a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rada ma przyjąć środki dotyczące ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym - w stosownych przypadkach - określonych warunków funkcjonalnie związanych z tymi uprawnieniami do połowów. Na podstawie art. 16 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 1 uprawnienia do połowów należy ustalać zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) określonymi w art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia. Na podstawie art. 16 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów należy przydzielać państwom członkowskim w taki sposób, by zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju połowów.
(2) Całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy zatem ustalać, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, na podstawie dostępnych opinii naukowych z uwzględnieniem skutków biologicznych i społeczno-gospodarczych przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa oraz z uwzględnieniem opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami.
(3) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1139 2 ustanowiono wieloletni plan w odniesieniu do stad dorsza atlantyckiego, śledzia atlantyckiego i szprota w Morzu Bałtyckim oraz połowów eksploatujących te stada. Zgodnie z art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia plan ten ma przyczynić się do osiągnięcia celów WPRyb wymienionych w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. W szczególności plan ten ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morza pozwalała na odtwarzanie i utrzymywanie populacji poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających zapewnić maksymalny podtrzymywalny połów (MSY). Celem planu jest również przyczynienie się do zapewnienia, aby działalność połowowa i w zakresie akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami, które dotyczą osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności zaopatrzenia w żywność. Cele te, doprecyzowane w art. 2 ust. 5 lit. c) i f) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, obejmują zapewnienie warunków dla rentownego i konkurencyjnego przemysłu rybnego, połowowego i przetwórczego oraz związanej z połowami działalności na lądzie, a także przyczynienie się do zapewnienia odpowiedniego poziomu życia osobom zależnym od działalności połowowej, z uwzględnieniem rybołówstwa przybrzeżnego i aspektów społeczno-gospodarczych.
(4) W dniu 31 maja 2024 r. Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) opublikowała roczną opinię dotyczącą stad w Morzu Bałtyckim na 2025 r. Według ICES zdecydowana większość połowów w Morzu Bałtyckim charakteryzuje się co najmniej pewnym stopniem mieszania stad. Mieszanie to dotyczy zarówno stad zarządzanych w ramach TAC, jak i stad, które nie są zarządzane w ramach TAC. Mieszanie występuje w największym stopniu między gatunkami pelagicznymi i gatunkami dennymi.
(5) Na 2025 r. ICES zaleca zerowe połowy śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego i łososia atlantyckiego w podrejonach ICES 22-31. Ponadto ICES zaleca na 2025 r. niskie poziomy połowów dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego. Jeżeli zatem TAC dla tych stad zostałyby ustalone na poziomach zalecanych przez ICES, obowiązek wyładunku wszystkich
połowów - w tym przyłowów tych stad w połowach wielogatunkowych - doprowadziłby do wystąpienia zjawiska "gatunków dławiących". Do przyłowu dorsza atlantyckiego dochodzi we wszystkich połowach, do przyłowu śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego dochodzi w ukierunkowanych połowach szprota, a do przyłowu łososia atlantyckiego może dochodzić w wielu połowach. Zjawisko "gatunków dławiących" wpłynęłoby w szczególności na statki poławiające płastugokształtne i szprota, potencjalnie zmuszając je do zaprzestania działalności połowowej w 2025 r. i prowadząc do przedwczesnego zamknięcia tych łowisk. Na podstawie danych Europejskiego Centrum Monitorowania Rynku Produktów Rybołówstwa i Akwakultury szacuje się, że wartość pierwszej sprzedaży połowów gładzicy i szprota, które mogą być poławiane w granicach TAC i mają zostać złowione w odpowiednim obszarze, szacuje się na, odpowiednio, 19 900 000 EUR i 400 000 EUR. W 2025 r. należałoby również zaprzestać działalności połowowej, w szczególności w ramach łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, w odniesieniu do gatunków, które nie są zarządzane w ramach TAC. Aby osiągnąć równowagę między kontynuowaniem połowów - mając na względzie potencjalnie poważne skutki społeczno-gospodarcze ich zaprzestania - a potrzebą osiągnięcia dobrego stanu biologicznego tych stad, biorąc pod uwagę trudności w prowadzeniu połowów wielogatunkowych z zachowaniem MSY dla wszystkich odnośnych stad, należy w odniesieniu do śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego oraz łososia atlantyckiego w basenie głównym utrzymać TAC pozwalający wyłącznie na nieuniknione przyłowy.
(6) W odniesieniu do dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego na 2025 r. ICES szósty rok z rzędu zaleca połowy tego stada na poziomie zerowym. Ponadto ze względu na ograniczone dane i niespójności w niektórych oszacowaniach modelowych ICES obniżyła swoją ocenę do kategorii 3, wydając opinię z zachowaniem zasady ostrożności. ICES jest jednak dobrej myśli, jeśli chodzi o tendencje wykazywane przez biomasę stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, dla której odnotowano niewielki wzrost. Biomasa stada tarłowego pozostaje jednak znacznie poniżej punktu odniesienia do celów ochrony (Blim), poniżej którego zdolność reprodukcyjna może być ograniczona. Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139 i art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy zatem utrzymać zawieszenie połowów ukierunkowanych i inne funkcjonalnie powiązane środki zaradcze oraz rozszerzyć zakaz połowów rekreacyjnych na cały obszar zarządzania, z wyjątkiem przypadkowych przyłowów w podrejonach ICES 27-32. Zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 2 ust. 5 lit. c) i f) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów w odniesieniu do nieuniknionych przyłowów należy również ustalić na niskim poziomie, aby uniknąć skutków społeczno-gospodarczych wynikających z ustalenia uprawnień do połowów na poziomie zerowym.
(7) W odniesieniu do stada dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, ze względu na utrzymującą się niepewność w opinii, w zeszłym roku ICES skorygowała w dół swoje zalecenie i wydała opinię z zachowaniem zasady ostrożności oraz zaleciła niezwykle niskie poziomy połowów w latach 2024 i 2025. Ponadto w 2021 r. ICES oszacowała, że stado spadło poniżej Blim 15 lat wcześniej i od tego czasu utrzymuje się poniżej Blim, osiągnąwszy w 2022 r. najniższą wartość w historii. Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139 i art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy zatem utrzymać zawieszenie połowów ukierunkowanych i inne funkcjonalnie związane środki zaradcze. Zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 2 ust. 5 lit. c) i f) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów w odniesieniu do nieuniknionych przyłowów należy również ustalić na niskim poziomie, aby uniknąć skutków społeczno-gospodarczych wynikających z ustalenia uprawnień do połowów na poziomie zerowym.
(8) W odniesieniu do łososia atlantyckiego w podrejonach ICES 22-31 ICES podtrzymała swoją opinię dotyczącą zerowego połowu, jednocześnie rozważając na 2025 r. ponowną możliwość kontynuowania w okresie letnim przybrzeżnych połowów komercyjnych i rekreacyjnych w obszarze na północ od szerokości geograficznej 59° 30' N (podrejony ICES 29 część północna do 31); dla porównania, w 2024 r. taka możliwość istniała w podrejonie ICES 31. ICES obniżyła jednak zalecany poziom połowów, ponieważ przeżywalność łososia atlantyckiego po smoltyfikacji spadła do rekordowo niskiego poziomu w 2021 r. i nie ma pewności, jaką wartość osiągnęła w 2022 r., co powoduje większą niepewność prognozy dotyczącej rozwoju stada. Ponadto od 2021 r. poziom migracji wstępującej znacznie obniżył się, i w 2023 r. w rzece, z której pochodzi najwięcej łososi atlantyckich, był najniższy w szeregu czasowym. Oprócz tego, w połowach rekreacyjnych łososia atlantyckiego z przyciętą płetwą tłuszczową występuje również śmiertelność dzikiego łososia po uwolnieniu. Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy zatem dostosować obszar połowowy i poziom uprawnień do połowów w porównaniu z 2024 r. zgodnie z opinią ICES oraz utrzymać funkcjonalnie związane środki zaradcze.
(9) W dniu 10 października 2024 r. ICES wycofała swoją opinię dotyczącą łososia atlantyckiego w Zatoce Fińskiej i stwierdziła, że w związku z tym najlepszą dostępną opinią naukową jest jej wydana w 2023 r. opinia na rok połowowy 2024. W związku z tym odpowiednio ustala się uprawnienia do połowów.
(10) Aby zapewnić pełne wykorzystanie uprawnień do przybrzeżnych połowów łososia atlantyckiego w podrejonie ICES 32, należy utrzymać wprowadzoną w 2019 r. ograniczoną elastyczność między obszarami w odniesieniu do łososia atlantyckiego z podrejonów ICES 22-31 i z podrejonu ICES 32.
(11) Zakaz połowów troci wędrownej poza obszarem leżącym w granicach czterech mil morskich od linii podstawowych oraz ograniczenie przyłowów troci wędrownej do 3 % łącznych połowów troci wędrownej i łososia atlantyckiego przyczyniły się do znacznego ograniczenia wysokiego poziomu błędów w raportach połowowych dotyczących połowów łososia atlantyckiego, w szczególności zgłaszania ich jako połowy troci wędrownej. Należy zatem utrzymać istniejące ograniczenia w celu dalszego zapewnienia niskich poziomów błędów w raportach połowowych.
(12) Środki dotyczące połowów rekreacyjnych dorsza atlantyckiego i łososia atlantyckiego oraz środki ochrony stad troci wędrownej i łososia atlantyckiego powinny pozostawać bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych środków krajowych na podstawie art. 19 i 20 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(13) W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w Zatoce Botnickiej ICES szacuje, że biomasa wzrosła, ale pozostaje poniżej punktu odniesienia do celów ochrony (Btrigger), poniżej którego należy podjąć odpowiednie środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego przywrócenia stada do poziomów wyższych niż poziomy umożliwiające uzyskanie MSY. Ponadto ICES zauważa, że liczba i wielkość starszych osobników w populacji prawdopodobnie nie wzrośnie, jeżeli uprawnienia do połowów zostałyby ustalone na poziomie wartości punktu FMSY. ICES zauważa wreszcie, że stado jest prawdopodobnie narażone na utratę różnorodności genetycznej. Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy odpowiednio ustalić uprawnienia do połowów.
(14) W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego ICES siódmy rok z rzędu zaleca połowy tego stada na poziomie zerowym. ICES skorygowała również w dół szacunki dotyczące biomasy stada tarłowego za poprzednie lata i szacuje, że w 2024 r. biomasa nadal wynosi zaledwie 60 % Blim, nawet jeżeli stale rosła od 2020 r. Ponadto uzupełnianie stada utrzymuje się na rekordowo niskich poziomach i nie należy oczekiwać, że w 2026 r. biomasa powróci do poziomu powyżej Blim. W tych okolicznościach na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy utrzymać zawieszenie połowów ukierunkowanych. Zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 2 ust. 5 lit. c) i f) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów w odniesieniu do nieuniknionych przyłowów należy również ustalić na niskim poziomie, aby uniknąć skutków społeczno-gospodarczych wynikających z ustalenia uprawnień do połowów na poziomie zerowym.
(15) W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w środkowej części Morza Bałtyckiego ICES szacuje, że stado znajdowało się poniżej Blim przez większość ostatnich 30 lat. W odniesieniu do 2024 r. ICES szacuje, że - z powodu zwiększenia się stosunku masy ciała do wieku oraz znacznego uzupełnienia stada w 2022 r. - biomasa stada uległa zwiększeniu do poziomu powyżej Blim, lecz nadal utrzymuje się zdecydowanie poniżej wartości Btrigger. W opinii w sprawie połowów zaleca się wzrost połowów w porównaniu z 2024 r., ale ICES podkreśla, że szacunki dotyczące uzupełnienia stada na lata 2023 i 2024 są niepewne. Ponadto prawdopodobieństwo, że w 2026 r. biomasa stada utrzyma się poniżej poziomu Btrigger, nadal wynosi 55 %, nawet jeżeli połowy zostaną wstrzymane i pomimo szacowanej pozytywnej prognozy. Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy zatem odpowiednio ustalić uprawnienia do połowów.
(16) W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w Zatoce Ryskiej ICES szacuje, że biomasa jest powyżej poziomu Btrigger, a presja połowowa - na poziomie FMSY. Zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy zatem odpowiednio ustalić uprawnienia do połowów.
(17) Według ICES dorsz atlantycki stanowi przyłów w połowach gładzicy. Ponadto w ostatnich latach znacznie wzrósł wskaźnik odrzutów gładzicy. Zgodnie z art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy zatem uwzględnić te czynniki i odpowiednio ustalić uprawnienia do połowów w odniesieniu do gładzicy.
(18) W odniesieniu do szprota ICES szacuje, że chociaż biomasa nadal jest powyżej poziomu Btrigger, od 2021 r. zdecydowanie się zmniejszyła z powodu historycznie niskiego poziomu uzupełniania stada. ICES podkreśla przy tym, że prognoza opiera się na optymistycznych i niepewnych szacunkach dotyczących uzupełniania stada. Ponadto żaden ze scenariuszy dotyczących połowów w przedziale FMSY nie zapewnia niższego niż 5 % prawdopodobieństwa spadku biomasy stada w 2026 r. poniżej Blim. W związku z tym zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/1139 uprawnienia do połowów należy ustalić w niższym zakresie wartości przedziału FMSY i jako dodatkowy środek zaradczy funkcjonalnie powiązany z uprawnieniami do połowów ustanowić zamknięcie tarliska w odniesieniu do połowów przy użyciu narzędzi czynnych.
(19) Korzystanie z określonych w niniejszym rozporządzeniu uprawnień do połowów podlega rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 3 , w szczególności jego art. 33 dotyczącemu zapisu połowów i nakładu połowowego oraz jego art. 34 dotyczącemu przekazywania Komisji danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów.
W niniejszym rozporządzeniu należy zatem określić kody dotyczące wyładunków ryb ze stad podlegających niniejszemu rozporządzeniu, które to kody państwa członkowskie mają stosować przy przesyłaniu danych Komisji.
(20) W art. 3 i 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 4 przewidziano elastyczność kwot obejmującą kolejny rok w odniesieniu do stad objętych TAC przezornościowymi i analitycznymi. Na podstawie art. 2 tego rozporządzenia przy ustalaniu TAC Rada ma określić stada, w odniesieniu do których nie stosuje się art. 3 i 4, w szczególności na podstawie ich stanu biologicznego. Ponadto w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do wszystkich stad objętych obowiązkiem wyładunku przewidziano elastyczność obejmującą kolejny rok. Aby uniknąć nadmiernej elastyczności, która utrudniłaby osiągnięcie celów WPRyb, elastyczności kwot obejmującej kolejny rok na podstawie art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 i art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 nie należy stosować jednocześnie. Ponadto elastyczność obejmującą kolejny rok na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy, w stosownych przypadkach, wykluczyć na podstawie biologicznego stanu stad.
(21) Biomasa stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego oraz śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego jest poniżej wartości Blim. W 2025 r. w odniesieniu do wszystkich tych stad dozwolone są wyłącznie przyłowy i połowy naukowe. Z tego powodu oraz biorąc pod uwagę stosunkowo niską odporność ekosystemu Morza Bałtyckiego, państwa członkowskie mające udział w kwotach odpowiedniego TAC zobowiązały się, że w 2025 r. nie będą w odniesieniu do tych stad stosować obejmującej kolejny rok elastyczności przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, tak aby połowy w 2025 r. nie przekroczyły odpowiednich TAC. Ponadto biomasa prawie wszystkich stad rzecznych łososia atlantyckiego na południe od szerokości geograficznej 59o 30' N jest poniżej granicznego punktu odniesienia dla produkcji łososia w stadium smolt (Rlim), a w 2025 r. dozwolone są wyłącznie przyłowy i połowy naukowe. W związku z tym odpowiednie państwa członkowskie podjęły podobne zobowiązanie dotyczące obejmującej kolejny rok elastyczności w odniesieniu do połowów łososia atlantyckiego w głównym basenie w 2025 r.
(22) W dniach 16 i 17 października 2024 r. Unia i Zjednoczone Królestwo przeprowadziły konsultacje dwustronne w sprawie TAC dla okowiela w rejonie ICES 3a (cieśnina Skagerrak), wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4 oraz wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu ICES 2a (Morze Północne) na okres od dnia 1 listopada 2024 r. do dnia 31 października 2025 r. Konsultacje były prowadzone na podstawie art. 498 ust. 2 lit. l) Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony (zwanej dalej "umową o handlu i współpracy") 5 . Unia uczestniczyła w tych konsultacjach w oparciu o specyfikację stanowiska Unii zatwierdzonego przez Radę w dniu 15 października 2024 r. na podstawie art. 2 decyzji Rady (UE) 2021/1875 6 . Unia i Zjednoczone Królestwo uzgodniły TAC na podstawie opublikowanej w dniu 11 października 2024 r. opinii ICES dotyczącej okowiela w podobszarze ICES 4 i rejonie ICES 3a na ten okres. Wynik konsultacji udokumentowano w pisemnym protokole podpisanym przez szefów delegatur Unii i Zjednoczonego Królestwa w dniu 21 października 2024 r. TAC na okres od dnia 1 listopada 2024 r. do dnia 31 października 2025 r. należy zatem ustalić na poziomie określonym w tym pisemnym protokole.
(23) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2024/257.
(24) Aby uniknąć przerwania działalności połowowej, przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące Morza Bałtyckiego powinny mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2025 r. Niniejsze rozporządzenie powinno jednak, w celu zapewnienia jasności, mieć zastosowanie do okowiela w cieśninach Skagerrak i Kattegat oraz Morzu Północnym od dnia 1 listopada 2024 r. do dnia 31 października 2025 r., ponieważ jest to okres połowu okowiela. Ze względu na pilny charakter niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
