a także mając na uwadze, co następuje:(1) W 2013 r. szef sztabu generalnego sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej Walerij Gierasimow opowiedział się za zmianą rodzajów działań wojennych stosowanych przez Federację Rosyjską, oraz za zastosowaniem środków politycznych, dyplomatycznych i innych środków niewojskowych w połączeniu z siłą wojskową. Gierasimow oświadczył, że przestrzeń informacyjna otwiera szerokie, niesymetryczne możliwości zmniejszania potencjału bojowego nieprzyjaciela.
(2) W dniu 21 września 2021 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka stwierdził w swoim wyroku w sprawie Carter przeciwko Rosji (20914/07), że Aleksander Litwinienko został otruty przez dwie osoby działające pod kierunkiem lub kontrolą władz Rosji.
(3) W dniu 9 marca 2022 r. Parlament Europejski w rezolucji dotyczącej zagranicznej ingerencji we wszystkie procesy demokratyczne w Unii Europejskiej, w tym dezinformacji, oświadczył, że Rosja prowadziła dezinformację o niedocenionym poziomie złośliwości i zasięgu zarówno w mediach tradycyjnych, jak i w mediach społecznościowych, aby wprowadzać swoich obywateli w kraju i społeczność międzynarodową w błąd w przeddzień wojny napastniczej przeciwko Ukrainie i w trakcie tej wojny. Parlament Europejski podkreślił, że Rosja jest jednym z państw, które obrało za cel dziennikarzy i opozycjonistów w Unii.
(4) W dniu 10 maja 2022 r. Unia i jej międzynarodowi partnerzy stanowczo potępili szkodliwą działalność w cyberprzestrzeni prowadzoną przez Federację Rosyjską przeciwko Ukrainie; działalność ta była skierowana na sieć satelitów KA-SAT, będącą własnością spółki Viasat. Cyberatak ten miał miejsce godzinę przed niesprowokowaną i nieuzasadnioną inwazją Rosji na Ukrainę w dniu 24 lutego 2022 r., ułatwiając tym samym tę napaść, oraz był kolejnym przykładem ciągłej nieodpowiedzialnej działalności Rosji w cyberprzestrzeni.
(5) W dniu 19 lipca 2022 r. Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwany dalej "Wysokim Przedstawicielem") potępił szkodliwe działania w cyberprzestrzeni prowadzone w ramach rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie, a także ataki typu "odmowa usługi" przeciwko szeregu państw członkowskich i partnerów, do których przyznały się prorosyjskie grupy hakerów.
(6) W swoich konkluzjach z dnia 21 czerwca 2022 r. Rada Unii Europejskiej zauważyła, że chociaż definicje zagrożeń i kampanii hybrydowych mogą się różnić, muszą one pozostać elastyczne, aby umożliwić właściwe reagowanie na zmieniający się charakter tych zagrożeń. W związku z tym Rada zapoznała się z definicją pojęcia "zagrożeń hybrydowych" i "kampanii hybrydowych" przedstawioną przez Komisję i Europejskie Centrum ds. Zwalczania Zagrożeń Hybrydowych w publikacji zatytułowanej "Krajobraz zagrożeń hybrydowych: model pojęciowy".
(7) W swoich konkluzjach z dnia 21 czerwca 2022 r. oraz z dnia 18 lipca 2022 r. Rada ponownie wezwała Wysokiego Przedstawiciela i Komisję, aby przedstawili możliwości - przy pełnym poszanowaniu praw człowieka i podstawowych wolności - dotyczące precyzyjnie określonych środków, które mogłyby zostać podjęte wobec podmiotów biorących udział w zagranicznych manipulacjach informacjami i ingerencjach w informacje, gdy jest to konieczne do ochrony porządku publicznego i bezpieczeństwa w Unii.
(8) W lutym 2023 r. Europejska Służba Działań Zewnętrznych opublikowała sprawozdanie na temat zagrożeń z tytułu zagranicznych manipulacji informacjami i ingerencji w informacje, w którym określiła te manipulacje jako w większości legalny ciąg działań zagrażających wartościom, procedurom i procesom politycznym lub mający potencjał negatywnego wpływu na nie. Działalność taka ma charakter manipulacyjny, prowadzona jest w sposób umyślny i skoordynowany przez podmioty państwowe lub niepaństwowe, w tym ich pełnomocników na terytorium ich państw lub poza nim.
(9) W dniu 3 lutego 2023 r., w oświadczeniu będącym następstwem 24. szczytu UE-Ukraina, Unia potwierdziła solidarność z Ukrainą przy zwalczaniu zagrożeń hybrydowych i cyberataków oraz zobowiązanie do dalszego wsparcia w tym zakresie. Unia i Ukraina dostrzegły znaczenie zacieśniania współpracy w walce z kontrolowaną przez państwo rosyjskie manipulacją informacjami i ingerencją w nie, w tym z dezinformacją, a także znaczenie budowania odporności w trakcie transformacji cyfrowej Ukrainy.
(10) W dniu 1 czerwca 2023 r. Parlament Europejski, w rezolucji na temat zagranicznej ingerencji we wszystkie procesy demokratyczne w Unii, a także dezinformacji, podkreślił, że Rosja stosuje szereg różnych metod ingerencji, zawartych w szerszej strategii mającej na celu szkodzenie państwom członkowskim i państwom sąsiadującym, a także dezorientowanie ich, zastraszanie, osłabianie i dzielenie.
(11) W konkluzjach z dnia 14 i 15 grudnia 2023 r. Rada Europejska potępiła wszystkie ataki hybrydowe, w tym instrumentalizację migrantów przez państwa trzecie do celów politycznych oraz oświadczyła, że jest nadal zdeterminowana, aby zapewniać skuteczną kontrolę zewnętrznych granic Unii. Rada Europejska podkreśliła, że Unia jest zdecydowana przeciwdziałać na jej granicach zewnętrznych trwającym atakom hybrydowym inicjowanym przez Federację Rosyjską.
(12) W konkluzjach z dnia 17 i 18 kwietnia 2024 r. Rada Europejska, przy okazji wyborów europejskich, podkreśliła determinację Unii i jej państw członkowskich do ograniczania wszelkiego ryzyka powstającego w wyniku zagranicznych manipulacji informacjami i ingerencji w procesy wyborcze.
(13) Instrumentalizacja migrantów, o której mowa w art. 1 ust. 4 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1359 1 , może narazić na niebezpieczeństwo podstawowe funkcje państwa członkowskiego, w tym utrzymanie prawa i porządku lub ochronę jego bezpieczeństwa narodowego.
(14) W swoich konkluzjach z dnia 21 maja 2024 r. Rada dostrzegła, że podmioty państwowe i niepaństwowe coraz częściej stosują taktykę hybrydową, co stanowi rosnące zagrożenie dla bezpieczeństwa Unii, jej państw członkowskich i partnerów, oraz wezwała instytucje Unii i państwa członkowskie do wzmożenia działań w celu śledzenia prób ingerencji podmiotów zagranicznych w procesy demokratyczne Unii.
(15) W swoich konkluzjach z dnia 27 czerwca 2024 r. Rada Europejska stanowczo potępiła wszelkie rodzaje działań hybrydowych, których natężenie wzrasta i które są ukierunkowane na Unię, jej państwa członkowskie i jej partnerów, obejmujące zastraszanie, sabotaż, działalność wywrotową, zagraniczne manipulacje informacjami i ingerencje w informacje, dezinformację, szkodliwe działania w cyberprzestrzeni oraz instrumentalizację migrantów przez państwa trzecie, a także podkreśliła, że Rosja wzmogła swoją kampanię, prowadząc nowe aktywne operacje na terytorium Europy. Rada Europejska wezwała między innymi do dalszego prowadzenia w Radzie prac nad opracowaniem nowego systemu sankcji w związku z zagrożeniami hybrydowymi.
(16) Z uwagi na poważny charakter sytuacji, należy nałożyć środki ograniczające na osoby, podmioty i organy odpowiedzialne za działania lub polityki rządu Federacji Rosyjskiej, które podważają podstawowe wartości Unii oraz jej bezpieczeństwo, niezależność i integralność, a także stabilność, bezpieczeństwo lub niezależność jej państw członkowskich, organizacji międzynarodowych lub państw trzecich, lub suwerenność państw członkowskich lub państw trzecich, lub im zagrażają, lub wdrażają lub wspierają takie działania. Takie ukierunkowane środki ograniczające będą realizowały cele wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określone w art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz wnoszą wkład w działania Unii mające na celu zabezpieczanie jej wartości, podstawowych interesów, bezpieczeństwa, niezależności i integralności, w konsolidację i wspieranie demokracji, praworządności, prawa człowieka i zasady prawa międzynarodowego, a także zapobieganie konfliktom i wzmacnianie bezpieczeństwa międzynarodowego zgodnie z art. 21 ust. 2 lit. a)-c) TUE.
(17) Środki takie są zgodne z podstawowymi prawami i wolnościami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności z prawem do wolności wypowiedzi i informacji, wolnością prowadzenia działalności gospodarczej i prawem własności uznanymi w art. 11, 16 i 17 tej Karty. W szczególności środki takie nie wpływają na obowiązek przestrzegania praw, wolności i zasad, o których mowa w art. 6 TUE, w Karcie praw podstawowych oraz w konstytucjach państw członkowskich w ich odpowiednich zakresach stosowania.
(18) Aby zwiększyć spójność wszystkich unijnych systemów środków ograniczających oraz spójność między nimi a środkami przyjętymi przez RB ONZ lub jej komitety ds. sankcji, oraz zapewnić terminowe dostarczanie pomocy humanitarnej lub wspomagać inne działania wspierające podstawowe potrzeby ludzkie, należy wprowadzić zwolnienie z mających zastosowanie środków polegających na zamrożeniu aktywów oraz na ograniczeniu udostępniania środków finansowych i zasobów gospodarczych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wskazanych na podstawie niniejszej decyzji, na rzecz podmiotów, o których mowa w rezolucji RB ONZ nr 2664 (2022), organizacji i agencji, którym Unia przyznała certyfikat partnerstwa humanitarnego, organizacji i agencji, które zostały certyfikowane lub uznane przez państwo członkowskie, oraz wyspecjalizowanych agencji państw członkowskich. Ponadto Rada uważa, że należy wprowadzić mechanizm odstępstw dla tych organizacji i podmiotów prowadzących działalność humanitarną, które nie mogą korzystać z tego zwolnienia. Rada uważa również, że należy stosować mechanizm odstępstwa, a nie zwolnienia w przypadkach, gdy stwierdzi ona, że wymagana jest kontrola ze strony właściwego organu krajowego z powodu podwyższonego ryzyka, że przekazane środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną nieprawidłowo wykorzystane na cele inne niż pomoc humanitarna.
(19) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
