a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2022/433 2 Komisja Europejska ("Komisja") nałożyła ostateczne cła wyrównawcze na przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno ("SSCR") pochodzących m.in. z Indonezji w następstwie dochodzenia antysubsydyjnego ("pierwotne dochodzenie antysubsydyjne"). Środki przyjęły formę cła ad valorem w wysokości od 0 do 21,4 %, przy czym cło rezydualne dla wszystkich niewspółpra- cujących przedsiębiorstw indonezyjskich wynosiło 20,5 % ("pierwotne środki antysubsydyjne").
(2) 3 lipca 2023 r., na podstawie art. 23 ust. 4 i art. 24 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/1037 ("podstawowe
rozporządzenie antysubsydyjne"), Europejskie Stowarzyszenie Hutnictwa Stali (EUROFER) złożyło wniosek o zbadanie możliwego obchodzenia pierwotnych środków antysubsydyjnych poprzez przywóz SSCR wysyłanych z Tajwanu, Turcji i Wietnamu. 15 sierpnia 2023 r. na podstawie wniosku, który uznano za należycie uzasadniony, Komisja wszczęła, rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2023/1631 3 , dochodzenie w sprawie obejścia środków ("dochodzenie w sprawie obejścia środków").
(3) W następstwie dochodzenia w sprawie obejścia środków Komisja rozszerzyła, rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2024/1268 4 , cło rezydualne w wysokości 20,5 % na przywóz SSCR wysyłanych z Tajwanu, Turcji i Wietnamu, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Tajwanu, Turcji i Wietnamu. Kilku producentom w Tajwanie, Turcji i Wietnamie, którzy wystąpili o zwolnienia i co do których stwierdzono, że nie uczestniczą w żadnych praktykach obchodzenia środków, przyznano zwolnienia z rozszerzenia cła. Lam Khang Joint Stock Company ("Lam Khang"), jednemu z wietnamskich producentów, którzy wystąpili o zwolnienie z rozszerzenia ceł, odmówiono takiego zwolnienia z powodów określonych w motywach 173-175 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2024/1268.
(4) 3 lipca 2024 r. Lam Khang złożył do Sądu Unii Europejskiej skargę na podstawie art. 263 ust. 4 Traktatu
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej o stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego (UE) 2024/1268.
(5) W swojej skardze złożonej do Sądu Lam Khang argumentował m.in., że Komisja, ustosunkowując się do argumentu przedstawionego przez Lam Khang po ujawnieniu ustaleń, popełniła błąd rzeczowy w analizie niektórych dowodów przedstawionych w toku dochodzenia.
(6) Ponowne sprawdzenie danych rzeczywiście wykazało, że aby ustalić różnicę cenową między walcowanymi na gorąco zwojami ze stali nierdzewnej klasy 304 ("SSHR 304"), które Lam Khang przywoził z Indonezji, a tymi pochodzącymi z innych źródeł, jak wspomniano w motywie 173 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2024/1268, Komisja wykorzystała niepełny zestaw danych. Przy wykorzystaniu pełnego zestawu danych cena, jaką Lam Khang zapłacił za SSHR 304 z Indonezji, była w ujęciu średnim wyższa niż cena stosowana przez innych dostawców.
(7) W związku z tym wniosku zawartego w motywie 174 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2024/1268, zgodnie z którym części przywożonego produktu podobnego były objęte subsydiami stwierdzonymi w pierwotnym dochodzeniu, nie można było wyciągnąć na podstawie różnic cenowych określonych w motywie 173 tego rozporządzenia. Biorąc pod uwagę, że w odniesieniu do Lam Khang nie było żadnych innych dowodów wskazujących na to, że części przywożonego produktu podobnego były objęte subsydiami stwierdzonymi w pierwotnym dochodzeniu, Komisja stwierdziła, że Lam Khang spełnił wymogi dotyczące zwolnienia na podstawie art. 23 ust. 6 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego, w związku z czym należało uwzględnić jego wniosek o zwolnienie.
(8) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2024/1268.
(9) Zwolnienie Lam Khang z ceł wyrównawczych ma zastosowanie od dnia wejścia w życie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2024/1268 (czyli od dnia 8 maja 2024 r.). Poleca się organom celnym, by nie pobierały ceł nałożonych na podstawie art. 1 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2024/1268 w odniesieniu do towarów wytworzonych przez Lam Khang i zwróciły wszelkie nadmierne kwoty pobrane do tej pory zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa celnego.
(10) Ponadto ze względów administracyjnych niezwiązanych z wyżej opisaną kwestią uznano za właściwe zmianę dodatkowego kodu TARIC tajwańskiego producenta eksportującego Chia Far Industrial Factory Co., Ltd.
(11) 3 października 2024 r. Komisja poinformowała wszystkie zainteresowane strony o najważniejszych faktach i względach prowadzących do powyższych wniosków oraz wezwała je do przedstawienia uwag.
(12) W swoich uwagach dotyczących ujawnienia informacji EUROFER sprzeciwiło się zmianie, przedstawiając kilka argumentów. Argumenty przedstawione przez EUROFER zostały podzielone na te dotyczące procedury zastosowanej przez Komisję oraz te dotyczące istoty zmiany. Obie grupy argumentów podsumowano i omówiono poniżej.
(13) Jeżeli chodzi o procedurę, EUROFER argumentowało, że Komisja, dążąc poprzez wprowadzenie zmiany do "uniknięcia postępowania przed Sądem", działała bez podstawy prawnej. Komisja wszczęła de facto częściowy przegląd środków bez przestrzegania obowiązujących procedur lub kontynuowała dochodzenie z naruszeniem obowiązującego terminu. W obu przypadkach rzekomo naruszono istotne wymogi proceduralne. Według EUROFER Komisja może wznowić zakończone dochodzenie wyłącznie w przypadku orzeczenia Trybunału lub "po podjęciu decyzji o wykonaniu zaleceń organu ds. rozstrzygania sporów WTO". Ponadto Komisja rzekomo nie ujawniła prawidłowo swojego zamiaru skorygowania błędu i przyznania zwolnienia Lam Khang, ponieważ ujawnienie ustaleń miało miejsce po zamknięciu dochodzenia.
(14) Jak wyjaśniono w motywach(6) i(7), w kontekście postępowania przed Sądem Komisja wykryła błąd rzeczowy leżący u podstaw uzasadnienia odmowy przyznania zwolnienia Lam Khang. Wbrew powyższym argumentom orzecznictwo, na które powołuje się EUROFER w swoich uwagach 5 , nie ogranicza możliwości wznowienia dochodzenia przez Komisję wyłącznie do spraw, w których wydano orzeczenie Trybunału lub zalecenie WTO dotyczące rozstrzygnięcia sporu. Od dawna uznaje się, że w przypadku stwierdzenia błędu po zamknięciu postępowania administracyjnego Komisja zachowuje możliwość skorygowania błędu na etapie, na którym został on popełniony 6 . Komisja nie jest zobowiązana do ponownego wszczęcia postępowania, wykraczając poza ten konkretny etap 7 . Błąd stwierdzony przez Komisję w przedmiotowej sprawie został popełniony na końcowym etapie dochodzenia, tj. podczas oceny uwag dotyczących ujawnienia. W porównaniu cen zawierającym błąd odniesiono się do uwag dotyczących ujawnienia ustaleń, a jednocześnie potwierdzono wniosek, do którego doszła pierwotnie Komisja, w związku z czym porównanie to nie zostało ponownie ujawnione Lam Khang. Innymi słowy, Lam Khang nie miał możliwości przedstawienia uwag na temat dokładności porównania cen w trakcie dochodzenia. Względem tego etapu Komisja uzyskała jednak informacje potrzebne do przeprowadzenia wymaganej nowej analizy i w związku z tym nie była zobowiązana do wznowienia postępowania przygotowawczego w danej sprawie 8 . Biorąc pod uwagę, że zarówno prawo Lam Khang, jak i EUROFER do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy i do udziału w postępowaniu było przestrzegane w momencie przyjmowania pierwotnej decyzji (EUROFER nie twierdziło inaczej), zmiana nie wymaga ponownego wszczęcia formalnego dochodzenia 9 . Wynika z tego, że argumenty EUROFER w zakresie podstawy prawnej dotyczącej zmiany, podjętych kroków proceduralnych i ujawnienia ustaleń były bezzasadne i w związku z tym zostały oddalone przez Komisję. Komisja zauważyła ponadto, że EUROFER miało możliwość przedstawienia uwag na temat proponowanej zmiany, a zatem jego prawa proceduralne były w pełni przestrzegane.
(15) W odniesieniu do istoty zmiany EUROFER argumentowało, że pomimo błędu opisanego w motywach(6) i(7) "części wykorzystywane przez Lam Khang wyraźnie nadal są objęte subsydiami stwierdzonymi w pierwotnym dochodzeniu". Argument ten opierał się na założeniu, że przy ocenie, czy "przywożony produkt podobny lub jego części nadal są objęte subsydiami" zgodnie z art. 23 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, "czynnikiem decydującym jest to, czy subsydia te nadal mają zastosowanie". Według EUROFER test porównania cen, w którym popełniono błędy, nie był dopuszczalny. Twierdzenie to zostało poparte tym, że nie przeprowadzono żadnych dodatkowych testów przy ustalaniu ogólnokrajowego obchodzenia środków w odniesieniu do Wietnamu oraz obchodzenia środków w odniesieniu do Trixon TNT i Yongjin. Ponadto porównanie cen było rzekomo bezcelowe, ponieważ SSHR z Chin były niesprawiedliwie wycenione, były objęte subsydiami, a porównanie nie uwzględniało rodzajów produktu.
(16) Dla przypomnienia, w pierwotnym dochodzeniu ustalono, że nie tylko do produkcja SSCR, ale również części wykorzystywanych do produkcji SSCR, w tym SSHR i kęsisk płaskich, były objęte subsydiami 10 . W toku dochodzenia w sprawie obejścia środków nie wykryto żadnych dowodów wskazujących na to, że to subsydiowanie ustało lub że kęsiska płaskie i SSHR produkowane w Indonezji nie są już objęte subsydiami lub że nie są już nimi objęte takie części przywożone do Wietnamu 11 . W związku z tym stwierdzono, że części przywożonego produktu podobnego nadal były objęte subsydiami. Wniosek ten został zakwestionowany przez Lam Khang, który twierdził, że zgodnie z orzecznictwem Unii i WTO domniemanie przeniesienia subsydiowania w przypadku transakcji dokonywanych na warunkach rynkowych między niepowiązanymi stronami nie było dozwolone. Ponieważ Lam Khang kupował swoje indonezyjskie materiały do produkcji od niepowiązanych przedsiębiorstw handlowych, jedynym dowodem sugerującym, że odnośne transakcje nie były dokonywane na warunkach rynkowych, było porównanie cen, które okazało się błędne. Komisja zauważyła, że EUROFER nie kwestionuje istnienia błędu opisanego w motywach(6) i(7).
(17) Kontynuacja subsydiowania części, w przypadku braku dowodów przeciwnych, może wystarczyć do stwierdzenia, że części w państwach trzecich nadal są objęte subsydiami. Wniosek taki można jednak podważyć na podstawie dalszych dowodów. W niniejszej sprawie wniosek ten nie został zakwestionowany w odniesieniu do Wietnamu w ujęciu całościowym ani w odniesieniu do Trixon TNT i Yongjin. Wniosek dotyczący całego kraju okazał się jednak nieodpowiedni w przypadku Lam Khang ze względu na sposób, w jaki dokonywał on zakupu przedmiotowych części, co sprawia, że dalsze testy (w tym porównanie cen) nie tylko są dopuszczalne, ale konieczne do zbadania, czy części zakupione przez Lam Khang nadal są objęte subsydiami. Jeżeli chodzi o stosowność porównania cen chińskich i indonezyjskich materiałów do produkcji, Komisja zauważyła, że takie porównanie było jedynym dostępnym dla Komisji dowodem wykazującym, że ceny płacone przez Lam Khang nie były cenami wolnorynkowymi. Zważywszy, że ani EUROFER, ani żadna inna zainteresowana strona nie przedstawili innych dowodów wskazujących, że odnośne ceny nie były wolnorynkowe, należy utrzymać wniosek, że nie było dowodów, iż części wykorzystane przez Lam Khang były objęte subsydiami. Argumenty merytoryczne przedstawione przez EUROFER zostały zatem odrzucone.
(18) EUROFER twierdziło ponadto, że skoro Komisja wykorzystała "informacje uzyskane po dochodzeniu", aby zmienić swoje ustalenia, "powinna była również dokonać przeglądu zwolnień przyznanych innym przedsiębiorstwom w świetle takich »nowych okoliczności«". EUROFER wskazało, że Komisja powinna wznowić dochodzenie i rzetelnie zbadać przywóz z Chin, który w rzeczywistości pochodził z Indonezji.
(19) Jak wyjaśniono w motywie(14), Komisja nie zmieniła swoich ustaleń na podstawie "informacji uzyskanych po dochodzeniu", lecz skorygowała błąd popełniony podczas dochodzenia w sprawie obejścia środków oraz na podstawie informacji znajdujących się już w aktach sprawy. Argument ten został zatem odrzucony.
(20) Komitet ustanowiony w art. 25 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1037 nie wydał opinii w sprawie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
