a także mając na uwadze, co następuje:(1) Na początku 2020 r. Umawiające się Strony Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia 1 ("konwencja PEM") ("Umawiające się Strony") zostały poinformowane przez Komisję, że większość partnerów objętych umowami o wolnym handlu nie jest w stanie przedstawiać świadectw przewozowych do celów preferencyjnego pochodzenia we właściwej formie (tj. opatrzonej odręcznym podpisem i odciskiem pieczęci tuszowej lub na papierze odpowiedniego formatu), ponieważ ze względu na pandemię COVID-19 zawieszono w niektórych Umawiających się Stronach kontakty między ich organami celnymi a przedsiębiorcami.
(2) Zdecydowana większość Umawiających się Stron uznała, że należy wprowadzić środki nadzwyczajne w celu zapewnienia pełnego wdrożenia preferencyjnych uzgodnień handlowych objętych konwencją ("uzgodnienia"). Te środki nadzwyczajne były stosowane na zasadzie wzajemności przez zainteresowanych partnerów objętych umowami o wolnym handlu, którzy korzystali z odpowiednich postanowień zawartych w regułach pochodzenia w ramach uzgodnień handlowych.
(3) Podczas pandemii COVID-19 niektóre Umawiające się Strony opracowały nowe lub dostosowały istniejące elektroniczne systemy wystawiania zaświadczeń w formie elektronicznej, aby zrównoważyć potrzebę elastyczności z koniecznością przestrzegania wymogów dotyczących formatu świadectw przewozowych, które to wymogi opisane są w dodatku I do konwencji, w szczególności w art. 16 ust. 2 oraz w załącznikach IIIa i IIIb do tego dodatku.
(4) Zwrócono się do organów celnych Umawiających się Stron o to, aby do celów preferencyjnego pochodzenia akceptowały świadectwa przewozowe wystawione w formie elektronicznej z podpisem cyfrowym, pieczęcią cyfrową lub stemplem cyfrowym właściwego organu albo w postaci kopii papierowej bądź elektronicznej (zeskanowanej lub dostępnej online).
(5) Podstawą takiej praktyki było postanowienie dotyczące elastyczności w art. 24 dodatku I do konwencji, przewidujące przedkładanie dowodów pochodzenia organom celnym Umawiającej się Strony przywozu zgodnie z procedurami stosowanymi w tym państwie.
(6) Jedna z Umawiających się Stron zwróciła się o utrzymanie dobrych praktyk wprowadzonych środkami nadzwyczajnymi przyjętymi podczas pandemii COVID-19, aby umożliwić przedsiębiorcom odnoszenie korzyści z cyfryzacji świadectw przewozowych.
(7) Wspólny Komitet poinformowano o tym wniosku na posiedzeniu 16 czerwca 2022 r.
(8) Umawiające się Strony uznają, że doświadczenia w ramach handlu na warunkach preferencyjnych w ramach środków nadzwyczajnych przyjętych w związku z pandemią COVID-19 były pozytywne.
(9) Umawiające się Strony potwierdzają swoje zobowiązanie do kontynuowania dobrych praktyk wprowadzonych na mocy wspomnianych środków nadzwyczajnych podczas pandemii COVID-19, uznają znaczenie wprowadzenia środków elektronicznych i współpracy na rzecz wspólnego systemu opartego na dowodach pochodzenia w formie elektronicznej i elektronicznej współpracy administracyjnej w regionie paneurośródziemnomorskim (PEM).
(10) Systemy zaprojektowane w celu wystawiania świadectw przewozowych w formie elektronicznej powinny umożliwiać organom celnym Umawiających się Stron natychmiastową kontrolę ich autentyczności.
(11) Umawiające się Strony uważają, że przejście na system wystawiania świadectw przewozowych w formie elektronicznej i zapewniający elektroniczną współpracę administracyjną w ramach konwencji stanowi pierwszy krok ku pełnej cyfryzacji dowodów pochodzenia w skali całej strefy objętej PEM, szczególnie w świetle zbliżającego się przyjęcia zmiany konwencji ("zmieniona konwencja").
(12) Z dniem 1 września 2021 r. weszła w życie sieć dwustronnych protokołów w sprawie reguł pochodzenia między Umawiającymi się Stronami, w związku z czym stosowane są już postanowienia przejściowe. Postanowienia te dopuszczają stosowanie świadectw przewozowych wystawianych w formie elektronicznej. Do czasu przyjęcia zmienionej konwencji przez wszystkie Umawiające się Strony postanowienia przejściowe mają zastosowanie równolegle z konwencją.
(13) Do czasu przyjęcia zmienionej konwencji, która zastąpi dwa stosowane równolegle zestawy reguł pochodzenia, należy - w celu zapewnienia spójności między nimi - zalecić uznawanie świadectw przewozowych wystawianych w formie elektronicznej w ramach konwencji,
NINIEJSZYM ZALECA, ABY:
1. Umawiające się Strony uznawały świadectwa przewozowe wystawione w formie elektronicznej, gdy są one przedstawiane przy przywozie, pod warunkiem że:
a) świadectwa przewozowe wystawione w formie elektronicznej mają formę podobną do wzorów przedstawionych w załącznikach IIIa i IIIb do dodatku I do konwencji;
b) organy celne Umawiającej się Strony wywozu zapewniają zabezpieczony system online dostępny w przeglądarce internetowej, służący do weryfikacji autentyczności świadectw przewozowych wystawionych w formie elektronicznej w przypadku niewypełnienia instrukcji dotyczących druku zawartych w załącznikach IIIa i IIIb (np. brak drukowanego w tle zielonego wzoru giloszowego, odcisku pieczęci tuszowej, odręcznego podpisu);
c) świadectwa przewozowe wystawione w formie elektronicznej są opatrzone niepowtarzalnym numerem seryjnym oraz zabezpieczeniami umożliwiającymi ich identyfikację, o ile zabezpieczenia takie są dostępne; oraz
d) data, od której Umawiająca się Strona rozpoczyna wystawianie świadectw przewozowych w formie elektronicznej, zostanie określona w ogłoszeniach publikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) oraz zgodnie z procedurami wewnętrznymi Umawiających się Stron.
2. W przypadku niespełnienia powyższych warunków Umawiająca się Strona może postanowić o zawieszeniu uznawania świadectw przewozowych wystawionych w formie elektronicznej, o czym dana Umawiająca się Strona informuje z wyprzedzeniem pozostałe Umawiające się Strony za pośrednictwem sekretariatu Wspólnego Komitetu. W takim przypadku w ogłoszeniach, o których mowa w pkt 1 lit. d), wskazuje się datę rozpoczęcia zawieszenia.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 grudnia 2023 r.
