RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z jego art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Układ eurośródziemnomorski ustanawiający Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony (zwany dalej "układem") został zawarty przez Unię na mocy decyzji Rady i Komisji 2000/384/WE, EWWiS 1 i wszedł w życie w dniu 1 czerwca 2000 r.
(2) Zgodnie z art. 69 układu Rada Stowarzyszenia, ustanowiona na mocy art. 67 układu (zwana dalej "Radą Stowarzyszenia"), może podejmować decyzje w przypadkach przewidzianych układem.
(3) Zgodnie z art. 39 protokołu 4 do układu Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję o zmianie postanowień tego protokołu.
(4) Na najbliższym posiedzeniu Rada Stowarzyszenia ma przyjąć decyzję w sprawie ustanowienia wymogów ogólnych dotyczących dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej.
(5) Należy ustalić stanowisko, które ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Rady Stowarzyszenia, gdyż decyzja Rady Stowarzyszenia będzie wywierała skutki prawne.
(6) Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwana dalej "konwencją") została zawarta przez Unię decyzją Rady 2013/94/UE 2 i weszła w życie w odniesieniu do Unii w dniu 1 maja 2012 r. Decyzją (UE) 2019/2198 3 Rada poparła zmianę konwencji przewidującą nowy zestaw zmodernizowanych i bardziej elastycznych reguł pochodzenia (zwaną dalej "zmianą konwencji"). Zmiana konwencji wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2025 r.
(7) Podczas posiedzenia technicznego, które odbyło się w Brukseli w dniu 5 lutego 2020 r., większość umawiających się stron konwencji zgodziła się wdrożyć - na zasadzie przejścioweji dwustronnej oraz w oparciu o zmianę konwencji - alternatywny zbiór reguł pochodzenia (zwany dalej "regułami przejściowymi"). Reguły przejściowe obowiązują równolegle z regułami przewidzianymi w konwencji w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji.
(8) Stosowanie reguł przejściowych zapewnia dostosowanie przepływów handlowych i praktyk celnych w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji.
(9) Od dnia 1 września 2021 r. między niektórymi umawiającymi się stronami konwencji 4 wszedł w życie szereg dwustronnych protokołów w sprawie reguł pochodzenia, na podstawie których to protokołów, w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji, zastosowanie mają reguły przejściowe. W odniesieniu do Państwa Izrael (zwanego dalej "Izraelem") protokół 4 do układu został zastąpiony nowym protokołem 4 decyzją nr 2/2005 Rady Stowarzyszenia UE-Izrael 5 . Reguły przejściowe określono w dodatku A do tego nowego protokołu 4.
(10) Dwa główne cele reguł przejściowych to, po pierwsze, zapewnienie mniej rygorystycznych reguł ułatwiających uzyskiwanie przez towary preferencyjnego statusu pochodzenia oraz, po drugie, umożliwienie korzystania z dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej lub przedkładanych drogą elektroniczną.
(11) Unia i Izrael uzgodniły stosowanie art. 17 ust. 4 dodatku A do protokołu 4 do układu w odniesieniu do dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej. Należy zatem określić wymogi ogólne dotyczące dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej.
(12) Stanowisko Unii w ramach Rady Stowarzyszenia powinno zatem być oparte na dołączonym projekcie decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Decyzja Rady i Komisji 2000/384/WE, EWWiS z dnia 19 kwietnia 2000 r. w sprawie zawarcia Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony (Dz.U. L 147 z 21.6.2000, s. 1).
2 Decyzja Rady 2013/94/UE z dnia 26 marca 2012 r. w sprawie zawarcia Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemno- morskich preferencyjnych reguł pochodzenia (Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 3).
3 Decyzja Rady (UE) 2019/2198 z dnia 25 listopada 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej we wspólnym komitecie ustanowionym na mocy Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia w odniesieniu do zmiany konwencji (Dz.U. L 339 z 30.12.2019, s. 1).
4 Unia Europejska, Islandia, Konfederacja Szwajcarska (w tym Liechtenstein), Królestwo Norwegii, Wyspy Owcze, Państwo Izrael, Jordańskie Królestwo Haszymidzkie, Palestyna (użycie tej nazwy nie może być interpretowane jako uznanie państwa Palestyna i pozostaje bez uszczerbku dla stanowisk poszczególnych państw członkowskich w tej kwestii), Republika Albanii, Bośnia i Hercegowina, Kosowo (użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244/1999 oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa), Republika Macedonii Północnej, Republika Serbii, Czarnogóra, Gruzja, Republika Mołdawii i Ukraina.
5 Decyzja nr 2/2005 Rady Stowarzyszenia UE-Izrael z dnia 22 grudnia 2005 r. zmieniająca Protokół 4 do Układu Eurośródziemnomorskiego dotyczący definicji pojęcia produkty pochodzące oraz metod współpracy administracyjnej (Dz. U. L 20 z 24.1.2006, s. 1).
