a także mając na uwadze, co następuje:(1) Dyrektywa 2003/87/WE została zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 2 w celu dostosowania jej do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 3 ustanawiającego cel redukcji emisji netto o co najmniej 55 % do 2030 r. w porównaniu z 1990 r.
(2) Należy ustanowić kryteria i wymogi niezbędne do uznania gazów cieplarnianych za trwale chemicznie związane w produkcie.
(3) Obecnie proces wychwytywania i utylizacji w celu trwałego składowania odnosi się jedynie do emisji CO2 ponieważ inne gazy cieplarniane, takie jak CH4 czy N2O, nie wymagają trwałego składowania, aby ograniczyć ich emisję. Ponieważ reakcje chemiczne w procesie utylizacji mogą prowadzić do przemiany chemicznej cząsteczki CO2, należy również uwzględnić atomy węgla, które stały się chemicznie związane.
(4) Należy zapewnić, aby trwałe chemicznie związanie w produkcie emisji CO2 przynosiło podobne korzyści dla klimatu jak składowanie geologiczne, przy jednoczesnym uwzględnieniu różnego charakteru tych odmiennych podejść. W związku z tym CO2 powinien pozostać trwale chemicznie związany w produkcie przez co najmniej kilka stuleci lub dłużej, w oparciu o rodzaj wiązania chemicznego oraz normalne użytkowanie i prawdopodobne przetwarzanie produktu po końcu jego przydatności do użycia.
(5) Różne ścieżki normalnego użytkowania i przetwarzania po końcu przydatności do użycia produktów wytworzonych z wychwyconego CO2 spowodują różne prawdopodobieństwo uwolnienia składowanego dwutlenku węgla związanego w produkcie. Uwalnianie może nastąpić w wyniku spalania jako integralnej części wykorzystania produktu, jak ma to miejsce w przypadku paliw syntetycznych, albo w wyniku unieszkodliwienia, np. poprzez spalanie odpadów. W celu zapewnienia, aby węgiel składowany w produkcie pozostał trwale chemicznie związany i nie przedostał się do atmosfery przez okres co najmniej kilku stuleci, CO2 powinien być związany w produktach o długim cyklu życia przy normalnym użytkowaniu, które, w ramach normalnych czynności po końcu przydatności produktu do użycia, są usuwane w sposób inny niż spalanie, co powodowałoby uwolnienie składowanego dwutlenku węgla do atmosfery.
(6) Właściwości chemiczne węglanów mineralnych, takich jak węglan wapnia lub węglan magnezu, zapewniają silne wiązania chemiczne, które - o ile nie są narażone na podwyższone temperatury lub silne kwasy - umożliwiają uznanie węgla za trwale chemicznie związany. W związku z tym karbonatyzacja doprowadzałaby do zatrzymywania przez wyjątkowo długi czas w skałach węglanowych węgla, który nie byłby uwalniany do atmosfery w normalnych warunkach 4 .
(7) Warunki panujące w spalarniach odpadów są wystarczające do rozpoczęcia procesu dekarbonizacji. W związku z tym dwutlenku węgla wychwytywanego i wykorzystywanego w produktach, które po wycofaniu z eksploatacji mają znaczny udział w przetwarzaniu poprzez spalanie, nie należy uznawać za trwale chemicznie związany.
(8) Produkty oparte na węglanach mineralnych i stosowane w produktach budowlanych, takich jak kruszywo, cement, beton, cegły lub płytki, są długotrwałe i mogą pozostać w użyciu przez dziesięciolecia, a nawet stulecia. Po końcu przydatności do użycia takie produkty należą do kategorii odpadów z budowy i rozbiórki, zgodnie z europejskim wykazem odpadów 5 . Zgodnie z najnowszą oceną Wspólnego Centrum Badawczego Komisji Europejskiej 6 przeciętny unijny proces przetwarzania frakcji mineralnej odpadów budowlanych i rozbiórkowych po końcu przydatności do użycia obejmuje recykling (79 %), wypełnianie wyrobisk (10 %) i składowanie (11 %). W związku z tym wychwycony CO2, który jest wykorzystywany do produkcji węglanów mineralnych i stosowany w produktach budowlanych, należy uznać za trwale chemicznie związany w produkcie.
(9) Wykaz produktów uznanych za spełniające kryteria określone w art. 12 ust. 3b dyrektywy 2003/87/WE powinien zostać poddany przeglądowi i, w razie potrzeby, zaktualizowany w oparciu o wszelkie istotne osiągnięcia technologiczne i innowacje w dziedzinie trwałego składowania dwutlenku węgla w produktach, usprawnienia praktyk monitorowania, sprawozdawczości i weryfikacji, które mogą poświadczać trwałość składowania, a także doświadczenie we wdrażaniu niniejszego rozporządzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 30 lipca 2024 r.
1 Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32).).
2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz decyzję (UE) 2015/1814 w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 134).
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 z dnia 30 czerwca 2021 r. w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmiany rozporządzeń (WE) nr 401/2009 i (UE) 2018/1999 ("Europejskie prawo o klimacie") (Dz.U. L 243 z 9.7.2021, s. 1).
4 IPCC 2005. Special Report on Carbon Dioxide Capture and Storage [Sprawozdanie specjalne na temat wychwytywania i składowania dwutlenku węgla] [Metz, B, Davidson, O., de Coninck, H. C., Loos, M., and Meyer, L. A. (red.)]. Przygotowane przez grupę roboczą III Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu, Cambridge i Nowy Jork: Cambridge University Press.
5 Decyzja Komisji 2014/955/UE z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniająca decyzję 2000/532/WE w sprawie wykazu odpadów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (Dz.U. L 370 z 30.12.2014, s. 44).
6 Cristobal Garcia, J., Caro, D., Foster, G., Pristera, G., Gallo, F. i Tonini, D., Techno-economic and environmental assessment of construction and demolition waste management in the European Union [Ocena techniczno-ekonomiczna i środowiskowa gospodarowania odpadami z budowy i rozbiórki w Unii Europejskiej], Urząd Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg, 2024, doi:10.2760/721895, JRC135470.