RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Międzynarodowa umowa w sprawie cukru z 1992 r. 1 (zwana dalej "Umową") została zawarta przez Unię decyzją Rady 92/580/EWG 2 i weszła w życie w dniu 1 stycznia 1993 r. Umowa została zawarta na okres trzech lat, do dnia 31 grudnia 1995 r.
(2) Międzynarodowa Rada ds. Cukru została ustanowiona na podstawie art. 3 i 8 Umowy w celu przyjmowania określonych decyzji. Zgodnie z art. 45 ust. 2 Umowy Międzynarodowa Rada ds. Cukru może każdorazowo przedłużyć okres obowiązywania Umowy o kolejne okresy nieprzekraczające dwóch lat. Od czasu jej zawarcia okres obowiązywania Umowy był regularnie przedłużany o kolejne dwa lata. Okres obowiązywania Umowy przedłużono ostatnio decyzją Międzynarodowej Rady ds. Cukru w listopadzie 2023 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.
(3) W 2021 r. Międzynarodowa Rada ds. Cukru uzgodniła zmianę Umowy, w szczególności jej art. 1, 23, 25, 32, 33 i 34. Zmiany do Umowy miały pierwotnie wejść w życie z dniem 1 stycznia 2024 r. Podczas swojego 62. posiedzenia Międzynarodowa Rada ds. Cukru uzgodniła przedłużenie okresu, w którym członkowie mogliby złożyć swój instrument przyjęcia zmian do dnia 30 kwietnia 2024 r., natomiast wejście w życie zmienionej Umowy zostało przesunięte na dzień 1 stycznia 2025 r. Podczas swojego 64. posiedzenia Międzynarodowa Rada ds. Cukru zmieniła ponownie te daty na, odpowiednio, 30 czerwca 2026 r. i 1 stycznia 2027 r. W związku z tym należy przedłużyć ważność Umowy w jej obecnym brzmieniu.
(4) Na 65. posiedzeniu, które odbędzie się w dniu 29 listopada 2024 r., Międzynarodowa Rada ds. Cukru ma przyjąć decyzję w sprawie przedłużenia obowiązywania Umowy w jej obecnym brzmieniu do dnia 31 grudnia 2026 r.
(5) Należy ustalić stanowisko, które ma być zajęte w imieniu Unii na 65. sesji Międzynarodowej Rady ds. Cukru, ponieważ dalsze przedłużenie obowiązywania Umowy leży w interesie Unii,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: