RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z jego art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Umowa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Islandii (zwana dalej "umową") została zawarta przez Unię na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2842/72 1 i weszła w życie w dniu 1 kwietnia 1973 r.
(2) Zgodnie z art. 30 umowy Wspólny Komitet, ustanowiony na podstawie art. 30 tej umowy (zwany dalej "Wspólnym Komitetem"), może przyjmować decyzje dotyczące kwestii objętych zakresem stosowania umowy.
(3) Na swoim następnym posiedzeniu Wspólny Komitet ma przyjąć decyzję w sprawie ustanowienia wymogów ogólnych dotyczących dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej.
(4) Należy ustalić stanowisko, które ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu, gdyż jego decyzja będzie wywierała skutki prawne.
(5) Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwana dalej "konwencją") została zawarta przez Unię na mocy decyzji Rady 2013/94/UE 2 i weszła w życie w odniesieniu do Unii w dniu 1 maja 2012 r. Decyzją (UE) 2019/2198 3 Rada poparła zmianę konwencji przewidującą wprowadzenie nowego zbioru zmodernizowanych i bardziej elastycznych reguł pochodzenia (zwaną dalej "zmianą konwencji"). Zmiana konwencji wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2025 r.
(6) Podczas posiedzenia technicznego, które odbyło się w Brukseli w dniu 5 lutego 2020 r., większość umawiających się stron konwencji zgodziła się wdrożyć - na zasadzie przejścioweji dwustronnej oraz w oparciu o zmianę konwencji - alternatywny zbiór reguł pochodzenia (zwany dalej "regułami przejściowymi"). Reguły przejściowe obowiązują równolegle z regułami przewidzianymi w konwencji w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji.
(7) Stosowanie reguł przejściowych zapewnia dostosowanie przepływów handlowych i praktyk celnych w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji.
(8) Od dnia 1 września 2021 r. między niektórymi umawiającymi się stronami konwencji 4 wszedł w życie szereg dwustronnych protokołów w sprawie reguł pochodzenia, na podstawie których to protokołów, w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji, zastosowanie mają reguły przejściowe. W odniesieniu do Republiki Islandii (zwanej dalej "Islandią") protokół 3 do umowy został zastąpiony nowym protokołem 3 w drodze decyzji nr 1/2021 Wspólnego Komitetu UE-Islandia 5 . Reguły przejściowe zostały określone w dodatku A do tego nowego protokołu 3.
(9) Dwa główne cele reguł przejściowych to, po pierwsze, zapewnienie mniej rygorystycznych reguł ułatwiających uzyskiwanie przez towary preferencyjnego statusu pochodzenia oraz, po drugie, umożliwienie korzystania z dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej lub przedkładanych drogą elektroniczną.
(10) Unia i Islandia uzgodniły stosowanie art. 17 ust. 4 dodatku A do protokołu 3 do umowy w odniesieniu do dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej. Należy zatem określić wymogi ogólne dotyczące dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej.
(11) Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu powinno zatem być oparte na dołączonym projekcie decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2842/72 z dnia 19 grudnia 1972 r. w sprawie zawarcia Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Islandii oraz przyjmujące przepisy w celu jej wykonania (Dz.U. L 301 z 31.12.1972, s. 1).
2 Decyzja Rady 2013/94/UE z dnia 26 marca 2012 r. w sprawie zawarcia Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemno- morskich preferencyjnych reguł pochodzenia (Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 3).
3 Decyzja Rady (UE) 2019/2198 z dnia 25 listopada 2019 r. w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej we wspólnym komitecie ustanowionym na mocy Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia w odniesieniu do zmiany konwencji (Dz.U. L 339 z 30.12.2019, s. 1).
4 Unia Europejska, Islandia, Konfederacja Szwajcarska (w tym Liechtenstein), Królestwo Norwegii, Wyspy Owcze, Państwo Izrael, Jordańskie Królestwo Haszymidzkie, Palestyna (użycie tej nazwy nie może być interpretowane jako uznanie państwa Palestyna i pozostaje bez uszczerbku dla stanowisk poszczególnych państw członkowskich w tej kwestii), Republika Albanii, Bośnia i Hercegowina, Kosowo (użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244/1999 oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa), Republika Macedonii Północnej, Republika Serbii, Czarnogóra, Gruzja, Republika Mołdawii i Ukraina.
5 Decyzja nr 1/2021 Wspólnego Komitetu UE-Islandia z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zmiany Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Islandii, w drodze zastąpienia protokołu 3 do tego Układu dotyczącego definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej (Dz.U. L 381 z 27.10.2021, s. 1).
