należy zmienić, aby usunąć z nich odniesienia do platformy ODR. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2394 6 i (UE) 2018/1724 7 . Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2302 8 , (UE) 2019/2161 9 i (UE) 2020/1828 10 również zawierają odniesienia do rozporządzenia (UE) nr 524/2013. Dyrektywy te mają zostać zmienione odrębnym aktem prawnym,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2024 r.